IBPP1/443-263/12/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2012 r. (data wpływu do tut. organu 6 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2012 r. (data wpływu do tut. organu w dniu 21 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w niezabudowanej nieruchomości gruntowej:

* jest prawidłowe - w zakresie w jakim Wnioskodawca uważa, że sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu,

* jest nieprawidłowe - w zakresie w jakim Wnioskodawca uważa, że sprzedaż ta jest zwolniona z opodatkowania.

W dniu 6 marca 2012 r. do tut. organu, wpłynął wniosek z dnia 2 marca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w niezabudowanej nieruchomości gruntowej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 maja 2012 r. (data złożenia do tut. organu 21 maja 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-263/12/MS z dnia 8 maja 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada wspólnie z żoną grunt rolny o pow. 20,0 ha na terenie Gminy Ż. oznaczany w wypisie z rejestru gruntów "Grunty orne RV".

Dla terenu na którym jest położony ten grunt brak jest planu szczegółowego jest jedynie studium gdzie teren ten przewidywany jest pod usługi.

Do Wnioskodawcy zwróciła się firma prowadząca działalność w zakresie przetwórstwa rolno-spożywczego o podanie warunków na jakich mogłaby nabyć część gruntu rolnego o pow. ok. 1,5 ha bo zamierza tam wybudować magazyn. W Urzędzie Gminy Wnioskodawca uzyskał informację, że może to zrealizować po opracowaniu warunków zabudowy.

Równocześnie Wnioskodawca informuję, że może się zdarzyć sprzedaż następnej działki w bliżej nieokreślonym czasie.

W piśmie z dnia 17 maja 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku z dnia 2 marca 2012 r. Wnioskodawca stwierdził, że obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca zawiesił działalność od 16 listopada 2011 r. do 31 grudnia 2012 r. Działalność prowadził w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami PKD 68.31.Z od 1 marca 2003 r.

W dniu 24 października 2005 r. Wnioskodawca został zarejestrowany jako czynny podatnik VAT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Obecnie nie składa deklaracji VAT 7. Deklaracje składał w okresie prowadzenia działalności gospodarczej.

W posiadanie gruntu w Gminie Ż. Wnioskodawca wszedł poprzez zakup wspólnie z małżonką ze środków dorobkowych:

Nieruchomość tą Wnioskodawca wraz ze współmałżonką zakupił w celu wykorzystania jej rolniczo, mając na uwadze osiągnięcie wieku emerytalnego i konieczność utrzymania aktywności fizycznej oraz osiągania stałych dodatkowych dochodów. Na części działki Wnioskodawca posadził las z którego drewno wykorzystuje do celów opałowych a część pozostaje zielona jako łąka, którą utrzymuje w dobrej kulturze rolnej i uzyskuje wspólnie z małżonką dochody z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa jako jpo.

Nabycie przedmiotowej nieruchomości stanowi majątek dorobkowy Wnioskodawcy i jego małżonki. Wartość ziemi i czerpane z niej pożytki są co roku wyższe. Nieruchomość ta o pow. 20,64 ha składa się z dziewięciu działek.

Wnioskodawca zlecił geodecie scalenie działek oraz wydzielenie działki rolnej (RV) o pow. około 1,35 ha składającej się z części A o pow. około 0,35 ha i części B o pow. około 1,00 ha. Ta część wydzielona ma być przedmiotem sprzedaży. Część wydzielona do sprzedaży jest niezabudowana. O podział nieruchomości Wnioskodawca nie występował bo wg oświadczenia geodety wydzielenie działki rolnej o pow. większej niż 30 arów nie wymaga decyzji. Środki uzyskane ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca przeznaczy na pokrycie bieżących kosztów i cele leczniczo - rehabilitacyjne Wnioskodawcy i małżonki. Na dzień sprzedaży nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy - o taką decyzję Wnioskodawca nie występował.

Dla przedmiotowego terenu Gmina Ż. nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Z ewidencji gruntów wynika, że są to grunty orne klasy RV.

Przyczyną sprzedaży jest chęć pozyskania środków na remont domu, doposażenie, cele lecznicze i rehabilitacyjne oraz pokrycie zobowiązań.

Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana rolniczo - jest zgłoszona do jednolitej płatności obszarowej do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w części utrzymywanej w dobrej kulturze rolnej.

Po sprzedaży działki A+B Wnioskodawca nie zamierza dokonywać dalszej sprzedaży.

Nieruchomość którą Wnioskodawca zmierza sprzedać nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Wnioskodawca wnosił o zmianę przeznaczenia całej nieruchomości w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy. Jego wniosek jest bezprzedmiotowy bo w aktualnym Studium tereny te są przeznaczone pod strefę ekonomiczną.

Dla działek przeznaczonych do sprzedaży Wnioskodawca nie dokonał żadnych ulepszeń (budowa drogi, kanalizacji, wodociągu i sieci elektrycznej).

Wnioskodawca zlecił do sprzedaży przez Biuro Nieruchomości w T. całej nieruchomości lub jej części. Biuro to znalazło klienta na zakup działki A+B. Po dokonaniu sprzedaży Wnioskodawca zamierza wypowiedzieć umowę pośrednictwa sprzedaży.

Wnioskodawca nie będzie podejmował dalszych działań marketingowych. Uzyskane ze sprzedaży środki, pozwolą mu na realizację obecnie znanych mu potrzeb.

Wnioskodawca dokonał zakupu działki w W. - Z. o pow. 23 ary z zamiarem budowy domu jednorodzinnego. Działkę zakupił w częściach 13 arów, 6 arów i 2 ary na przestrzeni lat 2007 do 2012.

Wnioskodawca dokonał w 2006 r. sprzedaży działki rolnej z warunkami zabudowy o pow. 25 arów.

Z tego powodu złożył deklarację PIT-23 i zapłacił podatek dochodowy. W tym przypadku nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R ani nie składał deklaracji VAT-7. Z części pozyskanych środków Wnioskodawca zakupił działkę w W.-Z.

W przyszłości Wnioskodawca nie zamierza dokonywać sprzedaży innych gruntów niż te o których mowa we wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do ceny jaką Wnioskodawca chce uzyskać za tą działkę ma naliczyć podatek VAT 23% i odprowadzić go do Urzędu Skarbowego, czy sprzedaż ta jest zwolniona z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w piśmie z dnia 17 maja 2012 r.), w przedmiotowej sprawie jednorazowa sprzedaż działki rolnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT lub jest z tego podatku zwolniona.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

* w zakresie w jakim Wnioskodawca uważa, że sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu - za prawidłowe,

* w zakresie w jakim Wnioskodawca uważa, że sprzedaż ta jest zwolniona z opodatkowania - za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca 12 września 1997 r. i 19 listopada 1998 r. nabył wspólnie z żoną grunt rolny o łącznej pow. 20,64 ha na terenie Gminy Ż. Jednocześnie z wniosku nie wynika, że w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości została zniesiona współwłasność małżeńska łączna Wnioskodawcy i jego małżonki, zatem w niniejszej interpretacji przyjęto, że przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży będzie sprzedaż udziału w działce A+B o powierzchni 1,35 ha wydzielonej z przedmiotowej nieruchomości o powierzchni 20,64 ha.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Art. 45 Kodeksu cywilnego definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części jak również gruntów, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest część budynku lub budowli, a także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części - art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L nr 347 str. 1 z późn. zm.).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawniała go do tego wysokość jego udziału.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału we współwłasności nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.), "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jak i art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar". Zgodnie z definicją zawartą we "Współczesnym słowniku języka polskiego" (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r.), "zamiar" oznacza "intencje zrobienia czegoś, zamysł, plan, projekt, chęć".

Wobec powyższego istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom oraz cel, który dana osoba ma osiągnąć wykonując dane czynności. Zatem przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej, co może mieć miejsce również przy czynności dokonanej jednorazowo. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Wskazać należy, iż ustawodawca nie określił wymogów formalnych, którym odpowiadać ma podatnik, aby mógł być uznany za producenta lub handlowca oraz kiedy zamiar częstotliwego wykonywania czynności ma być ujawniony. Jednakże w okolicznościach niniejszej sprawy uprawniony jest wniosek, że wystarczającym jest, by okoliczności wskazujące na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy zaistniały w chwili ich wykonywania, zaś podmiot ich dokonujący zachowywał się jak handlowiec czy producent. Dla celów podatku VAT nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Opodatkowaniu tym podatkiem podlega dostawa towarów nie tylko wówczas, gdy dokonywana jest przez podatnika VAT, dla którego wykonywanie działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, również osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, które dokonują dostawy, czy też świadczą usługi stają się podatnikami podatku VAT, jeżeli okoliczności towarzyszące wykonywaniu czynności wskazują na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy.

Kwestia sprzedaży gruntów była również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości UE. Z treści orzeczeń w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Analizując przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego w kontekście powyższych orzeczeń TSUE stwierdzić należy, że Wnioskodawca w zakresie odnoszącym się do wskazanej we wniosku nieruchomości, nie podejmował działań porównywalnych z działalnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca nie nabył terenu przeznaczonego pod zabudowę celem dalszej jego odsprzedaży. Przedmiotem sprzedaży będzie bowiem działka wydzielona z nieruchomości stanowiącej grunt rolny o pow. 20,64 ha nabyty przez Wnioskodawcę wraz z współmałżonką 12 września 1997 r. i 19 listopada 1998 r. na cele osobiste jako majątek dorobkowy Wnioskodawcy i jego małżonki. Nieruchomość ta nigdy w całym okresie jej posiadania przez Wnioskodawcę nie była przez niego użytkowana na cele inne niż osobiste. Wnioskodawca stwierdza bowiem, że nieruchomość tą wraz ze współmałżonką zakupił w celu wykorzystania jej rolniczo, mając na uwadze osiągnięcie wieku emerytalnego i konieczność utrzymania aktywności fizycznej oraz osiągania stałych dodatkowych dochodów. Na części działki Wnioskodawca posadził las z którego drewno wykorzystuje do celów opałowych a część pozostaje zielona jako łąka, którą Wnioskodawca utrzymuje w dobrej kulturze rolnej i uzyskuje wspólnie z małżonką dochody z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa jako jednolite płatności obszarowe.

Przy czym wskazać należy, iż sprzedaż nieruchomości gruntowej wykorzystywanej w działalności rolniczej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności.

Ponadto Wnioskodawca nabył wraz z małżonką przedmiotowy grunt rolny o pow. 20,64 ha z którego wydzielona została działka (A+B) mająca być przedmiotem planowanej sprzedaży 12 września 1997 r. i 19 listopada 1998 r. a więc przed 1 marca 2003 r. w którym to dniu rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami PKD 68.31.Z.

Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby Wnioskodawca włączył przedmiotową działkę do tej działalności gospodarczej.

Jednocześnie nieruchomość, którą Wnioskodawca zmierza sprzedać nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zlecił geodecie scalenie działek oraz wydzielenie działki rolnej (RV) mającej być przedmiotem sprzedaży o pow. około 1,35 ha składającej się z części A o pow. około 0,35 ha i części B o pow. około 1,00 ha. O podział nieruchomości Wnioskodawca nie występował bo wg oświadczenia geodety wydzielenie działki rolnej o pow. większej niż 30 arów nie wymaga decyzji. Na dzień sprzedaży nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy - o taką decyzję Wnioskodawca nie występował.

Wnioskodawca wnosił o zmianę przeznaczenia całej nieruchomości w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy. Jego wniosek jest jednak bezprzedmiotowy bo w aktualnym Studium tereny te są przeznaczone pod strefę ekonomiczną.

Dla działek przeznaczonych do sprzedaży Wnioskodawca nie dokonał żadnych ulepszeń (budowa drogi, kanalizacji, wodociągu i sieci elektrycznej).

Wnioskodawca zlecił do sprzedaży przez Biuro Nieruchomości w T. całej nieruchomości lub jej części. Biuro to znalazło klienta na zakup działki A+B. Po dokonaniu sprzedaży zamierza wypowiedzieć umowę pośrednictwa sprzedaży.

Po sprzedaży działki A+B Wnioskodawca nie zamierza dokonywać dalszej sprzedaży. Stwierdza, że w przyszłości nie zamierza dokonywać sprzedaży innych gruntów niż te o których mowa we wniosku.

Wnioskodawca nie będzie podejmował dalszych działań marketingowych. Uzyskane ze sprzedaży środki, pozwolą mu na realizację obecnie znanych mu potrzeb, tj. pokrycie bieżących kosztów i cele leczniczo - rehabilitacyjne Wnioskodawcy i małżonki.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w celu dokonania sprzedaży udziału w prawie własności działki A+B o powierzchni 1,35 ha wydzielonej z nieruchomości o powierzchni 20,64 ha Wnioskodawca nie zaangażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie wykazał aktywności w przedmiocie zbycia udziałów we wskazanej we wniosku nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Wprawdzie Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży udziału w działce A+B o powierzchni 1,35 ha zlecił geodecie scalenie działek oraz wydzielenie działki rolnej (RV) mającej być przedmiotem sprzedaży, złożył bezprzedmiotowy (jak stwierdził) wniosek o zmianę przeznaczenia całej nieruchomości w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy oraz zlecił do sprzedaży przez Biuro Nieruchomości w T. całej nieruchomości lub jej części, jednakże powyższego ciągu zdarzeń (stanowiącego pojedyncze z przykładowo wskazanych w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10 okoliczności) nie można uznać za zespół środków zbliżonych do tych jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami lecz za zwykły zarząd prywatną nieruchomością.

Tym samym Wnioskodawca dokonując sprzedaży udziału w prawie własności działki A+B o powierzchni 1,35 ha wydzielonej z nieruchomości o powierzchni 20,64 ha korzystał będzie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem osobistym, a zatem czynność ta nie będzie uznana za wykonaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a co za tym idzie przedmiotowa sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

Za nieprawidłowe należy natomiast uznać stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa udziału w nieruchomości będzie zwolniona od podatku.

Zwolnienia z opodatkowania nie można bowiem stasować zamiennie z całkowitym brakiem opodatkowania, gdyż albo dana czynność leży zupełnie poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, albo podlega opodatkowaniu tym podatkiem tyle, że z zastosowaniem właściwej stawki lub zwolnienia z opodatkowania.

Jeśli zatem w przedmiotowej sprawie stwierdzono, że planowana dostawa nie będzie podlegała opodatkowaniu to nie może ona alternatywnie być zwolniona z opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie do przepisu art. 14k § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, podmiot, który uzyskał interpretację i zastosował się do niej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną, chroniony jest przed skutkami jej wadliwości. Z kolei przepis art. 14m tej ustawy określa przypadki, kiedy zastosowanie się do interpretacji, która została następnie zmieniona lub nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku.

Skutki związane z udzieleniem interpretacji dotyczą podmiotu, który o nią wystąpił. W świetle powyższego Małżonka Wnioskodawcy nie może korzystać z ochrony jaka wynika z faktu udzielenia niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.