IBPP1/443-244/12/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2012 r. (data wpływu 29 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2012 r. oraz pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r. i pismem z dnia 30 kwietnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 lutego 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 23 kwietnia 2012 r. oraz z dnia 27 kwietnia 2012 r., i z dnia 30 kwietnia 2012 r. będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu z dnia 20 kwietnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w dniu 12 lipca 2001 r. nabył udział w wysokości 85/100 w nieruchomości w Ż. przy ul. H. obejmującej między innymi niezabudowaną działkę numer 2240/124. Nieruchomość została nabyta bez podatku VAT. W dniu 23 maja 2006 r. Wnioskodawca nabył pozostałe 15/100 udziału w nieruchomości. W tym przypadku został naliczony podatek VAT w wysokości 22%. W dniu 25 września 2008 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą, której przedmiotem jest miedzy innymi kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Przedmiotowa nieruchomość nie stanowi składnika majątkowego prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i w dalszym ciągu nie jest zabudowana.

Przedmiotowa nieruchomość jest zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona pod zabudowę na cele usług.

Obecnie Wnioskodawca podpisał umowę przedwstępną ze spółką, która zamierza nabyć tę nieruchomość, po uzyskaniu pozwolenia na budowę, z przeznaczeniem pod budowę sklepu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, poczynając od dnia 15 października 2008 r., z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i z tego tytułu składa deklaracje VAT-7 do właściwego Urzędu Skarbowego.

Działka 2240/124 została nabyta przez Wnioskodawcę w celu ewentualnego zainwestowania do majątku prywatnego i w okresie od zakupu do chwili obecnej nie jest wykorzystywana w jakikolwiek sposób i nigdy nie stanowiła składnika działalności gospodarczej.

Przyczyną podjęcia decyzji o sprzedaży był fakt, iż Wnioskodawca otrzymał stosowną ofertę od przedstawiciela Spółki z o.o.

W stosunku do działki Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w kierunku przygotowania jej do sprzedaży.

W chwili zakupu obowiązywał plan zagospodarowania, który z wyłącznej inicjatywy Miasta Ż. został zmieniony.

Wnioskodawca w tym okresie nie występował o jakiekolwiek pozwolenia, zgody na zainwestowanie i nie podejmował żadnych działań dot. uatrakcyjnienia działki, zaś w chwili obecnej wskazany kontrahent posiada pozwolenie na budowę, o które sam wystąpił.

Wnioskodawca nigdy nie podejmował żadnych działań marketingowych, w tym ogłoszeń wobec tej działki, zaś Nabywca skontaktował się z Wnioskodawcą przez swojego przedstawiciela na tym terenie. Działka nie była przedmiotem najmu, zaś otrzymane ze sprzedaży środki będą wykorzystane na potrzeby własne.

Wnioskodawca posiada w ramach działalności gospodarczej dwie niezabudowane działki położone w B. i są one przeznaczone do sprzedaży. Oprócz tego Wnioskodawca posiada inne nieruchomości zabudowane, domy jednorodzinne, mieszkania, kamienice o funkcji mieszkaniowej oraz działkę niezabudowaną. Na chwilę obecną Wnioskodawca nie zamierza ich sprzedawać. W roku 2007 Wnioskodawca dokonał sprzedaży niezabudowanej nieruchomości położonej w B. przy ul. W. i w związku z powyższym nie zgłaszał deklaracji VAT-7 i nie płacił podatku VAT. W roku 2009 Wnioskodawca dokonał sprzedaży niezabudowanej nieruchomości położonej w Ż. i w związku z powyższym również nie zgłaszał deklaracji VAT-7 i nie płacił podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 27 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca poinformował, że nieruchomości inne, które zostały wymienione, Wnioskodawca zalicza do majątku prywatnego.

Nieruchomości stanowiące własność Wnioskodawcy, nabyte do majątku prywatnego, nie są obecnie wykorzystywane gospodarczo, za wyjątkiem kamienicy położonej w K. przy ul. K., która jest przedmiotem najmu na rzecz lokatorów. W takim też stanie została przez Wnioskodawcę nabyta.

Nieruchomości zbyte przez Wnioskodawcę w 2007 r. i 2009 r. nie były w okresie, kiedy był ich właścicielem, wykorzystywane gospodarczo, nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o oddanie do korzystania osobom trzecim. Wnioskodawca traktował je więc jako składnik majątku prywatnego.

Do działalności gospodarczej Wnioskodawca zalicza nieruchomości, które zostały nabyte celem ich dalszej odprzedaży. Nieruchomości stanowiące składnik majątku prywatnego, to nieruchomości przeznaczone na potrzeby osobiste Wnioskodawcy i jego rodziny, lub te które były poprzednio tak wykorzystywane, a obecnie Wnioskodawca jest na etapie ich sprzedaży.

Wnioskodawca informuje, że deklaracje VAT-7 składa do Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z zamiarem sprzedaży przedmiotowej działki zachodzi pytanie czy do ceny nieruchomości należy doliczyć podatek VAT w wysokości 23% od ceny netto.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji winien naliczyć podatek VAT w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie którym przez towary rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana jest przez podmiot mający w odniesieniu do tej transakcji status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej nr 2240/124 zakupionej częściowo w 2001 r. oraz w 2006 r., nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż gruntu nr 2240/124 zakupionego w 2001 r. oraz w 2006 r., jako dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okolicznościom dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion częstotliwości. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku wskazuje, iż planowaną dostawę przedmiotowej nieruchomości należy uznać za transakcję okazjonalną czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do planowanej dostawy działki nr 2240/124, gdyż nic nie wskazuje aby dokonując incydentalnej dostawy działki, Wnioskodawca będzie działał w takim charakterze. Działka nr 2240/124 została nabyta przez Wnioskodawcę w dniu 12 lipca 2001 r. (85/100 udziału) oraz w dniu 23 maja 2006 r. (15/100 udziału w nieruchomości) w celu ewentualnego zainwestowania do majątku prywatnego i w okresie od zakupu do chwili obecnej nie jest wykorzystywana w jakikolwiek sposób.

Zakupiona nieruchomość nie stanowi i nigdy nie stanowiła składnika majątkowego prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i w dalszym ciągu nie jest zabudowana.

W stosunku do tej działki Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w kierunku przygotowania jej do sprzedaży. Wnioskodawca w tym okresie nie występował o jakiekolwiek pozwolenia, zgody na zainwestowanie i nie podejmował żadnych działań dot. uatrakcyjnienia działki, zaś w chwili obecnej wskazany kontrahent posiada pozwolenie na budowę, o które sam wystąpił. Wnioskodawca nigdy nie podejmował żadnych działań marketingowych, w tym ogłoszeń wobec tej działki, bowiem to nabywca skontaktował się z Wnioskodawcą przez swojego przedstawiciela na tym terenie. Działka nie była przedmiotem najmu.

Wnioskodawca posiada wprawdzie inne nieruchomości zabudowane, domy jednorodzinne, mieszkania, kamienice o funkcji mieszkaniowej oraz działkę niezabudowaną, jednak na chwilę obecną nie zamierza ich sprzedawać. Wymienione nieruchomości Wnioskodawca zalicza do majątku prywatnego. Nieruchomości stanowiące składnik majątku prywatnego, to nieruchomości przeznaczone na potrzeby osobiste Wnioskodawcy i jego rodziny, lub te które były poprzednio tak wykorzystywane, a obecnie Wnioskodawca jest na etapie ich sprzedaży.

Wnioskodawca od dnia 25 września 2008 r. prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest miedzy innymi kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, jednakże działka mająca być przedmiotem sprzedaży nigdy nie stanowiła składnika tej działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca nie wykorzystywał działki nr 2240/124 do żadnych celów związanych z działalnością gospodarczą. Co do przeznaczenia środków finansowych otrzymanych z planowanej sprzedaży działki będą wykorzystane na potrzeby własne Wnioskodawcy.

W kwestii nabytej przez Wnioskodawcę do swojego majątku prywatnego ww. działki należy także odnieść się do orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji nie wystąpił ciąg wskazanych, w ww. orzeczeniach okoliczności związanych z planowaną dostawą działki nr 2240/124. Nie można zatem przypisać Wnioskodawcy aktywności porównywalnej do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Zaznaczyć należy, że powyższe dotyczy wyłącznie gruntu zakupionego w 2001 r. (85/100 udziału) oraz w 2006 r. (15/100 udziału w nieruchomości) w celu ewentualnego zainwestowania do majątku prywatnego, a więc nie gruntu zakupionego w celach działalności gospodarczej, gruntu niewykorzystywanego w inny sposób do jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Tym samym Wnioskodawca dokonując dostawy działki zakupionej w 2001 r. oraz w 2006 r. do majątku prywatnego, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem osobistym, a zatem czynność ta nie będzie uznana za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a co za tym sprzedaż przedmiotowego gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż w związku z zamiarem sprzedaży przedmiotowej działki do ceny netto należy doliczyć podatek VAT w wysokości 23%, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, w szczególności gdyby sprzedaż przedmiotowej działki nastąpiła w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Należy mieć bowiem na uwadze fakt, że osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek ma prawo jak najbardziej dokonać jako osoba prywatna zakupu gruntu w celu wykorzystania go w majątku prywatnym.

Należy jednakże mieć na uwadze również przepis art. 5 ust. 2 ustawy o VAT, który stanowi, że czynności określone w art. 5 ust. 1 (tekst jedn.: m.in. odpłatna dostawa towarów) podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Z powyższego należy wywodzić, że sam fakt niewprowadzenia przez osobę fizyczną jakiegoś towaru do ewidencji firmy tej osoby jako środka trwałego czy towaru handlowego, czy też dokonywanie sprzedaży towarów bez zarejestrowania działalności gospodarczej nie przesądza o tym, że nie można tych transakcji uznać za działalność gospodarczą, jeśli zostaną wykonane w okolicznościach wskazujących na taką działalność w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie planowaną przez Wnioskodawcę dostawę gruntu należy uznać jako dokonaną w ramach rozporządzania majątkiem prywatnym jeżeli rzeczywiście grunt ten został nabyty w celu wykorzystania go w majątku prywatnym i faktycznie wyłącznie w taki sposób był wykorzystywany.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia zwolnienia od podatku VAT lub opodatkowania dwóch niezabudowanych działek położonych w B. przeznaczonych do sprzedaży w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz dokonanych przez Wnioskodawcę sprzedaży niezabudowanych nieruchomości w 2007 r. w B. i w 2009 r., gdyż Wnioskodawca nie zadał pytania w tym zakresie i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie. Jeżeli Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem indywidualnej interpretacji w tym zakresie, winien wystąpić z odrębnym wnioskiem, w którym opisze zaistniały w tej sprawie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), przedstawi własne stanowisko, zada stosowne pytanie oraz uiści należną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.