IBPP1/443-436/10/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-436/10/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. urzędu w dniu 13 maja 2010 r., uzupełnionym pismem z dnia 20 lipca 2010 r. (data wpływu 27 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę będącego jednostką budżetową odsprzedaży paliwa na rzecz innej jednostki budżetowej straży pożarnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2010 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę będącego jednostką budżetową odsprzedaży paliwa na rzecz innej jednostki budżetowej straży pożarnej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 lipca 2010 r. (data wpływu 27 lipca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest jednostką budżetową w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240) oraz podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca planuje zawrzeć porozumienie na odsprzedaż zakupionego paliwa z inną jednostką budżetową tj. Strażą Pożarną. Wnioskodawca nie zamierza doliczyć żadnej marży do paliwa.

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że sugerowaną ceną rozliczenia paliwa pomiędzy Wnioskodawcą z Strażą Pożarną byłaby cena zakupu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W jakiej formie Wnioskodawca powinien dokumentować odsprzedaż paliwa.

Czy wartość netto oraz podatek VAT w dokumencie wystawionym dla wymienionej jednostki budżetowej winny być równe kwotom z faktury zakupu paliwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 12 ust. 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jedynie usługi świadczone pomiędzy jednostkami budżetowymi są zwolnione od podatku VAT. Jednocześnie art. 5, art. 15 ust. 6 i art. 106 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług określono, że sprzedaż towarów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w zakresie umów cywilnoprawnych, które winny być udokumentowane fakturą VAT. W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy w opisanym przypadku, należy wystawić fakturę VAT w kwocie ceny określonej przez sprzedawcę w fakturze (netto +VAT).

Jednocześnie Wnioskodawca informuje, iż zapis o treści "...należy wystawić fakturę VAT w kwocie ceny określonej przez sprzedawcę w fakturze (netto+VAT)" dotyczy podmiotu, od którego Wnioskodawca dokonał zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez towary - według art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów i świadczenia usług - poza wyjątkami wyszczególnionymi w ustawie o VAT oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o podatku VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepis art. 15 ust. 6 ustawy stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie natomiast do § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnione są od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Z powyższego przepisu wynika, iż:

* zwolnienie o którym mowa, dotyczy wyłącznie usług świadczonych pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, (bez ograniczeń dotyczących terytorialnego zakresu działania tych jednostek),

* zwolnienie to nie obejmuje usług w zakresie rozprowadzania wody (PKWiU - 41.00.2) oraz usług w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, a także usług sanitarnych i pokrewnych (PKWiU - 90.0) oraz usług komunikacji miejskiej.

Biorąc pod uwagę zapis § 12 ust. 1 pkt 13 cyt. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług ze zwolnienia z opodatkowania VAT mogą korzystać wyłącznie usługi świadczone m.in. pomiędzy jednostkami budżetowymi.

Jak wynika z opisu zderzenia przyszłego Wnioskodawca będąc jednostką budżetową planuje zawrzeć porozumienie na odsprzedaż zakupionego uprzednio przez siebie paliwa z inną jednostką budżetową tj. Strażą Pożarną. Należy zauważyć, iż w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Z zacytowanego przepisu bezspornie wynika, iż paliwo jest towarem. A zatem przepis § 12 ust. 1 pkt 13 cyt. rozporządzenia nie znajduje tutaj zastosowania bowiem dotyczy on wyłącznie sytuacji świadczenia usług pomiędzy jednostkami budżetowymi nie zaś dostawy towaru pomiędzy tymi jednostkami.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że zgodnie z postanowieniami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jedynie usługi świadczone pomiędzy jednostkami budżetowymi są zwolnione od podatku VAT a tym samym planowana sprzedaż paliwa nie może korzystać z tego zwolnienia należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Wnioskodawca stwierdza we wniosku, że planuje zawrzeć porozumienie na odsprzedaż zakupionego paliwa z inną jednostką budżetową tj. Strażą Pożarną. Przy czym nie zamierza doliczyć żadnej marży do paliwa.

Wnioskodawca nadmienia, że sugerowaną ceną rozliczenia paliwa pomiędzy Wnioskodawcą z Strażą Pożarną byłaby cena zakupu.

W tym kontekście Wnioskodawca zapytuje czy wartość netto oraz podatek VAT w dokumencie wystawionym dla Straży Pożarnej winny być równe kwotom z faktury zakupu paliwa oraz w jakiej formie Wnioskodawca powinien dokumentować odsprzedaż paliwa.

Odnosząc się do powyższego należy zauważyć, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Brak naliczenia przez Wnioskodawcę kwoty marży powoduje, że podstawa opodatkowania w świetle ww. art. 29 ustawy o VAT nie ulegnie zwiększeniu na etapie realizowanego przez Wnioskodawcę obrotu wskazanym we wniosku paliwem co w konsekwencji spowoduje, że kwota podatku należnego równać się będzie kwocie podatku naliczonego wynikającego z wystawionej z faktury VAT dokumentującej zakup przedmiotowego paliwa.

Zatem w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz zadanego przez Wnioskodawcę pytania stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca przy odsprzedaży nie naliczy do zakupionego paliwa kwoty marży wysokość podstawy opodatkowania nie ulegnie zmianie co w konsekwencji spowoduje, że Wnioskodawca odsprzedając przedmiotowe paliwo będzie mógł wystawić fakturę VAT zgodnie z postanowieniami art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, z uwzględnieniem ceny jednostkowej netto paliwa i kwoty podatku w wysokości wynikającej z faktury zakupu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że dokonując sprzedaży wskazanego we wniosku paliwa powinien dokumentować tę sprzedaż fakturą VAT na której, w sytuacji gdy nie doliczy do sprzedawanego paliwa marży, wartość netto oraz podatek VAT winny być równe kwotom z faktury zakupu paliwa, należało uznać za prawidłowe.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo również należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie stwierdzić należy, że co do zasady (poza wyjątkami określonymi w ustawie np. w art. 32 ustawy o VAT) przepisy ustawy o VAT pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii wysokości wynagrodzenia za dostawę towarów czy świadczenie usług. Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy o VAT). Ponadto, zgodnie z treścią art. 29 ust. 3 ustawy o VAT jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku. Natomiast zgodnie z treścią art. 29 ust. 9 ww. ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Jednocześnie zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.) ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl