IBPP1/443-233/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2010 r. (data wpływu 11 marca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2010 r. (data wpływu 21 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy świadczenia socjale oferowane pracownikom w ramach administrowania przez Wnioskodawcę funduszem socjalnym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup przedmiotowych usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 marca 2010 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy świadczenia socjale oferowane pracownikom w ramach administrowania przez Wnioskodawcę funduszem socjalnym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup przedmiotowych usług.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 maja 2010 r. (data wpływu 21 maja 2010 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 7 maja 2010 r. znak IBPP1/443-233/09/MS.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako pracodawca administruje środkami Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) utworzonego na podstawie tej ustawy.

W ramach administrowania oferowane są pracownikom świadczenia socjalne zgodnie z regulaminem ZFŚS, obejmujące w szczególności:

* imprezy kulturalne (np. spektakle teatralne, koncerty, kabarety),

* imprezy sportowe (np. basen).

Na podstawie regulaminu ZFŚS w zależności od sytuacji materialnej pracownicy ponoszą częściową odpłatność za przyznawane im w ramach działalności socjalnej świadczenia.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że złożony wniosek dotyczy jednego stanu faktycznego tj. świadczeń socjalnych oferowanych pracownikom za częściową odpłatnością. Ponadto Wnioskodawca informuje, że nabywane przez niego świadczenia (imprezy kulturalne, imprezy sportowe) finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, są wykorzystywane tylko i wyłącznie do przyznawania pracownikom usług socjalnych, o których mowa w ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.).

Nabywane świadczenia finansowane są częściowo z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych i częściowo z odpłatności pieniężnej wnoszonej przez pracowników.

Przedmiotowe świadczenia (usługi socjalne) nabywane są w przeważającej części od kontrahentów zewnętrznych.

Jednakże występuje również dofinansowanie do składek członkowskich (w formie karnetów) Dyskusyjnego Klubu Filmowego "R." wchodzącego w skład A. C. K. i S. (jednostka organizacyjna P. C.) i zrzeszonego w P. F. D. K. F. Świadczenia oferowane członkom DKF to m.in.:

* udostępnianie członkom DKF wartościowej twórczości filmowej, a zwłaszcza filmów o wysokich walorach artystycznych,

* organizowanie spotkań, seminariów, pokazów przeglądów, mini festiwali, warsztatów,

* organizowanie spotkań członków DKF z naukowcami, krytykami, twórcami i aktorami filmowymi.

Ponadto pracownicy uczestniczą również w zajęciach nauki tańca towarzyskiego organizowanych przez A. C. K. i S. i odpłatność za udział w tych zajęciach jest częściowo finansowana z ZFŚS.

Usługi socjalne oferowane nieodpłatnie nie występują i nie następuje odliczanie podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakupy usług socjalnych, które następnie są nieodpłatnie oferowane pracownikom.

Wszystkie wymienione świadczenia świadczone na rzecz pracowników są przekazywane za częściową odpłatnością.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy świadczenia socjalne oferowane pracownikom w ramach administrowania przez P. C. funduszem socjalnym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czy P. przysługuje prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu ww. usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm). Ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu.

Działalność socjalna w myśl art. 2 pkt 1 ww. ustawy oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowej na warunkach określonych umową. Osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał w regulaminie prawo do korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Świadczenie pracownikom usług za częściową odpłatnością stanowi zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług czynność podlegającą opodatkowaniu, na zasadach ogólnych według stawek obowiązujących dla danej usługi, w części opłacanej przez pracowników. Zgodnie z art. 29 ust. 1 tej ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Tak więc gdy świadczenie z ZFŚS jest częściowo odpłatne czynność ta podlega opodatkowaniu do wysokości świadczenia wnoszonego przez pracownika, według stawek obowiązujących dla danej usługi, a Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony na ogólnych zasadach, tj. w części, w jakiej jest on związany z czynnością opodatkowaną, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przykładowo, jeżeli uczelnia kupi bilety, które w 60% finansowane są z ZFŚS a w pozostałej części czyli 40% odpłatność będą ponosić pracownicy to uczelnia ma prawo do odliczenia 40% podatku VAT naliczonego w fakturze za zakupione bilety. W przypadku braku odpłatności przez pracownika za świadczenia socjalne oferowane przez Wnioskodawcę w ramach administrowania ZFŚS, czynność ta nie mieści się w pojęciu dostawy towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z ww. czynnościami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność socjalną tworząc Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych.

W ramach administrowania ZFŚS Wnioskodawca oferuje pracownikom świadczenia socjalne zgodnie z regulaminem ZFŚS, obejmujące w szczególności:

* imprezy kulturalne (np. spektakle teatralne, koncerty, kabarety),

* imprezy sportowe (np. basen).

Na podstawie regulaminu ZFŚS w zależności od sytuacji materialnej pracownicy ponoszą częściową odpłatność za przyznawane im w ramach działalności socjalnej świadczenia.

Nabywane przez Wnioskodawcę świadczenia (imprezy kulturalne, imprezy sportowe) finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, są wykorzystywane tylko i wyłącznie do przyznawania pracownikom usług socjalnych, o których mowa w ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Przedmiotowe świadczenia (usługi socjalne) nabywane są w przeważającej części od kontrahentów zewnętrznych.

Jednakże występuje również dofinansowanie do składek członkowskich (w formie karnetów) Dyskusyjnego Klubu Filmowego "R." wchodzącego w skład A. C. K. i S. (jednostka organizacyjna P. C.) i zrzeszonego w P. F. D. K. F. Świadczenia oferowane członkom DKF to m.in.:

* udostępnianie członkom DKF wartościowej twórczości filmowej, a zwłaszcza filmów o wysokich walorach artystycznych,

* organizowanie spotkań, seminariów, pokazów przeglądów, mini festiwali, warsztatów,

* organizowanie spotkań członków DKF z naukowcami, krytykami, twórcami i aktorami filmowymi.

Ponadto pracownicy uczestniczą również w zajęciach nauki tańca towarzyskiego organizowanych przez A. C. K. i S. i odpłatność za udział w tych zajęciach jest częściowo finansowana z ZFŚS.

Z przedstawionego wyżej stanu faktycznego wynika, iż zakupione przez Wnioskodawcę albo świadczone przez niego we własnym zakresie we własnym zakresie w ramach działalności socjalnej różnego rodzaju świadczenia przekazywane są za częściową odpłatnością na cele osobiste pracownikom i ich rodzinom, emerytom rencistom - byłym pracownikom i ich rodzinom oraz innym osobom, którym Wnioskodawca przyznał w regulaminie prawo do korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane "po kosztach" ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Wobec powyższego nie można stwierdzić, iż czynności wykonywane za wynagrodzeniem, które to wynagrodzenie jest niższe od kosztów świadczenia tych czynności, można uznać za nieodpłatne w części.

Potwierdzeniem powyższej tezy jest orzecznictwo ETS. Przykładowo w wyroku w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteverket ETS wskazał, iż według VI Dyrektywy dostawa jest albo odpłatna albo nieodpłatna. Uzyskanie zapłaty, która pokrywa jedynie koszty, czy też tylko ich część nie oznacza w ocenie ETS, że czynność ma charakter nieodpłatny lub częściowo nieodpłatny.

Powyższe koresponduje z definicją podatnika VAT zawartą w cytowanym powyżej art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zatem dla opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia, czy świadczący usługę odniósł korzyść finansową. Istotnym jest, czy w zamian za wykonane świadczenie zostało wypłacone wynagrodzenie na rzecz świadczącego usługę. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy wynagrodzenie usługodawcy obejmuje jedynie kwotę stanowiącą zwrot kosztów lub jej część, czy też zostało powiększone o marżę stanowiącą zysk dla świadczącego usługę.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której faktycznymi odbiorcami za częściową odpłatnością usług nabywanych przez Wnioskodawcę jak i przez niego wytwarzanych są osoby uprawnione, tj. pracownicy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną przez Wnioskodawcę usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Z powyższego wynika, iż wpłaty dokonywane przez osobę uprawnioną są niższe od kwot, jakie zostały wydane na zakup usług lub ich wytworzenie.

W oparciu o przeprowadzoną powyżej analizę przytoczonych przepisów prawnych stwierdzić należy, iż mimo że przedmiotowe czynności zostały wykonane za częściowym wynagrodzeniem, to jednak należy je uznać za odpłatne świadczenie usług, niezależnie od faktu, czy ww. czynności wykonane zostały "po kosztach" ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów.

Mamy zatem w przedmiotowej sprawie do czynienia z niczym innym jak ze sprzedażą lub odsprzedażą usług za odpłatnością.

Przy czym w odniesieniu do odsprzedaży usług należy odwołać się do zapisu zawartego w art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L 347, s. 1 z późn. zm.), (wcześniej art. 6 ust. 4 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG), zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, uczestniczy w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Zgodnie z art. 30 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Tak więc świadczenie przez Wnioskodawcę usług za odpłatnością stanowi, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, czynność podlegającą opodatkowaniu, na zasadach ogólnych, według stawek obowiązujących dla danego świadczenia na terytorium kraju.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania czy świadczenia socjalne oferowane pracownikom za odpłatnością w ramach administrowania funduszem socjalnym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, iż podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika tego podatku. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezpośredni i bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT). Ustawodawca dopuszcza zatem możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi czyli takimi, w wyniku których następuje określenie podatku należnego.

A zatem odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane lub importowane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku od towarów i usług, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy stwierdzić, iż podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup usług socjalnych od usługodawców zewnętrznych jak i faktur VAT dokumentujących zakup towarów i usług służących Wnioskodawcy do świadczenia usług socjalnych we własnym zakresie, jeśli wydatki te będą wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym jeśli Wnioskodawca nabywa usługę, którą następnie przekaże odpłatnie pracownikom w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT lub sam wyświadczy usługi opodatkowane na rzecz pracowników to przysługuje mu prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie usług (czy towarów) związanych z odsprzedażą i świadczeniem usług opodatkowanych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy poparte przykładem procentowym należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, że Wnioskodawca słusznie zauważył, że zastosować należy stawki VAT właściwe dla poszczególnych usług. Gdyby zatem usługa świadczona czy odsprzedawana na rzecz pracownika za odpłatnością była zwolniona od podatku, to podatek naliczony związany z tą usługą nie podlega odliczeniu.

Zaznaczyć należy także, że dokonując odliczenia należy mieć na uwadze wyłączenia z prawa do odliczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja nie dotyczy świadczeń socjalnych oferowanych pracownikom przez Wnioskodawcę nieodpłatnie, gdyż zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy w uzupełnieniu wniosku z dnia 17 maja 2010 r. wniosek dotyczy jednego stanu faktycznego tj. świadczeń oferowanych pracownikom za częściową odpłatnością.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.