IBPP1/443-193/11/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2011 r. (data wpływu 3 luty 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania zwrotu wartości nakładów na rzecz dzierżawcy oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest prawidłowe

* w zakresie opodatkowania działki wraz z budowlą - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania zwrotu wartości nakładów na rzecz dzierżawcy oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

* opodatkowania działki wraz z budowlami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zaistniałego stanu faktycznego:

Wnioskodawca (Klasztor) jest zarejestrowany jako podatnik czynny VAT. W ramach swojej działalności wydzierżawia nieruchomość objętą księgą wieczystą (prowadzoną przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych) składającą się m.in. z działki nr ew. 3/6, nr ew. 3/7 oraz działki nr ew. 4/5 (wyodrębnionej z działki nr 4/1), obręb; przedmiotowa dzierżawa jest traktowana jako czynność opodatkowana.

W ewidencji gruntów działki te są oznaczone jako "Bp"; działki nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego; zgodnie ze wskazaniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta zatwierdzonego uchwałą Rady Miasta z dnia 16 kwietnia 2003 r. z późn. zm. działki nr 3/6, 3/7 oraz 4/5 obr. znajdują się w granicach miejskiego centrum wielofunkcyjnego w kategorii terenów o przeważającej funkcji usług komercyjnych. Z treści studium wynika, ze główną funkcją tych terenów jest "zabudowa usługowa".

Na działce nr 3/6 znajduje się:

Działka nr ew. 3/7 jest niezabudowana;

na działce nr ew. 4/5 znajduje się gazociąg, którego właścicielem jest P.

Klasztor zamierza:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwrot wartości nakładów na rzecz dzierżawcy w związku z rozwiązaniem i zwrotem przedmiotu dzierżawy stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a jeżeli tak, to według jakiej stawki oraz czy wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia VAT naliczonego z tytułu zwrotu nakładów.

Czy sprzedaż działki nr 3/6 to czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a jeżeli tak, to według jakiej stawki.

Zdaniem Wnioskodawcy zwrot wartości nakładów na rzecz dzierżawcy w związku z rozwiązaniem i zwrotem przedmiotu dzierżawy stanowi usługę opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, według stawki 23%. wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia VAT naliczonego z tytułu zwrotu nakładów, a to zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT i wobec faktu, że zwrot nakładów będzie miał związek z prowadzoną przez wnioskodawcę działalnością opodatkowaną (dzierżawa).

W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż działki nr ew. 3/6 podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT, a to wobec faktu, że wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia VAT przy nabyciu budowli znajdujących się na tej działce (w szczególności kanalizację sanitarną, deszczową wnioskodawca nabywa z mocy prawa jako właściciel nieruchomości, na której w trakcie trwania umowy dzierżawy zostały wykonane te budowle);

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie:

* opodatkowania zwrotu wartości nakładów na rzecz dzierżawcy oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest prawidłowe

* w zakresie opodatkowania działki wraz z budowlą - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 tej ustawy.

W myśl art. 47 § 1-3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 k.c.).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady poniesione na cudzym gruncie stanowią z definicji część składową gruntu. W konsekwencji podmiot, który wybudował taki obiekt budowlany posadowiony na cudzym gruncie, ponosząc nakłady inwestycyjne na jego modernizację, nie może go sprzedać, ponieważ nie ma do niego tytułu prawnego. Niemniej jednak podmiot ten dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel" (art. 7 ust. 1 ustawy), a więc nie uzależnia dostawy towarów od tytułu własności dostarczanych towarów. Należy zatem stwierdzić, iż zbycie nakładów poniesionych przez dzierżawcę na wybudowanie budowli na cudzym gruncie nie może zostać uznane za odpłatną dostawę towarów, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą (art. 2 pkt 6 ustawy), która mogłaby stanowić towar.

Zatem zbycie nakładów w postaci budynku poniesionych na cudzym gruncie należy zaliczyć do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy, gdyż dochodzi w tym przypadku do przeniesienia prawa majątkowego.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Odnosząc zatem analizę powołanych przepisów prawa do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że czynność zwrotu nakładów poniesionych na wybudowanie kanalizacji sanitarnej oraz kanalizacji deszczowej na cudzym gruncie w momencie rozwiązania umowy dzierżawy jako odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki 23% do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, z uwagi na brak przepisów umożliwiających zastosowanie niższej stawki lub zwolnienia od podatku.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zwrot poniesionych przez dzierżawcę nakładów regulują przepisy art. 86 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Powyższy przepis art. 86 ust. 1 ustawy przyjmuje zatem zasadę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przez czynności opodatkowane należy rozumieć w tym przypadku czynności, które faktycznie zostały (bądź zostaną) objęte opodatkowaniem.

Przedstawiona powyżej zasada daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawodawca wyłączył zatem możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług wydzierżawia nieruchomość. Dzierżawca w trakcie trwania umowy dzierżawy wybudował na tej nieruchomości gruntowej kanalizację sanitarną oraz kanalizację deszczową. Przed sprzedażą nieruchomości, nastąpi rozwiązanie umowy dzierżawy oraz zwrot przedmiotu dzierżawy na rzecz Wnioskodawcy.

W świetle cytowanych wyżej przepisów art. 86 ustawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż jak wynika to z wniosku przekazanie to ma związek szeroko pojętą sprzedażą opodatkowaną tj. dzierżawą, a w przypadku opodatkowania sprzedaży działki z budowlą również z tą sprzedażą.

Zatem stanowisko w zakresie opodatkowania zwrotu wartości nakładów na rzecz dzierżawcy oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego należało uznać za prawidłowe.

W następnej kolejności należy rozstrzygnąć kwestię opodatkowania sprzedaży działki wraz ze znajdującymi się na niej budowlami.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na gruncie ustawy o VAT za teren zabudowany należy uznać taki teren, na którym znajdują się budynki, budowle lub ich części. Przy czym należy zauważyć, iż muszą to być budynki i budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Ponadto zauważyć należy, ze w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: z 2006 r. Dz. U. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem

urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 wyżej cyt. ustawy przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Z wniosku wynika, ze Klasztor zamierza dokonać sprzedaży działki nr 3/6 na której znajduje się kanalizacja sanitarna, kanalizacja deszczowa, chodnik, tablica reklamowa osoby trzeciej, ciepłociąg, którego właścicielem jest... SA, wodociąg, którego właścicielem jest M. SA oraz linii kablowej, której właścicielem jest E. SA.

Kanalizacja sanitarna oraz kanalizacja deszczowa zostały wybudowane w trakcie trwania umowy dzierżawy przez dzierżawcę. Przed dokonaniem sprzedaży działki Wnioskodawca zamierza rozwiązać umowę dzierżawy oraz dokonać rozliczenia poczynionych nakładów. Chodnik został wybudowany przez poddzierżawcę która została rozwiązana w 2008 r., a umowa poddzierżawy wyłączyła uprawnienie poddzierżawcy do żądania zwrotu nakładów. Pozostałe budowle w momencie sprzedaży nie będą stanowić własności Wnioskodawcy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika zatem, że przedmiotem sprzedaży będzie działka, która na podstawie Studium Uwarunkowań stanowi teren przeznaczony pod zabudowę. Grunt ten w części jest zabudowany kanalizacją sanitarną, kanalizacją deszczową.

Kwestie opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki i budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, ze do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, bądź tez opodatkowana jest 22% stawka podatku, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki.

W odniesieniu do powyżej przedstawionego zdarzenia przyszłego należy najpierw stwierdzić, czy sprzedaż znajdujących się na działce kanalizacji sanitarnej, kanalizacji deszczowej będzie podlegać zwolnieniu.

W związku z powyższym należy dokonać analizy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT dla dostawy opisanej kanalizacji sanitarnej, kanalizacji deszczowej oraz chodnika.

Jak wskazano powyżej co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

W tym miejscu należy wskazać, ze zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje budowle lub ją zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jej wartości początkowej, a następnie budowla zostanie oddana do użytkowania na cele własnej działalności, nie oznacza to, ze została ona zasiedlona. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowana lub zmodernizowana budowla zostanie sprzedana lub np. oddana w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Z wniosku nie wynika aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie, gdyż jak już wcześniej wskazano kanalizacja sanitarna oraz kanalizacja deszczowa zostały wybudowane przez dzierżawcę i przejęte przez niego do użytkowania w 1999 r., a przedmiotem dzierżawy był działka. Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość po rozwiązaniu umowy dzierżawy i zwrocie nakładów, kiedy to będzie właścicielem przedmiotowych obiektów. Zatem sprzedaż przedmiotowych obiektów nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. I będzie opodatkowana stawką podstawową w wysokości 23% do 31 grudnia 2013 r. zgodnie z art. 146a.

W tym miejscu należy również przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia dostawy nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W przypadku odpłatnego zbycia nakładów przez Dzierżawcę na rzecz Wnioskodawcy, będzie ono wypełniało definicję świadczenia usług, w związku z czym, jeżeli na okoliczność rozliczenia Dzierżawca wystawi fakturę, to na jej podstawie Wnioskodawca będzie posiadał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na zasadach ogólnych zawartych w art. 86 ustawy.

Należy zauważyć, iż co prawda Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, lecz wskazać należy, iż zapis: "w stosunku" do których podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zawarty przez ustawodawcę w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, odnosi się nie tylko do budynków, budowli lub ich części, które zostały nabyte przez podatnika, ale również takich, które zostały przezeń wytworzone oraz tych, przy budowie których podatnik korzystał z podwykonawców wystawiających mu faktury z podatkiem potwierdzające wykonanie usług lub dostawę towarów.

Zatem, w sytuacji, gdy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej rozliczenie nakładów poniesionych przez Dzierżawcę na wybudowanie budowli, na podstawie której nastąpi przeniesienie władztwa budynku na rzecz Wnioskodawcy, stwierdzić należy, iż "w stosunku" do tych budowli przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego i wówczas sprzedaż przedmiotowych budowli nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Reasumując sprzedaż działki na której posadowione są budowle nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 i 10a ustawy o VAT, będzie zatem opodatkowana stawką podstawową w wysokości 23% do 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a ust. 1 ustawy o VAT. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w sprawie sprzedaży działki zabudowanej budowlą należało uznać za nieprawidłowe.

Ocena prawna w zakresie zawartego we wniosku z dnia 1 lutego 2011 r. pytania nr 2 w części dotyczącej opodatkowania działki nr 3/7 i 4/5 została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na pisemny wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie. W związku z powyższym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.