IBPP1/443-22/12/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-22/12/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2012 r. (data wpływu 10 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 kwietnia 2012 r. (data wpływu 6 kwietnia 2012 r.) oraz pismem z dnia 16 kwietnia 2012 r. (data wpływu 18 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2012 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkami.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 kwietnia 2012 r. (data wpływu 6 kwietnia 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-22/12/ES; IBPBI/2/423-22/12/AP z dnia 26 marca 2012 r. oraz pismem z dnia 16 kwietnia 2012 r. (data wpływu 18 kwietnia 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-22/12/ES; IBPBI/2/423-22/12/AP z dnia 12 kwietnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - R. jest stowarzyszeniem, którego głównym celem jest propagowanie kultury fizycznej i sportu i wszystkie dochody Stowarzyszenia przeznaczone są na ten cel. R. prowadzi sekcje piłki nożnej liczącej 8 drużyn o łącznej liczbie około 200-240 zawodników.

Baza sportowa, na której dzieci i młodzież ćwiczy wybudowana pod koniec lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku jest w fatalnym stanie, stąd dla poprawy warunków i zapewnienia źródeł finansowania konieczne jest podjęcie działań inwestycyjnych.

Stowarzyszenie posiada prawo wieczystego użytkowania do nieruchomości gruntowych o powierzchni 9 ha 25a 5 m2.

Z całego obszaru wydzielone zostały 2 nieruchomości gruntowe o łącznej powierzchni około 46000 m2 wraz z budynkami i budowlami trwale związanymi z gruntami.

Stowarzyszenie zamierza sprzedać 1 z 2 nieruchomości gruntowych, a 2 nieruchomość gruntową wnieść aportem do spółki celowej w celu realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego, z którego całkowity dochód zostanie przeznaczony na działalność statutową i budowę obiektów sportowych na pozostałych nieruchomościach będących w posiadaniu Stowarzyszenia. Na obydwu nieruchomościach (przeznaczonej do sprzedaży oraz do wniesienia aportem do spółki celowej komandytowo-akcyjnej) znajdują się budynki wybudowane przed rokiem 1993 oraz budowle tj. sieć wodno-kanalizacyjna, drogi, place, oświetlenie, ogrodzenie. Jako towary używane, w stosunku do nich nie przysługiwało Stowarzyszeniu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie były te budynki i budowle modernizowane.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazuje, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy towarów i usług od dnia 20 kwietnia 2004 r.

Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży dnia 27 kwietnia 1988 r.

Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w celu prowadzenia działalności statutowej.

Przedmiotowa nieruchomość składa się z dwóch działek z których każda posiada własny numer ewidencyjny.

Stwierdzenie Wnioskodawcy, że " (...) zamierza sprzedać 1 z 2 nieruchomości gruntowych (...)" oznacza że: Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego części nieruchomości składającej się z jednej działki posiadającej własny numer ewidencyjny. Budynki znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości stanowią własność Wnioskodawcy.

Budynki znajdujące się na przedmiotowych działkach zostały przez Wnioskodawcę nabyte.

W momencie sprzedaży działka będzie działką zabudowaną budynkami wolnostojącymi. Będą to budynki w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane tekst jedn.: z 2006 r. Dz. U. Nr 156, poz.l 118 z późn. zm. i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 1220,1252.

a.

wszystkie budynki znajdujące się na działce są trwale związane z gruntem,

b.

budynki zostały wybudowane:

* budynek biurowy I - 1989 r.,

* budynek magazynowy I - 1989 r.,

* budynek biurowy II - 1964 r.,

* budynek magazynowy II - 1964 r.,

c.

budynki zostały zasiedlone w 1989 r.,

* Budynki były zasiedlone po ich wybudowaniu,

* Nie było wydatków poniesionych na ulepszenie,

d.

pomiędzy zasiedleniem a dostawą budynków upłynie okres 23 lat.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków.

Działka i budynki były wykorzystywane na prowadzenie działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT tj. najmu.

Wnioskodawca wynajmował część działki i budynków od roku 1989 różnym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą i czerpał z tego tytułu przychody z najmu.

Przedmiotem najmu był: grunt (część działki) i budynek magazynowy I, budynek biurowy II i budynek magazynowy II.

Nieruchomość była przedmiotem najmu i dzierżawy od roku 1989 r.

Od daty zawarcia pierwszej umowy najmu upłynęło więcej niż dwa lata.

Sprzedaż nie dotyczy gruntu niezabudowanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 kwietnia 2012 r.):

Czy w świetle ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż prawa wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej budynkami korzysta za zwolnienia z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 kwietnia 2012 r.) sprzedaż prawa wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej budynkami korzysta za zwolnienia z podatku VAT. Jako towary używane, w stosunku do nich nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz nie były te budynki i budowle modernizowane.

W świetle ustawy od podatku od towarów i usług art. 29 ust. 5 - grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawek właściwych dla budynków i budowli trwale związanych z tymi gruntami. Z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Ma tutaj zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy - zwalniający od podatku dostawę takich budynków i budowli. Sprzedaż prawa użytkowania wieczystego przynależnego tym budynkom i budowlom również będzie podlegało zwolnieniu. Podstawę tego zwolnienia stanowi paragraf 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów albo ich części są zwolnione z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. W myśl art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa budynku, budowli lub ich części podlega opodatkowaniu gdy następuje w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, albo w okresie krótszym niż 2 lata od jego pierwszego zasiedlenia.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt lub jego część zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę. Zarówno sprzedaż, jak i najem, dzierżawa są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak stanowi przepis art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1.

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

a.

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b.

budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

c.

obiekt małej architektury.

2.

budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

3.

budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jadrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz przedstawione przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa budynków posadowionych na działce, o której mowa we wniosku może korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca, czynny zarejestrowany podatnik podatku VAT od dnia 20 kwietnia 2004 r., zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz ze znajdującymi się na niej budynkami, stanowiącymi własność Wnioskodawcy i które zostały przez niego nabyte. Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży w 1988 r. w celu prowadzenia działalności statutowej.

W momencie sprzedaży działka będzie działką zabudowaną budynkami wolnostojącymi. Będą to budynki PKOB: 1220, 1252, trwale związane z gruntem, które zostały wybudowane:

* budynek biurowy I - 1989 r.,

* budynek magazynowy I - 1989 r.,

* budynek biurowy II - 1964 r.,

* budynek magazynowy II - 1964 r.

Budynki nie były modernizowane i nie było wydatków na ulepszenie.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów. Wnioskodawca wynajmował część działki i budynków od roku 1989 różnym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą i czerpał z tego tytułu przychody z najmu.

Przedmiotem najmu był: grunt (część działki) i budynek magazynowy I, budynek biurowy II i budynek magazynowy II. Od daty zawarcia pierwszej umowy najmu upłynęło więcej niż dwa lata.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży budynków: magazynowego I, biurowego II i magazynowego II będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż dostawa nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim (budynki te zostały oddane w najem w ramach wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu i nie były ulepszane), a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą przedmiotowych budynków nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Dla budynku biurowego I, ze względu na fakt, że nie doszło do jego wydania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a zatem jego dostawa będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, powyższe zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania.

Przy braku zatem możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dostawy budynku biurowego I na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy dokonać analizy możliwości zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Należy wskazać, że przy nabyciu tego budynku w 1989 r. nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, budynek nie był modernizowany ani ulepszony, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, tym samym zbycie przedmiotowego budynku biurowego I przez Wnioskodawcę będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawca spełni łącznie przesłanki wymienione w lit. a i b tego przepisu.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Natomiast, na mocy § 13 ust. 1 pkt 11, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Zatem, skoro dla dostawy budynków (biurowego I, magazynowego I, biurowego II, magazynowego II) znajdujących się na przeznaczonej do sprzedaży, będącej w użytkowaniu wieczystym działce zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku VAT, również dostawa gruntu, z którym trwale związane są ww. budynki będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Reasumując, dostawa budynków (biurowego I, magazynowego I, biurowego II, magazynowego II) wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym ww. budynki są posadowione będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a w związku z § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż prawa wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej budynkami korzysta za zwolnienia z podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Nadmienić ponadto należy, że na mocy przepisu ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), z dniem 1 stycznia 2009 r. zmianie uległa definicja towaru używanego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Zatem, w świetle przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 2009 r. przedmiotowa nieruchomość nie stanowi towaru używanego.

Należy również zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.) straciło moc obowiązującą z dniem 5 kwietnia 2011 r. Natomiast od dnia 6 kwietnia 2011 r. zaczęło obowiązywać ww. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna została wydana przy założeniu, że przedmiotem dostawy jest prawo użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego tylko i wyłącznie wymienionymi przez Wnioskodawcę we wniosku budynkami.

Interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności, gdyby przedmiotowa działka w użytkowaniu wieczystym była zabudowana również budowlami) lub zmiany stanu prawnego.

Należy również wskazać, że w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl