IBPP1/443-179/08/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2008 r. (data wpływu 31 stycznia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2008 r. (data wpływu 14 kwietnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania tym podatkiem opłat związanych z garażem - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2008 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania tym podatkiem opłat związanych z garażem. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 kwietnia 2008 r. (data wpływu 14 kwietnia 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP1/443-179/08/AS z dnia 1 kwietnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest członkiem spółdzielni mieszkaniowej "V." i właścicielem mieszkania o pow. 39,8 m² (spółdzielcze własnościowe prawo mieszkania) oraz miejsca postojowego w garażu o pow. 23,3 m² (spółdzielcze własnościowe miejsca) zlokalizowanego w części podpiwniczenia zamieszkiwanego bloku mieszkalnego. Cały blok mieszkalny to 75 mieszkań oraz 10 miejsc postojowych dla samochodów zlokalizowanych w części piwnic bloku. Blok ten, to czteropiętrowy budynek o pow. użytkowej 3.000 m², w jego piwnicach znajduje się 5 garaży 2-stanowiskowych o powierzchni łącznej 220m2. Wnioskodawca uważa, że jego spółdzielcze własnościowe prawo do mieszkania i miejsca postojowego odpowiadają w całości postanowieniom ustawy z dnia 14 czerwca 2007 r. Dz. U. Nr 125 zmiana 22 do art. 1714. Interpretując postanowienia ustawy z 15 grudnia 2000 r. z późn. zm., spółdzielnia administruje mieszkaniem Wnioskodawcy oraz miejscem postojowym w garażu.

Działając jako administrator, spółdzielnia ustala wysokość należnego czynszu za mieszkanie oraz miejsce postojowe w garażu.

Administracja Spółdzielni, przy ustalaniu wysokości miesięcznego czynszu:

* w poz. eksploatacja nieruchomości nalicza:

- za mieszkanie - 0,22 zł/m²,

- za miejsce garażowe - 0,27 zł/m² (0,22+22%VAT),

* w poz. eksploatacja i utrzymanie mienia spółdzielni oraz koszty zarządzania nieruchomościami spółdzielni nalicza:

- za mieszkanie - 0,40 zł/m²,

- za miejsce garażowe - 0,49 zł/m² (0,40+22%VAT),

* w poz. fundusz remontowy nalicza:- za mieszkanie - 0,80 zł/m²,

- za miejsce w garażu - 0,98 zł/m² (0,80+22%VAT),

* w poz. opłata na rzecz gminy (obejmuje należny podatek od nieruchomości, gruntowy oraz wieczyste użytkowanie gruntu) nalicza:

- za mieszkanie - 0,14 zł/m²,

- za miejsce garażowe - 0,17 zł/m² (0,14+22%VAT),

Główna księgowa Spółdzielni uważa, że przedstawiony wyżej sposób naliczania kosztów czynszu za miejsce garażowe jest zgodny z obowiązującymi przepisami o podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy stosowana przez spółdzielnię praktyka obciążania podatkiem VAT wymienionych pozycji składnikowych czynszu za miejsce postojowe w garażu, jest zgodna z obowiązującym prawem podatkowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, miejsca postojowe w garażu winny być zaliczone jako część użytkowa mieszkania, a selektywne stosowanie VAT odnośnie miejsc postojowych w garażach praktykowane przez spółdzielnię "V.", nie znajduje uzasadnienia w prawie o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niektóre wartości liczbowe przedstawione we wniosku różnią się od wartości wskazanych przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu. W związku z powyższym zaznacza się, że niniejszą interpretację oparto na stanie faktycznym wskazanym w uzupełnieniu wniosku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Podstawą opodatkowania jest obrót, którym, stosownie do art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Powołany powyżej przepis ustawy o spółdzielniach stanowi, iż:

Zakres zwolnienia określonego w cyt. wyżej przepisie jest wyznaczony nie tylko rodzajem lokalu, który przysługuje określonej osobie, ale też w związku z którym wykonywane są czynności (pobierana opłata).Mając na względzie to, iż prawodawca nie wyjaśnił w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ani w przepisach wykonawczych do niej, pojęcia "lokalu mieszkalnego", należy zwrócić uwagę, że w prawie polskim obowiązuje sformułowana w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) normatywna definicja pojęcia samodzielnego lokalu mieszkalnego, którym w rozumieniu tej ustawy jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokojeniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Na uwagę zasługuje jednak także i to, że ustawodawca obok pojęcia "samodzielnego lokalu mieszkalnego" posługuje się także pojęciem "pomieszczenia przynależnego do lokalu". W myśl art. 2 ust. 4 ww. ustawy o własności lokali, do lokalu mogą przynależeć jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, w szczególności piwnica, strych, komórka, garaż, zwane pomieszczeniami przynależnymi.

Definiując pojęcie prawne "samodzielnego lokalu mieszkalnego", ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami:

* pojęciem "pomieszczenia pomocniczego" czyli takiego, które wraz z "izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi": "służy zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych" (w tym przypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych "pomieszczeń" z "izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi")

* pojęciem "pomieszczenia przynależnego", które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest "przestrzenią" przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania "mieszkaniowych" potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokajaniu "innych potrzeb" tych osób, które korzystają z "samodzielnego lokalu mieszkalnego".

Zatem garaże choć stanowią część przynależną do lokalu mieszkalnego w rozumieniu ww. ustawy o własności lokali, nie należą do pomieszczeń pomocniczych, które wraz z "izbą lub zespołem izb" przeznaczone są na stały pobyt ludzi i służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Przedstawiona analiza przepisów prawnych prowadzi do wniosku, że zwolnienie przedmiotowe w podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy może być stosowane w stosunku do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, które związane są wyłącznie z "samodzielnymi lokalami mieszkalnymi" w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali. Nie są natomiast objęte tym zwolnieniem garaże, których w świetle prawa nie można zaliczyć do tzw. pomieszczeń pomocniczych lokalu mieszkalnego, lecz zalicza się je do kategorii tzw. pomieszczeń przynależnych do tego lokalu.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest członkiem spółdzielni mieszkaniowej i właścicielem mieszkania oraz miejsca garażowego w zamieszkiwanym bloku na zasadzie spółdzielczego prawa własności mieszkania i miejsca postojowego w garażu. Wnioskodawca wnosi do Spółdzielni opłaty dotyczące garażu z tytułu:

* funduszu remontowego,

* na rzecz gminy (należny podatek od nieruchomości i wieczyste użytkowanie gruntu),

* eksploatacji nieruchomości,

* eksploatacji i utrzymania mienia spółdzielni i kosztów zarządzania nieruchomościami spółdzielni.

W świetle cytowanych wyżej przepisów, czynności wykonywane na rzecz osób wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług w części przypadającej na posiadany przez nie garaż nie korzystają ze zwolnienia określonego w powołanym wyżej przepisie i podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawką podatku w wysokości 22%, gdyż art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT zawęża stosowanie zwolnienia od podatku VAT wyłącznie do opłat za lokale mieszkalne.W związku z tym, wszelkie opłaty związane z miejscem garażowym wnoszone przez członka spółdzielni, posiadającego spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego i osobno własnościowe prawo do garażu, podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 22% stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.