IBPP1/443-319/12/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2012 r. (data wpływu 22 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca winien naliczać podatek VAT należny od wartości nieodpłatnie przekazanych rzeczy dla Fundacji na podstawie zawartej umowy - jest prawidłowe.

W dniu 22 marca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca winien naliczać podatek VAT należny od wartości nieodpłatnie przekazanych rzeczy dla Fundacji na podstawie zawartej umowy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Nadleśnictwo) jest jednostką organizacyjną wchodzącą w skład Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i zarządza majątkiem Skarbu Państwa oraz prowadzi działalność w zakresie określonym przez ustawę z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 oraz Nr 34 poz. 170).

Nadleśnictwo przekazuje na podstawie "umowy o ustanowieniu bezpłatnego użytkowania nieruchomości" majątek w postaci środków trwałych oraz gruntów, Fundacji BKL na podstawie art. 40 ww. ustawy, który mówi, że Dyrektor Generalny, na wniosek zainteresowanego ministra lub organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego, może przekazać w użytkowanie wskazanej przez wnioskodawcę jednostce organizacyjnej lasy, grunty oraz inne nieruchomości, bez zmiany ich dotychczasowego przeznaczenia, jeżeli za tym przemawiają względy między innymi nauki lub dydaktyki, ochrony przyrody, opieki nad zabytkami, wypoczynku ludności i inne. Przekazania w użytkowanie wskazanej jednostce organizacyjnej dokonuje Dyrektor Generalny, w drodze umowy, w której określa termin i warunki użytkowania oraz jednostkę sprawującą nad gospodarką leśną. Takową zgodę Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych w Warszawie na oddanie w bezpłatne użytkowanie ww. majątku Nadleśnictwo uzyskało.

Na podstawie ww. umowy ustanowiono prawo użytkowania i pobierania pożytków przez Fundację BKL na czas nieokreślony, która to będzie wykorzystywać ww. nieruchomości na cele statutowe. Paragraf 5 statutu Fundacji BKL ma zapis: "...utrzymanie w ruchu zabytkowej wąskotorowej kolejki leśnej, co przyczyni się do poprawy środowiska naturalnego w Międzynarodowym Rezerwacie Biosfery, aktywizacji turystyczno-gospodarczej Gmin oraz ochrony zabytku...". Należy nadmienić, że decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 28 listopada 1992 r., wpisano do rejestru zabytków: układ komunikacyjny kolejki wąskotorowej, składy pociągów oraz zespoły funkcjonalne poszczególnych stacji. Nadleśnictwo majątek leśnej kolejki wąskotorowej otrzymało w ramach łączenia jednostek lasów państwowych w dniu 31 lipca 1991 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca winien naliczać podatek VAT należny od wartości nieodpłatnie przekazanych rzeczy dla Fundacji BKL na podstawie zawartej umowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), przez podlegającą opodatkowaniu dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub części, prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. Majątek leśnej kolejki wąskotorowej został przekazany Nadleśnictwu w ramach łączenia jednostek Lasów Państwowych w dniu 31 lipca 1991 r. Nie wystąpiła wtedy transakcja kupna-sprzedaży. Nadleśnictwo, po dacie otrzymania tego majątku, nie poniosło nakładów na ulepszenie tych budynków i budowli, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przekraczających 30% wartości początkowej tych środków trwałych.

Wobec powyższego oddanie w bezpłatne użytkowanie środków trwałych i gruntów Fundacji BKL nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 tej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług natomiast rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów. Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

W myśl art. 7 ust. 3 cyt. ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zatem opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania je za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy pod warunkiem dodatkowo przysługiwania prawa do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zatem opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza, jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy przepisu art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca (Nadleśnictwo) przekazuje na podstawie "umowy o ustanowieniu bezpłatnego użytkowania nieruchomości" majątek w postaci środków trwałych oraz gruntów - leśnej kolejki wąskotorowej - Fundacji BKL. Na podstawie ww. umowy ustanowiono prawo użytkowania i pobierania pożytków przez Fundację BKL na czas nieokreślony, która to będzie wykorzystywać ww. nieruchomości na cele statutowe. Nadleśnictwo majątek leśnej kolejki wąskotorowej otrzymało w ramach łączenia jednostek lasów państwowych w dniu 31 lipca 1991 r.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania wydanymi towarami jak właściciel. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca przekazuje majątek na podstawie umowy użyczenia, zatem nie można w analizowanej sprawie mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie tych towarów. W konsekwencji czynność przekazania majątku na podstawie umowy użyczenia, nie będzie stanowić dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Odnosząc opis zdarzenia przyszłego do treści art. 8 ust. 2 ustawy, należy zauważyć, że w analizowanej sprawie czynność przekazania majątku na podstawie umowy użyczenia, wpisuje się w czynność wymienioną w pkt 1 ww. przepisu stanowi bowiem w istocie użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika. Jednakże, jak wynika z treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, aby użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą zostać łącznie spełnione dwie przesłanki, a mianowicie użycie tych towarów powinno nastąpić do celów innych niż działalność gospodarcza, a podatnikowi przysługiwać musiało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

W niniejszej sprawie Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. majątku. Jak bowiem podał Wnioskodawca, majątek leśnej kolejki wąskotorowej otrzymał on w ramach łączenia jednostek lasów państwowych w dniu 31 lipca 1991 r., tj. w okresie nieobowiązywania jeszcze cytowanej powyżej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług obowiązującej od dnia 1 maja 2004 r., a także poprzedzającej ją ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) obowiązującej od dnia 5 lipca 1993 r. do dnia 30 kwietnia 2004 r., która to wprowadziła pojęcie podatku należnego i podatku naliczonego. Ponieważ w 1991 r. - czyli w dacie nabycia przez Wnioskodawcę majątku leśnej kolejki wąskotorowej - nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług, zatem czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy więc stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przy nabyciu przekazanych następnie towarów (majątku leśnej kolejki wąskotorowej).

Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że wymieniona czynność nie stanowi także usługi podlegającej opodatkowaniu.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę majątku kolejki wąskotorowej Fundacji na podstawie umowy użyczenia, nie stanowi ani odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy, ani odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 lub ust. 2 ustawy. W konsekwencji, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że oddanie w bezpłatne użytkowanie środków trwałych i gruntów Fundacji BKL nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.