IBPP1/443-300/09/AS - Prawo do wystąpienia z kolejnym wnioskiem o interpretację i złożenia oświadczenia o którym mowa w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu 25 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy - Ordynacja podatkowa w zakresie prawa do złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy - Ordynacja podatkowa w zakresie prawa do złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 2000 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu najmu i dzierżawy nieruchomości na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą.

W dniu 19 stycznia 2005 r. Wnioskodawca złożył wraz z małżonkiem oświadczenie, iż zgodnie z art. 9 ust. 3 w zw. z ust. 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wybierają opodatkowanie dochodów (przychodów) uzyskiwanych z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Oświadczyli jednocześnie, iż na podstawie art. 12 ust. 6 tej ustawy korzystają z możliwości opodatkowania całości przychodów z najmu przez jednego z małżonków, to jest przez Wnioskodawcę. Ponadto oświadczyli, iż będą opłacać podatek co kwartał oraz że przychody osiągnięte przez nich w 2004 r. nie przekroczyły równowartości 25.000,- EUR, o której mowa w art. 21 ust. 1b tej ustawy.

W 2006 r. Wnioskodawca nie wykazał obrotu, który podlegałby ustawie o podatku od towarów i usług.

W dniu 12 kwietnia 2007 r. razem z małżonkiem Wnioskodawca zakupił na wspólność majątkową małżeńską trzy nieruchomości z zamiarem przeprowadzenia na nich inwestycji i czerpania zysków z wynajmu. Inwestycje nie miały być realizowane w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Jedną z trzech zakupionych nieruchomości było prawo użytkowania wieczystego działek o numerach 161/7 oraz 161/8 zabudowanych budynkami biurowymi i magazynami, położonych w Ł. przy ulicy K. Między innymi ze względu na fakt, iż w budynkach tych zbywca dokonał inwestycji przekraczających 30% wartości początkowej, to sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności budynków podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zakup powyższych działek został udokumentowany fakturą VAT wystawioną przez zbywcę, a dostawa powyższej nieruchomości została opodatkowana podatkiem VAT w stawce 22%.

Podatek VAT z tytułu nabycia powyższej nieruchomości nie został przez Wnioskodawcę odliczony. Wnioskodawca uważał wówczas, iż skoro nabywa nieruchomość na cele nie związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, to także nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Także w dniu 12 kwietnia 2007 r. została zawarta umowa dzierżawy pomiędzy Wnioskodawcą i małżonkiem z jednej strony a spółką B. D. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w K. z drugiej strony. Przedmiotem umowy było oddanie w dzierżawę rzeczonej spółce powyższej nieruchomości (przy ul. K.) oraz kilku innych nieruchomości (m.in. przy ulicy J.). Ustalono, że czynsz dzierżawny będzie równy kwocie stanowiącej 10% przychodu uzyskiwanego przez dzierżawcę z umów poddzierżawy i będzie płatny raz do roku do końca lutego każdego kolejnego roku kalendarzowego. Czynsz był opodatkowany podatkiem VAT w stawce 22% (lokale użytkowe). Pierwsza faktura VAT została przez Wnioskodawcę wraz z małżonkiem wystawiona dopiero w 2008 r.. Ponadto także w 2007 r. wynajęli osobie fizycznej lokal mieszkalny znajdujący się w przedmiotowej nieruchomości. Czynsz był zwolniony od podatku od towarów i usług. Tak więc cały zrealizowany obrót w 2007 r. dotyczył czynności zwolnionych od podatku VAT. W tym też roku nie wystąpił podatek VAT należny z tytułu jakiejkolwiek czynności, nie tylko z tytułu dzierżawy nieruchomości przy ul. K., ale także pozostałych nieruchomości. Nie ustalono także proporcji określającej część, w jakiej przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego (nie został sporządzony protokół z uzgodnień z Naczelnikiem Urzędu Skarbowego) bowiem Wnioskodawca był przekonany, że nieruchomości te nie mogą zostać uznane za związane z działalnością gospodarczą.

Ponadto w dniu 27 kwietnia 2007 r. Wnioskodawca złożył wraz z małżonkiem oświadczenie, iż przychody z tytułu najmu nieruchomości położonej w Ł. przy ul. J. objętej wspólnością majątkową małżeńską będą opodatkowane podatkiem dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, wybrali miesięczne opłacanie ryczałtu, a podatek miał być opłacany przez Wnioskodawcę.

Wnioskiem z dnia 11 czerwca 2008 r. Wnioskodawca wystąpił do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług zwracając się z pytaniem, czy planowana sprzedaż powyższej nieruchomości przy ul. K. (oraz innych wymienionych we wniosku) będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Minister Finansów działając przez Dyrektora Izby Skarbowej, w dniu XXX wydał interpretację za sygn. XXX wskazując, iż sprzedaż powyższych działek nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT mimo, iż znajdujące się na tych działkach obiekty mieszczą się w ustawowej definicji towarów używanych. Jak uzasadnił, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak zauważył organ podatkowy, ze stanu faktycznego wynika, iż w okresie zakupu nieruchomości mającej być przedmiotem sprzedaży, Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT, a nieruchomość nabył w celu wynajmu w związku z tym spełnił wymogi zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Skoro zatem przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie tych działek, to w przedmiotowej sprawie nie może mieć zastosowania zwolnienie od podatku sprzedaży tych działek na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w tym zakresie pozostaje fakt, iż kupno tych działek zostało opodatkowane podatkiem VAT, którego kwota nie została przez Wnioskodawcę odliczona. W świetle art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT istotne dla sprawy jest bowiem, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W dniu 7 października 2008 r. Wnioskodawca powziął informację o przekształceniu użytkowania wieczystego wyżej wskazanych działek przy ul. K. w prawo własności.

W dniu 27 listopada 2008 r. Wnioskodawca sprzedał wraz z małżonkiem wskazaną nieruchomość przy ul. K. Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej, sprzedaż ta została opodatkowana podatkiem VAT w stawce 22%. W miesiącu grudniu 2008 r. Wnioskodawca złożył korektę deklaracji VAT-7 za miesiąc maj 2007 r.. Dotyczyła ona jednak podatku VAT związanego z inną nieruchomością (położoną w Ł. przy ul. J.).

W dniu 12 lutego 2009 r. rozpoczęła się kontrola podatkowa dotycząca deklaracji w podatku VAT za miesiąc maj 2007 r.. Kontrola ta nie wykazała nieprawidłowości związanej z podatkiem VAT dotyczącym zakupu nieruchomości położonej w Ł. przy ul. K. (jak i pozostałych nieruchomości). Kontrola zakończyła się w dniu 16 lutego 2009 r.. Nie wszczęto postępowania podatkowego po przeprowadzeniu kontroli.

W dniu 19 stycznia 2009 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem złożył oświadczenie, iż od stycznia 2009 r. nie będą osiągać żadnych przychodów z tytułu najmu nieruchomości i w związku z tym odstępują od opłacania podatku dochodowego w formie ryczałtu z tytułu najmu.

Powyższa nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca nie dokonywał od niej odpisów amortyzacyjnych, gdyż przychód z najmu był opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawca chce wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia nieruchomości położonej w Ł. przy ul. K.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest dopuszczalne bez narażenia Wnioskodawcy na ryzyko odpowiedzialności karnej, o której mowa w tym przepisie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa (OP), wnioskujący o wydanie interpretacji indywidualnej składa oświadczenie pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. W razie złożenia fałszywego oświadczenia wydana interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych. Ponadto, zgodnie z art. 14b § 5 OP, nie wydaje się interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. Wskazane przepisy są jednak niejasne. Przede wszystkim należy zauważyć, iż elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji nie mogą być przedmiotem toczącego się postępowania. Ustawodawca nie sprecyzował jednak, co rozumie przez pojęcie "elementów stanu faktycznego", tzn. czy są to wszystkie okoliczności faktyczne wskazane we wniosku, czy też tylko te, które są bezpośrednio związane z odpowiedzią na pytanie zadane przez podatnika albo mają znaczenie dla kwalifikacji prawnej. Ponadto nie jest jasne, co należy rozumieć przez zwrot, iż "w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta (...)", gdyż ustawodawca nie sprecyzował, o jakim zakresie mowa. Jak zaznaczono to w stanie faktycznym, w niniejszej sprawie toczyły się dwa postępowania - jedno o wydanie interpretacji indywidualnej oraz drugie - kontrolne.

Z pewnością należy stwierdzić, iż obecnie nie toczy się żadne postępowanie, o którym mowa w art. 14b § 4 OP. Wątpliwości może jednak wzbudzić okoliczność, czy wyżej wskazane postępowanie kontrolne oraz o wydanie interpretacji podatkowej mogą zostać uznane za rozstrzygnięte te co do istoty decyzją lub postanowieniem stosownego organu. W kwestii postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż postępowanie takie nie może zostać zakończone decyzją ani postanowieniem co do istoty sprawy, gdyż przepisy art. 14b-14p OP nie przewidują takiego zakończenia sprawy, jak także nie odsyłają w tym zakresie do rozdziału 13 lub 14 działu IV OP. Ponadto, jak zauważono to w doktrynie, interpretacja indywidualna jest czynnością z zakresu administracji publicznej, której jednak nie można kojarzyć ani z czynnością materialno-techniczną ani też z indywidualnym aktem administracyjnym. Nie ma charakteru aktu stosowania prawa, a jedynie potwierdza istnienie lub nieistnienie określonych uprawnień lub obowiązków ze sfery prawa podatkowego (tak B. Brzeziński, M. Kalinowski, A. Olesińska, M. Masternak, J. Orłowski, Ordynacja podatkowa, Komentarz, Toruń 2007, tom I, komentarz do art. 14c). Oznacza to, że wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 14c OP nie ma wpływu na możliwość powtórnego ubiegania się o interpretację dotyczącą tego samego stanu faktycznego. Ponadto należy uznać, iż zakończenie postępowania kontrolnego doręczeniem protokołu kontroli nie może zostać uznane za wydanie decyzji lub postanowienia co do istoty sprawy, gdyż postępowanie to kończy się właśnie doręczeniem protokołu, który z natury rzeczy nie może zostać uznany za postanowienie lub decyzję co do istoty sprawy. Protokół bowiem dokumentuje przebieg kontroli podatkowej, a nie stanowi rozstrzygnięcia sprawy podatkowej. Dopiero na jego podstawie może zostać wszczęte postępowanie podatkowe. Z tego względu w niniejszym stanie faktycznym nie zachodzi żadna z przesłanek art. 14b § 3 OP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W myśl art. 14b § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego (art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Zgodnie z art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, wnioskujący o wydanie interpretacji indywidualnej składa oświadczenie pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. W razie złożenia fałszywego oświadczenia wydana interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych.

Zgodnie natomiast z art. 14b § 5 ustawy - Ordynacja podatkowa, nie wydaje się interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskiem z dnia 11 czerwca 2008 r. Wnioskodawca wystąpił do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług zwracając się z pytaniem, czy planowana sprzedaż nieruchomości przy ul. K. (oraz innych wymienionych we wniosku) będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Minister Finansów działając przez Dyrektora Izby Skarbowej, w dniu XXX wydał interpretację za sygn. XXX wskazując, iż sprzedaż powyższych działek nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT mimo, iż znajdujące się na tych działkach obiekty mieszczą się w ustawowej definicji towarów używanych.

W dniu 12 lutego 2009 r. rozpoczęła się kontrola podatkowa dotycząca deklaracji w podatku VAT za miesiąc maj 2007 r.. Kontrola ta nie wykazała nieprawidłowości związanej z podatkiem VAT dotyczącym zakupu nieruchomości położonej w Ł. przy ul. K. (jak i pozostałych nieruchomości). Kontrola zakończyła się w dniu 16 lutego 2009 r.. Nie wszczęto postępowania podatkowego po przeprowadzeniu kontroli.

Wnioskodawca chce wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia nieruchomości położonej w Ł. przy ul. K.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy:

* wydanie przez Ministra Finansów działającego poprzez Dyrektora Izby Skarbowej w dniu XXX interpretacji indywidualnej znak: XXX oraz

* przeprowadzenie kontroli podatkowej dotyczącej deklaracji w podatku VAT za miesiąc maj 2007 r., zakończonej protokołem, która to kontrola nie wykazała nieprawidłowości związanej z podatkiem VAT dotyczącym zakupu nieruchomości położonej w Ł. przy ul. K. (jak i pozostałych nieruchomości) i nie wszczęto postępowania podatkowego po przeprowadzeniu tej kontroli, stanowią okoliczności, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa oznaczające, że sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Odnosząc się powyższego, stwierdzić należy, iż wydanie interpretacji indywidualnej nie stanowi żadnego z wymienionych enumeratywnie w art. 14b § 4 i § 5 ustawy - Ordynacja podatkowa aktów administracyjnych, których wystąpienie powoduje niemożność złożenia przez Wnioskodawcę oświadczenia o którym mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa i obliguje do odstąpienia od wydania interpretacji w trybie art. 14b § 5 ustawy - Ordynacja podatkowa. Interpretacja indywidualna stanowi jedynie informację zawierającą stanowisko organu podatkowego w kwestii stosowania prawa.

Wnioskodawca otrzymuje wyłącznie informację o poglądzie organu w danej sprawie, która umożliwia mu suwerenne podjęcie określonych działań na gruncie prawa podatkowego. W ramach interpretacji organ podatkowy dokonuje oceny stanowiska przedstawionego przez wnioskodawcę wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Podjęta przez niego "ocena" nie ma jednakże charakteru władczego czy też rozstrzygającego, gdyż nie zmierza do wywołania bezpośrednich skutków prawnych

Ponadto interpretacje przepisów prawa podatkowego mają na celu zapewnienie podatnikom pomocy w procesie stosowania prawa poprzez wyjaśnienie znaczenia przepisów prawa podatkowego oraz wskazanie sposobu i zakresu ich stosowania, co sprzyja stabilizacji prowadzenia działalności gospodarczej oraz budowaniu zaufania obywateli wobec organów państwa, w szczególności w zakresie podatków rozliczanych metodą samoobliczania. Tak pojmowana funkcja wspomagająca interpretacji skłania do konkluzji, że zainteresowany podmiot może wielokrotnie zwracać się z wnioskiem o jej wydanie.

Zwrócić również należy uwagę, iż wydana przez tut. organ w dniu XXX interpretacja indywidualna znak: XXX dotyczy kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości, natomiast interpretacja, w sprawie której Wnioskodawca zamierza wystąpić dotyczy innego zagadnienia, a mianowicie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia nieruchomości położonej w Ł. przy ul. K.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż wydanie interpretacji indywidualnej z dnia XXX znak: XXX w sprawie opodatkowania sprzedaży działek nie oznacza, iż sprawa objęta kolejnym wnioskiem została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej i nie oznacza, iż Wnioskodawca składając wniosek o wydatnie interpretacji w sprawie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia nieruchomości nie mógłby złożyć oświadczenia, że sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Również protokół zakończenia kontroli, w której nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości i nie wszczęto postępowania podatkowego po przeprowadzeniu tej kontroli, nie stanowi żadnego z enumeratywnie wymienionych w art. 14b § 4 i § 5 ustawy - Ordynacja podatkowa aktów administracyjnych, których wystąpienie powoduje niemożność złożenia przez Wnioskodawcę oświadczenia, o którym mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa i obliguje do odstąpienia od wydania interpretacji w trybie art. 14b § 5 ustawy - Ordynacja podatkowa. W związku z tym dokonanie przez organ podatkowy kontroli podatkowej, która nie wykazała żadnych nieprawidłowości, zakończonej protokołem kontroli nie oznacza, iż sprawa objęta kolejnym wnioskiem została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej i pozbawia Wnioskodawcę prawa do wystąpienia z wnioskiem o wydanie kolejnej interpretacji indywidualnej i złożenia oświadczenia, że sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zauważyć należy, iż objęta wnioskiem z dnia 20 marca 2009 r. kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu nieruchomości w Ł. przy ul. K. została objęta odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.