IBPP1/443-246/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani G. K. przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 16 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2010 r., (data wpływu 25 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 lutego 2010 r., (data wpływu 25 lutego 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1288/09/MS z dnia 16 lutego 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 8 stycznia 2007 r. Wnioskodawca nabył wraz ze współmałżonkiem w wieczyste użytkowanie do majątku wspólnego nieruchomość gruntową wraz z zabudowaniami (gospodarstwo rolne). Zbywającym ww. gospodarstwo był syndyk masy upadłości Z. M. N. S.A. Transakcja ta nie zawierała podatku VAT. Dnia 20 czerwca 2008 r. Starostwo Powiatowe w S., w imieniu Skarbu Państwa sprzedało Wnioskodawcy i współmałżonkowi na własność grunty obejmujące ww. nieruchomość z naliczonym podatkiem VAT od części gruntu, która w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego figuruje jako tereny pod przyszłą zabudowę gospodarczą.

Dla całości gruntów wchodzących w skład gospodarstwa brak jest opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W 2009 r. Wnioskodawca wraz ze współmałżonkiem wydzielił część gruntu, który w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego widnieje jako teren pod zabudowę gospodarczą i podzielił go na mniejsze działki z zamiarem ich sprzedaży jako działki pod budowę domów jednorodzinnych. W dniu 4 września 2009 r. Wnioskodawca wraz ze współmałżonkiem sprzedał 3 działki budowlane pod budowę domów jednorodzinnych osobom fizycznym na podstawie aktów notarialnych i w najbliższej przyszłości planuje sprzedać pozostałe działki. Wnioskodawca oświadcza, że jest osobą nieprowadzącą pozarolniczej działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT, nie jest rolnikiem ryczałtowym. Obecnie jest osobą współpracującą przy prowadzeniu działalności gospodarczej współmałżonka. W chwili zakupu nieruchomości nie planował podziału gruntu ani jego sprzedaży. Nieruchomość zakupiona została z myślą prowadzenia na niej uprawy wierzby energetycznej lecz ze względu na nieopłacalność inwestycja ta została zaniechana. Z przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nie czerpie żadnych innych zysków: nie jest przedmiotem dzierżawy. Nieruchomość zakupiona została do majątku wspólnego małżonków, nie jest i nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej (również w działalności gospodarczej współmałżonka nie jest i nie była wykorzystywana) czy też w celu wykonywania innych czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W przeszłości (18 marca 2003 r.) Wnioskodawca wraz z współmałżonkiem sprzedał nieruchomość zabudowaną budynkiem usługowym, a przychód w całości przeznaczyli na zakup działki pod dom jednorodzinny, który obecnie wykańczają. Żadnych innych działek nie sprzedawał.

Wnioskodawca nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

W skład zabudowań wchodzą: trzy chlewnie, paszarnia, magazyn paszowy, budynek socjalny, dobudówka do magazynu, budynek portierni i zbiornik na gnojówkę. W żaden sposób obiekty ww. nie są wykorzystywane i nie będą przedmiotem sprzedaży.

Zakupiona powierzchnia wynosiła 28,3434 ha. Tereny ujęte w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego to teren zabudowany budynkami gospodarskimi ww. stanowiący część działki 6053/8 o powierzchni 4,83 ha oraz teren niezabudowany 5,5103 ha stanowiące część działki 6053/1.

W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego nie mówi się o jaką zabudowę gospodarczą chodzi.

Zakupione gospodarstwo składało się z ośmiu działek kupionych od Skarbu Państwa oraz trzech działek stanowiących drogę, które wcześniej zakupione były od Syndyka w ramach dzierżawy wieczystej. Po podziale działki 6053/1 na 22 działki jest ich obecnie 29 plus 3 w dzierżawie wieczystej stanowiące drogę.

Na obecną chwilę Wnioskodawca przeznaczył do sprzedaży siedem działek. We wrześniu 2009 r. sprzedał trzy i jedną darował szwagrowi. Dalsze trzy zamierza sprzedać po otrzymaniu interpretacji indywidualnej. Nie wyklucza sprzedaży następnych działek.

Na wniosek Wnioskodawcy działki, które sprzedał lub zamierza sprzedać powstały w wyniku wydzielenia części gruntu z gospodarstwa rolnego, który w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego figuruje jako teren pod zabudowę gospodarczą.

Dla działek przeznaczonych do sprzedaży Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy pod budowę domów jednorodzinnych.

Przyczyną podziału i sprzedaży działek jest zbieg okoliczności tj. mało bądź wcale opłacalne uprawianie ziemi i równoczesny duży popyt na działki budowlane.

Ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego dotyczących wydzielonych działek wynikała zabudowa gospodarcza. Rada Miasta i Gminy S. w Uchwale o stworzeniu Studium nie precyzuje o jaką zabudowę gospodarczą chodzi.

Sprzedane działki w chwili sprzedaży były w całości niezabudowane. Następne planowane do sprzedaży są i będą w całości niezabudowane.

Sprzedane działki jak i pozostała część gospodarstwa rolnego stanowiły ugór i nie były uprawiane, nie były wynajmowane, wydzierżawiane i nie były z nich czerpane inne pożytki poza jednorazową dotacją która dotyczyła całego areału przed podziałem.

W skład gospodarstwa rolnego według Wypisu z Rejestru Gruntów wchodzą następujące użytki rolne: grunty orne, łąki, pastwiska. Całość stanowi ugór.

Wnioskodawca otrzymał jednorazową dotację - jednolitą płatność obszarową. Aby otrzymać dotację do uprawy ugoru należy przynajmniej raz w roku skosić dany areał. Zabieg taki wykonał w 2008 r. W okresie późniejszym nie starał się już o dopłatę i w żaden sposób nie użytkuje gospodarstwa rolnego i nie uzyskuje pożytków. Całość stanowi ugór. W związku z powyższym nie zachowuje warunków dobrej kultury rolnej na tych gruntach.

Obecnie nie stara się o przyznanie dopłat do gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego oraz żadnych innych.

W 2008 r. Wnioskodawca wraz z współmałżonkiem otrzymał jednolitą płatność obszarową w wysokości 7734,50 zł Powyższą dotację pochłonęły koszty związane ze skoszeniem ugoru.

Środki uzyskane ze sprzedaży działek zostały wykorzystane na wykończenie domu jednorodzinnego, w którym Wnioskodawca niebawem zamieszka. Pieniądze uzyskane z dalszych sprzedaży Wnioskodawca będę chciał zatrzymać na zabezpieczenie starości.

Wcześniej Wnioskodawca dokonywał zakupu gruntów (dziatek) innych niż wskazanych we wniosku:

* działki w S., ul. K. bn, stanowiące posesję domu jednorodzinnego, do którego Wnioskodawca wprowadzi się na wiosnę 2010 r.,

* działka w S. ul. J. 23 wraz z lokalem użytkowym, którą Wnioskodawca wraz z współmałżonkiem przeznaczyli pod działalność gospodarczą współmałżonka tj. aptekę,

* działki w S., ul. K., na której Wnioskodawca wybudował wraz z współmałżonkiem dwa garaże na użytek prywatny,

* działka w S., ul. M. bn z rozpoczętą budową budynku usługowego na użytek prywatny.

W dniu 18 marca 2003 r. Wnioskodawca wraz ze współmałżonkiem sprzedał nieruchomość zabudowaną budynkiem usługowym nr działki 5917/76 w S. a przychód przeznaczyli na zakup dziatek pod dom jednorodzinny, który obecnie wykańczają. Przychód ten zwolniony był z podatku dochodowego. Wykorzystanie środków pieniężnych w ramach ulgi podatkowej na budowę nowego domu mieszkalnego zostało potwierdzone protokołem Inspektora Urzędu Skarbowego w S. z dnia 30 marca 2005 r. Z tytułu wcześniej jedynej dokonanej sprzedaży działki 5917/76 Wnioskodawca nie płacił podatku VAT i nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 24 lutego 2010 r.):

Czy od sprzedaży dalszych działek Wnioskodawca zobowiązany będzie do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (z uwzględnieniem pisma z dnia 24 lutego 2010 r.) od sprzedaży tej nie powinien naliczać i odprowadzać podatku VAT ponieważ, zakup i sprzedaż działek nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest też rolnikiem ryczałtowym, nie czerpie innych pożytków objętych podatkiem VAT. Wnioskodawca stwierdza zatem, że sprzedaż ta nie jest objęta zakresem działania ustawy o VAT.

Zakup i sprzedaż gruntów nie była związana z działalnością gospodarczą. Fakt podziału części gospodarstwa na wiele działek budowlanych i ich sprzedaż nie nosi znamion prowadzenia działalności gospodarczej. Nigdy wcześniej nie kupował ziemi w celu podziału na działki oraz ich sprzedaży. W chwili zakupu nieruchomości nie planował podziału gruntu ani jego sprzedaży. W związku z powyższym uważa, że sprzedaż ta nie jest objęta podatkiem VAT, a co za tym idzie od sprzedaży ww. nieruchomości nie jest zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 ust. 6 ww. ustawy o VAT towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, jednak działały z zamiarem jej powtarzania. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Rozstrzygające o kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów są okoliczności, w jakich sprzedaż zostaje dokonana. Aby z powyższego tytułu stać się podatnikiem podatku od towarów i usług należy między innymi we własnym imieniu i na własny rachunek wykonywać czynności sprzedaży w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, nawet jeśli zostały one wykonane jednorazowo. O częstotliwym zaś zamiarze wykonywania czynności świadczyć mogą takie okoliczności jak chociażby wszystkie działania (cel i środki) ukierunkowane dla zbycia danej nieruchomości gruntowej.

Ze złożonego wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie wystąpił szereg wymienionych poniżej okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż nieruchomości należy zakwalifikować jako dokonaną w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż 8 stycznia 2007 r. Wnioskodawca nabył wraz ze współmałżonkiem w wieczyste użytkowanie do majątku wspólnego nieruchomość gruntową wraz z zabudowaniami (gospodarstwo rolne) o pow. 28,3434 ha. W skład zabudowań wchodzą: trzy chlewnie, paszarnia, magazyn paszowy, budynek socjalny, dobudówka do magazynu, budynek portierni i zbiornik na gnojówkę.

Zbywającym ww. gospodarstwo był syndyk masy upadłości Z. M. N. S.A. Transakcja nie zawierała podatku VAT. Dnia 20 czerwca 2008 r. Starostwo Powiatowe w S., w imieniu Skarbu Państwa sprzedało Wnioskodawcy na własność grunty obejmujące ww. nieruchomość z naliczonym podatkiem VAT od części gruntu, która w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego figuruje jako tereny pod przyszłą zabudowę gospodarczą. Dla całości gruntów wchodzących w skład gospodarstwa brak jest opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folia, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że jest osobą nieprowadzącą pozarolniczej działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT, nie jest rolnikiem ryczałtowym. Obecnie jest osobą współpracującą przy prowadzeniu działalności gospodarczej współmałżonka.

Niemniej stwierdza, że wraz z współmałżonkiem nabył gospodarstwo do majątku wspólnego z zamiarem prowadzenia ekologicznego gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca miał zamiar jak wskazuje we wniosku prowadzić produkcję wierzby energetycznej lecz ze względu na nieopłacalność inwestycja ta została zaniechana.

Jednocześnie Wnioskodawca wraz z współmałżonkiem dostał w 2008 r. jednorazową dotację - jednolitą płatność obszarową w wysokości 7734,50 zł Aby otrzymać dotację do uprawy ugoru Wnioskodawca obowiązany był przynajmniej raz w roku skosić dany areał. Zabieg taki wykonał w 2008 r. W okresie późniejszym nie starał się już o dopłatę i w żaden sposób nie użytkuje gospodarstwa rolnego i nie uzyskuje pożytków. Całość stanowi ugór. W związku z powyższym nie zachowuje warunków dobrej kultury rolnej na tych gruntach.

Powyższą dotację pochłonęły koszty związane ze skoszeniem ugoru.

Obecnie nie stara się o przyznanie dopłat do gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego oraz żadnych innych.

Rolnik, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego. Przy czym o tym, że Wnioskodawca jest rolnikiem mimo, że nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej świadczy jego zachowanie i działania podejmowane w celu nabycia gospodarstwa rolnego oraz uzyskania dopłat unijnych z tytułu prowadzenia działalności rolniczej na posiadanych przez siebie gruntach rolnych.

Zauważa się bowiem, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 170, poz. 1051 z późn. zm.) rolnikowi przysługuje jednolita płatność obszarowa na będące w jego posiadaniu w dniu 31 maja roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności, grunty rolne wchodzące w skład gospodarstwa rolnego, kwalifikujące się do objęcia tą płatnością zgodnie z art. 143b ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1782/2003, jeżeli:

2a) przestrzega wymogów przez cały rok kalendarzowy, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności;

Ponadto należy zauważyć, że z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Zatem Wnioskodawca wskazując, iż zakupu nieruchomości gruntowej wraz zabudowaniami dokonał w celu podjęcia działalności rolniczej (uprawy wierzby energetycznej) potwierdził tym samym zamiar prowadzenia działalności gospodarczej (taką bowiem jest działalność rolnicza w rozumieniu ustawy o VAT) i poczynił w tym celu pewne nakłady, obejmujące w tym konkretnym przypadku zakup gruntu wraz z zabudowaniami o łącznej powierzchni 28,3434 ha.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność gospodarczą (w tym rolniczą), sprzedaż działek wydzielonych z przedmiotowego gospodarstwa winna być traktowana jako sprzedaż majątku związanego z działalnością gospodarczą.

W przedstawionej sytuacji nie można bowiem mówić o majątku osobistym Wnioskodawcy, niewykorzystywanym na cele działalności gospodarczej, gdyż przedmiotowa nieruchomość gruntowa wraz z zabudowaniami (gospodarstwo rolne) została nabyta, jak wykazano wyżej, z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej (rolniczej) w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego nawet jeśli Wnioskodawca początkowo nie zamierzał przeznaczyć nabytego gruntu do sprzedaży, to nie ulega wątpliwości, że nabył go dla celów prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem fakt, iż Wnioskodawca nie nabył przedmiotowego gruntu w celu dalszej jego odsprzedaży pozostaje w tym przypadku bez znaczenia.

Ponadto istotnym elementem wskazującym również na prowadzenie działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakich dokonuje podatnik w związku z przygotowaniem do jej rozpoczęcia.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że powierzchnia zakupionego gospodarstwa rolnego wynosiła 28,3434 ha. Tereny ujęte w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego to teren zabudowany budynkami gospodarskimi stanowiący część działki 6053/8 o powierzchni 4,83 ha oraz 5,5103 ha stanowiące część działki 6053/1.

Po podziale działki 6053/1 na 22 działki jest ich obecnie 29 plus 3 w dzierżawie wieczystej stanowiące drogę. Na obecną chwilę Wnioskodawca przeznaczył do sprzedaży siedem działek. We wrześniu 2009 r. Wnioskodawca sprzedał trzy i jedną darował szwagrowi. Dalsze trzy zamierza sprzedać po otrzymaniu interpretacji indywidualnej. Nie wyklucza sprzedaży następnych działek.

Przyczyną podziału i sprzedaży działek według Wnioskodawcy jest zbieg okoliczności tj. mało bądź nieopłacalne uprawianie ziemi i równoczesny duży popyt na działki budowlane.

Czynności związane z wydzieleniem z posiadanej nieruchomości 22 działek oraz uzyskaniem przez Wnioskodawcę decyzji o warunkach zabudowy pod budowę domów jednorodzinnych wskazują na przygotowanie gruntu w sposób umożliwiający jego sprzedaż - znalezienie nabywców. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby Wnioskodawca w jakikolwiek sposób zamierzał wykorzystać ww. działki na potrzeby osobiste, bowiem w treści wniosku Wnioskodawca stwierdza, iż wydzielenia tych działek dokonał z zamiarem ich sprzedaży, przy czym 3 już sprzedał we wrześniu 2009 r. Powyższe okoliczności wskazują, iż powzięto zamiar sprzedaży w sposób zorganizowany i częstotliwy, zmierzający do osiągnięcia korzyści finansowych. W przeciwnym razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione.

Wnioskodawca podejmując ewentualne czynności zmierzające do sprzedaży gruntu, rozporządza swoim majątkiem w celu osiągnięcia zysku. W takiej sytuacji dostawa wskazanych we wniosku działek kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych.

Wnioskodawca twierdzi, iż podjęte przez niego działania nie są związane z działalnością gospodarczą (z przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nie czerpie żadnych innych zysków: nie jest przedmiotem dzierżawy. Nieruchomość zakupiona została do majątku wspólnego małżonków, nie jest i nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej również w działalności gospodarczej współmałżonka nie jest i nie była wykorzystywana czy też w celu wykonywania innych czynności opodatkowanych podatkiem VAT), niemniej jednak to właśnie te działania są działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, bowiem Wnioskodawca dokonał zakupu nieruchomości z zamiarem wykorzystania jej dla celów zarobkowych.

Należy jednak zauważyć, iż Wnioskodawca nie wykazał we wniosku, aby przedmiotowa nieruchomość w całym okresie jej posiadania w jakikolwiek sposób była i miałaby być wykorzystywana dla celów osobistych. Nie można zatem uznać, aby opisane działania podejmowane były przez Wnioskodawcę wyłącznie dla realizacji prawa do rozporządzania swoim majątkiem osobistym.

Nie można uznać, że zakup dużego gospodarstwa rolnego wraz z zabudowaniami, w skład których wchodzą: trzy chlewnie, paszarnia, magazyn paszowy, budynek socjalny, dobudówka do magazynu, budynek portierni i zbiornik na gnojówkę, dokonany był w celu zaspokojenia potrzeb osobistych.

Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż zarówno w momencie nabycia gospodarstwa rolnego, jak i w czasie jego posiadania, podjęto szereg działań wskazujących na zamiar związania zakupionej nieruchomości z działalnością gospodarczą, a zatem sprzedaż wydzielonych z niej działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawca staje się z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nabycie przez Wnioskodawcę opisanej wyżej nieruchomości gruntowej wraz zabudowaniami (gospodarstwo rolne), a następnie przeznaczenie i przygotowanie wyodrębnionych z niej działek do sprzedaży wskazują bezspornie na częstotliwy i zarobkowy charakter dokonywania tych czynności.

W efekcie planowaną w przyszłości sprzedaż kolejnych działek wydzielonych z przedmiotowego gospodarstwa rolnego należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

W art. 43 ustawy o VAT zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 pkt 9 przywołanego wyżej art. 43 ustawodawca zwolnił od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, iż wydzielone z przedmiotowego gospodarstwa rolnego działki są działkami niezabudowanymi figurującymi w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego jako tereny pod przyszłą zabudowę gospodarczą. Dla działek tych Wnioskodawca uzyskał decyzje o warunkach zabudowy dla domów jednorodzinnych. Zatem planowana dostawa kolejnych działek przeznaczonych pod zabudowę wydzielonych z posiadanego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego nie będzie korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, lecz będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podstawową - tj. 22%.

Tym samym Wnioskodawca przy planowanej sprzedaży kolejnych wydzielonych działek budowlanych zobowiązany będzie naliczyć i odprowadzić do urzędu skarbowego podatek w wysokości 22% poprzez ujęcie tych sprzedaży w odpowiedniej deklaracji VAT-7.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać z nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie pozostałych pytań, tj. czy od darowizny jednej działki oraz od sprzedaży 3 działek Wnioskodawca zobowiązany był naliczyć i odprowadzić podatek VAT, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.