IBPP1/443-190/09/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2009 r. (data wpływu 25 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży w drodze licytacji prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży w drodze licytacji prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W wyniku prowadzonych egzekucji komorniczych przez wierzycieli Spółki "M." S.A. w likwidacji z siedzibą w T. w dniu 16 lipca 2008 r. została zlicytowana nieruchomość dłużnika w G. przy ulicy F. 3 za 1.010.000,- złotych.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w P. prowadzący egzekucję Pan K. sporządził projekt planu podziału kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości, który następnie przez Sąd Rejonowy w P. I Wydział Cywilny został zatwierdzony. W planie tym w pierwszej kolejności wydzielono kwotę 182.131,15 zł tytułem należnego skarbowi państwa podatku VAT według 22% stawki podatkowej.

Sąd w treści planu podziału nie powołał się na konkretny przepis prawa ale jak wynikało z wcześniejszej rozmowy z Komornikiem odwoływał się do art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług.

Likwidator występując w imieniu dłużnika Spółki "M." S.A. w likwidacji po stwierdzeniu nieprawidłowego zastosowania przepisów podatkowych przez Sąd Rejonowy w P. złożył zażalenie do planu podziału sumy uzyskanej z licytacji nieruchomości położonej w G. przy ulicy F. 3 będącej w użytkowaniu wieczystym przez dłużnika i tym samym złożył wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji na skutek egzekucji komorniczej.

Nieruchomość niniejsza została nabyta na podstawie umowy kupna-sprzedaży zawartej pomiędzy "M." S.A. z siedzibą w S. i "P." S.A. z siedzibą w K. w formie aktu notarialnego z dnia 8 grudnia 2000 r. sporządzonego w Kancelarii Notarialnej w S. przy ulicy W. 8 Repertorium A Nr XXX.

Jak wynika z treści § 7 faktura VAT została wystawiona jedynie na urządzenia infrastruktury technicznej na działce 267 w kwocie 38.000,00 zł. Od całości została uiszczona opłata skarbowa według stawki 5% od kwoty nabycia na podstawie przepisów, o których mowa w § 16 Aktu Notarialnego. W archiwum spółki nie stwierdzono dokumentów stwierdzających czy dłużnik (nabywca) skorzystał z prawa obniżenia podatku o podatek naliczony w związku z tym nabyciem.

Można przypuszczać, że skorzystał z tego prawa, ponieważ w 2000 r. kondycja finansowa spółki była bardzo dobra.

Nieruchomość składała się z dwóch działek, na których posadowione były budynki i budowle stanowiące całą infrastrukturę charakterystyczną dla nieruchomości przemysłowej.

Budynki, o których mowa wyżej nie są trwale związane z gruntem ponieważ w 2005 r. na polecenie inspektora budowlanego zostały wyburzone. W dokumentach spółki brak jest danych dotyczących roku, w którym zakończono ich budowę.

Można sądzić, że było to przed drugą wojną światową lub zaraz po niej.

W dokumentach spółki nie ma śladu o inwestycjach związanych poczynionych poprzez ulepszanie lub remonty istniejącej zabudowy na terenie nieruchomości.

W dniu zlicytowania nieruchomości dłużnik był i nadal jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i składa deklaracje VAT-7K.

Dłużnik na terenie przedmiotowej nieruchomości nie prowadził działalności gospodarczej, a jedynie wynajmował ją byłemu właścicielowi ("P. S.A."). Dłużnik nabył grunt zabudowany. Nieruchomość stanowi całość składającą się z działki o numerze 267.

W momencie licytacji nieruchomości działki były niezabudowane, a wartość budynków i budowli była ujemna zgodnie z operatem szacunkowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec przytoczonych faktów dotyczących zakupu w 2000 r. i stanu dzisiejszego przedmiotowej nieruchomości słusznym jest wyznaczenie w planie podziału podatku VAT naliczonego od kwoty nabycia w trakcie licytacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wynika z umowy kupna-sprzedaży sporządzonej w formie Aktu Notarialnego nieruchomość, o której mowa w pkt "F" niniejszego wniosku, została zakupiona w 2000 r. i od ceny zakupu prawa wieczystego użytkowania działki nr 267, karta mapy nr 4, o powierzchni 29.377 m² położonej w G. przy ulicy F. 3, wraz z prawem własności budynków i budowli znajdujących się na tej działce objętej księgą wieczystą o numerze KW XXX za cenę 173.400,00 zł i uiszczono opłatę skarbową w wysokości 5%. Faktura VAT została wystawiona na zakup urządzeń infrastruktury technicznej, a od wartości tej faktury został odprowadzony podatek VAT.

Wnioskodawca stwierdza ponadto, że licytacja nie obejmowała powyższych urządzeń. Ponadto w § 14 wymienionego Aktu Notarialnego jest zapisane, że działający w imieniu reprezentowanej Spółki "P. S.A." oświadczają, że z tytułu sprzedaży budynków i budowli spółka ta zwolniona jest od podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Sprzedający przejął niniejszą nieruchomość na podstawie Decyzji Wojewody O. z dnia 22 maja 1997 r. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że od kwoty nabycia niniejszej nieruchomości nie należy się podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że mimo użycia przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku sformułowania, że cyt. " (...) od kwoty nabycia niniejszej nieruchomości nie należy się podatek VAT", tut. organ na podstawie opisu stanu faktycznego oraz zadanego pytania przyjmuje, że sprawa dotyczy opodatkowania sprzedaży w drodze licytacji prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.) przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Mając na względzie szerokie ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru (zawarta w cytowanym wyżej art. 2 pkt 6) obejmuje grunty, należy przyjąć, że zbycie prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 1 ww. ustawy. W wyniku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego dochodzi bowiem do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz nabywcy, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotem sprzedaży w drodze licytacji komorniczej było prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej (działki o numerze 267). Nieruchomość ta została nabyta przez Wnioskodawcę w 2000 r. i była wykorzystywana przez niego w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT poprzez wynajem na rzecz innego podmiotu gospodarczego. Na przedmiotowej nieruchomości posadowione były budynki i budowle stanowiące infrastrukturę charakterystyczną dla nieruchomości przemysłowej, jednakże w 2005 r. na polecenie Inspektowa Budowlanego budynki/budowle znajdujące się na nieruchomości zostały wyburzone. W dniu licytacji wskazana we wniosku nieruchomość gruntowa była niezabudowana. Znajdujące się na nieruchomości urządzenia infrastruktury technicznej nie były przedmiotem licytacji. Wnioskodawca (dłużnik) w dniu licytacji jak i nadal jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W świetle powyższego przedmiotową nieruchomość uznać należy za niezabudowaną przeznaczoną pod zabudowę (czy też budowlaną) a sprzedaż prawa użytkowania wieczystego tego gruntu jako dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, że dokonana w drodze licytacji sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu przeznaczonego pod zabudowę (budowlanego) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według podstawowej stawki 22%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 18 ustawy o VAT organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Ponadto w myśl § 24 ust. 1 - 5 obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.), w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów; kopię faktury otrzymuje dłużnik.

Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.

Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna spełniać warunki, o których mowa w § 9 i § 11 ust. 1, jak również zawierać nazwę i adresy organów egzekucyjnych, określonych w ust. 1; jako sprzedawcę wpisuje się w fakturze nazwę i adres dłużnika, przy czym za podpisy osób uprawnionych do wystawienia faktury uważa się podpisy kierowników organów egzekucyjnych (lub osób przez nich upoważnionych), o których mowa w ust. 1.

Kopię faktury, o której mowa w ust. 3, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji. Przepisy § 12-19, § 21 ust. 2, § 22 i § 23 stosuje się odpowiednio.

W świetle powyższego, skoro w przedmiotowej sprawie na Wnioskodawcy będącym dłużnikiem ciążył obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą nieruchomości, komornik sądowy zobowiązany był do wystawienia faktury VAT w imieniu dłużnika i na jego rachunek zgodnie z powyższymi przepisami oraz zapłaty podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy zaznaczyć, ze niniejsza interpretacja nie odnosi się do planu podziału kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości, gdyż leży to poza zakresem kompetencji tut. organu.

Końcowo tut. organ zauważa, że nie dokonuje analizy załączonych do wniosku dokumentów, a interpretację wydaje w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny Wnioskodawcy, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja niniejsza dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja niniejsza traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.