IBPP1/443-378/13/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2013 r. (data wpływu 25 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.), oraz pismem z dnia 9 sierpnia 2013 r. (data wpływu 13 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej nr 134/1 zabudowanej budynkiem gospodarczym oraz nieruchomości gruntowej nr 137/1 w części zabudowanej budynkiem magazynu na opał - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 kwietnia 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej nr 134/1 zabudowanej budynkiem gospodarczym oraz nieruchomości gruntowej nr 137/1 w części zabudowanej budynkiem magazynu na opał.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwania tut. organu z dnia 9 lipca 2013 r. znak: IBPP1/443-378/13/ LSz oraz pismem z dnia 9 sierpnia 2013 r. (data wpływu 13 sierpnia 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwania tut. organu z dnia 31 lipca 2013 r. znak: IBPP1/443-378/13/ LSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Starosta jako organ reprezentujący Skarb Państwa zamierza sprzedać nieruchomość Skarbu Państwa, położoną w miejscowości K., gmina P., oznaczoną na k.m.2 jako działka nr 137/1 o pow. 0,0633, uregulowaną w księdze wieczystej... i działka nr 134/1 o pow. 0,0372 ha, uregulowaną w księdze wieczystej. Sprzedaż ww. nieruchomości ma nastąpić na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 7, art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: z 2010 r. Dz. U. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) po uzyskaniu zgody Wojewody..., w drodze przetargu ustnego nieograniczonego.

Zgodnie ze Zmianą Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy P. uchwaloną Uchwałą Rady Gminy P. Nr.. z dnia 19 lipca 2012 r. przedmiotowe działki położone są na terenie oznaczonym jako:

  PU - tereny przemysłowe i usługowe,

  Granica i obszar bezpośrednio zagrożony powodzią,

  Granice korytarza ekologicznego rzeki W.

Zgodnie z zapisem w rejestrze ewidencji gruntów i budynków działka nr 134/1 posiada użytek: B (tereny mieszkaniowe), działka nr 137/1 posiada użytek Ba (tereny przemysłowe).

Przedmiotowa nieruchomość nie posiada bezpośredniego dostępu do drogi publicznej. O zakup nieruchomości ubiega się spadkobierca byłego dzierżawcy (właściciel nieruchomości sąsiedniej). W przypadku, gdy nabywcą nieruchomości zostanie inna osoba, wymagane będzie ustanowienie służebności drogi koniecznej. Nieruchomość została zainwestowana przez byłego dzierżawcę. Na działce nr 134/1 usytuowany jest częściowo murowany budynek gospodarczy. Natomiast na działce nr 137/1 usytuowana jest wiata gospodarcza drewniano-murowana oraz murowany budynek magazynu na opał. Rzeczoznawca majątkowy uznał stan techniczny budynków i budowli za niski. Budynki nie zostały uwzględnione w ewidencji budynków.

Według operatu szacunkowego z listopada 2012 r., sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego wartość rynkowa przedmiotowej nieruchomości wynosi 23.000,00 złotych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT z tytułu wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) od dnia 1 stycznia 2010 r. i składa deklaracje VAT-7.

Umowa dzierżawy została zawarta 26 sierpnia 1985 r. pomiędzy Naczelnikiem Gminy w P. (ówczesnym zarządcą nieruchomościami Skarbu Państwa) a dzierżawcą R. na okres 20 lat, tj. do 1 września 2005 r. Od 2005 r. dzierżawca wykorzystywał działki bezumownie.

Powiat nie posiada wiedzy kto wzniósł obiekty na działkach, prawdopodobnie był to dzierżawca R., który wybudował je na własny koszt.

Część budynku gospodarczego murowanego (PKOB 1271) który jest posadowiony na działce nr 134/1 jest trwale z gruntem związany w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: z 2006 r. Dz. U. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) i PKOB wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), natomiast budynek magazynu na opał jak i wiata gospodarcza są budowlami niezwiązanymi trwale z gruntem. Wszystkie wybudowane obiekty są wolnostojące.

Dzierżawca najprawdopodobniej władał obiektami od momentu ich wybudowania. Powiat nie posiada wystarczającej wiedzy na ten temat.

Umowa dzierżawy nie zawierała żadnych postanowień odnoszących się do sposobu rozliczenia nakładów dokonanych przez dzierżawcę, ponieważ przedmiotem dzierżawy był grunt rolny bez żadnych obiektów budowlanych. Nakłady na wybudowanie obiektów zostały poniesione przez dzierżawcę, jednakże wyrokiem sądowym dokonane nakłady przeszły na Skarb Państwa.

Przedmiotem sprzedaży przez Powiat będzie dostawa gruntu wraz z wybudowanymi obiektami budowlanymi.

Powiat przed dokonaniem sprzedaży gruntów nie będzie w ekonomicznym posiadaniu obiektów znajdujących się na działkach nr 134/1 i 137/1.

Powiat nie dokonywał żadnych nakładów na ulepszenie przedmiotowych obiektów.

W 2005 r. umowa dzierżawy wygasła. Od tej chwili nie ma żadnych uregulowań prawnych co do użytkowania działki (przez pewien czas dzierżawca wykorzystywał nieruchomość bezumownie).

Brak jest aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu nieruchomości, nie wydano również decyzji o warunkach zabudowy. Wnioskodawca posiada jedynie Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy P.

W ponownym uzupełnieniu wniosku z dnia 9 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca podał, że Powiat przed dokonaniem sprzedaży będzie w ekonomicznym władaniu obiektów znajdujących się na działkach nr 134/1 i 137/1 tzn. ma możliwość dowolnego rozporządzania i dysponowania ww. obiektami; sprzedaż działek nastąpi wraz ze znajdującym się na nich budynkami i budowlą.

Usytuowany częściowo na działce 134/1 murowany budynek gospodarczy jest trwale z gruntem związany, posiada on konstrukcję murowaną z pustaków żelbetonowych (symbol PKOB 1271). Budynek magazynu na opał o konstrukcji murowanej z pustaków żużlowych znajdujący się na działce 137/1 jest trwale z gruntem związany (symbol PKOB 1271). Wiata znajdująca się na działce nr 137/1 o konstrukcji drewniano-murowanej usytuowanej na słupach z jedną ścianą częściowo murowaną jest budowlą niezwiązaną trwale z gruntem. Nie posiada ona symbolu PKOB, gdyż nie było pozwolenia na budowę, a nie ma możliwości wybudowania legalnie wiaty na działce, na której plan zagospodarowania przestrzennego nie przewiduje takiej opcji.

Przy nabyciu obiektów nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Obiekty zlokalizowane na działkach stosownie do przepisów Kodeksu Cywilnego stały się własnością Skarbu Państwa (wydzierżawiającego) na skutek wygaśnięcia umowy dzierżawy. Wyrokiem z dnia 3 kwietnia 2012 r. sygn. akt II Ns 537/12 Sąd Rejonowy w C. oddalił wniosek spadkobierców dzierżawcy o dział spadku, którego przedmiotem były nakłady na dzierżawionej nieruchomości i zniesienie współwłasności, z uwagi na przedawnienie roszczenia.

Obiekty budowlane zostały wzniesione przez byłego dzierżawcę i najprawdopodobniej przez niego były użytkowane i zasiedlone. Nadmieniamy, iż przedmiotem dzierżawy był grunt rolny bez żadnych obiektów budowlanych, dzierżawca opłacał czynsz dzierżawny od samego gruntu rolnego. Po wygaśnięciu umowy dzierżawy tj. 2005 r. działki wraz z obiektami były wykorzystywane bezumownie bez żadnych opłat. Poniżej Wnioskodawca podaje lata budowy i zasiedlenia. Budynek gospodarczy na działce 134/1 - rok budowy 1982 r., magazyn opałowy na działce 137/1 - rok budowy lata 80, wiata - rok budowy koniec lat 80.

Sprzedaż działek wraz z obiektami ma nastąpić w 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. nieruchomości Skarbu Państwa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jeśli tak to wg jakiej stawki.

Zdaniem Wnioskodawcy, Powiat jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT z tytułu wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) od dnia 1 stycznia 2010 r. i składa deklaracje VAT-7.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z ust. 2 ww. artykułu wynika, że czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Wykładnia cytowanego powyżej przepisu ustawy o VAT wskazuje jednoznacznie, iż ma on zastosowanie m.in. do gruntu, rozumianego na kanwie ww. ustawy jako rzecz. Konsekwentnie, sprzedaż nieruchomości Skarbu Państwa, położonej w miejscowości K., gmina P., oznaczonej na k.m.2 jako działka nr 137/1 o pow. 0,0633 oraz działka nr 134/1 o pow. 0,0372 ha dla celów opodatkowania VAT powinna być traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Dodatkowo Powiat nadmienia, iż w analizowanej sytuacji nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, przewidujący zwolnienie z opodatkowania VAT dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z cytowanego przepisu wynika bowiem w sposób jednoznaczny, iż przedmiotowe zwolnienie z VAT nie dotyczy sytuacji, w których sprzedawany grunt jest przeznaczony pod zabudowę.

Ponadto, jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. I 19 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. I 22 i art. I 29 ust. 1.

Zatem, w ocenie Powiatu, sprzedaż nieruchomości Skarbu Państwa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki tego podatku tj. 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują, z zastrzeżeniem art. 43 ust. 2 i 4, art. 51, art. 57 ust. 1, art. 58-60 oraz art. 60a, starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a w szczególności zbywają oraz nabywają, za zgodą wojewody, nieruchomości wchodzące w skład zasobu, z zastrzeżeniem art. 17.

Zgodnie z art. 37 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, nieruchomości są sprzedawane lub oddawane w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu.

Z treści wniosku wynika, iż Starosta jako organ reprezentujący Skarb Państwa zamierza sprzedać nieruchomość Skarbu Państwa, tj. działkę nr 137/1 i działkę nr 134/1. Sprzedaż ww. nieruchomości ma nastąpić na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 7, art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami po uzyskaniu zgody Wojewody Śląskiego w drodze przetargu ustnego nieograniczonego.

Nieruchomości nr 137/1 i nr 134/1 zostały oddane w dzierżawę na okres 20 lat, tj. do 1 września 2005 r. (umowa dzierżawy zawarta 26 sierpnia 1985 r.). Od 2005 r. dzierżawca wykorzystywał działki bezumownie. Nieruchomość została zainwestowana przez byłego dzierżawcę, poprzez wzniesione przez niego na działkach obiektów budowlanych. Na działce nr 134/1 usytuowany jest częściowo murowany budynek gospodarczy (PKOB 1271) a na działce nr 137/1 znajduje się murowany budynek magazynu na opał (PKOB 1271). Budynki są trwale z gruntem związane. Umowa dzierżawy nie zawierała żadnych postanowień odnoszących się do sposobu rozliczenia nakładów dokonanych przez dzierżawcę, ponieważ przedmiotem dzierżawy był grunt rolny bez żadnych obiektów budowlanych. Obiekty zlokalizowane na działkach stały się własnością Skarbu Państwa (wydzierżawiającego) na skutek wygaśnięcia umowy dzierżawy i orzeczenia sądowego. Wnioskodawca przed dokonaniem sprzedaży będzie w ekonomicznym władaniu obiektów znajdujących się na działkach nr 134/1 i 137/1. Przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę będzie dostawa gruntu wraz z wybudowanymi obiektami budowlanymi.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości nr 134/1 i 137/1 wraz z budynkami znajdującymi się na ww. działkach.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży nieruchomości na podstawie umów cywilnoprawnych, nie będzie realizował ani zadań własnych, ani zleconych. Zatem, w tym przypadku Wnioskodawca będzie dokonywał dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i będzie występował w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Kwestie opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części zostały uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ww. ustawy o VAT, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Niewątpliwie przez czynności podlegające opodatkowaniu należy rozumieć nie tylko dostawę, ale również najem, dzierżawę, leasing lub podobne czynności (umowy), które w rozumieniu przepisów ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług. Z kolei pod pojęciem oddania do użytkowania należy rozumieć przekazanie budynków, budowli lub ich części ich nabywcy lub użytkownikowi do korzystania w sposób zgodny z zakresem przekazanych do nich praw. Nabywca, na rzecz którego przeniesiono prawo do rozporządzania nieruchomością jak właściciel może w sposób dowolny dysponować tą nieruchomością, tj. może ją sprzedać, używać na własne potrzeby lub przekazać do użytkowania np. na podstawie umów najmu lub dzierżawy.

Podkreślić przy tym należy, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt, a następnie obiekt ten po wybudowaniu zostanie oddany do użytkowania na własne potrzeby tego podatnika (i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych) nie oznacza to, że obiekt taki został zasiedlony. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Innymi słowy, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika, które następuje jednak w wykonaniu czynności opodatkowanej.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się natomiast dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Zatem jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Jak stwierdzono powyżej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług może korzystać dostawa budynków i budowli lub ich części.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

Z wniosku wynika, że przedmiotem sprzedaży będą budynki znajdujące się na działkach nr 134/1 i nr 137/1 trwale z gruntem związane sklasyfikowane do PKOB 1271.

Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB w sekcji "Budynki" można wyróżnić klasę 1271 - Budynki gospodarstw rolnych, do której zalicza się budynki gospodarstw rolnych i budynki magazynowe dla działalności rolniczej np. obory, stajnie, budynki inwentarskie dla trzody chlewnej, owczarnie, stadniny koni, przemysłowe fermy drobiu, stodoły, pomieszczenia do przechowywania sprzętu, szopy rolnicze, spiżarnie, piwnice do przechowywania wina, kadzie na wino, szklarnie, silosy rolnicze, itp. Klasa nie obejmuje: - Ogrodów zoologicznych i ogrodów botanicznych (2412).

W świetle powyższego należy stwierdzić, że przedmiotowe budynki są towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zatem sprzedaż ww. budynków wraz z gruntem na którym są posadowione przez podatnika podatku VAT, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby ustalić jaką stawką należy opodatkować planowaną dostawę budynków w pierwszej kolejności należy stwierdzić, czy dostawa tych budynków będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Zgodnie z powołanym art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z wniosku wynika, że działki nr 134/1 i nr 137/1 stanowią własność Skarbu Państwa. Na działkach były dzierżawca wybudował budynki, które po wygaśnięciu umowy dzierżawy i w wyniku orzeczenia sądowego stały się własnością Skarbu Państwa. Budynek gospodarczy na działce 134/1 został wybudowany w 1982 r., a budynek magazynu opałowego na działce 137/1 w latach 80.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w odniesieniu do wskazanych we wniosku budynków, nie doszło dotychczas do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W konsekwencji w świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych wyżej regulacji prawnych, stwierdzić należy, że zbycie przez Wnioskodawcę budynków gospodarczego i magazynu na opał, nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż planowana dostawa zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Jak wskazano powyżej, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynków, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Wydanie przedmiotowych obiektów winno nastąpić w ramach wykonania czynności podlegających opodatkowaniu co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawcy w odniesieniu do przedmiotowych nieruchomości, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości.

Wobec powyższego, dostawa przedmiotowych budynków będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Należy zwrócić uwagę, iż w przedmiotowej sprawie przedmiotem dostawy będzie również grunt, na którym posadowione są ww. budynki.

W myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z wyżej wymienionym przepisem do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli albo ich części trwale związanych z gruntem.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części jest opodatkowana, to również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane, jest opodatkowana, jeśli natomiast dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z opodatkowania, zwolnieniem objęta jest również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane.

Zatem, skoro dla dostawy 2 budynków zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, również dostawa działki nr 134/1 i działki nr 137/1, na której znajduje się budynek magazynu opałowego będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż nieruchomości Skarbu Państwa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki tego podatku tj. 23%, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zaznaczyć, że w przypadku gdy budynek magazynu na opał jest jedynym obiektem budowlanym trwale związanym z gruntem znajdującym się na działce nr 137/1, to zwolnienie od podatku będzie obejmowało całą działkę nr 137/1. W przypadku natomiast gdyby na działce nr 137/1 był jeszcze inny obiekt budowlany trwale z gruntem związany, to zwolnieniem od podatku należy objąć wyłącznie część działki nr 137/1, proporcjonalnie przyporządkowaną do budynku magazynu na opał. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga bowiem co do opodatkowania wiaty znajdującej się na działce 137/1.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, że w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży wiaty znajdującej się na działce nr 137/1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Należy również zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.