IBPP1/443-194/11/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2011 r. (data wpływu 3 luty 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania i stawki podatku przy zamianie nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania i stawki podatku przy zamianie nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawcą jest Województwo. Wnioskodawca planuje dokonać zamiany nieruchomości z Gminą.

Gmina zamierza przejąć od Wnioskodawcy nieruchomość, składającą się z dwóch działek ewidencyjnych o łącznej powierzchni 1344 m^2, wycenionej przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 122 049,00 zł (wartość nie zawiera podatku VAT), a w zamian przekaże Wnioskodawcy nieruchomość, składającą się z dwóch działek ewidencyjnych o powierzchni 1221 m^2, wycenioną przez rzeczoznawcę na kwotę 139 829,00 zł (wartość nie zawiera podatku VAT). Nieruchomość Wnioskodawcy położona jest na obszarze, który miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego określa, jako tereny usług i handlu, stanowiące centra usługowe. Na działkach, wchodzących w skład nieruchomości usytuowana jest podziemna infrastruktura techniczna - fragment rurociągu kanalizacji sanitarnej odprowadzającego do sieci miejskiej ścieki z budynku usytuowanego na sąsiedniej działce (niebędącej przedmiotem zamiany). Dodatkowo na jednej z działek usytuowana jest też studzienka tej kanalizacji. Urządzenie to nie zostało przeniesione na własność przedsiębiorstwa przesyłowego i nie stało się wobec tego częścią składową tego przedsiębiorstwa. Umowa zamiany, po stronie Wnioskodawcy, obejmować będzie, więc grunt wraz z częściami składowymi tj. odcinkiem kanalizacji sanitarnej. Wobec powyższego, dostawa obejmie grunt i usytuowaną na nim budowlę. Biorąc pod uwagę, iż przy nabywaniu ww. nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ani też nie ponosił on wydatków na ulepszenie przedmiotowych budowli, dostawa ta będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Działki Gminy położone są na terenie, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie, jako tereny usług o charakterze publicznym. Nieruchomość zabudowana jest fragmentem parkingu o nawierzchni betonowej oraz fragmentami podziemnych urządzeń uzbrojenia terenu. Obiekty te nie zostały wzniesione przez właściciela gruntu, tj. Gminę (stanowią gospodarczą i ekonomiczną całość wchodzą w skład majątku sąsiadującego z działkami Szpitala). Wobec powyższego, w wyniku zamiany Gmina dokona dostawy jedynie gruntu. Transakcja podlegać będzie opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT.

Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późno zm.) nieruchomości mogą być przedmiotem zamiany pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego bez obowiązku dokonywania dopłat w przypadku różnej wartości zamienianych nieruchomości. W związku z powyższym, Gmina przekaże nieruchomość o wyższej wartości w zamian za nieruchomość o niższej wartości i nie zażąda od Wnioskodawcy dopłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Jakie wartości, jako podstawę opodatkowania od towarów i usług, powinny przyjąć strony umowy zamiany nieruchomości w sytuacji zamiany dokonanej bez obowiązku zastosowania dopłat w przypadku różnej wartości zamienianych nieruchomości.

2. Czy w omawianym przypadku zamiany nieruchomości zabudowanych prawidłowo zostały zastosowane stawki podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późno zm.) w art. 603 i 604 opisuje zamianę, jako rodzaj umowy, przez którą jedna ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące sprzedaży. Umowa zamiany jest, więc umową zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, iż w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. W wyniku zamiany każda ze stron wchodzi we władanie nabytego towaru jak właściciel. Wobec powyższego, można stwierdzić, iż na gruncie podatku od towarów i usług zamiana jest dwiema odpłatnymi dostawami towarów. Tak wiec, zrealizowane w oparciu o umowę zamiany przeniesienie własności nieruchomości, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów.

Umowa zamiany jest umową wzajemną i ze względu na swój charakter wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. W omawianym przypadku strony umowy dodatkowo ustaliły, że w przypadku różnej wartości rynkowych zamienianych nieruchomości, zrezygnują one z dokonywania dopłat. Tym samym właściciel nieruchomości o wyższej wartości zgodził się na obniżenie wysokości należności za swoją nieruchomość.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Jeżeli należność jest określona w naturze, jak w omawianym przypadku (nieruchomości zamienne), podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku (art. 29 ust. 3).

Biorąc pod uwagę, iż określone w operatach szacunkowych wartości rynkowe nieruchomości przeznaczonych do zamiany nie zawierają podatku VAT, dla potrzeb omawianej zamiany termin "wartość rynkowa towaru" użyty w art. 29 ust. 3 ww. ustawy należy rozumieć, jako wartości rynkowe nieruchomości określone w operatach szacunkowych podwyższone odpowiednio o wartość należnego podatku VAT.

Obie nieruchomości, stanowiące przedmioty zamiany, są zabudowane. Jednakże w przypadku Wnioskodawcy dostawa obejmuje grunt z częściami składowymi, a w przypadku Gminy - sam grunt. Wobec powyższego, każda z dostaw zostanie odmiennie opodatkowana.

Gmina dostawę gruntu opodatkuje 23% stawką podatku, stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art, 146a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Po stronie Województwa, dostawa obejmować będzie grunt wraz z częścią składową tj, odcinkiem kanalizacji sanitarnej. Biorąc pod uwagę, iż przy nabywaniu ww. nieruchomości Województwu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ani też nie ponosiło ono wydatków na ulepszenie przedmiotowych budowli, dostawa ta będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Z tego wynika, iż wartość rynkową towaru, stanowiącego nieruchomość Województwa, stanowi kwota brutto 122 049,00 zł, natomiast wartością rynkową towaru, stanowiącego nieruchomość Gminy, jest kwota brutto

171 989,67 zł, Biorąc pod uwagę dodatkowe uzgodnienia stron, tj. brak zastosowania dopłat z tytułu różnicy wartości nieruchomości, strony zamiany, jako wartość rynkową obu nieruchomości powinny przyjąć tę samą, niższą wartość. Wobec powyższego, w celu udokumentowania dostawy, strony umowy wystawią sobie wzajemnie faktury określające należność na kwotę 122 049,00 zł brutto każda. Z tego tylko faktura wystawiona przez Gminę będzie wykazywała kwotę podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z treści powołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, nie wynika, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć zawsze postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (towar lub usługa otrzymana jako zapłata), albo mieszaną - zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa. Zatem dla uznania czynności za odpłatną, musi zaistnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W myśl powyższych regulacji prawnych należy uznać, że zamiana towarów, co do zasady jest czynnością objętą zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług ponieważ w jej wyniku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Zgodnie z treścią art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) zamiana jest umową cywilnoprawną, na podstawie której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Natomiast zapis art. 604 k.c. daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Tym samym umowa zamiany skutkuje wzajemnym przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi towarami (w tym przypadku nieruchomościami) jak właściciel. Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

Na podstawie powyższego można stwierdzić, że umowa zamiany na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - jak stanowi ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium rozdziału stanowi zatem charakter wykonywanych czynności, tj.:

* czynności o charakterze publicznoprawnym (załatwianie tzw. spraw urzędowych) wyłączają te podmioty z kategorii podatników,

* czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują, że podmioty te są podatnikami podatku od towarów i usług, a realizowane przez nich odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z powyższym, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te organy czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, przykładowo - czynności sprzedaży (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, leasingu, itp. umowy prawa cywilnego.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż pomiędzy Wnioskodawca a Gminą dojdzie do zamiany nieruchomości. Zatem zamiana nieruchomości pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą, na tle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, winna być traktowana po stronie Wnioskodawcy jako dostawa. W wyniku tej transakcji zarówno Wnioskodawca jak i Gmina przenoszą prawo rozporządzania nieruchomością jak właściciel.

Nieruchomość należąca do Wnioskodawcy obejmuje grunt i usytuowaną na nim budowlę - dwie działki o łącznej powierzchni 1344 m^2, na których usytuowana jest podziemna infrastruktura techniczna tj. odcinek kanalizacji sanitarnej odprowadzającej ścieki do miejskiej sieci. Dodatkowo na jednej z działek usytuowana jest studzienka tej kanalizacji. Nabywając tę nieruchomość, Wnioskodawca nie korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ani nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowych budowli. Wartość tej nieruchomości została wyceniona przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 122 049,00 zł - bez podatku VAT.

Gmina dokona dostawy dwóch działek o łącznej powierzchni 1221 m² - czyli gruntu, który w planach miejscowego zagospodarowania przestrzennego jest przewidziany jako teren usług o charakterze publicznym. Wartość gruntu została wyceniona przez rzeczoznawcę na kwotę 139 829,00 zł - bez podatku VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy o VAT).

Ponadto, zgodnie z treścią art. 29 ust. 3 ustawy o VAT jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

W przypadku transakcji barterowych, w tym również zamiany towarów, dostawa towaru stanowi zapłatę jeśli zostały spełnione następujące warunki:

* istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wymiennie czynnościami dostawy towarów, czyli pomiędzy czynnością opodatkowaną a otrzymaną za nią zapłatą,

* istnieje możliwość określenia wartości dostarczanych towarów w pieniądzu.

Dlatego też, gdy strony transakcji zamiany ustalą w umowie pieniężną wartość zamienionych towarów w ramach zapłaty, podstawę opodatkowania, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, stanowi kwota ustalona przez strony tej transakcji.

Przepis art. 29 ust. 3 ustawy, znajduje zastosowanie wówczas, gdy zapłata została przez strony transakcji ustalona w innej formie niż pieniężna.

W świetle powyższego powyższym należy stwierdzić, że określona przez rzeczoznawców wartość każdej z zamienianych nieruchomości dla celów podatku VAT będzie stanowiła podstawę opodatkowania odrębną dla każdej ze stron umowy zamiany.

W myśl art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia sie wartości gruntu. A zatem sprzedaż gruntów zabudowanych podlega w chwili sprzedaży opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynków lub budowli posadowionych na nich.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast w przypadku dostawy nieruchomości zabudowanej możliwość zwolnienia od podatku uzależniona jest od spełnienia warunków wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10-10a oraz ust. 7a.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia sie od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Natomiast pkt 10a tego artykułu stanowi, iż zwalnia sie od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem ze:

Z kolei w myśl przepisu art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W świetle opisanego zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa nieruchomości wraz z gruntem, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a związku art. 29 ust. 5 ustawy o VAT i w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Z cytowanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, wynika, że zwolnienie z opodatkowania dostawy gruntu, uzależnione jest od rodzaju przeznaczenia zbywanego gruntu. Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Z cytowanego przepisu wynika, że zwolnienie z opodatkowania uzależnione jest od rodzaju przeznaczenia zbywanego gruntu. Istotne w rozstrzygnięciu tego zagadnienia będzie zatem ustalenie w oparciu o plan zagospodarowania przestrzennego terenu przeznaczenie gruntu, czy grunty podlegające zbyciu przeznaczone są pod zabudowę czy też na cele rolnicze.

W świetle opisanego zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa nieruchomości wraz z gruntem, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a związku art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, natomiast dostawa gruntu przeznaczonego pod zabudowę winna być opodatkowana na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, 23% stawką podatku VAT. Podstawą opodatkowania będzie wartość rynkowa zamienianych nieruchomości określona przez rzeczoznawców majątkowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia sie, ze niniejsza interpretacja indywidualna traci swoja ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.