IBPP1/443-307/12/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 lipca 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-307/12/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2012 r. (data wpływu 20 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2012 r. (data wpływu 15 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zendry za złom i konieczności rozliczenia podatku VAT w przypadku dostawy zendry przez nabywcę oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przez kontrahenta w wystawionej przez niego fakturze za dostawę zendry - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2012 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zendry za złom i konieczności rozliczenia podatku VAT w przypadku dostawy zendry przez nabywcę oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przez kontrahenta w wystawionej przez niego fakturze za dostawę zendry.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 czerwca 2012 r. (data wpływu 15 czerwca 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-307/12/ES z dnia 30 maja 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka cywilna) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie skupu i sprzedaży złomu stalowego (wsadowego, niewsadowego). Stronami transakcji w każdym przypadku są podmioty prowadzące działalność gospodarczą będące czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. W związku z późn. zm. jakie zaszły od 1 kwietnia 2011 r. w kwestii naliczania i odliczania podatku VAT w obrocie złomem, w przypadku transakcji dostawy dokonywanej między dwoma czynnymi podatnikami VAT, nie korzystającymi ze zwolnienia podmiotowego, której przedmiotem jest złom, zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT jest nabywca (art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Kluczową kwestią dla zastosowania właściwego sposobu rozliczenia podatku jest ustalenie, czy dany towar mieści się w pojęciu złomu, której definicji zabrakło w ustawie o VAT w stanie prawnym obowiązującym w okresie pomiędzy 1 kwietnia a 30 czerwca 2011 r.

Większość dostawców złomu Wnioskodawcy, we wskazanym powyżej okresie, wystawiając faktury sprzedaży złomu wsadowego (w ramach którego Spółka cywilna mieści również złom poprodukcyjny typu zgorzelina, zendra powstająca w procesie poprodukcyjnym), niewsadowego, nie miała wątpliwości co do braku opodatkowania ww. transakcji z jednoczesnym wskazaniem na fakturach, iż to nabywca jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT. Jednakże jeden z dostawców (dalej Kontrahent) złomu poprodukcyjnego typu zendra kwestionował opodatkowanie dla tego rodzaju towaru jako złom i wystawiał w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2011 r. faktury VAT z wykazanym podatkiem według stawki 23%.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawca zwrócił się do Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) o opinię w tej kwestii. GUS uznał, że wyrób typu zendra mieści się w grupowaniu PKWIU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal. Opinia ta nie zawiera jednak stwierdzenia, że jest to złom.

W uzupełnieniu odnośnie zakupu zendry Wnioskodawca wskazuje, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia podstawowej działalności gospodarczej w zakresie skupu i sprzedaży złomu od dnia 6 lutego 1995 r.

Dla podmiotu, który dokonuje dostawy zendry, Wnioskodawca nie ma pewności czy dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, jednakże fakt opodatkowania transakcji przez dostawcę na fakturze świadczy, iż nie korzystała ona ze zwolnienia. Ponadto na fakturach wystawianych na sprzedaż zendry przez tego dostawcę od dnia 1 lipca 2011 r. widnieje adnotacja o tym, iż dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Wnioskodawca jako nabywca od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca otrzymując faktury na zakup zendry z naliczonym podatkiem VAT uznał je jako nieprawidłowe i wstrzymał się z odliczeniem podatku VAT, jak również nie rozliczył podatku VAT na zasadzie "samoopodatkowania" zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Faktury nie zostały wykazane w rejestrach VAT w okresie od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r., tym samym nie zostały ujęte w deklaracji VAT-7 za ww. okresy. Ww. faktury zostaną rozliczone w momencie otrzymania wiążącej interpretacji od Dyrektora Izby Skarbowej.

Zakup zendry jest związany wyłącznie z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy jest poprawne uznanie wyrobu zendra za złom w rozumieniu przepisów o podatku VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2011 r.

2.

Czy Wnioskodawca powinien jego zakup opodatkować zgodnie z przepisami jako nabywca na zasadzie art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT od wartości netto, wystawionej dla Wnioskodawcy faktury przez Kontrahenta, uznając VAT naliczony przez Kontrahenta w fakturze jako niepodlegający odliczeniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, na wszystkie pytania należy udzielić twierdzącej odpowiedzi.

UZASADNIENIE

W związku z brakiem definicji pojęcia "złom" w ustawie o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2011 r. należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w "Słowniku języka polskiego złom stanowią "zużyte, zniszczone przedmioty metalowe, maszyny lub ich części, także odpady produkcyjne w hutach, przeznaczone do przetopienia jako surowiec wtórny".

W metalurgii złomem określa się przedmioty metalowe przeznaczone do wykorzystania w procesie recyklingu poprzez ich ponowne przetopienie. Do złomu należą np. metalowe odpady produkcyjne, wyroby metalowe nie nadające się do naprawy, elementy konstrukcji pochodzące z rozbiórki, odpady komunalne z metalu, wyeksploatowane samochody, maszyny, urządzenia i ich części, konstrukcje stalowe uszkodzone mechanicznie lub skorodowane itp.

Zendra (zgorzelina) jako warstwa tlenków metali powstająca na powierzchni nagrzanych, odpadających podczas kucia i walcowania łusek jest traktowana jako odpad zawierający metal, nadający się do przetopienia jako surowiec wtórny. Ponadto w interpretacji ogólnej z 2 maja 2011 r. Minister Finansów zaznaczył, że "przez złom dla potrzeb stosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy należy rozumieć złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych, jak również złom metali szlachetnych...."

Również opinia GUS potwierdza, że zendra jest odpadem zawierającym metal. Biorąc pod uwagę ww. argumenty należy uznać, że wyrób zendra mieścił się pojęciu złomu w rozumieniu ustawy.

Należy również wziąć pod uwagę zmianę przepisów, które weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r., zmieniła się treść art. 17 ust. 1 pkt 7 Ustawy o VAT, podatnikami tego podatku są podmioty nabywające towary wymienione w załączniku 11, między innymi odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal (PKWiU ex 38.11.58.0), do których zalicza się również zendrę (opinia GUS). Należy więc uznać, że ustawodawca w okresie do 30 czerwca 2011 r. pod pojęciem złomu rozumiał również odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal (PKWiU ex 38.11.58.0) lecz w związku z wątpliwościami interpretacyjnymi doprecyzował przepisy wprowadzając Załącznik 11 i odniesienie do klasyfikacji PKWiU.

Począwszy od dnia 1 lipca 2011 r., kiedy to weszły w życie uchwalone zmiany do ustawy o VAT, a mianowicie zaczęło obowiązywać nowe brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 7 wraz z listą towarów (załącznik 11), których nabycie powoduje rozliczenie podatku VAT po stronie nabywcy, Kontrahent zaczął wystawiać faktury VAT bez wykazywania podatku należnego z powołaniem na fakturach PKWiU: 38.11.58.0 w stosunku do zendry.

Mając na względzie powyższe wyjaśnienia należy uznać, że zendra była złomem w rozumieniu przepisów obowiązujących w okresie 1 kwietnia do 30 czerwca 2011 r. i w związku z tym należało dokonać opodatkowania po stronie nabywcy tego zakupu od wartości netto, uznać VAT naliczony przez Kontrahenta w fakturze jako niepodlegający odliczeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na charakter sprawy będącej przedmiotem interpretacji tut. organ postanowił ująć kwestie zawarte w pytaniach 1 i 2, dotyczące dwóch stanów faktycznych (uznania zendry za złom i opodatkowania jego zakupu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Kontrahenta za dostawę zendry) w jednej interpretacji.

Ponadto należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przepisy obowiązujące w okresie od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r., bowiem Wnioskodawca wskazał, iż wniosek dotyczy zaistniałego w tym okresie stanu faktycznego.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 ustawy.

Ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) do ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 kwietnia 2011 r. dodano przepis art. 17 ust. 1 pkt 7, zgodnie z którym, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2011 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające złom, jeżeli dokonującym jego dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Przy czym jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z kolei na podstawie dodanego z dniem 1 kwietnia 2011 r. przepisu art. 17 ust. 7, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa złomu.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

1.

nabywcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT,

2.

dostawcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT,

3.

dostawca złomu nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,

4.

dostawa złomu nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Z powyższego wywieść należy, że w sytuacji, gdy dostawca jest podatnikiem VAT czynnym, który nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, a dostawa złomu nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. jako dostawa towarów używanych (ruchomości), dostawa taka winna być udokumentowana przez kupującego (nabywcę złomu), występującego w charakterze podatnika (czynnego lub zwolnionego). A zatem w tej sytuacji nabywca złomu, będąc podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy, jest zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu nabycia złomu.

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą spoczywa na dostawcy złomu.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 7 ustawy o VAT, podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary mieszczące się w pojęciu złomu, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jednakże w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.).

Zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Z § 5 ust. 15 ww. rozporządzenia wynika, że faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

1.

adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub

2.

wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub

3.

oznaczenie "odwrotne obciążenie".

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (Spółka cywilna) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie skupu i sprzedaży złomu stalowego (wsadowego, niewsadowego). Stronami transakcji w każdym przypadku są podmioty prowadzące działalność gospodarczą będące czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Kluczową kwestią dla zastosowania właściwego sposobu rozliczenia podatku jest ustalenie, czy dany towar mieści się w pojęciu złomu, której definicji zabrakło w ustawie o VAT w stanie prawnym obowiązującym w okresie pomiędzy 1 kwietnia a 30 czerwca 2011 r.

Większość dostawców złomu Wnioskodawcy, we wskazanym powyżej okresie, wystawiając faktury sprzedaży złomu wsadowego (w ramach którego Spółka cywilna mieści również złom poprodukcyjny typu zgorzelina, zendra powstająca w procesie poprodukcyjnym), niewsadowego, nie miała wątpliwości co do braku opodatkowania ww. transakcji z jednoczesnym wskazaniem na fakturach, iż to nabywca jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT. Jednakże jeden z dostawców (dalej Kontrahent) złomu poprodukcyjnego typu zendra kwestionował opodatkowanie dla tego rodzaju towaru jako złom i wystawiał w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2011 r. faktury VAT z wykazanym podatkiem według stawki 23%.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawca zwrócił się do Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) o opinię w tej kwestii. GUS uznał, że wyrób typu zendra mieści się w grupowaniu PKWiU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal. Wnioskodawca wskazuje, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia podstawowej działalności gospodarczej w zakresie skupu i sprzedaży złomu od dnia 6 lutego 1995 r.

Fakt opodatkowania transakcji przez dostawcę na fakturze świadczy, iż nie korzystała ona ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca jako nabywca od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakup zendry jest związany wyłącznie z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy uznania zakupu zendry jako zakupu złomu i konieczności rozliczenia podatku w przypadku takiej dostawy przez nabywcę tj. Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2011 r. zendra była złomem i w związku z tym należało dokonać opodatkowania po stronie nabywcy tego zakupu od wartości netto.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i obowiązującego stanu prawnego, dla uznania czy począwszy od dnia 1 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca dokonując nabycia zendry był zobowiązany do rozliczenia podatku należnego, jako nabywca złomu w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy VAT, w pierwszej kolejności koniecznym jest stwierdzenie czy nabywana przez Wnioskodawcę zendra jest złomem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się zatem do kwestii zakwalifikowania towaru, o których mowa we wniosku, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do złomu należy stwierdzić, iż przepisy ustawy nie definiują pojęcia złomu.

Ustawodawca, na potrzeby stosowania ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 znowelizowanej ustawy o VAT, do dnia 1 lipca 2011 r. nie odwoływał się także do klasyfikacji statystycznych, celem identyfikacji danej czynności.

Kierując się zatem wykładnią historyczną i celowościową należy zaznaczyć, że przez złom dla potrzeb stosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy należy rozumieć złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych (aluminium, cynk, miedź, ołów) stopów metali nieżelaznych (brąz, mosiądz), jak również złom metali szlachetnych.

Jednocześnie zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN złom stanowią niepotrzebne, zużyte przedmioty metalowe, pojazdy, maszyny lub odpady poprodukcyjne zbierane jako surowiec wtórny (źródło: słownik on-line http://sjp.pwn.pl).

Z kolei, w słowniku języka polskiego (Współczesny Słownik Języka Polskiego, Tom II, Wydawnictwo Langenscheidt Polska Sp. z o.o.) znajduje się definicja złomu, a także definicja odpadu, co wskazuje jednoznacznie, że nie są to pojęcia tożsame. Jak wynika z tych definicji, złom to zużyte, zniszczone przedmioty metalowe, także odpady produkcyjne przeznaczone do ponownego przetopienia w hutach jako surowiec wtórny; odłamany, odłupany kawał czegoś (s. 1075), a odpady to części materiału, surowca zostające podczas produkcji czegoś, niekiedy dalej wykorzystywane w produkcji ubocznej, wtórnie przerabiane itp. (s. 2205).

Natomiast w metalurgii pod pojęciem złomu rozumie się przedmioty metalowe, przeznaczone do wykorzystywania w procesie recyklingu poprzez ich ponowne przetopienie.

Do złomu w myśl powyższej definicji należą np. metalowe odpady produkcyjne, wyroby metalowe nie nadające się do naprawy, elementy konstrukcji pochodzące z rozbiórki, odpady komunalne z metalu, wyeksploatowane samochody, maszyny, urządzenia i ich części, konstrukcje stalowe uszkodzone mechaniczne lub skorodowane itp.

Natomiast zgodnie z definicją zawartą w Słowniku wyrazów obcych (źródło: słownik on-line http://swo.pwn.pl) zendra to warstwa tlenków metali w postaci powłoki lub łuski, powstająca na powierzchni nagrzanych metali i częściowo odpadająca podczas kucia i walcowania, zgorzelina.

Wnioskodawca wskazał, iż zwrócił się do Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) o opinię w tej kwestii. GUS uznał, że wyrób typu zendra mieści się w grupowaniu PKWiU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal.

W świetle powyższego, w ocenie tut. organu można zakwalifikować nabywany przez Wnioskodawcę produkt tj. zendrę będący odpadem innym niż niebezpieczne jako złom, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r.

Tym samym do dostawy zendry, w sytuacji gdy dokonującym dostawy był podatnik, o którym mowa w art. 15 tej ustawy niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie była objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 należało zastosować metodę opodatkowania dostawy przez nabywcę (Wnioskodawcę).

Zgodnie z art. 106 ust. 1a ustawy o VAT dostawca był zobowiązany dla udokumentowania dostawy ww. towaru tj. zendry wystawić fakturę VAT nie wykazując w niej danych dotyczących stawki i kwoty podatku zwierającą jednocześnie, zgodnie z § 5 ust. 15 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów adnotację, że podatek rozlicza nabywca (Wnioskodawca), lub wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub oznaczenie "odwrotne obciążenie".

Wnioskodawca winien zatem w takim przypadku wystawić fakturę wewnętrzną w trybie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, która jest podstawą do odliczenia podatku VAT.

Bowiem jak wynika z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Natomiast w myśl art. 29 ust. 18a ustawy o VAT w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 podatnikiem jest ich nabywca lub usługobiorca, podstawą opodatkowania jest kwota, którą nabywca lub usługobiorca jest obowiązany zapłacić.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym nabywcy lub usługobiorcy odpowiednio od świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest usługobiorca, od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Reasumując, skoro:

* w ocenie tut. organu można zakwalifikować nabywany przez Wnioskodawcę produkt tj. zendrę będący odpadem innym niż niebezpieczne jako złom, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r.,

* w sytuacji gdy dokonującym dostawy był podatnik, o którym mowa w art. 15 tej ustawy niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie była objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 należało zastosować metodę opodatkowania dostawy przez nabywcę (Wnioskodawcę),

* podstawą opodatkowania jest kwota, którą nabywca jest zobowiązany zapłacić,

* zgodnie z art. 106 ust. 1a ustawy o VAT dostawca był zobowiązany dla udokumentowania dostawy zendry wystawić fakturę VAT nie wykazując w niej danych dotyczących stawki i kwoty podatku zwierającą jednocześnie, zgodnie z § 5 ust. 15 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów adnotację, że podatek rozlicza nabywca (Wnioskodawca), lub wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub oznaczenie "odwrotne obciążenie", a w związku z tym Wnioskodawca winien wystawić fakturę wewnętrzną w trybie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, która jest podstawą do odliczenia podatku VAT,

to stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zendra była złomem w rozumieniu przepisów obowiązujących w okresie od dnia 1 kwietnia do 30 czerwca 2011 r. i w związku z tym należało dokonać opodatkowania po stronie nabywcy tego zakupu od wartości netto, o ile jest to kwota, którą nabywca jest obowiązany zapłacić dostawcy zendry.

Zauważyć bowiem należy, iż od umowy pomiędzy dostawcą i nabywcą (Wnioskodawcą) zależy, jaką kwotę nabywca jest obowiązany zapłacić za dostawę zendry, a co za tym idzie, jaka kwota zgodnie z art. 29 ust. 18a ustawy o VAT stanowi podstawę opodatkowania podatkiem VAT z tytułu tej czynności. Jeżeli zatem Wnioskodawca jest obowiązany zapłacić kontrahentowi kwotę netto, to kwota ta stanowi podstawę opodatkowania z tytułu tej dostawy. Jeśli natomiast zgodnie z dokumentami, przepisami innych gałęzi prawa lub ustaleniami pomiędzy stronami, Wnioskodawca byłby obowiązany zapłacić kontrahentowi z tytułu dokonania przez niego dostawy zendry kwotę brutto wówczas ta kwota stanowiłaby podstawę opodatkowania z tytułu tej dostawy. Trzeba jednak mieć na uwadze, że co do zasady (poza wyjątkami określonymi np. w art. 32 ustawy o VAT) przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii wynagrodzenia za dostawę towarów czy świadczenie usług.

Odnośnie kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez kontrahenta, dokumentującej dostawę zendry dla Wnioskodawcy, należy zauważyć, iż zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych oraz niepodlegających opodatkowaniu. Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z kolei w myśl art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Z powyższych przepisów wynika, że m.in. w przypadku dostawy złomu dla której podatnikiem jest nabywca, sprzedawca nie wykazuje stawki i kwoty podatku. Jak wspomniano powyżej nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury w przypadku, gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze. W niniejszej sprawie właśnie z taką okolicznością mamy do czynienia gdyż Wnioskodawca otrzymał faktury dokumentujące sprzedaż, dla której był podatnikiem, z stawką i kwotą podatku.

Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku z przedmiotowych faktur.

Zauważyć jednak należy, że z tytułu zakupu przedmiotowej zendry to Wnioskodawca jest podatnikiem i winien tę transakcję udokumentować fakturą wewnętrzną w której to powinien zostać wykazany podatek należny. Jednocześnie Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z tej faktury wewnętrznej, gdyż jak zapisano w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę, że podatek VAT naliczony przez Kontrahenta w fakturze nie podlega odliczeniu należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Natomiast w myśl w art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego.

Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl