IBPP1/443-238/12/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2012 r. (data wpływu 28 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 22 maja 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych na rzecz podmiotów publicznoprawnych - jest prawidłowe.

W dniu 28 lutego 2012 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych na rzecz podmiotów publicznoprawnych.

Wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 22 maja 2012 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 maja 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca wykonuje usługi w postaci prowadzenia szkoleń zawodowych dla podmiotów publicznoprawnych. Źródłem finansowania szkoleń dla podmiotów publicznoprawnych są wprost środki publiczne w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

Podmioty publicznoprawne stanowią 90-95% kontrahentów Wnioskodawcy, pozostałe 5-10% stanowią podmioty niepubliczne realizujące w ramach umowy zlecenia z samorządem zadania publiczne na rzecz samorządów.

Podmioty publicznoprawne, realizując zadanie szkolenia zawodowego własnych pracowników merytorycznych, związanych bezpośrednio z realizacją zadań statutowych jednostek (podmioty publiczne), są finansowane w 100% ze środków publicznych (w tym często w dużej mierze ze środków pomocowych Unii Europejskiej).

Należy podkreślić, iż Wnioskodawca jest podatnikiem zwolnionym podmiotowo z podatku VAT.

W uzupełnieniu odnośnie szkoleń dla podmiotów publicznoprawnych Wnioskodawca wskazuje, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawca realizuje usługi szkoleniowe na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807). Zgodnie z art. 83a ust. 2 ustawy o systemie oświaty działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością kształcenia ustawicznego nie objętą systemem oświaty.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę mają swoje umocowanie w art. 119 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, który stanowi, iż pracownicy socjalni i inni pracownicy systemu pomocy społecznej mają obowiązek podnoszenia swoich kwalifikacji poprzez udział w szkoleniach i samokształceniu. Nie zostały jednak szczegółowo ustalone zasady doskonalenia zawodowego, stąd Wnioskodawca stosuje się do zasad ogólnych opisanych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z dnia 27 lutego 2006 r.).

Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę są szkoleniami specjalistycznymi, skierowanymi do pracowników systemu pomocy społecznej oraz innych służb społecznych, którzy są zatrudniani w podmiotach publicznych i niepublicznych. Należy zaznaczyć, iż formy doskonalenia zawodowego proponowane przez Wnioskodawcę są ściśle związane z wykonywaną pracą zawodową uczestników tych form szkoleniowych. Wnioskodawca realizuje formy szkoleniowe, których nie prowadzą publiczne ośrodki kształcenia oraz szkoły. Wszystkie formy szkoleniowe prowadzone przez Wnioskodawcę mają charakter ściśle specjalistyczny. Przykładem tego typu działań mogą być szkolenia proponowane przez Wnioskodawcę dla pracowników domów pomocy społecznej dotyczące realizacji zadań przez zespoły terapeutyczno-opiekuńcze działające w ramach tychże domów - szkolenia te mają umocowanie prawne w § 6 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 19 października 2005 r. w sprawie domów pomocy społecznej i są ścisłym wymogiem obowiązującego standardu usług w domach pomocy społecznej (oznacza to, że bez tego rodzaju szkoleń domy te utraciłyby prawo dalszej realizacji usług własnych).

Realizowane przez Wnioskodawcę usługi są usługami kształcenia zawodowego innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Wszystkie szkolenia proponowane przez Wnioskodawcę są skierowane do osób pracujących w sektorze pomocy społecznej lub sektorach pokrewnych. W przedsięwzięciach dydaktycznych realizowanych przez Wnioskodawcę uczestniczą tylko pracownicy instytucji pomocowych lub instytucji pokrewnych. Wnioskodawca organizuje jedynie zamknięte formy szkoleniowe, tj. formy szkoleniowe skierowane do pracowników konkretnych instytucji, np.: domów pomocy społecznej, ośrodków pomocy społecznej, domów dziecka, itp. W szkoleniach uczestniczą tylko pracownicy kierujących ich ww. instytucji. Tematyka szkoleń jest ściśle związana z wykonywanym zawodem uczestników szkolenia. Celem szkoleń jest uzyskanie nowej wiedzy lub jej uaktualnienie, w zakresie realizowanych zadań zawodowych lub nauki nowych technik pracy socjalnej z klientem instytucji pomocowych. Przekazywana podczas szkoleń wiedza służy uczestnikom szkolenia wyłącznie do celów zawodowych.

Wszyscy uczestnicy form doskonalenia zawodowego realizowanych przez Wnioskodawcę są kierowani na szkolenia przez pracodawców. Oferta Wnioskodawcy jest kierowana jedynie do podmiotów prawnych, a proponowane formy szkoleniowe dotyczą podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników tych instytucji. Wszystkie jednostki tematyczne realizowane przez Wnioskodawcę mają na celu przekazanie wiedzy uczestnikom szkoleń, która ma się przyczynić do uzyskania nowych umiejętności zawodowych w wykonywanym zatrudnieniu.

Usługi oferowane przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia zawodowego (kształcenia ustawicznego) i w przypadku pomiotów publicznoprawnych są finansowane przez te podmioty w 100% ze środków publicznych. Koszty szkoleń pokrywają w całości jednostki kierujące pracowników - a w przypadku podmiotów publicznoprawnych - są one jednostkami sektora finansów publicznych.

Wnioskodawca jest realizatorem usług szkoleniowych dla podmiotów publicznoprawnych, których źródłem finansowania są środki unijne.

Faktura wystawiona przez Wnioskodawcę stanowi dla podmiotu zlecającego dowód poniesienia wydatku kwalifikowanego w ramach planu finansowego przedmiotowego projektu.

Wnioskodawca otrzymuje płatność od Zleceniodawców - podmiotów publicznych, tylko z rachunku bankowego Zleceniodawcy. Podmioty zlecające zadania Wnioskodawcy dysponują jedynie środkami publicznymi, gdyż są jednostkami sektora finansów publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadząc szkolenia dla podmiotów publicznoprawnych, finansowanych w tym zakresie ze środków publicznych, bądź funduszy unijnych (które są też środkami publicznymi), Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadząc działalność gospodarczą w takim zakresie, t.j. szkolenie przedsiębiorstw w zakresie prowadzenia szkoleń, oraz szkolenia zawodowe, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania ulgi, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT. Podmioty jakim Wnioskodawca świadczy swe usługi, są to podmioty publicznoprawne, projekty podmiotów publicznoprawnych są finansowane ze środków publicznych.

Zgodnie z komentarzami do art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, regulacja powyższego przepisu wprowadza zwolnienia dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, spełniających określone warunki, oraz dla świadczenia usług dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych. Jest ona implementacją art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112. Pojęcie usług kształcenia zawodowego należy rozumieć w znaczeniu potocznym, a więc jako takie usługi, których celem jest nabycie przez usługobiorców wiedzy lub umiejętności przydatnych do wykonywania różnego rodzaju zawodów. Warunkiem objęcia zwolnieniem usług kształcenia zawodowego jest spełnienie jednego z trzech wymienionych w ustawie warunków.

Wnioskodawca spełnia warunek finansowania szkoleń w całości ze środków publicznych. Środkami publicznymi są środki, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Zgodnie z powyższą ustawą - środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych i Funduszy Spójności. Poprzez finansowanie ze środków publicznych należy rozumieć pokrywanie kosztów szkolenia z tych środków.

Regulacją dotyczącą kształcenia zawodowego o charakterze ogólnym jest rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. Zgodnie z § 2 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, formami kształcenia są: kurs zawodowy, seminarium, praktyka zawodowa. Definicje nie precyzują, jaka konkretnie wiedza powinna być przekazywana, aby dane szkolenie było jedną z tych form kształcenia, odwołując się więc do pojęć o charakterze ogólnym. Najkrótszą formą kształcenia jest seminarium. Jest ono pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin, zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat. Organizator kształcenia powinien prowadzić stosowną dokumentację dla każdej prowadzonej przez niego formy kształcenia. Jeżeli więc szkolenie będzie trwało dłużej niż 5 godzin, zostanie opracowany przez organizatora program nauczania oraz zostanie sporządzona stosowana dokumentacja. Seminarium stanie się usługą kształcenia zawodowego, prowadzoną w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, a więc usługą objętą zwolnieniem.

Podsumowując, Wnioskodawca twierdzi, że spełnia dwa warunki pozwalające na zwolnienie od podatku VAT, a mianowicie: prowadzi usługi szkoleniowe dotyczące kształcenia zawodowego, oraz owe szkolenia są finansowane w całości ze środków publicznych.

Przekonania Wnioskodawcy potwierdził wyrok Sądu WSA, z dnia 4 października 2011 r., o sygn. akt: I SA/Gd 859/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi szkolenia zawodowe dla podmiotów publicznoprawnych. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty, nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia są usługami kształcenia zawodowego innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wszystkie szkolenia są kierowane do osób pracujących w sektorze pomocy społecznej lub sektorach pokrewnych. Zamknięte formy szkoleniowe skierowane są do pracowników konkretnych instytucji: domów pomocy społecznej, ośrodków pomocy społecznej, domów dziecka. Wszyscy uczestnicy są kierowani na szkolenia przez pracodawców. Celem szkoleń jest uzyskanie nowej wiedzy lub jej uaktualnienie, w zakresie realizowanych zadań zawodowych lub nauki nowych technik pracy socjalnej z klientem instytucji pomocowych. Przekazywana podczas szkoleń wiedza służy uczestnikom szkolenia wyłącznie do celów zawodowych. Usługi oferowane przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia zawodowego, finansowanymi przez podmioty publicznoprawne w 100% ze środków publicznych. Wnioskodawca jest realizatorem usług szkoleniowych dla podmiotów publicznoprawnych, których źródłem finansowania są środki unijne, pochodzące z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Podmiotem realizującym projekt jest podmiot publicznoprawny np. R., a Wnioskodawca wykonuje w ramach umowy szkolenie na rzecz uczestników projektu. Zleceniodawcą oraz podmiotem od którego Wnioskodawca otrzymuje zapłatę jest podmiot publicznoprawny.

Faktura wystawiona przez Wnioskodawcę stanowi dla podmiotu zlecającego dowód poniesienia wydatku kwalifikowanego w ramach planu finansowego przedmiotowego projektu.

Należy zauważyć, że w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) środkami publicznymi są:

Natomiast wg art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

12.... Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;

Artykuł 4. ust. 1 ww. ustawy o finansach publicznych określił, iż przepisy ustawy stosuje się do:

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, jak również nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk, oraz jednostką badawczo-rozwojową, nie jest zatem podmiotem korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca podał, że prowadzone przez niego szkolenia stanowią kształcenie zawodowe oraz że są w całości finansowane ze środków publicznych.

W związku z powyższym zostanie spełniona przesłanka wynikająca z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, finansowane w całości ze środków publicznych.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że odnośnie prowadzonych przez niego szkoleń dla podmiotów publicznoprawnych spełnia dwa warunki pozwalające na zwolnienie od podatku VAT, bowiem prowadzi usługi szkoleniowe dotyczące kształcenia zawodowego oraz szkolenia te są finansowane w całości ze środków publicznych, należało uznać za prawidłowe.

Na marginesie należy zaznaczyć, że ulgi i zwolnienia od podatku są to dwa różne pojęcia, których nie można utożsamiać.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.