IBPP1/443-233/14/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 lutego 2014 r. (data wpływu 28 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości - jest:

* prawidłowe, odnośnie stwierdzenia, że z dniem zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, przysługuje Wnioskodawcy pełne prawo do odliczenia VAT-u od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, a dokonanych przed złożeniem zgłoszenia rejestracyjnego,

* nieprawidłowe, odnośnie stwierdzenia, że podatek naliczony powinien być wykazany w pierwszej deklaracji składanej do Urzędu Skarbowego (czyli w omawianej sytuacji w deklaracji za pierwszy kwartał 2014 r.).

W dniu 28 lutego 2014 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej Wnioskodawca nabył wraz ze współmałżonką, działki budowlane na których zostały wybudowane trzy domy. Nabycie działek oraz budowa domów miała miejsce na przestrzeni lat 2011-2013. Celem nabycia gruntów i wybudowania na nich budynków była ich sprzedaż. Wszystkie działania związane z budową domów Wnioskodawca wykonywał jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. W związku z tym, iż jeden dom Wnioskodawca sprzedał (sprzedaż została opodatkowana VAT) i w najbliższym czasie chce dokonać sprzedaży pozostałych omawianych nieruchomości (zabudowane działki) Wnioskodawca powziął informacje, iż w takim stanie faktycznym sprzedaż ta traktowana jest jako działalność gospodarcza i Wnioskodawca jest zobowiązany do sprzedaży tych domów jako przedsiębiorca i podatnik VAT. Sprzedaż zgodnie z przepisami ustawy VAT będzie sprzedażą opodatkowaną (niekorzystająca ze zwolnienia). Przed sprzedażą pierwszego domu Wnioskodawca dokonał rejestracji działalności gospodarczej oraz zgłoszenia rejestracyjnego do VAT (VAT-R) - data rejestracji od 12 lutego 2014 r. Sposób opłacania VAT i składania deklaracji Wnioskodawca wybrał kwartalny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z tym iż:

* sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca będzie dokonywał jako podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT,

* od dnia 12 lutego 2014 r. Wnioskodawca będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT,

* sprzedaż nieruchomości będzie sprzedażą opodatkowaną,

przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia VAT-u naliczonego od zakupów towarów i usług związanych ze sprzedażą omawianych nieruchomości, a dokonywanych w latach 2011- 2013 (czyli przed datą dokonania rejestracji jako podatnik VAT).

W której deklaracji VAT Wnioskodawca ma prawo wykazać VAT naliczony od zakupów dokonanych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, z dniem zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, przysługuje Wnioskodawcy pełne prawo do odliczenia VAT-u od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, a dokonanych przed złożeniem zgłoszenia rejestracyjnego. Warunkiem do odliczenia VAT-u naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną jest złożenie deklaracji podatkowej wyrażającej wolę skorzystania z prawa do odliczenia oraz usunięcie tzw. przesłanki negatywnej w postaci braku rejestracji jako podatnika VAT czynnego. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany ze sprzedażą opodatkowaną jest fundamentalnym prawem podatnika VAT. Jako podatnik Wnioskodawca może skorzystać z prawa do odliczenia VAT nawet w sytuacji kiedy rejestracja nastąpiła po dokonaniu zakupów. Status podatnika VAT czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia, nie musi natomiast istnieć na dzień, w którym miały miejsce czynności opodatkowane, z których wynika podatek podlegający odliczeniu. Ustawa VAT w żadnym z artykułów nie zabrania takiego postępowania. Stanowisko takie jest obecnie potwierdzane przez interpretacje Ministerstwa Finansów, wyroki sądowe oraz orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z dnia 1 marca 2012 r. C-280/10). Na podstawie powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przysługuje mu prawo do odliczenia VAT-u od faktur zakupu przedstawionych w części dotyczącej opisu stanu faktycznego.

Podatek naliczony powinien być wykazany w pierwszej deklaracji składanej do Urzędu Skarbowego (czyli w omawianej sytuacji w deklaracji za pierwszy kwartał 2014 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe, odnośnie stwierdzenia, że z dniem zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, przysługuje Wnioskodawcy pełne prawo do odliczenia VAT-u od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, a dokonanych przed złożeniem zgłoszenia rejestracyjnego,

* nieprawidłowe, odnośnie stwierdzenia, że podatek naliczony powinien być wykazany w pierwszej deklaracji składanej do Urzędu Skarbowego (czyli w omawianej sytuacji w deklaracji za pierwszy kwartał 2014 r.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). Stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 cyt. ustawy zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Stosownie do art. 37 § 2 ww. ustawy, ważność umowy, która została zawarta przez jednego z małżonków bez wymaganej zgody drugiego, zależy od potwierdzenia umowy przez drugiego małżonka, natomiast zgodnie z § 4 tegoż przepisu, jednostronna czynność prawna dokonana bez wymaganej zgody drugiego małżonka jest nieważna.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dotyczących stosunków majątkowych między małżonkami nic nie uprawnia do wniosku, że wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez jednego z małżonków (sprzedaż towarów, odpłatne świadczenie usług, import itp.) czyni podatnikiem tego podatku również drugiego małżonka, gdy czynności te dotyczą składników ich majątku wspólnego, a przychód uzyskany z wykonywania tych czynności stanowi ich majątek dorobkowy.

Skoro każdy z małżonków jest uprawniony do samodzielnego zarządzania majątkiem wspólnym, to może on samodzielnie, we własnym imieniu i na własny rachunek dokonywać czynności prawnych będących wykonywaniem tego zarządu, jakkolwiek skuteczność czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu wymaga akceptacji drugiego małżonka. Prawnopodatkowa skuteczność czynności podjętej przez jednego z małżonków nie jest uzależniona od zgody drugiego z nich na jej dokonanie, skoro taka czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niezależnie od tego, czy została wykonana z zachowaniem warunków i form określonych przepisami prawa (zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o VAT - czynności określone w art. 5 ust. 1 tej ustawy podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa).

Jak już wyżej stwierdzono ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Jeżeli zatem przedmiotem dostawy jest nieruchomość stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej).

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cyt. wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. stanowi, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy (brzmienie obowiązujące do 31 grudnia 2013 r.) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Z kolei, w myśl art. 86 ust. 10 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych - art. 86 ust. 11 ustawy (brzmienie przepisu obowiązywało do 31 grudnia 2013 r.).

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowy.

Natomiast, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego - art. 86 ust. 13 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a - art. 86 ust. 13 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35 z późn. zm.), do rozliczeń za okresy rozliczeniowe, które upływają w dniu 31 grudnia 2013 r., stosuje się przepisy art. 86 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2014 r.

Dla określenia, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z faktur dokumentujących zakupy, niezwykle istotny jest charakter związku występującego między tymi zakupami, a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Związek ten może mieć charakter bezpośredni, pośredni, jak również może dotyczyć takich czynności, które są niezbędne do funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Artykuł 96 ust. 1 stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Artykuł 96 ust. 4 ustawy stanowi, że naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale (art. 99 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 99 ust. 3 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Treść cyt. wcześniej art. 88 ust. 4 ustawy nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. Jednak status podatnika czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia. Oznacza to, że podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego (musi posiadać taki status w momencie realizacji uprawnienia). Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą albo przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Należy podkreślić, że jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnotowego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej nabył wraz ze współmałżonką, działki budowlane na których zostały wybudowane trzy domy.

Nabycie działek oraz budowa domów miała miejsce na przestrzeni lat 2011- 2013. Celem nabycia gruntów i wybudowania na nich budynków była ich sprzedaż. Wszystkie działania związane z budową domów Wnioskodawca wykonywał jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Jeden dom Wnioskodawca sprzedał (sprzedaż została opodatkowana VAT) i w najbliższym czasie chce dokonać sprzedaży pozostałych omawianych nieruchomości (zabudowane działki). Sprzedaż zgodnie z przepisami ustawy VAT będzie sprzedażą opodatkowaną (niekorzystająca ze zwolnienia). Przed sprzedażą pierwszego domu Wnioskodawca dokonał rejestracji działalności gospodarczej oraz zgłoszenia rejestracyjnego do VAT (VAT-R) - data rejestracji od 12 lutego 2014 r. Sposób opłacania VAT i składania deklaracji Wnioskodawca wybrał kwartalny.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych ze sprzedawanymi nieruchomościami, a dokonywanych w latach 2011-2013 (czyli przed datą dokonania rejestracji jako podatnik VAT).

W świetle przedstawionego stanu prawnego stwierdzić należy, że ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej. Niemniej jednak ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Zatem Wnioskodawca nabył prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych przed rejestracją do podatku od towarów i usług, jeśli nabycie towarów i usług związanych ze sprzedawanymi nieruchomościami, a dokonywanych w latach 2011-2013 było związane wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowane podatkiem VAT, a warunek rejestracji jest niezbędny w momencie skorzystania z tego prawa. Prawo to można zrealizować na zasadach określonych w cyt. przepisach art. 86 ust. 10, 11 i 13 ustawy, o ile nie zachodzą inne wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy.

Biorąc po uwagę analizę powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w przypadku, gdy małżonkowie pozostają we współwłasności małżeńskiej i nabywają dobro inwestycyjne, które jest używane w sposób wyłączny do celów prowadzonej działalności gospodarczej przez jednego z małżonków będących współwłaścicielami, to osoba ta korzysta z prawa do odliczenia całości podatku naliczonego, pod warunkiem, że występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa, a także zasadę neutralności podatku VAT stwierdzić należy, że jeśli w przedstawionej we wniosku sytuacji wszystkie ponoszone przez Wnioskodawcę przed dniem rejestracji jako podatnika VAT wydatki związane z budową domów ponoszone były w celu przyszłego osiągania przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących poniesione wydatki.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż z dniem zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, przysługuje Wnioskodawcy pełne prawo do odliczenia VAT-u od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, a dokonanych przed złożeniem zgłoszenia rejestracyjnego, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia, w której deklaracji VAT ma on prawo wykazać VAT naliczony od zakupów dokonanych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że nabycie działek oraz budowa domów miała miejsce w latach 2011- 2013. Celem nabycia gruntu przez Wnioskodawcę i wybudowania na nich budynków była ich sprzedaż. Wnioskodawca dokonał rejestracji działalności gospodarczej oraz zgłoszenia rejestracyjnego do VAT (VAT R) - data rejestracji od 12 lutego 2014 r. Sposób opłacania VAT i składania deklaracji Wnioskodawca wybrał kwartalny.

Odnośnie powyższego należy wskazać, że w celu zrealizowania nabytego prawa do odliczenia podatku z tytułu zakupów towarów i usług związanych z przyszłą działalnością opodatkowaną Wnioskodawca winien złożyć deklaracje dla potrzeb podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe, w których otrzymywał faktury VAT dokumentujące przedmiotowe zakupy, zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT - po uprzednim skorygowaniu zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, w którym Wnioskodawca powinien wykazać okres rozliczeniowy, od którego jako podatnik podatku VAT czynny chce korzystać z możliwości odliczania podatku naliczonego związanego z poniesionymi wydatkami.

W przedmiotowej sprawie oznacza to korektę zgłoszenia VAT-R i wskazanie kwartału od którego Wnioskodawca w 2011 r. rozpoczął rzeczywiście prowadzenie działalności gospodarczej i stał się podatnikiem podatku VAT, i w którym to kwartale ponosił pierwsze wydatki związane z przedmiotowymi nieruchomościami.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca winien złożyć deklaracje dla potrzeb podatku od towarów i usług za kwartalne okresy rozliczeniowe od 2011 r., w których otrzymywał faktury VAT dokumentujące zakupy związane z przedmiotowymi nieruchomościami, stanowisko Wnioskodawcy, iż podatek naliczony powinien być wykazany w pierwszej deklaracji składanej do Urzędu Skarbowego (czyli w omawianej sytuacji w deklaracji za pierwszy kwartał 2014 r.), należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.