IBPP1/443-278/14/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 5 czerwca 2014 r. (data wpływu 9 czerwca 2014 r.) oraz pismem z 11 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 13 marca 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 5 czerwca 2014 r. (data wpływu 9 czerwca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 2 czerwca 2014 r., oraz pismem z 11 czerwca 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem działki 951/3, która jest składową gospodarstwa rolnego nabytego w drodze przekazania przez rodziców 3 listopada 1989 r. Wnioskodawca pracuje na etacie, nie prowadzi i nie prowadził żadnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym, a od gruntów płaci podatek rolny. Gospodarstwo nie było i nie jest przedmiotem najmu ani dzierżawy. Działka nr 951/3 o powierzchni 0,3415 ha w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową i usługową - symbol 1MN,U. Działka ta nie jest zabudowana i nie jest uzbrojona. Wnioskodawca nie ogłaszał zamiaru sprzedaży działki. Wnioskodawca nie podejmował aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nie angażował żadnych środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Wnioskodawca nie występował do Gminy z żadnymi wnioskami np. o warunki zabudowy lub o zmianę przekształcenia gruntu z rolnego na inny. Zmiana nastąpiła z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy. Wnioskodawca nigdy nie zachowywał się jak przedsiębiorca "handlujący gruntami". Zgłosiła się firma, która wyraziła chęć zakupu działki o powierzchni 0,2000 ha. W związku z tym Wnioskodawca wystąpił o podział działki nr 951/3 na dwie mniejsze i decyzją z dnia 17 grudnia 2013 działka została podzielona na działkę nr 951/5 oraz 951/6. Wnioskodawca zamierza sprzedać te działki a środki otrzymane ze sprzedaży przeznaczyć na cele osobiste. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku z 5 czerwca 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Działka nabyta była w drodze przekazania gospodarstwa rolnego zgodnie z ustawą z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz. U. z 1982 r. poz. 268). Była to działka rolnicza i tak była wykorzystywana.

2. Firma poszukiwała działki na budowę pawilonu handlowego i zgłosiła się do Wnioskodawcy z chęcią zakupu. Ponieważ Wnioskodawca nosi się z zamiarem budowy domu, a lokalizacja tej działki nie jest dla niego atrakcyjna postanowił ją sprzedać, a otrzymane fundusze przeznaczyć na budowę.

3. Działka 951/3 została podzielona na dwie mniejsze nr 951/5 i 951/6 ponieważ kupujący wyraził chęć zakupu działki nie większej niż 0,2000 ha.

4. Dla każdej z działek w momencie sprzedaży będzie obowiązywał plan zagospodarowania przestrzennego gminy tj. przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową i usługową - symbol 1MN,U.

5. Na moment sprzedaży będą obowiązywały decyzje o warunkach zagospodarowania terenu przewidujące budowę domów mieszkalnych oraz pawilonów usługowych.

6. W stosunku do działek mających być przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności w celu ich uatrakcyjnienia.

7. Działki przeznaczone do sprzedaży przed podziałem jak i po podziale wykorzystywane są rolniczo.

8. Działki przeznaczone do sprzedaży obsiewane były zbożem, a otrzymane płody rolne wykorzystywane były do użytku własnego (karmienie drobiu) i nie były przedmiotem sprzedaży.

9. Wnioskodawca posiada nieruchomości które w przyszłości nie będą przeznaczone do sprzedaży.

10. Wnioskodawca dokonał sprzedaży jednej działki w 1992 r. kiedy nie obowiązywała ustawa VAT. W związku z powyższym Wnioskodawca nie odprowadzał podatku VAT, nie składał deklaracji VAT-7 oraz nie dokonywał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

W uzupełnieniu wniosku z 11 czerwca 2014 r. Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, że o wydanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu wystąpił przyszły nabywca gruntu. Jeżeli taka decyzja nie zostanie wydana, transakcja sprzedaży z tym nabywcą nie dojdzie do skutku. Wnioskodawca nie wyklucza jednak sprzedaży działek innemu nabywcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży działek powstałych z podziału działki 951/3 Wnioskodawca będzie musiał się zarejestrować jako podatnik podatku od towarów i usług i zapłacić podatek VAT od sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on zobligowany do rejestracji jako podatnik podatku VAT i zapłaty podatku od sprzedaży działek, gdyż jest to majątek osobisty, nigdy niezwiązany z działalnością gospodarczą. Działka rolna obecnie przeznaczone w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniowo-usługową należy uznać za niepodlegającą podatkowi VAT, ponieważ sprzedaż działki jest to transakcja stanowiąca czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, dodanym do ustawy od 1 kwietnia 2013 r., ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jak i art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem, jak wskazano wyżej, dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działania podmiotu dokonującego tej dostawy wskażą znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Wskazać należy, że ustawodawca nie określił wymogów formalnych, którym odpowiadać ma podatnik, aby mógł być uznany za producenta, usługodawcę lub handlowca.

Z treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Analizując opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę w kontekście powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług oraz powyższych orzeczeń TSUE stwierdzić należy, że Wnioskodawca w zakresie odnoszącym się do wskazanych we wniosku działek nie podejmował działań porównywalnych z działalnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem nieruchomościami.

Jak wynika bowiem z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest właścicielem działki 951/3, która jest składową gospodarstwa rolnego nabytego w drodze przekazania przez rodziców 3 listopada 1989 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że nabył działkę w drodze przekazania gospodarstwa rolnego zgodnie z ustawą z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz. U. z 1982 r. poz. 268). Była to działka rolnicza i tak była wykorzystywana.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości mających być przedmiotem sprzedaży dla celów zarobkowych. Wnioskodawca wskazał, że działki przeznaczone do sprzedaży przed podziałem jak i po podziale wykorzystywane są rolniczo. Wnioskodawca zaznaczył jednak, że działki przeznaczone do sprzedaży obsiewane były zbożem, a otrzymane płody rolne wykorzystywane były do użytku własnego (karmienie drobiu) i nie były przedmiotem sprzedaży. Wnioskodawca wskazał również, że nie jest rolnikiem ryczałtowym. Gospodarstwo nie było i nie jest przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Treść wniosku wskazuje, że bezpośrednią przyczyną działań podjętych przez Wnioskodawcę, zmierzających do sprzedaży działek, był fakt, że firma poszukiwała działki na budowę pawilonu handlowego i zgłosiła się do Wnioskodawcy z chęcią zakupu. Firma wyraziła chęć zakupu działki o powierzchni 0,2000 ha. W związku z tym Wnioskodawca wystąpił o podział działki nr 951/3 na dwie mniejsze i decyzją z dnia 17 grudnia 2013 działka została podzielona na działkę nr 951/5 oraz 951/6. Wnioskodawca zamierza sprzedać te działki a środki otrzymane ze sprzedaży przeznaczyć na cele osobiste. Jak wyjaśnił Wnioskodawca, nosi się on z zamiarem budowy domu, a lokalizacja tej działki nie jest dla niego atrakcyjna postanowił ją sprzedać, a otrzymane fundusze przeznaczyć na budowę.

Ponadto, jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził żadnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie występował do Gminy z żadnymi wnioskami np. o warunki zabudowy lub o zmianę przekształcenia gruntu z rolnego na inny.

W stosunku do działek mających być przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności w celu ich uatrakcyjnienia.

Wnioskodawca nie ogłaszał zamiaru sprzedaży działki. Wnioskodawca zaznaczył, że nie podejmował aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nie angażował żadnych środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Wnioskodawca posiada nieruchomości, jednak w przyszłości nie będą one przeznaczone do sprzedaży.

Z powyższego wynika, iż dostawę przedmiotowych działek, powstałych z podziału działki 951/3 będącej składową gospodarstwa rolnego nabytego w drodze przekazania przez rodziców, uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie jest czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do zamierzonej dostawy działek.

Natomiast w kwestii dokonania podziału nieruchomości należy odnieść się do powołanych wyżej orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180/10 i C-181/10. Jak już zaznaczono, treść ww. orzeczeń wskazuje, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji wystąpiła okoliczność wskazana przykładowo w treści orzeczeń TSUE, związana z podziałem nieruchomości. Należy jednak zaznaczyć, że Wnioskodawca podzielił działkę 951/3 na dwie mniejsze nr 951/5 i 951/6, ponieważ kupujący wyraził chęć zakupu działki nie większej niż 0,2000 ha.

Ponadto w odniesieniu do kwestii wydania decyzji o warunkach zagospodarowania terenu Wnioskodawca wskazał, że nie występował do Gminy z żadnymi wnioskami np. o warunki zabudowy lub o zmianę przekształcenia gruntu z rolnego na inny. O wydanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu wystąpił przyszły nabywca gruntu, zaś w przypadku gdy taka decyzja nie zostanie wydana, transakcja sprzedaży na rzecz tego nabywcy nie dojdzie do skutku. Wnioskodawca nie wykluczył w takiej sytuacji sprzedaży działek innemu nabywcy.

Z opisu sprawy wynika więc, że to nie Wnioskodawca lecz przyszły nabywca ubiega się o wydanie takiej decyzji.

Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy w żadnym zakresie nie wskazują, że aktywność Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych działek jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Prawidłowe jest wobec tego przyjęcie, że Wnioskodawca tak jak każda osoba fizyczna posiadająca nieruchomość, w ramach prawidłowego zarządu swoim majątkiem prywatnym, dokonuje zbycia tego gruntu. Nie można bowiem uznać, iż czynności dokonane przez Wnioskodawcę w tym zakresie przybrały formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą i zorganizowaną.

Wobec powyższego uznać należy, że zbycie działek, wchodzących w skład nieruchomości otrzymanej od rodziców w drodze przekazania gospodarstwa rolnego, nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. To wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym - niemających cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa oraz orzecznictwo należy uznać, że Wnioskodawca dokonując w przyszłości dostawy działek wydzielonych z nieruchomości otrzymanej od rodziców w drodze przekazania gospodarstwa rolnego, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem osobistym, a zatem Wnioskodawcy w odniesieniu do tych czynności nie można uznać za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że dostawa działek, o których mowa we wniosku, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się zatem do kwestii rejestracji jako podatnik podatku VAT należy przytoczyć przepis art. 96 ust. 1 ww. ustawy o VAT, zgodnie z którym podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na podstawie art. 96 ust. 4 ww. ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Zgodnie z art. 96 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Należy zaznaczyć, że powyższe przepisy odnoszą się do podmiotów działających w charakterze podatnika VAT oraz wykonujących czynności podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

W konsekwencji stwierdzić należy, że skoro w ocenie tut. organu Wnioskodawca w odniesieniu do zamierzonej sprzedaży działek nie występuje w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, wówczas nie jest on zobligowany do dokonania rejestracji jako podatnik podatku VAT i zapłaty podatku z tytułu sprzedaży działek.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.