IBPP1/443-391/08/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. X, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2008 r. (data wpływu 4 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględnienia obrotu uzyskanego ze sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2008 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględnienia obrotu uzyskanego ze sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Głównym źródłem przychodów Spółki z o.o. X w 2007 r. jak i w latach poprzednich był wynajem nieruchomości. Wynajem ten dotyczył zarówno nieruchomości posiadanych przez Spółkę jak i nieruchomości wynajmowanych przez Spółkę (podnajem za zgodą właściciela). Zgodnie z umową Spółki przedmiotem działalności Spółki jest m.in.: wynajem nieruchomości na własny rachunek (PKD 70.20.Z), hotele (PKD 55.10.Z), zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 70.11.Z) oraz kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 70.12.Z). Pomimo zapisania w umowie Spółki działalności polegającej na sprzedaży nieruchomości, Spółka od dnia zawiązania tj. od września 2005 r. dokonała sprzedaży jednej nieruchomości. W przewidywanej przyszłości Spółka nie planuje zajmować się tego typu działalnością. Oprócz wynajmu nieruchomości Spółka w najbliższych latach planuje wybudowanie i uruchomienie obiektu hotelowo - rekreacyjnego, gdzie oprócz wynajmu pokoi hotelowych planowane jest również podjęcie działalności stadniny koni jeździeckich, szkółki jeździectwa konnego, hipoterapii oraz innych rodzajów działalności rekreacyjnej. Dlatego właśnie jako rodzaj dominującej działalności, wykazanej w ewidencji REGON oraz zgłoszonej w Urzędzie Skarbowym, spółka podała działalność hoteli (PKD 55.10.Z). W chwili obecnej Spółka posiada już niewielką hodowlę własnych koni jeździeckich.

W 2007 r. nieruchomości były wynajmowane przez Spółkę głównie na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (opodatkowane stawką 22%) oraz w nieznacznym stopniu na cele mieszkalne (zwolnione z VAT). W związku z pojawieniem się w trakcie 2007 r. sprzedaży zwolnionej z VAT Spółka zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. z prośbą o ustalenie proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie danych z 2006 r. Ponieważ proporcja ta w 2006 r. wynosiła 100% (brak sprzedaży zwolnionej z VAT) Spółka wycofała złożony pierwotnie wniosek, gdyż zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług przysługiwało jej prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego. Dnia 18 grudnia 2006 r. Spółka zawarła warunkową umowę kupna nieruchomości zabudowanej a ostateczna umowa przeniesienia własności nieruchomości została podpisana 22 stycznia 2007 r. Nieruchomość ta została wciągnięta do majątku Spółki jako środek trwały podlegający amortyzacji i w trakcie 2007 r. Spółka dokonywała stosownych odpisów amortyzacyjnych. Nieruchomość ta w trakcie 2007 r. była wynajmowana innej spółce na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, co było zgodne z celem zakupu owej nieruchomości przez Spółkę X. Ze względu na czynniki zewnętrzne w grudniu 2007 r. Spółka musiała jednak dokonać zbycia posiadanej nieruchomości co zostało potwierdzone w formie umowy sprzedaży warunkowej podpisanej 12 grudnia 2007 r. oraz umowy przenoszącej własność nieruchomości podpisanej 7 stycznia 2008 r. Ponieważ przedmiotowa nieruchomość spełniała warunki wymienione w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług, przy jej sprzedaży zastosowano zwolnienie z podatku VAT. Stosowna faktura na kwotę 1.200.000 zł została wystawiona w miesiącu grudniu 2007 r. Bez uwzględnienia sprzedaży ww. nieruchomości, w 2007 r. sprzedaż opodatkowana Spółki wyniosła 516.680 zł (97% całego obrotu), a sprzedaż zwolniona 13.500 zł (3% całego obrotu). Na podstawie tych danych w deklaracji VAT-7 za m - c styczeń 2008 r. Spółka dokonała korekty podatku VAT naliczonego, zgodnie zapisami art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy obliczaniu proporcji za 2007 r., o której mowa w art. 91 ustawy o VAT, należy uwzględnić sprzedaż nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 90 ust. 5 i 6 ustawy o podatku od towarów i usług do obrotu ustalanego dla celów obliczenia proporcji nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów, będących środkami trwałymi oraz używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności. Ponadto do obrotu, o którym mowa powyżej nie wlicza się również obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie. Ponieważ w przedmiotowej sytuacji spełnione są obydwa ww. warunki, Spółka nie powinna uwzględniać opisanej sprzedaży nieruchomości przy ustalaniu proporcji za 2007 r., o której mowa w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Przepis art. 90 ust. 2 cytowanej ustawy wskazuje, iż jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W oparciu o przepis art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl natomiast art. 90 ust. 4 ustawy o VAT proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Przepisy ustawy w art. 90 ust. 5 i 6 wskazują na wyłączenia, zgodnie z którymi do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów, o których mowa w art. 87 ust. 3, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności oraz uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Z przedstawionego przez Spółkę opisu zawartego we wniosku wynika, że głównym źródłem przychodów Spółki w 2007 r. jak i w latach poprzednich był wynajem nieruchomości, a od dnia zawiązania Spółki tj. od września 2005 r. Spółka dokonała sprzedaży tylko jednej nieruchomości, stanowiącej przedmiot niniejszej interpretacji. Ponadto jak wynika ze stanu faktycznego nieruchomość ta została sprzedana w grudniu 2007 r. (faktura została wystawiona w grudniu 2007 r. a umowa przenosząca własność nieruchomości została podpisana w styczniu 2008 r.), stanowiła ona środek trwały Spółki, podlegający amortyzacji.

Zatem w przedmiotowej sprawie zachodzą wyłączenia zawarte w art. 90 ust. 5 i 6 ustawy o VAT, tj. nieruchomość jest towarem, o którym mowa w art. 87 ust. 3 ustawy o VAT (środkiem trwałym) używanym przez Wnioskodawcę na potrzeby jego działalności oraz przedmiotową transakcję w zaistniałej sytuacji można uznać za sporadyczną. Tym samym przy obliczaniu proporcji za rok 2007, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT, nie należy uwzględniać kwoty uzyskanej ze sprzedaży ww. nieruchomości.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż ocena poprawności zastosowanego zwolnienia przy sprzedaży nieruchomości nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.