IBPP1/443-437/11/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2011 r. (data wpływu 8 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.) oraz pismem z dnia 16 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy kursy spawalnicze prowadzone przez Wnioskodawcę podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 8 marca 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy kursy spawalnicze prowadzone przez Wnioskodawcę podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 25 maja 2011 r. znak: IBPP1/443-437,438/11/MS oraz pismem z dnia 16 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe w postaci kursów spawania. Procedura przeprowadzania przedmiotowych szkoleń jest następująca:

Pracownik Wnioskodawcy posiada Licencję I. S. na przeprowadzanie egzaminu w siedzibie Wnioskodawcy. Protokół z egzaminu jest przesyłany do I. S., który wydaje świadectwo, które następnie podpisuje pracownik Wnioskodawcy posiadający licencje.

Ponadto uprawniony pracownik Wnioskodawcy raz na dwa lata przeprowadza egzaminy sprawdzająco-weryfikacyjne na spawacza.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę nie są finansowane w 100% ze środków publicznych.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 23 lipca 2003 r. (data potwierdzenia zgłoszenia rejestracyjnego przez właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego).

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, świadczącą usługi kształcenia i wychowania. W rozumieniu tych przepisów Wnioskodawcy nie można uznać za szkołę, placówkę oświatowo - wychowawczą czy placówkę kształcenia ustawicznego, praktycznego, bądź ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego. Wnioskodawca nie jest placówką niepubliczną wpisaną do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego, nie jest również zarejestrowana w Ewidencji Kuratorium Oświaty i Wychowania Placówek Niepublicznych.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie organizacji kursów spawania stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT - tj. usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie organizacji kursów spawania stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Przede wszystkim formy i zasady świadczenia przez Wnioskodawcę usługi polegającej na organizowaniu kursów spawania mają swoje oparcie w Polskiej Normie PN-EN 287-1 "Egzamin kwalifikacyjny spawaczy" wydanej przez Polski Komitet Normalizacyjny marzec 2007 r. oraz w Wytycznych W-07/IS-17 wydanych przez I. S. G.-O. K. i N. S. maj 2007 r. "Egzaminowanie spawaczy po kursach spawania objętych merytorycznym nadzorem I. S. w G.."

Kolejnym aktem prawnym regulującym formę i zasady świadczenia usługi polegającej na organizowaniu przez Wnioskodawcę kursów spawania jest Statut I. S. - G.

Zgodnie z § 4 ust. 4 Statutu I. S. (tekst jednolity statutu zamieszczony na stronach internetowych I.) I. prowadzi szkolenia i pełni merytoryczny nadzór nad działalnością szkoleniową z zakresu spawalnictwa, a także organizuje seminaria, konferencje i kongresy naukowe (PKD 85.59.B, PKD 85.60.Z, PKD 82.30.Z). W myśl § 4 ust. 3 pkt 4 powołanego Statutu I. S. prowadzi także działalność normalizacyjną, certyfikacyjną i aprobacyjną (PKD 84.13.Z, PKD 70.22.Z). I. S. jest wpisany do ewidencji niepublicznych placówek kształcenia ustawicznego (zaświadczenie nr 5/2007 z dnia 26 lipca 2007 r.)

Komórką organizacyjną I. S. odpowiedzialną za szkolenia w zakresie spawalnictwa jest O. K. i N. S.

Do podstawowych zadań O. K. i N. S. należą między innymi:

Jednocześnie działania związane z kwalifikacją i certyfikacją personelu spawalniczego, jak też organizacją certyfikacji prowadzi komórka organizacyjna I. S. jaką jest O. C. tego Instytutu.

Jak wynika z informacji zamieszczonych na stronach internetowych I. S. jest on instytutem badawczym działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Instytutach badawczych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 96, poz. 618) oraz wydane na jej podstawie: Statut, Regulamin Organizacyjny oraz inne obowiązujące przepisy prawa. I. S. posiada osobowość prawną i jest państwową jednostką organizacyjną. Zgoda na przeprowadzenie kursu spawania wydawana jest przez I. S. - jako podmiot uprawniony w tym zakresie - na podstawie złożonego przez Wnioskodawcę wniosku, z którego wynika, że spełnione są niezbędne warunki do przeprowadzenia tego kursu w sposób umożliwiający uzyskanie przez kursantów niezbędnych kwalifikacji i uprawnień zawodowych.

Wnioskodawca przeprowadza kursy spawania pod nadzorem merytorycznym I. S. w oparciu o zakupione od I. S. wytyczne o których mowa powyżej, w których zawarty jest program oraz wskazanie ilości godzin niezbędnych na przeprowadzenie kursu. Kurs prowadzony jest według zakupionego programu. Po przeprowadzeniu kursu i egzaminu Wnioskodawca przesyła protokoły egzaminów do I. S. celem wystawienia książeczek spawacza oraz świadectw egzaminu spawacza po kursie, które - jak wynika z cytowanych wyżej przepisów, są niezbędne do wykonywania prac spawalniczych.

W związku z powyższym kolejnym aktem prawnym regulującym formy i zasady świadczenia usługi polegającej na organizacji kursów spawania jest rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470) wydane na podstawie art. 237 (15) § 2 Kodeksu Pracy. Zgodnie bowiem z § 27 tego rozporządzenia prace spawalnicze powinny być wykonywane przez osoby posiadające "Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia" albo "Świadectwo egzaminu spawacza" lub "Książkę spawacza", wystawiane w trybie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach.

Zgodnie natomiast z § 28 powołanego rozporządzenia osoby wykonujące:

Zasad powyższych - w myśl § 29 omawianego rozporządzenia - nie stosuje się jedynie w odniesieniu do słuchaczy kursów spawania i uczniów szkół w trakcie praktycznej nauki zawodu, jeśli wykonują prace spawalnicze objęte programem nauczania i pod nadzorem osób wykwalifikowanych.

Kolejnym aktem prawnym regulującym formy i zasady świadczenia przez Wnioskodawcę usługi polegającej na organizacji kursów spawania jest rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216). Prowadzone przez Wnioskodawcę kursy spawania spełniają definicję kursu, o którym mowa w § 2 pkt 1 ust. 1 ww. rozporządzenia. Zgodnie z powołanym przepisem uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w zakresie form pozaszkolnych odbywa się między innymi w formie kursów.

Z kolei zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia kurs jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia. I. S., który wydaje Wnioskodawcy zezwolenie jest organizatorem kształcenia w rozumieniu § 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia. Kursy spawalnicze prowadzone przez Wnioskodawcę są w związku z powyższym pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie umiejętności i kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia to jest I. S.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie organizacji kursów spawalniczych na spawacza nie są finansowane ze środków publicznych.

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnia, iż aktem prawnym regulującym formy i zasady świadczenia usługi polegającej na organizacji kursów spawania oraz związanych z tym egzaminów jest również rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kursy spawalnicze prowadzone przez Wnioskodawcę podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, do świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych, tj. kursów spawania, zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT podlegają usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 tej ustawy:

W omawianej sprawie nie powinno budzić wątpliwości, że prowadzone przez Wnioskodawcę kursy spawalnicze są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Zawód spawacza wymieniony został bowiem w załączniku do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2007 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. Nr 124, poz. 860, z późn. zm.) zawierającym klasyfikację zawodów szkolnictwa zawodowego. Jednocześnie zgodnie z § 27 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470) wydanego na podstawie art. 237¹⁵ § 2 Kodeksu Pracy prace spawalnicze powinny być wykonywane przez osoby posiadające "Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia" albo "Świadectwo egzaminu spawacza" lub "Książkę spawacza", wystawiane w trybie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach.

Zgodnie natomiast z § 28 powołanego rozporządzenia osoby wykonujące:

Zasad powyższych - w myśl § 29 omawianego rozporządzenia - nie stosuje się jedynie w odniesieniu do słuchaczy kursów spawania i uczniów szkół w trakcie praktycznej nauki zawodu, jeśli wykonują prace spawalnicze objęte programem nauczania i pod nadzorem osób wykwalifikowanych.

Uczestnicy kursów spawania prowadzonych przez Wnioskodawcę na podstawie zgody Instytutu Spawalnictwa, po zakończeniu kursu i zdaniu egzaminu otrzymują książeczkę spawacza, świadectwo egzaminu spawacza, a zatem dokumenty uprawniające do wykonywania czynności spawalniczych.

Podkreślić również należy, że w uzasadnieniu do projektu ustawy zmieniającej ustawę o VAT z dniem 1 stycznia 2010 r. w zakresie zwolnień wskazano przykładowo, iż w ramach usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego będą mieściły się usługi polegające na nauce zawodu, m.in. staże lekarskie.

Szkoleniami, które z pewnością będą się mieściły w pojęciu kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego będą to szkolenia, których celem jest uzyskanie kwalifikacji niezbędnych do wykonywania danego zawodu. Świadczone przez Wnioskodawcę kursy spawania umożliwiają uzyskanie kwalifikacji niezbędnych do wykonywania zawodu spawacza, w zakresie objętym szkoleniem. W konsekwencji są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT dotyczy usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, w odniesieniu do których spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków:

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a zatem nie spełnia warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT pod literą b).

Szkolenie prowadzone przez Wnioskodawcę nie jest finansowane w 100% ze środków publicznych, a zatem nie spełnia warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT pod literą c).

Odnosząc się do warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT pod literą a) należy wskazać, że Wnioskodawca przeprowadza kursy spawania na podstawie zgody udzielonej przez I. S. pod nadzorem merytorycznym I. S. w oparciu o zakupione od I. S. wytyczne, w których zawarty jest program oraz wskazanie ilości godzin niezbędnych na przeprowadzenie kursu. Kurs prowadzony jest według zakupionego programu. Po przeprowadzeniu kursu oraz egzaminu Wnioskodawca przesyła protokoły egzaminów do I. S. celem wystawienia książeczek spawacza oraz świadectw egzaminu spawacza po kursie, które - jak wynika z cytowanych wyżej przepisów, są niezbędne do wykonywania prac spawalniczych.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że jak wynika z informacji zamieszczonych na stronach internetowych Instytutu Spawalnictwa jest on instytutem badawczym działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 96, poz. 618) oraz wydane na jej podstawie: Statut, Regulamin Organizacyjny oraz inne obowiązujące przepisy prawa. I. S. posiada osobowość prawną i jest państwową jednostką organizacyjną.

Zgodnie z § 4 ust. 4 Statutu I. S. (tekst jednolity statutu zamieszczony na stronach internetowych I.) I. prowadzi szkolenia i pełni merytoryczny nadzór nad działalnością szkoleniową z zakresu spawalnictwa, a także organizuje seminaria, konferencje i kongresy naukowe (PKD 85.59.B, PKD 85.60.Z, PKD 82.30.Z).

W myśl § 4 ust. 3 pkt 4 powołanego Statutu I. S. prowadzi także działalność normalizacyjną, certyfikacyjną i aprobacyjną (PKD 84.13.Z, PKD 70.22.Z).

Komórką organizacyjną I. S. odpowiedzialną za szkolenia w zakresie spawalnictwa jest komórka organizacyjna I. S. jaką jest O. K. i N. S.

Do podstawowych zadań O. K. i N. S. należą między innymi:

Jednocześnie działania związane z kwalifikacją i certyfikacją personelu spawalniczego, jak też organizacją certyfikacji prowadzi komórka organizacyjna I. S. jaką jest Ośrodek Certyfikacji tego I.

Jak z powyższego wynika I. S. (O. K. i N. S.) jest instytucją właściwą do organizowania i pełnienia merytorycznego nadzoru nad działalnością szkoleniową z zakresu spawalnictwa prowadzoną poza I. S. jak też do opracowywanie wytycznych z zakresu szkolenia i egzaminowania w tym zakresie.

W zakresie w jakim Wnioskodawca prowadzi kursy spawania (tj. świadczy usługi kształcenia i przekwalifikowania zawodowego) na podstawie zgody udzielonej przez I. S. pod nadzorem merytorycznym I. S. w oparciu o zakupione od I. S. wytyczne, w których zawarty jest program oraz wskazanie ilości godzin niezbędnych na przeprowadzenie kursu Wnioskodawca powinien być uznany za podmiot świadczący te usługi szkoleniowe w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych od ustawy o VAT przepisach.

Prowadzi je bowiem na podstawie zgody udzielonej przez Instytucję uprawnioną w oparciu o przygotowany przez nią program i pod jej nadzorem merytorycznym.

Zgoda na przeprowadzenie kursu spawania wydawana jest przez I. S. - jako podmiot uprawniony w tym zakresie - na podstawie złożonego przez Wnioskodawcę wniosku, z którego wynika, że spełnione są niezbędne warunki do przeprowadzenia tego kursu w sposób umożliwiający uzyskanie przez kursantów niezbędnych kwalifikacji i uprawnień zawodowych.

Potwierdzeniem prowadzenia szkoleń spawalniczych zgodnie z wymaganymi przepisami, w tym normami i wytycznymi, niezbędnymi do uzyskania przez kursantów kwalifikacji uprawnień zawodowych jest fakt wydawania przez I. S. - działający jako podmiot uprawniony w tym zakresie - "świadectw egzaminu spawacza po kursie" oraz książeczek spawacza uczestnikom kursów prowadzonych przez Wnioskodawcę.

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzone przez niego kursy spawania spełniają definicję kursu, o którym mowa w § 2 pkt 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216). (Zgodnie z powołanym przepisem uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w zakresie form pozaszkolnych odbywa się między innymi w formie kursów.)

Zgodnie z § 2 kurs jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia. W ocenie Wnioskodawcy I. S., który wydaje Wnioskodawcy zezwolenie jest organizatorem kształcenia w rozumieniu § 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia. Kursy spawalnicze prowadzone przez Wnioskodawcę są zatem pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie umiejętności i kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia to jest I. S. W konsekwencji należałoby uznać, że w zakresie w jakim Wnioskodawca prowadzi kursy spawania (tj. świadczy usługi kształcenia i przekwalifikowania zawodowego) na podstawie zgody udzielonej przez I. S. pod nadzorem merytorycznym I. S. w oparciu o zakupione od I. S. wytyczne, w których zawarty jest program oraz wskazanie ilości godzin niezbędnych na przeprowadzenie kursu powinien być uznany za podmiot świadczący te usługi szkoleniowe w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych od ustawy o VAT przepisach.

Podkreślić należy iż fakt, że Wnioskodawca nie jest organizatorem kształcenia w rozumieniu powołanego rozporządzenia nie zmienia faktu, że prowadzone przez niego szkolenia spawalnicze są usługami szkoleniowymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych od ustawy o VAT przepisach, to jest przepisach powołanego rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz wytycznych I. S. oraz normach właściwych dla danego kursu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Analizując możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania świadczonych przez dany podmiot, niebędący uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk oraz jednostką badawczo-rozwojową, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym, usług szkoleniowych należy w pierwszej kolejności zbadać czy w sprawie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o VAT, bowiem w przypadku zastosowania zwolnienia w oparciu o ww. przepis brak jest podstaw do dalszego badania spełnienia bądź nie warunków określonych w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, bowiem odnosi się on do usług innych niż wymienione w punkcie 26 art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca podał, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, zatem zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT nie ma zastosowania, należy zatem w dalszej kolejności zbadać zaistnienie przesłanek przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Wykonywanie każdego zawodu związane jest z koniecznością poznania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nabycia umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do jej podjęcia i wykonywania w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy.

Zgodnie z art. 237³ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 z późn. zm.), które określa:

Zgodnie z § 1a pkt 2 lit. e) cyt. rozporządzenia z dnia 27 lipca 2004 r., przez jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy rozumie się osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli prowadzi działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zgodnie z § 1a pkt 3 tego rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kursie, rozumie się przez to formę szkolenia o czasie trwania nie krótszym niż 15 godzin lekcyjnych, składającego się z zajęć teoretycznych i praktycznych, umożliwiającego uzyskanie, aktualizowanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do § 3 ww. rozporządzenia, szkolenie zapewnia uczestnikom:

W myśl § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, szkolenie może być organizowane przez pracodawców lub przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, które zostały sprecyzowane w § 1a pkt 2 rozporządzenia, czyli m.in. osoby prawne lub fizyczne prowadzące działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, które na zlecenie pracodawcy prowadzą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Według § 14 ust. 1 powyższego rozporządzenia, szkolenie okresowe ma na celu aktualizację i ugruntowanie wiedzy i umiejętności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zaznajomienie uczestników szkolenia z nowymi rozwiązaniami techniczno - organizacyjnymi w tym zakresie.

Paragraf 15 ust. 1 tego aktu stanowi, że szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych przeprowadza się w formie instruktażu, nie rzadziej niż raz na 3 lata, a na stanowiskach, na których są wykonywane prace szczególnie niebezpieczne, nie rzadziej niż raz w roku.

Z kolei w § 17 ww. rozporządzenia postanowiono, iż ukończenie w okresie, o którym mowa w § 15, szkolenia, dokształcania lub doskonalenia zawodowego związanego z nauką zawodu, przyuczeniem do zawodu albo podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, uwzględniającego program szkolenia okresowego wymagany dla określonego stanowiska pracy, uważa się za równoznaczne z odbyciem takiego szkolenia.

Zdobycie kwalifikacji spawalniczych - stosownie do treści § 3 pkt 11 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470) - następuje poprzez ukończenie odpowiedniego przeszkolenia teoretycznego i praktycznego w zakresie spawalnictwa, potwierdzone egzaminem oraz dokumentem upoważniającym do wykonywania prac spawalniczych.

Stosownie do § 27 tego rozporządzenia, prace spawalnicze powinny być wykonywane przez osoby posiadające "Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia" albo "Świadectwo egzaminu spawacza" lub "Książkę spawacza", wystawiane w trybie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach, z uwzględnieniem przepisu § 28.

Według § 28 powyższego rozporządzenia, osoby wykonujące:

powinny wykazać się co najmniej zaświadczeniem o ukończeniu szkolenia w zakresie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach.

Z powołanych przepisów wynika, że przeprowadzane w tym kierunku szkolenia są usługami kształcenia zawodowego, mającymi na celu zdobycie odpowiednich kwalifikacji zawodowych, w tym wiedzy z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, niezbędnych do wykonywania zawodu spawacza.

Powyższe potwierdza treść art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 z późn. zm.), zgodnie z którym, osoby wykonujące czynności spawania, zgrzewania, lutowania oraz przeróbkę plastyczną i obróbkę cieplną w toku wytwarzania, naprawy i modernizacji urządzeń technicznych oraz wytwarzania elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji tych urządzeń obowiązane są posiadać zaświadczenia kwalifikacyjne potwierdzające umiejętność praktycznego wykonywania tych czynności oraz znajomość warunków technicznych dozoru technicznego, norm i przepisów prawnych w tym zakresie. W myśl ust. 3 tego artykułu, przepis ust. 2 stosuje się do osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne.

Z kolei przepis § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537), określa klasyfikację zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy, stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W myśl § 2 pkt 2, klasyfikacja ta jest stosowana m.in. w zakresie szkolenia zawodowego. Zawód spawacza został uwzględniony w załączniku, o którym mowa powyżej, pod poz. 7212.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe w postaci kursów spawania. Procedura przeprowadzania przedmiotowych szkoleń jest następująca:

Pracownik Wnioskodawcy posiada Licencję I. S. na przeprowadzanie egzaminu w siedzibie Wnioskodawcy. Protokół z egzaminu jest przesyłany do I. S., który wydaje świadectwo, które następnie podpisuje pracownik Wnioskodawcy posiadający licencje.

Ponadto uprawniony pracownik Wnioskodawcy raz na dwa lata przeprowadza egzaminy sprawdzająco-weryfikacyjne na spawacza.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie organizacji kursów spawania stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Przede wszystkim formy i zasady świadczenia przez Wnioskodawcę usług polegającej na organizowaniu kursów spawania mają swoje oparcie w Polskiej Normie PN-EN 287-1 "Egzamin kwalifikacyjny spawaczy" wydanej przez Polski Komitet Normalizacyjny marzec 2007 r. oraz w Wytycznych W-07/IS-17 wydanych przez I. S. G.-O. K. i N. S. maj 2007 r. "Egzaminowanie spawaczy po kursach spawania objętych merytorycznym nadzorem I. S. w G."

Wnioskodawca przeprowadza kursy spawania pod nadzorem merytorycznym I. S. w oparciu o zakupione od I. S. wytyczne o których mowa powyżej, w których zawarty jest program oraz wskazanie ilości godzin niezbędnych na przeprowadzenie kursu. Kurs prowadzony jest według zakupionego programu. Po przeprowadzeniu kursu i egzaminu Wnioskodawca przesyła protokoły egzaminów do I. S. celem wystawienia książeczek spawacza oraz świadectw egzaminu spawacza po kursie, które - jak wynika z cytowanych wyżej przepisów, są niezbędne do wykonywania prac spawalniczych.

W związku z powyższym kolejnym aktem prawnym regulującym formy i zasady świadczenia usługi polegającej na organizacji kursów spawania jest rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470) wydany na podstawie art. 237 (15) § 2 Kodeksu Pracy. Zgodnie bowiem z § 27 tego rozporządzenia prace spawalnicze powinny być wykonywane przez osoby posiadające "Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia" albo "Świadectwo egzaminu spawacza" lub "Książkę spawacza", wystawiane w trybie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach.

Zgodnie natomiast z § 28 powołanego rozporządzenia osoby wykonujące:

Zasad powyższych - w myśl § 29 omawianego rozporządzenia - nie stosuje się jedynie w odniesieniu do słuchaczy kursów spawania i uczniów szkół w trakcie praktycznej nauki zawodu, jeśli wykonują prace spawalnicze objęte programem nauczania i pod nadzorem osób wykwalifikowanych.

Kolejnym aktem prawnym regulującym formy i zasady świadczenia przez Wnioskodawcę usługi polegającej na organizacji kursów spawania jest rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216). Prowadzone przez Wnioskodawcę kursy spawania spełniają definicję kursu, o którym mowa w § 2 pkt 1 ust. 1 ww. rozporządzenia. Zgodnie z powołanym przepisem uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w zakresie form pozaszkolnych odbywa się między innymi w formie kursów.

Z kolei zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia kurs jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia. Instytut Spawalnictwa, który wydaje Wnioskodawcy zezwolenie jest organizatorem kształcenia w rozumieniu § 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia. Kursy spawalnicze prowadzone przez Wnioskodawcę są w związku z powyższym pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie umiejętności i kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia to jest I. S.

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnia, iż aktem prawnym regulującym formy i zasady świadczenia usługi polegającej na organizacji kursów spawania oraz związanych z tym egzaminów jest również rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860).

Mając na uwadze dyspozycję przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, należy przeanalizować, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi mogą zostać uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie, czy spełniono dodatkowe warunki, wynikające z tego przepisu, np. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Z okoliczności sprawy wynika, iż usługi prowadzenia szkoleń osób zatrudnianych w zawodzie spawacza, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w powyższym przepisie. Osoby wykonujące ten zawód obowiązane są posiadać kwalifikacje w tej dziedzinie, potwierdzone co najmniej zaświadczeniem o ukończeniu szkolenia w tym zakresie. Prowadzone przez Wnioskodawcę kursy mają zatem na celu uzyskanie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych oraz uprawnień kwalifikujących do wykonywania zawodu spawacza.

Skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ww. ustawy, uwarunkowane jest jednak koniecznością prowadzenia szkoleń w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W niniejszej sprawie Wnioskodawca, prowadząc szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, spełnił również tę przesłankę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że do świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych, tj. kursów spawania zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo wskazuje się, że w kwestii opodatkowania usług polegających na przeprowadzaniu egzaminów spawaczy wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.