IBPP1/443-374/10/LSz - Możliwość odliczenia przez gminę podatku VAT naliczonego w związku z modernizacją lub wykonaniem wiat przystankowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2010 r. (data wpływu 27 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 29 czerwca 2010 r., pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 19 lipca 2010 r., pismem z dnia 28 lipca 2010 r. oraz pismem z dnia 29 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur VAT dotyczących modernizacji lub wykonania wiat przystankowych - jest prawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2010 r., wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur VAT dotyczących modernizacji lub wykonania wiat przystankowych.

Wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 29 czerwca 2010 r., pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 19 lipca 2010 r., pismem z dnia 28 lipca 2010 r. oraz pismem z dnia 29 lipca 2010 r., będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu z dnia 21 czerwca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT, dokonuje sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej z VAT. Jest właścicielem środków trwałych w postaci wiat przystankowych.

Na terenie Gminy przewoźnicy prowadzą działalność przewozu osób (bus-y). Gmina udostępnia nieodpłatnie wiaty przystankowe pasażerom przewoźników prowadzącym działalność przewozu osób na terenie Gminy, a przewoźnicy partycypują w kosztach utrzymania wiat.

Na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z przewoźnikami Gmina dokonuje sprzedaży usług wywozu odpadów na podstawie faktur VAT z 7% stawką podatku. Gmina deklaruje podatek należny od sprzedaży w terminie płatności f-ry za usługi wywozu odpadów. Korzystanie przewoźników z przystanków polega na możliwości zatrzymywania się na nich pojazdów przewoźnika umożliwiając pasażerom wsiadanie i wysiadanie. Gmina ponosi koszty modernizacji przystanków i zatok autobusowych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że usługi modernizacji lub wykonania wiat przystankowych będą wykorzystywane przez Gminę w celu umożliwienia pasażerom przewoźników wsiadania i wysiadania z/do pojazdów BUS, PKS w bezpiecznym (oznakowanym) miejscu tj. w zakolu lub przy wiacie przystankowej.

Wnioskodawca nie pobiera opłat od przewoźników za zatrzymywanie na przystankach. Wnioskodawca udostępnia nieodpłatnie wiaty przystankowe pasażerom przewoźników prowadzącym działalność przewozu osób na terenie Gminy, a przewoźnicy partycypują w kosztach utrzymania wiat. Na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z przewoźnikami gmina dokonuje sprzedaży usług wywozu odpadów na podstawie faktur VAT z 7% stawką podatku. Gmina deklaruje podatek należny od sprzedaży w terminie płatności f-ry za usługi wywozu odpadów. Wg posiadanej wiedzy Gmina wykonuje czynności opisane w ww. sytuacji faktycznej.

Wydatki poniesione w związku z modernizacją lub wykonaniem wiat przystankowych zostaną udokumentowane w postaci faktury VAT z nabywcą - Gminą, NIP...., przedmiotem zakupu jest usługa modernizacji wiaty przystankowej bądź usługa wykonania fundamentu oraz konstrukcji i wiaty przystankowej.

Wiaty przystankowe są własnością Gminy, każda wiata posiada odrębny numer inwentarzowy jako element majątku Gminy.

Usługa wywozu odpadów świadczona przez Gminę na rzecz przewoźników jest czynnością opodatkowaną związaną z wiatami przystankowymi gdyż przewoźnicy ponoszą częściowo koszty utrzymania przystanków (partycypują więc w kosztach bieżącej ich eksploatacji).

Gmina w ramach wykonywania czynności opodatkowanych tj. pobierania od przewoźników zryczałtowanej kwoty utrzymania w czystości infrastruktury drogowej musi ponosić koszty i te koszty są związane z czynnościami opodatkowanymi.

Usługi wykonania, modernizacji i konserwacji wiat przystankowych będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. pobierania opłat od przewoźników za bieżące utrzymanie czystości na przystankach - przewoźnicy partycypują w kosztach utrzymania wiat - bieżących napraw, konserwacji (zakup materiałów eksploatacyjnych).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28 lipca 2010 r. Wnioskodawca podał, że Gmina na podstawie umowy cywilnoprawnej zezwala Przewoźnikowi na korzystanie z przystanków będących jej własnością bez odpłatności (nie występuje dzierżawa). Na podstawie tej umowy Przewoźnicy są częściowo zobowiązani do partycypacji w kosztach utrzymania w czystości przystanków. Większość kosztów utrzymania przystanków ponosi Gmina. Zezwolenie na korzystanie z przystanków przez Przewoźników oraz zobowiązanie Przewoźników do udziału w partycypacji w kosztach utrzymania w czystości przystanków wynika z jednej umowy zawartej z Przewoźnikiem.

Ponadto Wnioskodawca podał, że wszyscy Przewoźnicy, którzy korzystają z przystanków znajdujących się na terenie Gminy mają obowiązek uczestniczenia w kosztach utrzymania w czystości przystanków.

Gmina nie posiada na własność żadnych środków transportowych i nie prowadzi zakładu komunikacji samochodowej na terenie Gminy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w zakresie modernizacji lub wykonania wiat przystankowych prosi o wydanie interpretacji dotyczącej stanu faktycznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma prawo do odliczenia kosztów podatku VAT od faktur zakupu usług modernizacji lub wykonania wiat przystankowych.

Zdaniem Wnioskodawcy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur zakupu usług modernizacji wiat przystankowych zgodnie z art. 86 ust. 1, ust. 2 pkt 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - usługi modernizacji i wykonania przystanków są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych i przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ponadto należy mieć na uwadze przepisy art. 88 ustawy o VAT, w których zawarto ograniczenia co do możliwości odliczenia podatku naliczonego.

W myśl powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. przepisem § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak już podano na wstępie zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle powyższego przepisu jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty, województwa), ze względu na przyznaną im ustawowo osobowość prawną, są podatnikami podatku od towarów i usług, o ile spełnią pozostałe warunki wskazane w art. 15 ustawy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Gmina jako czynny podatnik VAT, jest właścicielem środków trwałych w postaci wiat przystankowych.

Na terenie Gminy przewoźnicy prowadzą działalność przewozu osób (bus-y). Gmina udostępnia nieodpłatnie wiaty przystankowe pasażerom przewoźników prowadzącym działalność przewozu osób na terenie Gminy, a przewoźnicy partycypują w kosztach utrzymania wiat.

Na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z przewoźnikami Gmina dokonuje sprzedaży usług wywozu odpadów na podstawie faktur VAT z 7% stawką podatku. Gmina deklaruje podatek należny od sprzedaży w terminie płatności f-ry za usługi wywozu odpadów. Korzystanie przewoźników z przystanków polega na możliwości zatrzymywania się na nich pojazdów przewoźnika umożliwiając pasażerom wsiadanie i wysiadanie. Gmina ponosi koszty modernizacji przystanków i zatok autobusowych.

Usługi modernizacji lub wykonania wiat przystankowych będą wykorzystywane przez Gminę w celu umożliwienia pasażerom przewoźników wsiadania i wysiadania z/do pojazdów BUS, PKS w bezpiecznym (oznakowanym) miejscu tj. w zakolu lub przy wiacie przystankowej.

Wnioskodawca nie pobiera opłat od przewoźników za zatrzymywanie na przystankach. Wnioskodawca udostępnia nieodpłatnie wiaty przystankowe pasażerom przewoźników prowadzącym działalność przewozu osób na terenie Gminy, a przewoźnicy partycypują w kosztach utrzymania wiat.

Wydatki poniesione w związku z modernizacją lub wykonaniem wiat przystankowych zostaną udokumentowane w postaci faktury VAT z nabywcą - Gminą, przedmiotem zakupu jest usługa modernizacji wiaty przystankowej bądź usługa wykonania fundamentu oraz konstrukcji i wiaty przystankowej.

Każda wiata posiada odrębny numer inwentarzowy jako element majątku Gminy.

Usługa wywozu odpadów świadczona przez Gminę na rzecz przewoźników jest czynnością opodatkowaną związaną z wiatami przystankowymi gdyż przewoźnicy ponoszą częściowo koszty utrzymania przystanków (partycypują więc w kosztach bieżącej ich eksploatacji)

Usługi wykonania, modernizacji i konserwacji wiat przystankowych będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. pobierania opłat od przewoźników za bieżące utrzymanie czystości na przystankach - przewoźnicy partycypują w kosztach utrzymania wiat - bieżących napraw, konserwacji (zakup materiałów eksploatacyjnych).

Na podstawie cywilnoprawnej umowy przewoźnicy są częściowo zobowiązani do partycypacji w kosztach utrzymania w czystości przystanków. Większość kosztów utrzymania przystanków ponosi Gmina. Zezwolenie na korzystanie z przystanków przez przewoźników oraz zobowiązanie przewoźników do udziału w partycypacji w kosztach utrzymania w czystości przystanków wynika z jednej umowy zawartej z przewoźnikiem.

Wszyscy Przewoźnicy, którzy korzystają z przystanków znajdujących się na terenie Gminy mają obowiązek uczestniczenia w kosztach utrzymania w czystości przystanków.

Gmina nie posiada na własność żadnych środków transportowych i nie prowadzi zakładu komunikacji samochodowej na terenie Gminy.

Jak już wskazano wyżej w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur, obowiązuje zasada, zgodnie z którą prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W przedmiotowej sprawie przewoźnicy za korzystanie z przystanków są zobowiązani do ponoszenia opłat związanych z kosztami utrzymania w czystości przystanków. Zatem opłata ponoszona przez korzystających stanowi w istocie wynagrodzenie za udostępnienie przystanków i jako taka stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT.

Nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi związane z modernizacją lub wykonaniem wiat przystankowych są zatem związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług.

Tym samym stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji z uwagi na spełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z modernizacją lub wykonaniem wiat przystankowych pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń w prawie do odliczenia podatku naliczonego określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zauważa się, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena prawidłowości opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług 7% stawką podatku VAT, gdyż Wnioskodawca nie sformułował w tym zakresie pytania.

Jeżeli Wnioskodawca jest zainteresowany otrzymaniem interpretacji indywidualnej w tym zakresie to obowiązany jest do wystąpienia z odrębnym wnioskiem i przedstawienia odpowiedniego dla niego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), zapytania i własnego stanowiska w sprawie oraz dokonania odrębnej opłaty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego oraz zmiany stanu prawnego.

W zakresie pozostałych kwestii poruszonych we wniosku zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.