IBPP1/443-192/07/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2007 r., uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 września 2007 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów.

Wniosek ten, w związku z wezwaniem z dnia 23 listopada 2007 r., uzupełniono pismem z dnia 4 grudnia 2007 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w ramach następujących PKD: 51.4, 51.70, 51.70.A, 17.40, 52.63.Z, 74.14.A, 70.2, 74.40.Z, 70.11.A. Przeważającym (głównym) profilem działalności jest sprzedaż hurtowa artykułów gospodarstwa domowego i osobistego (51.4). Czynnym podatnikiem podatku VAT jest od 1993 r. na mocy ustawy z tego roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - jako przedsiębiorca. Nie jest rolnikiem ryczałtowym.

W 2003 r. Wnioskodawca nabył niezabudowaną nieruchomość gruntową położoną w O. Nieruchomość ta składa się z dwóch działek o łącznej powierzchni 3,6232 ha. Dla nieruchomości tej prowadzona jest księga wieczysta w Sądzie Rejonowym w O.Nieruchomość, względem sprzedaży której Wnioskodawca występuje o interpretację przepisów podatkowych, nabył w celu komercyjnym, to znaczy w celu budowy na niej budynków mieszkalnych wielorodzinnych i sprzedaży w nich mieszkań - jednak nabył ją, jak twierdzi, nie jako przedsiębiorca tylko jako osoba fizyczna. Dla przedmiotowego terenu nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, dlatego wystąpił do Urzędu Miasta O. o wydanie warunków zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości. Decyzja ta przewiduje tam budowę domów wielorodzinnych niskokondygnacyjnych (3 -5 piętrowe). W poprzednim, już nie obowiązującym planie, grunt ten był w kategorii "grunty różne". Nieruchomość w chwili sprzedaży była niezabudowana, nie była ona wcześniej przedmiotem dzierżawy ani najmu, nie czerpano z niej też innych korzyści. Decyzję o sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca podjął ze względu na bardzo korzystną ofertę kupna, a uzyskane środki zamierza przeznaczyć na dalsze inwestycje.

Jednocześnie Wnioskodawca poinformował, że posiada inne nieruchomości gruntowe, z których w chwili obecnej zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną położoną w K. Z posiadanych nieruchomości sprzedał grunt w K., a nabywcą była szkoła podstawowa. Grunt ten sprzedał pod budowę sali gimnastycznej po cenie zakupu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy istnieje w stosunku do tej transakcji obowiązek naliczenia podatku VAT.

Czy dokumentem stwierdzającym prawo do naliczenia podatku VAT może być faktura wystawiona przez osobę fizyczną jako zbywcę.

Jakie wymagania formalne musi spełniać faktura VAT wystawiona przez osobę fizyczną, aby nabywca był uprawniony do odliczenia lub zwrotu podatku VAT naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o przepisy ustawy ciąży na nim obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT, albowiem opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów (sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej stanowi dostawę towaru), a stan faktyczny może prowadzić do wniosku, iż czynność taka została dokonana jednorazowo, lecz w okolicznościach mogących wskazywać na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

Wnioskodawca uważa, że mimo iż sprzedaży dokonał jako osoba fizyczna, a nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to dla celów podatkowych jest obowiązany wystawić fakturę VAT jako Pan K. Aby nabywca miał prawo do odliczenia naliczonego podatku, faktura ta ma być wystawiona analogicznie jak wystawiane są przez niego faktury jako przedsiębiorcę, czyli powinna ona zawierać wszelkie elementy faktury przewidziane przepisami ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Za towary natomiast uznaje się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W związku z powyższym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegać dostawa gruntów zabudowanych jak i niezabudowanych, stanowiących tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Ponadto zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z ust. 2, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z analizy powyższych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że sprzedaż nieruchomości dokonana jednorazowo lecz z zamiarem wykonywania jej wielokrotnie jest dostawą w rozumieniu tej ustawy, a osoba fizyczna dokonująca tej dostawy staje się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, prowadzi on działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży hurtowej artykułów gospodarstwa domowego i osobistego i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli Wnioskodawca jest już podatnikiem podatku od towarów i usług, to wszystkie wykonywane czynności, mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, będą podlegały opodatkowaniu. Brak jest bowiem podstaw prawnych do uznania, iż opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. niektóre czynności objęte zakresem przedmiotowym realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług są opodatkowane, a niektóre nie. W tym stanie rzeczy należy przychylić się do wyrażonego przez Wnioskodawcę stanowiska co do konieczności opodatkowania powyższej transakcji.

Nie można jednak zgodzić się z wyrażonym przez Wnioskodawcę poglądem, iż transakcja ta nie będzie miała związku z prowadzoną przezeń działalnością gospodarczą. Jak wynika bowiem z przedstawionego stanu faktycznego, wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie dokonywał nabycia przedmiotowych nieruchomości w ramach realizacji potrzeb osobistych, lecz zamierzał je wykorzystać do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Świadczy o tym fakt, że dla przedmiotowej nieruchomości wystąpiono o wydanie decyzji określającej warunki zabudowy i zagospodarowania tej nieruchomości pod zabudowę budynkami wielomieszkaniowymi przeznaczonymi do celów komercyjnych poprzez sprzedaż znajdujących się w nich mieszkań. Ponadto Wnioskodawca przyznaje, że decyzję o sprzedaży podjął w związku z otrzymaniem atrakcyjnej oferty kupna nieruchomości co oznacza, że planowane jest w tym zakresie wykonywanie działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe świadczy o zamiarze dokonywania w sposób częstotliwy i zorganizowany czynności o charakterze gospodarczym, pomimo iż opisana przez Wnioskodawcę dostawa ma być - w jego ocenie - czynnością jednorazową. W świetle powyższego nie można zaaprobować słuszności argumentu dotyczącego majątku osobistego Wnioskodawcy. Sprzedaży gruntu dokonuje podmiot mający już status podatnika podatku od towarów i usług, a to oznacza, iż - jak wskazano powyżej - wszystkie czynności objęte zakresem przedmiotowym opodatkowania będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy również wziąć pod uwagę ewentualny zamiar Wnioskodawcy polegający na tym, by w przyszłości dokonać ponownie dostawy kolejnej nieruchomości oraz że dokonano już takiej dostawy w przeszłości, co definitywnie wskazuje na handlowy charakter podejmowanych czynności spełniający definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Biorąc zatem pod uwagę, że dostawa nieruchomości wyczerpuje znamiona prowadzenia działalności gospodarczej wykonywanej przez podatnika podatku od towarów i usług, a także iż dokonuje on dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, powyższa czynność będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Jeśli natomiast chodzi o wystawianie faktur VAT, dających nabywcy prawo do odliczenia podatku VAT, to kwestie te regulują niżej wymienione przepisy prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania wynikają z przepisów rozdziału 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). Zgodnie z § 8 ust. 1 tego rozporządzenia zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Zatem jeśli zarejestrowany podatnik podatku VAT czynny wystawi fakturę według zasad wskazanych w ww. przepisach i jednocześnie nie zachodzą u nabywcy inne przesłanki wykluczające prawo do odliczenia podatku VAT (np. związek poczynionych zakupów ze sprzedażą zwolnioną od podatku lub okoliczności wskazane w art. 88 ustawy o VAT), to taka faktura co do zasady stanowi podstawę do odliczenia lub zwrotu podatku VAT naliczonego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe, mimo, że częściowo tut. organ potwierdza stanowisko Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.