IBPP1/443-360/14/KJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 grudnia 2013 r. (data wpływu 30 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z 17 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.) oraz pismem z 17 marca 2014 r. (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej nr 496 - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 7 marca 2014 r. znak: IBPP1/443-1240/13/KJ oraz pismem z 17 marca 2014 r. (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 marca 2014 r. znak: IBPP1/443-1240/13/KJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

W związku z prowadzeniem przez Wnioskodawcę racjonalnej gospodarki w zakresie posiadanego mienia, co szczegółowo precyzuje Uchwała Sejmiku Województwa z dnia 23 listopada 2012 r. w sprawie zasad gospodarowania mieniem Województwa nieruchomości, które stały się zbędne dla realizacji działalności statutowej wojewódzkich jednostek organizacyjnych/wojewódzkich osób prawnych, Zarząd Województwa przeznacza do sprzedaży w formie przetargu. Sytuacja taka zaistniała w przypadku nieruchomości położonych w miejscowości C., tworzących kompleks wczasowy w pobliżu zbiornika wodnego zabudowany domkami letniskowymi - mowa o działkach ewidencyjnych nr: 637 o pow. 0,6395 ha, 496 o pow. 1,1480 ha oraz 499 o pow. 1,2006 ha. Po podjęciu Uchwały Zarządu Województwa w sprawie przeznaczenia do sprzedaży w drodze przetargów ustnych nieograniczonych nieruchomości położonych w miejscowości C., rozpoczęto procedurę przetargową podając do publicznej wiadomości wykaz przedmiotowych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

Działka nr 496 o pow. 1,1480 ha, jest niezabudowana, według Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy usytuowana częściowo w obszarze oznaczonym konturem UT- tereny turystyczne oraz częściowo w obszarze terenów do przekształceń i rehabilitacji, w ewidencji widnieje jako: Lz-PsIV, Lz-PsV, LsIV. Działka została obciążona podatkiem VAT.

Działki leżą w obszarze, dla którego brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że:

1. Urząd Marszałkowski Województwa wykonuje zadania Województwa między innymi w zakresie sprzedaży nieruchomości stanowiących jego własność (na podstawie § 7.1. Uchwały Sejmiku Województwa w sprawie uchwalenia Statutu Województwa oraz w oparciu o § 5 ust. 1 Regulaminu Organizacyjnego Urzędu Marszałkowskiego Województwa stanowiącego załącznik do Uchwały Zarządu Województwa i jest czynnym podatnikiem podatku VAT z mocy ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1590 z późn. zm.), w dniu 11 stycznia 1999 r. został nadany Numer Identyfikacji Podatkowej.

2. Nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działki nr 496.

3. Procedura sprzedaży działek została wstrzymana do czasu otrzymania interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania przedmiotowych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania oznaczone we wniosku nr 2 i 3:

1. Czy w przypadku działki nr 496 do jej ceny słusznie doliczono VAT.

2. Jeżeli dla danego obszaru nie ma ustalonego aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, ani określonych warunków zabudowy, co jest wiążące kwalifikując dany obszar jako niezabudowany, mając na uwadze podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku działki nr 496, biorąc pod uwagę zapis w studium uwarunkowań, zgodnie z którym leży ona w obszarze oznaczonym jako tereny turystyczne oraz w obszarze terenów do przekształceń i rehabilitacji, jak również usytuowanie i sąsiedztwo stwierdzono, iż nie zachodzą przesłanki do zwolnienia przy sprzedaży tej działki z podatku VAT zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, co skutkuje w widniejącym na wykazie zapisie, że do ceny nieruchomości doliczona będzie kwota podatku VAT w wysokości 23%.

W związku z faktem, że rozpatrywany teren nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego, nie są określone warunki zabudowy, przy rozpatrywaniu funkcji terenu niezabudowanego Wnioskodawca posłużył się zapisem zawartym w studium uwarunkowań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Organy władzy publicznej są zatem podatnikami VAT w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem w zakresie dostawy nieruchomości Wnioskodawca działa w charakterze podatnika.

Jak stanowi art. 41. ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ustawodawca zwolnił od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, czynny podatnik podatku VAT, w związku z prowadzeniem racjonalnej gospodarki w zakresie posiadanego mienia przeznacza do sprzedaży w formie przetargu działkę niezabudowaną nr 496. Działka ta leży w obszarze, dla którego brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla działki tej nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wnioskodawca wskazał, że działka ta według Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy usytuowana jest częściowo w obszarze oznaczonym konturem UT- tereny turystyczne oraz częściowo w obszarze terenów do przekształceń i rehabilitacji, w ewidencji widnieje jako: Lz-PsIV, Lz-PsV, LsIV.

Analizując zatem przedstawione okoliczności sprawy w odniesieniu do obowiązujących przepisów stwierdzić należy, że planowana dostawa działki nr 496 będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż są to tereny inne niż budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, bowiem nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego oraz nie została dla nich wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Jednocześnie zapisy zawarte w studium uwarunkowań pozostają bez znaczenia.

Wprowadzając do ustawy o VAT od dnia 1 kwietnia 2013 r. definicję terenów budowlanych ustawodawca jednoznacznie wskazał jakimi kryteriami należy się kierować przy klasyfikacji gruntów niezabudowanych na potrzeby ich opodatkowania podatkiem VAT. Tymi kryteriami jest wyłącznie plan zagospodarowania przestrzennego i decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Odstąpiono zatem od klasyfikacji terenów na potrzeby podatku VAT w oparciu o ewidencję gruntów czy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzeni. Tym samym przeznaczenie gruntów wynikające z ewidencji czy studium pozostaje dla sprawy bez znaczenia. Jeżeli zatem dana działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani nie wydano dla niej decyzji o warunkach zabudowy, to dla celów VAT należy ją uznać za działkę nieprzeznaczoną pod zabudowę, a więc jej dostawa będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy u VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku działki nr 496, biorąc pod uwagę zapis w studium uwarunkowań, zgodnie z którym leży ona w obszarze oznaczonym jako tereny turystyczne oraz w obszarze terenów do przekształceń i rehabilitacji, jak również usytuowanie i sąsiedztwo stwierdzono, iż nie zachodzą przesłanki do zwolnienia przy sprzedaży tej działki z podatku VAT zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, co skutkuje w widniejącym na wykazie zapisie, że do ceny nieruchomości doliczona będzie kwota podatku VAT w wysokości 23%, należało uznać za nieprawidłowe.

Nieprawidłowe jest również stanowisko Wnioskodawcy, że w przedmiotowym zakresie należy posłużyć się zapisem zawartym w studium uwarunkowań.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.