IBPP1/443-335/07/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana A.Z. przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2007 r. (data wpływu 15 października 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 stycznia 2008 r. (data wpływu 14 stycznia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży działki - jest prawidłowe.

W dniu 15 października 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży działki. W odpowiedzi na wezwanie nr IBPP1/443-335/07/AZ z dnia 3 stycznia 2008 r. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 stycznia 2008 r. (data wpływu 14 stycznia 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem działki, którą kupił w 1998 r. z myślą o budowie domu jednorodzinnego. W tym samym roku Wnioskodawca zrobił projekt oraz wystąpił o wstępne warunki zabudowy. W latach 2000-2002 przygotował teren tj. zburzył 100-letni dom, stodołę i budynek gospodarczy, zniwelował teren, wykonał pomiary geodezyjne oraz zrobił ogrodzenie.

Po pewnym czasie Wnioskodawca zorientował się, iż ze względu na zbyt duży ruch przy drodze do której działka przylega (kilka do kilkunastu tysięcy aut dziennie) działka nie nadaje się do budowy domu mieszkalnego lecz tylko na komercyjno-usługowe przeznaczenie.

Po podjęciu decyzji, iż nie będzie budował domu na tej działce, Wnioskodawca zdecydował się na kupno innej działki w tej samej miejscowości. Tę drugą działkę zakupił w 2006 r. Jednakże okazało się, iż jest to działka rolna bez możliwości przekształcenia i z za wąskim dojazdem od drogi głównej (4 m natomiast wymagane jest 8m). Kupując działkę rolną Wnioskodawca nie wiedział, że nie będzie możliwości jej przekształcenia. Działka położona jest w obrębie miasta, które nie ma jeszcze planu miejskiego zagospodarowania przestrzennego. Kupując jakąkolwiek działkę zainteresowana osoba nie otrzyma konkretnej odpowiedzi w Urzędzie Miejskim, czy można na danej działce budować, czy też nie. Aby otrzymać informację w Urzędzie Miejskim, czy istnieje możliwość zabudowy konkretnej działki należy złożyć wniosek i oczekiwać co najmniej trzy miesiące.

Osoba, od której Wnioskodawca kupił działkę rolną miała działkę o powierzchni 1 hektara, którą podzieliła na pięć mniejszych i je sprzedała. Trzy z tych działek otrzymały decyzje pozytywne o możliwości zabudowy, natomiast dwie negatywne, w tym jedna Wnioskodawcy. Wnioskodawca twierdzi, iż nie miał możliwości sprawdzenia przed kupnem działki rolnej, że nie ma możliwości jej przekształcenia.

W związku z powyższym, gdy znalazł się nabywca, Wnioskodawca sprzedał działkę rolną, co nastąpiło w maju 2007 r.

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, iż obie działki kupił jako osoba prywatna ze środków własnych tylko i wyłącznie z chęcią postawienia własnego budynku mieszkalnego. Nigdy wcześniej nie brał pod uwagę podziału lub dalszej odsprzedaży.Za pieniądze uzyskane ze sprzedaży działki Wnioskodawca ma zamiar kupić działkę, na której będzie mógł wybudować dom, ponieważ nadal mieszka w bloku lub kupi gotowy dom.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1997 r. w zakresie gastronomi, na dzień dzisiejszy posiada dwa punkty małej gastronomii, jest podatnikiem VAT od początku prowadzenia działalności. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym i nie dokonywał sprzedaży produktów pochodzenia rolnego z własnej działalności rolniczej. Działki nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy, nie były też zabudowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy zapłacić podatek VAT od sprzedaży drugiej działki (zakupionej w 1998 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien on płacić podatku od towarów i usług od sprzedaży tej działki. Została ona zakupiona 10 lat temu za prywatne oszczędności Wnioskodawcy, nie była nigdy wykorzystywana do celów związanych z działalnością gospodarczą, nie była dzierżawiona ani wynajmowana, czyli Wnioskodawca nie czerpał żadnych zysków z jej posiadania. Działka nie została zakupiona z chęcią jej dalszej odsprzedaży, lecz została zakupiona z zamiarem zabudowania jej budynkiem mieszkalnym, co potwierdzają posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika podatku VAT, a czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT tzn. została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu do danej czynności ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej w tym zakresie. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala zatem na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te czynione są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną planowanej transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej, nie wskazują, iż miałaby być czyniona z zamiarem wykonania w sposób częstotliwy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca dokonał zakupu przedmiotowej działki z zamiarem wybudowania na niej domu jednorodzinnego. Wykonał również wiele czynności potwierdzających zamiar budowy domu, tj., zrobił projekt oraz wystąpił o wstępne warunki zabudowy, wyburzył stare zabudowania, następnie zniwelował i ogrodził teren. Na potwierdzenie wykonania tych czynności Wnioskodawca posiada dokumenty. Czynności te przeprowadził na przestrzeni czterech lat, tj. od 1998 r.-2002 r. W międzyczasie okazało się, że działka położona jest przy drodze, po której dziennie przejeżdża od kilku do kilkunastu tysięcy aut. Uzasadnioną więc, należy uznać decyzję Wnioskodawcy o odstąpieniu od budowy domu jednorodzinnego na tym terenie oraz zamiar sprzedaży przedmiotowej działki, która nie spełniła oczekiwań Wnioskodawcy, pomimo poniesionych nakładów.

W następstwie tych zdarzeń Wnioskodawca zakupił drugą działkę z zamiarem zrealizowania planów budowy domu, jednakże okazało się, iż w wyniku nieprzewidzianych przez Wnioskodawcę okoliczności budowa domu na tej działce również nie jest możliwa. Kupując działkę rolną Wnioskodawca nie wiedział, że nie będzie możliwości jej przekształcenia. Działka położona jest w obrębie miasta, które nie ma jednak jeszcze planu miejskiego zagospodarowania przestrzennego w związku z czym kupując działkę zainteresowany nie ma możliwości otrzymania konkretnej odpowiedzi w Urzędzie Miejskim, czy można na niej budować, czy też nie. Aby otrzymać informację w Urzędzie Miejskim czy istnieje możliwość zabudowy danej działki należy złożyć wniosek i oczekiwać co najmniej trzy miesiące.

Wnioskodawca miał podstawy domniemywać, o możliwości przekształcenia przedmiotowej działki rolnej w działkę budowlaną gdyż osoba, od której Wnioskodawca kupił działkę rolną posiadała grunt o powierzchni 1 hektara, który podzieliła na pięć mniejszych działek i je sprzedała. Trzy z tych działek otrzymały decyzje pozytywne o możliwości zabudowy, natomiast dwie negatywne, w tym jedna z negatywnych dotyczyła działki Wnioskodawcy. Wnioskodawca twierdzi, iż nie mógł sprawdzić przed kupnem działki, że nie ma możliwości przekształcenia jej z rolnej na budowlaną.

W związku z powyższym, gdy znalazł nabywcę, sprzedał przedmiotową działkę w maju 2007 r., gdyż zakupił ją z zamiarem wybudowania domu, a to okazało się niemożliwe.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać jednak za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w odniesieniu do transakcji sprzedaży działki, w myśl art. 15 ustawy o VAT. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek Wnioskodawca działał w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Nie można bowiem stwierdzić, że Wnioskodawca nabył grunt celem odsprzedaży, ponieważ obydwie działki nabył z zamiarem wybudowania domu, nie zostały one też zakupione w związku z prowadzoną działalnością, nie były przedmiotem najmu i dzierżawy, a Wnioskodawca nie czerpał żadnych zysków z ich posiadania, wręcz przeciwnie w przypadku działki będącej przedmiotem wniosku poniósł nakłady związane rozpoczęciem budowy domu.

Należy również podkreślić, iż powodem sprzedaży działek było wystąpienie niesprzyjających okoliczności, które były trudne do przewidzenia przez Wnioskodawcę w momencie zakupu, a w konsekwencji uniemożliwiły Wnioskodawcy realizację celu, jakim było wybudowanie domu jednorodzinnego.

Jednakże nie ustając w dążeniu do realizacji wyznaczonego celu, tj. posiadania własnego domu, Wnioskodawca ma zamiar zyski ze sprzedaż działki przeznaczyć na zakup gotowego domu lub działki, na której będzie mógł zbudować dom.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione przez Stronę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej działki nie nosi znamion powtarzalności, tak więc warunek częstotliwości nie zostaje tu wypełniony, pomimo, że w 2007 r. dokonano już sprzedaży jednej działki, lecz również z majątku osobistego. W świetle powyższego dostawy ww. działki nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działki. Tym samym dostawa przedmiotowej działki nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.