IBPP1/443-192/13/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2012 r. (data złożenia 22 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy dostawa przyłączy związanych z obiektem budowlanym, jeśli stanowią one odrębne środki trwałe, powinna być opodatkowana w taki sam sposób jak obiekt budowlany - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 listopada 2012 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy dostawa przyłączy związanych z obiektem budowlanym, jeśli stanowią one odrębne środki trwałe, powinna być opodatkowana w taki sam sposób jak obiekt budowlany.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1214/12/ES z dnia 13 lutego 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

(...) S.A. (dalej "Spółka") jest właścicielem licznych nieruchomości. W związku z restrukturyzacją obszaru C. w ramach Grupy Kapitałowej, w najbliższym czasie planowana jest sprzedaż wybranych nieruchomości należących do Spółki, w szczególności mających charakter nieprodukcyjny.

W najbliższym czasie Spółka zamierza dokonać sprzedaży m.in.:

* prawa użytkowania nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem biurowym, wraz

* z udziałem wynoszącym 1/10 części prawa użytkowania wieczystego działki gruntu, stanowiącego drogę dojazdową.

Ww. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z budynkiem oraz udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego drogę Spółka nabyła w drodze umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego w dniu 14 maja 2001 r.

W ramach nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowym zostały nabyte następujące obiekty pomocnicze, ujęte przez Spółkę w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jako odrębne od budynku środki trwałe należące do różnych grup KŚT:

* węzeł cieplny,

* przyłącze c.o. do budynku,

* dźwig towarowo-osobowy,

* parking i chodniki,

* nabyte 14 maja 2001 r. przyłącze sieci ciepłowniczej podlegało modernizacji, której wartość przekroczyła 100% jego wartości początkowej. Modernizacja została przeprowadzona przed dniem wprowadzenia tego środka trwałego do ewidencji, tj. przed 17 marca 2003 r.

Zakup budynku biurowego wraz z obiektami pomocniczymi został udokumentowany fakturą VAT z 28 maja 2001 r. Transakcja ta podlegała zwolnieniu z opodatkowania VAT.

Budynek wprowadzono do ewidencji środków trwałych po przeprowadzeniu modernizacji i przekazaniu do eksploatacji, tj. dnia 28 listopada 2003 r.

W dacie wprowadzenia budynku do ewidencji środków trwałych, w wartości początkowej budynku ujęto także dowody OT zwiększające wartość początkową budynku:

* OT 2003/2391 roboty modernizacyjne wykonane w ramach "..." - na kwotę stanowiącą ponad 100% wartości początkowej budynku,

* OT 2003/0074/Z parking i chodniki na terenie budynku parking i chodniki dla celów podatku dochodowego od osób prawnych traktowane są jako "obiekty pomocnicze" obsługujące jeden budynek i przypisane zgodnie z KŚT do tego budynku.

Po wprowadzeniu nabytych nieruchomości do ewidencji środków trwałych, Spółka dokonywała dalszych ulepszeń zwiększających wartość początkową budynku biurowego, stanowiących łącznie ponad 100% wartości początkowej budynku, w tym ulepszeń dotyczących parkingu i chodników.

Ostatnie nakłady na ulepszenie budynku zostały poniesione 3 stycznia 2012 r. Ostatnie ulepszenie dotyczące parkingu i chodników zostało dokonane w 2011 r.

Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT w odniesieniu do dokonanych ulepszeń.

W związku z planowaną transakcją pojawiły się wątpliwości w zakresie stosowania przepisów ustawy o VAT, w celu określenia prawidłowej stawki VAT dla planowanej dostawy nieruchomości.

Jednocześnie Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości będzie dokonywać podobnych transakcji. Stąd wyjaśnienia w niniejszej kwestii umożliwią Spółce prawidłowe opodatkowanie VAT planowanych dostaw nieruchomości.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazuje, że Spółka powstała 1 września 2011 r. w wyniku połączenia P. oraz P. E.

Stroną kupującą prawo użytkowania wieczystego działek nr 36 i 43 w 2001 r. było E. Spółka powstała w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstwa pod nazwą: P.E. (akt komercjalizacji Przedsiębiorstwa Państwowego został sporządzony przez ministra Skarbu Państwa (...)). E. od 29 kwietnia 2004 r. było zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Przed aktem komercjalizacji Spółka jako P. E. była czynnym podatnikiem VAT od 1993 r. Spółka posiada potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego z dnia 21 czerwca 1993 r.

Wnioskodawca zamierza sprzedać:

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem biurowym,

* udział wynoszący 1/10 części prawa użytkowania wieczystego działki gruntu.

Nieruchomość objęta prawem użytkowania wieczystego składa się z dwóch geodezyjnie wyodrębnianych działek gruntu:

* Nr 36, na której położony jest budynek biurowy oraz

* Nr 43 stanowiącą drogę wewnętrzną.

Wniosek o udzielenie interpretacji indywidualnej dotyczy jednego budynku - budynku biurowego. Budynek ten jest położony na jednej działce oznaczonej numerem geodezyjnym 36.

Droga stanowi geodezyjnie wyodrębnioną działkę oznaczoną nr 43.

Działka o nr 43 stanowi drogę utwardzoną, asfaltową. W konsekwencji, należy uznać, iż droga, o której mowa we wniosku, jest trwale z gruntem związana.

Stosowanie do art. 235 § 1 Kodeksu Cywilnego, budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Zgodnie z § 2 tego artykułu przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

W konsekwencji, Wnioskodawca posiadając 1/10 udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu jest zarazem właścicielem 1/10 budowli w postaci drogi, znajdującej się na tym gruncie.

Zakup udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu będącego drogą nie został udokumentowany fakturą VAT. Prawo wieczystego użytkowania gruntu zostało wprowadzone na majątek Spółki dowodem OT na podstawie aktu notarialnego.

Wnioskodawcy przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego działek nr 36 oraz 43 nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Pytania nr 1 i 2 wniosku dotyczą budynku biurowego położonego na działce nr 36.

Na pytanie tut. organu: "Jaka zgodnie z ewidencją środków trwałych była wartość początkowa każdego środka trwałego objętego wnioskiem w momencie oddania ich do użytkowania...", Wnioskodawca odpowiedział:

a. Wartość początkowa budynku położonego na działce nr 36.

Budynek położony na działce nr 36 został nabyty w dniu 14 maja 2001 r., a następnie - po dokonaniu modernizacji - został on przekazany do użytkowania protokołem z dnia 28 listopada 2003 r. W tym dniu budynek wprowadzono do ewidencji środków trwałych dowodem OT, określając wartość początkową budynku na 2.114.964,30 zł.

Budynek został oddany do używania po przeprowadzeniu modernizacji. W konsekwencji, w dacie wprowadzenia budynku do ewidencji środków trwałych, w wartości początkowej budynku ujęto również dowód OT dotyczące robót modernizacyjnych budynku modernizacji OT 2003/2391 na kwotę 3 495 852,66 zł, zwiększające wartość początkową budynku.

Dodatkowo, w tym samym dniu Spółka wprowadziła dowód OT 2003/0074/Z na kwotę 109 519.80 zł dotyczący parkingu i chodników położonych na terenie budynku, traktowanych na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jako "obiekty pomocnicze" obsługujące ten budynek i zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych przypisanych do budynku.

W konsekwencji, w związku z oddaniem budynku do użytkowania Wnioskodawca wprowadził do ewidencji 3 wyżej wymienione dowody OT. Można zatem uznać, iż na dzień 28 listopada 2003 r. wartość początkowa budynku położonego na działce nr 36 wynosiła 5.720.336,76 zł.

b. Wartość początkowa przyłącza sieci ciepłowniczej.

W dniu 17 marca 2003 r. Spółka wprowadziła do ewidencji środków trwałych dowodem OT 2002/2389 przyłącze sieci ciepłowniczej do węzła cieplnego w budynku, położonym na działce nr 36, o wartości początkowej 46.694,09 zł. Na kwotę tę składa się koszt zakupu przyłącza oraz koszty jego modernizacji. Przyłącze to zostało zakupione za kwotę 9.929,20 zł (razem z kosztami notarialnymi, sądowymi itp.). Następnie Spółka dokonała modernizacji przyłącza na kwotę 36.764,89 zł.

Ulepszenia budynku biurowego położonego na działce nr 36 miały charakter modernizacyjny, w szczególności obejmowały zakładanie instalacji elektrycznej, systemów telewizji przemysłowej, wykonywanie ścianek działowych, fundamentu pod bramę, docieplenie ścian budynku, montaż klimatyzacji itp.

Obok wymienionych zwiększających dowodów OT nr 2003/2391 z dnia 28 listopada 2003 r. na kwotę 3 495 852,66 zł oraz nr 2003/0074/Z z dnia 28 listopada 2003 r. na kwotę 109 519,80 zł, następujące ulepszenia zostały dokonane:

OT nr 2526 zwiększające z dnia 31 grudnia 2003 r. na kwotę 28 170,13 zł,

OT nr 2612 zwiększające z dnia 30 stycznia 2004 r. na kwotę 6 600 zł,

OT nr 2723 zwiększające z dnia 27 lutego 2004 r. na kwotę 8 700,82 zł,

OT nr 2724 zwiększające z dnia 27 lutego 2004 r. na kwotę 76 162,48 zł,

OT nr 3256 zwiększające z dnia 30 kwietnia 2004 r. na kwotę 1 063 436,43 zł,

OT nr 2011 zwiększające z dnia 30 czerwca 2004 r. na kwotę 3 047 zł,

OT nr 2019 zwiększające z dnia 31 sierpnia 2004 r. na kwotę 132 372,34 zł,

OT nr 2081 zwiększające z dnia 30 września 2004 r. na kwotę 21 498,21 zł,

OT nr 2200 zwiększające z dnia 28 grudnia 2004 r. na kwotę 254 253,30 zł,

OT nr 2261 zwiększające z dnia 29 czerwca 2005 r. na kwotę 307 909,24 zł,

OT nr 2263 zwiększające z dnia 29 czerwca 2005 r. na kwotę 1 691,87 zł,

OT nr 2336 zwiększające z dnia 31 sierpnia 2006 r. na kwotę 4 950 zł,

OT nr 2342 zwiększające z dnia 29 września 2006 r. na kwotę 20 459,61 zł,

OT nr 2469 zwiększające z dnia 28 listopada 2006 r. na kwotę 2 639 zł,

OT nr 2478 zwiększające z dnia 29 grudnia 2006 r. na kwotę 6 009,94 zł,

OT nr 2507 zwiększające z dnia 29 grudnia 2006 r. na kwotę 17 144,85 zł,

OT nr 2479 zwiększające z dnia 29 grudnia 2006 r. na kwotę 40 242,70 zł,

OT nr 2533 zwiększające z dnia 31 października 2007 r. na kwotę 247 122,21 zł,

OT nr 2534 zwiększające z dnia 31 października 2007 r. na kwotę 1 254,08 zł,

OT nr 2058 zwiększające z dnia 24 kwietnia 2008 r. na kwotę 19 986,54 zł,

OT nr 2104 zwiększające z dnia 23 czerwca 2008 r. na kwotę 13 900 zł,

OT nr 2124 zwiększające z dnia 31 lipca 2008 r. na kwotę 15 664,79 zł,

OT nr 2296 zwiększające z dnia 30 listopada 2008 r. na kwotę 4 922,60 zł,

OT nr 2330 zwiększające z dnia 31 grudnia 2008 r. na kwotę 13 955 zł,

OT nr 2500 zwiększające z dnia 31 grudnia 2008 r. na kwotę 1 480,27 zł,

OT nr 2011 zwiększające z dnia 27 lutego 2009 r. na kwotę 1 892,33 zł,

OT nr 2132 zwiększające z dnia 20 października 2009 r. na kwotę 2 638,36 zł,

OT nr 2134 zwiększające z dnia 21 października 2009 r. na kwotę 7 000,00 zł,

OT nr 2135 zwiększające z dnia 30 listopada 2009 r. na kwotę 7 630,33 zł,

OT nr 2211 zwiększające z dnia 23 lipca 2010 r. na kwotę 35 579,01 zł,

OT nr 2002 zwiększające z dnia 27 stycznia 2011 r. na kwotę 11 120,78 zł,

OT nr 2229 zwiększające z dnia 15 lipca 2011 r. na kwotę 8 450 zł,

OT nr 2255 zwiększające z dnia 29 sierpnia 2011 r. na kwotę 3 383,21 zł,

OT nr 2256 zwiększające z dnia 31 sierpnia 2011 r. na kwotę 44 876,46 zł,

OT nr 115 zwiększające z dnia 3 stycznia 2012 r. na kwotę 49 278,85 zł.

Razem kwota ulepszeń, zwiększających wartość początkową budynku po 28 listopada 2003 r. wyniosła 2.485.422,74 zł.

Wszystkie środki trwałe po ich ulepszeniu były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 21 lutego 2013 r.):

Czy dostawa przyłączy związanych z obiektem budowlanym, nawet jeśli stanowią one odrębne środki trwałe, powinna być opodatkowana w taki sam sposób jak obiekt budowlany.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm. dalej: "Prawo budowlane") ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć:

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ww. ustawy przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast stosownie do art. 3 pkt 3 tejże ustawy pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Stosownie do art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Zatem w rozumieniu Prawa budowlanego przyłącze nie jest budowlą, lecz jedynie urządzeniem budowlanym. W konsekwencji, również przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy o VAT, odnoszący się do dostawy budowli, nie znajdzie zastosowania do przyłączy. Podobnie - w sprawie dotyczącej działki, na której znajduje się ogrodzenie - stwierdził niedawno Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 kwietnia 2012 r. (sygn. akt I FSK 918/11).

Na klasyfikację danego obiektu do urządzeń technicznych nie ma znaczenia, iż Spółka dla celów podatku dochodowego od osób prawnych traktuje te urządzenia (np. przyłącza) jako odrębne od budynku środki trwałe.

W konsekwencji, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dostawa przyłączy, stanowiących urządzenia budowlane w rozumieniu Prawa budowlanego, będzie podlegać opodatkowaniu według stawki VAT właściwej dla obiektu budowlanego, z którym są związane. W analizowanym przypadku, urządzenia budowlane są związane z budynkiem biurowym i powinny zostać opodatkowane według stawki właściwej dla tego budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Nieruchomość mająca być przedmiotem planowanej sprzedaży była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności gospodarczej (Wnioskodawca działa w przedmiotowej sprawie w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT), dlatego jej dostawa będzie co do zasady podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Według art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z wymienionych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane. W przypadku gruntów niezabudowanych stanowiących tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę sprzedaż objęta jest 23% stawką podatku.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Natomiast, na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza zbyć prawo użytkowania wieczystego gruntu z posadowionym na tym gruncie budynkiem biurowym wraz z przyłączem sieci ciepłowniczej do węzła cieplnego w budynku. Przyłącze zostało ujęte przez Wnioskodawcę w ewidencji środków trwałych jako odrębny od budynku środek trwały.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy dostawa przyłączy związanych z obiektem budowlanym, jeśli stanowią one odrębne środki trwałe, powinna być opodatkowana w taki sam sposób jak obiekt budowlany.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

Na mocy art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowle - stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane - należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego (art. 3 ust. 3a cyt. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo budowlane, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W świetle natomiast rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Budynki zaś to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Należy mieć na uwadze, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje ani budynków ani budowli, zatem Wnioskodawca nie może oczekiwać od organu wydającego interpretacje przepisów prawa podatkowego określenia czy towar, który sprzedaje jest budynkiem lub budowlą czy też nimi nie jest.

W tym miejscu wskazać należy, że jak wynika z Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

W kontekście powyższego należy wskazać na orzecznictwo Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które to wskazuje na możliwość oddzielnego opodatkowania jednej czynności. I tak np. w wyroku z dnia 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C-251/05 stwierdzono, że jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej.

W związku z powyższym jeśli przyłącza, o których mowa we wniosku będą objęte Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych i będą stanowiły odrębny od budynku obiekt budowlany, będą budowlą, to należy dla nich jako dla budowli odrębnie ustalić prawidłową stawkę lub zwolnienie od podatku z uwzględnieniem zasad wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

Jeżeli natomiast wskazane przyłącza nie będą stanowiły budowli, odrębnego od budynku obiektu budowlanego, nie będą objęte odrębnym symbolem PKOB lecz będą stanowiły część budynku, to z uwagi na to, że przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a odnoszą się nie tylko do budynku czy budowli lecz także do ich części, to jeśli ta część ma odrębną wartość początkową, odrębnie była ulepszana, to opodatkowanie jej dostawy należy również rozpatrzyć odrębnie. Nie można zatem z zasady przyjąć, że dostawa przyłącza przyjmie stawkę lub zwolnienie takie jak sam budynek.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia ewentualnego opodatkowania podatkiem VAT dostawy przedmiotowej nieruchomości, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie zadał pytania i nie przedstawił własnego stanowiska w sprawie.

Należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenie sądu administracyjnego, bowiem stanowi ono rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Organ interpretacyjny nie jest zobowiązany do analizowania stanu faktycznego sprawy wskazanej przez Wnioskodawcę i polemiki z zawartym w niej rozstrzygnięciem, choć niewątpliwie powołanie orzeczenia miało na celu wykazanie słuszności prezentowanego poglądu.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.