IBPP1/443-313/13/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2013 r. (data wpływu 3 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 czerwca 2013 r. (data wpływu 2 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 czerwca 2013 r. (data wpływu 2 lipca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 18 czerwca 2013 r. znak: IBPP1/443-313/13/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Starosta jako organ reprezentujący Skarb Państwa w trakcie prac nad tworzeniem zasobu nieruchomości Skarbu Państwa podjął działania mające na celu weryfikację i ustalenie stanu prawnego wszystkich nieruchomości z obszaru Powiatu. W 2012 r. Powiat posiadł wiedzę, że Pan K reprezentujący firmę P.U. "D", w okresie od maja 2008 r. do sierpnia 2012 r. zajmował i wykorzystywał do prowadzonej działalności gospodarczej zabudowaną nieruchomość Skarbu Państwa, oznaczoną w rejestrze ewidencji gruntów jako działka nr 137/5 o powierzchni 0,0848 ha, karta mapy 2. Wówczas to podjął on kroki w celu ustalenia i wyegzekwowania należności Skarbu Państwa z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości. Powiat pismem z dnia 24 października 2012 r. wezwał firmę "D"- do zapłaty wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości Skarbu Państwa za okres od maja 2008 r. do sierpnia 2012 r. Wezwany uchylił się jednak od uiszczenia należności - nie przyjął wystawionej przez Powiat faktury VAT. W tej sprawie Starosta wystąpił już na drogę sądową z pozwem o zapłatę. Aktualnie nieruchomość oznaczona jako działka nr 137/5 jest nie użytkowana. Skarb Państwa nabył prawo własności przedmiotowej działki w drodze umowy zrzeczenia się własności nieruchomości - akt notarialny z dnia 19 kwietnia 2000 r. W latach 2000 - 2008 firma "D" nie dzierżawiła oraz nie najmowała przedmiotowej nieruchomości.

W okresie maj 2008-2012 r. na przedmiotowej nieruchomości znajdowała się część budynku blaszanego typu wiata stalowa ZBM o pow. użytkowej 345,60 rn2 i kubaturze 1080 m^3. Budynek o konstrukcji nośnej blaszanej, poszycie ścian i dachu z blachy ocynkowanej trapezowej. Do budynku doprowadzono instalację elektryczną, oświetleniową i siły. W 2012 r. Pan K - prowadzący jednoosobowe Przedsiębiorstwo Usługowe "D" dokonał, bez zgody Wnioskodawcy, modernizacji budynku na budynek biurowo produkcyjny. Przebudowa budynku polegała na zmianie ścian nośnych na murowane z pustaka MAX, wymianie okien oraz przebudowy wnętrza budynku. Prace modernizacyjne przerwano (brak wykończenia wnętrz). Modernizacją nie objęto części budynku położonej poza terenem działki o pow. 40,0 m² oraz części garażowej budynku o pow. użytkowej 54,31 m^2. Część garażu o pow. użytkowej 32,60 m² (60% pow. garażu) położona jest na wycenianej działce. Na dzień sporządzania wyceny przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego powierzchnia użytkowa budynku na terenie działki nr 137/5 wynosiła 238,54 m².

Przedmiotowa nieruchomość wraz z sąsiednimi działkami wchodzi w skład ogrodzonego kompleksu nieruchomości. Pierwotnie teren ten były użytkowany przez Państwowe Przedsiębiorstwo Budowy Dróg i Mostów we Wrzosowej, które następnie przekształciło się w spółkę akcyjną. Aktem notarialnym spółka ta nabyła mienie zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego, obejmujące m.in.: prawo użytkowania wieczystego działki nr 133/12 (po podziale działki nr 133/30, 133/23, 133/24, 133/26, 133/27) wraz z prawem własności zlokalizowanych na działce urządzeń i budowli oraz prawo własności działki nr 136/2. Uprzednio nieruchomości te były wykorzystywane na podstawie umowy o oddanie mienia Skarbu Państwa do odpłatnego korzystania z dnia 30 maja 1998 r. Rep...., zmienionej aktem notarialnym z dnia 10 sierpnia 1999 r. Rep. A nr.... Obecnie podmiot ten jest zlikwidowany.

Następnie K. i J. małż. K, na zasadzie wspólności ustawowej, na mocy postanowienia Sądu Rejonowego, sygn. akt..., z dnia 16 kwietnia 2008 r. w przedmiocie egzekucji z nieruchomości, nabyli: prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej jako działka nr 133/12 (aktualnie działki nr 133/30, 133/23, 133/24, 133/26, 133/27) obręb Kolonia Poczesna oraz prawo własności znajdujących się na tej działce budynków i urządzeń stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności, a także prawo własności działki nr 136/2.

Ponieważ w treści orzeczenia Sądu wymieniona była wiata stalowa ZBM, jako znajdująca się na ww. działce nr 133/12, Przedsiębiorstwo Usługowe "D" Pan K., zgodnie z oświadczeniem złożonym w dniu 6 lipca 2012 r., użytkował również działkę Skarbu Państwa nr 137/5, w okresie od maja 2008 r. do sierpnia 2012 r. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Firma "D" od września 2012 r. nie korzysta z przedmiotowej działki Skarbu Państwa. Wobec tego Powiat zamierza sprzedać ją w drodze przetargu.

W piśmie z dnia 26 czerwca 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jest działka gruntu nr 137/5 łącznie z posadowionym na niej obiektem (częścią obiektu).

Na działce nr 137/5 znajduje się obiekt budowlany - budynek trwale związany z gruntem o konstrukcji murowanej (pustak MAX).

Wnioskodawca nie posiada informacji kiedy zakończono budowę obiektu oraz przez kogo został wybudowany ani kiedy oddano go do użytku; stanowi on własność Wnioskodawcy, ponieważ stanowi część składową nieruchomości gruntowej Skarbu Państwa (właściciela gruntu),

W rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623), jest to obiekt trwale z gruntem związany, tut. organ nie posiada informacji kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), jest to budynek przemysłowy - symbol PKOB 1251.

Obiekt posadowiony na działce był bezumownie wykorzystywany w okresie od maja 2008 r. do sierpnia 2012 r. przez Przedsiębiorstwo Usługowe "D" do prowadzonej działalności gospodarczej (budowa, remonty dróg, układanie kostki brukowej i chodników), obiekt nie był przedmiotem najmu czy dzierżawy. Skarb Państwa złożył pozew o odszkodowanie za bezumowne korzystanie z nieruchomości,

Nieruchomość będąca przedmiotem dostawy znajduje się w zasobie nieruchomości Skarbu Państwa i stanowi własność Skarbu Państwa na podstawie księgi wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy. Skarb Państwa nabył prawo własności przedmiotowej działki w drodze umowy zrzeczenia się własności nieruchomości - akt notarialny z dnia 19 kwietnia 2000 r.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu obiektu znajdującego się na działce nr 137/5.

Wnioskodawca jako organ reprezentujący Skarb Państwa jest właścicielem obiektu posadowionego na działce nr 137/5, chociaż go nie wybudował ani nie ponosił żadnych wydatków na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. nieruchomości Skarbu Państwa będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeśli tak to wg jakiej stawki.

Zdaniem Wnioskodawcy, Powiat jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT z tytułu wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) od dnia 1 stycznia 2010 r. i składa deklaracje VAT-7.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wykładnia cytowanego powyżej przepisu ustawy o VAT wskazuje jednoznacznie, iż ma on zastosowanie m.in. do gruntu, rozumianego na kanwie ww. ustawy jako rzecz. Konsekwentnie, sprzedaż działki nr 137/5 o pow. 0,0848 ha dla celów opodatkowania VAT powinna być traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Dodatkowo Wnioskodawca nadmienia, iż, w jego ocenie, w analizowanej sytuacji nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, przewidujący zwolnienie z opodatkowania VAT dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z cytowanego przepisu wynika bowiem w sposób jednoznaczny, iż przedmiotowe zwolnienie z VAT nie dotyczy sytuacji, w których sprzedawany grunt jest przeznaczony pod zabudowę.

Ponadto, jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa m.in. w cytowanym powyżej art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 23%.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości Skarbu Państwa podlega opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki tego podatku tj. 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Podkreślić jednak należy, iż aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651), z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm., a od 23 maja 2013 r. tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 595) powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania powiatu należą określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym. W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu gospodarki nieruchomościami (art. 4 ust. 1 pkt 10 cytowanej ustawy o samorządzie powiatowym).

Organami powiatu są rada powiatu i zarząd powiatu, zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy. Zarząd jest organem wykonawczym powiatu (art. 26 ust. 1 powołanej ustawy). Stosownie do treści art. 26 ust. 2 cyt. ustawy, w skład zarządu powiatu wchodzą starosta jako jego przewodniczący, wicestarosta i pozostali członkowie. W myśl art. 33 powołanej ustawy, zarząd wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu, w tym powiatowego urzędu pracy. Z przepisu art. 34 ust. 1 tej ustawy wynika, że starosta organizuje pracę zarządu powiatu i starostwa powiatowego, kieruje bieżącymi sprawami powiatu oraz reprezentuje powiat na zewnątrz.

Zatem Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Tak więc planowana dostawa wymienionej we wniosku nieruchomości, jako czynność cywilnoprawna zostanie więc dokonana przez Wnioskodawcę jako podatnika VAT, spełniając definicję dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ww. ustawy o VAT podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Dana nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie danego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy) czy nabywcy.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Według art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki i budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Z treści cytowanego przepisu wynika, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dochodzi do wiążącego podmioty władzy, w tym administracji, oraz podmioty spoza systemu władzy (osoby fizyczne i ich organizacje) ustalenia bądź zmiany przeznaczenia terenu na określony w tym planie cel.

W myśl art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 96 z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z powyższej definicji wynika, iż na gruncie polskiego prawa możemy wyodrębnić trzy rodzaje nieruchomości w sensie prawnym:

* grunty (stanowiące część powierzchni ziemskiej),

* budynki trwale z gruntem związane (tzw. nieruchomości budynkowe),

* części tych budynków (tzw. nieruchomości lokalowe).

Ponadto zgodnie z art. 47 § 1 ustawy - Kodeks cywilny część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Jak stanowi § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Zgodnie z art. 48 ustawy - Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Powyższy przepis prawny jest wyrazem zasady ujętej w art. 191 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.

W konsekwencji należy uznać, że wszelkie rzeczy ruchome tracą swoją odrębność prawną, jeżeli zostają połączone z nieruchomością w sposób trwały, tak że stają się jej częściami składowymi.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

2a)budynek mieszkalny jednorodzinny - to budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku;

3. budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

3a)obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 12 mieszczą się budynki niemieszkalne.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość tj. działkę gruntu nr 137/5 łącznie z posadowionym na niej obiektem (częścią obiektu). Na działce nr 137/5 znajduje się obiekt budowlany - budynek trwale związany z gruntem o konstrukcji murowanej (pustak MAX). Jest to obiekt trwale z gruntem związany, budynek przemysłowy - symbol PKOB 1251.

Obiekt posadowiony na działce był bezumownie wykorzystywany w okresie od maja 2008 r. do sierpnia 2012 r. przez Przedsiębiorstwo Usługowe Pan K. do prowadzonej działalności gospodarczej. Obiekt ten nie był przedmiotem najmu czy dzierżawy. Skarb Państwa złożył pozew o odszkodowanie za bezumowne korzystanie z nieruchomości.

Skarb Państwa nabył prawo własności przedmiotowej działki w drodze umowy zrzeczenia się własności nieruchomości z dnia 19 kwietnia 2000 r. W latach 2000 - 2008 firma nie dzierżawiła oraz nie najmowała przedmiotowej nieruchomości.

W okresie maj 2008-2012 r. na przedmiotowej nieruchomości znajdowała się część budynku blaszanego typu wiata stalowa ZBM o pow. użytkowej 345,60 rn2 i kubaturze 1080 m^3. Budynek o konstrukcji nośnej blaszanej, poszycie ścian i dachu z blachy ocynkowanej trapezowej. Do budynku doprowadzono instalację elektryczną, oświetleniową i siły. W 2012 r. Przedsiębiorstwo Usługowe "..." dokonało, bez zgody Wnioskodawcy, modernizacji budynku na budynek biurowo produkcyjny. Przebudowa budynku polegała na zmianie ścian nośnych na murowane z pustaka MAX, wymianie okien oraz przebudowy wnętrza budynku. Prace modernizacyjne przerwano (brak wykończenia wnętrz). Modernizacją nie objęto części budynku położonej poza terenem działki o pow. 40,0 m² oraz części garażowej budynku o pow. użytkowej 54,31 m^2. Część garażu o pow. użytkowej 32,60 m² (60% pow. garażu) położona jest na wycenianej działce. Na dzień sporządzania wyceny przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego powierzchnia użytkowa budynku na terenie działki nr 137/5 wynosiła 2.38,54 m².

Przedmiotowa nieruchomość wraz z sąsiednimi działkami wchodzi w skład ogrodzonego kompleksu nieruchomości. Pierwotnie teren ten były użytkowany przez Państwowe Przedsiębiorstwo Budowy Dróg i Mostów, które następnie przekształciło się w spółkę akcyjną. Aktem notarialnym spółka ta nabyła mienie zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego, obejmujące m.in.: prawo użytkowania wieczystego działki nr 133/12 (po podziale działki nr 133/30, 133/23, 133/24, 133/26, 133/27) wraz z prawem własności zlokalizowanych na działce urządzeń i budowli oraz prawo własności działki nr 136/2. Uprzednio nieruchomości te były wykorzystywane na podstawie umowy o oddanie mienia Skarbu Państwa do odpłatnego korzystania z dnia 30 maja 1998 r., zmienionej aktem notarialnym z dnia 10 sierpnia 1999 r. Obecnie podmiot ten jest zlikwidowany.

Pan K., w drodze egzekucji z nieruchomości, nabyli: prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej jako działka nr 133/12 (aktualnie działki nr 133/30, 133/23, 133/24, 133/26, 133/27) oraz prawo własności znajdujących się na tej działce budynków i urządzeń stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności.

Przedsiębiorstwo Usługowe "..." Pan K., zgodnie z oświadczeniem złożonym w dniu 6 lipca 2012 r., użytkował również działkę Skarbu Państwa nr 137/5, w okresie od maja 2008 r. do sierpnia 2012 r. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu obiektu znajdującego się na działce nr 137/5.

Wnioskodawca jako organ reprezentujący Skarb Państwa jest właścicielem obiektu posadowionego na działce nr 137/5, chociaż go nie wybudował ani nie ponosił żadnych wydatków na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Wnioskodawca nie posiada informacji kiedy zakończono budowę obiektu oraz przez kogo został wybudowany ani kiedy oddano go do użytku; stanowi on własność Wnioskodawcy, ponieważ stanowi część składową nieruchomości gruntowej Skarbu Państwa (właściciela gruntu).

W świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych wyżej regulacji prawnych, stwierdzić należy, że zbycie przez Wnioskodawcę ww. części obiektu budowlanego (budynku przemysłowego o symbolu PKOB 1251, nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż planowana dostawa zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Jak wskazano powyżej, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynków, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Wydanie przedmiotowych obiektów winno nastąpić w ramach wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, co w przedmiotowej sprawie, jak wynika z wniosku nie miało miejsca (Wnioskodawca wskazał bowiem, że obiekt ten nie był przedmiotem najmu czy dzierżawy).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu przedmiotowego obiektu budowlanego. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Wobec powyższego, dostawa części obiektu budowlanego (budynku przemysłowego) znajdującego się na działce nr 137/5 może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie przedmiotem dostawy będzie również działka nr 137/5, na której posadowiona jest części ww. obiektu budowlanego (budynku przemysłowego).

Zgodnie z ww. art. 29 ust. 5 ustawy o VAT do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli albo ich części trwale związanych z gruntem.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części jest opodatkowana, to również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane, jest opodatkowana, jeśli natomiast dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona od podatku, zwolnieniem objęta jest również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane.

Zatem, skoro dla dostawy części obiektu budowlanego (budynku przemysłowego) zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, również dostawa działki nr 137/5 na której ta część obiektu jest posadowiona będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym z uwagi na to, iż sprzedaż przedmiotowej części obiektu budowlanego (budynku przemysłowego) wraz z działką nr 137/5 na której ta część obiektu jest posadowiona korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT odpowiednio na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 29 ust. 5 ustawy o VAT stanowisko Wnioskodawcy, że przedmiotowa sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23% należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.