IBPP1/443-1779/11/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2011 r. (data wpływu 30 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2011 r. (data wpływu 5 grudnia 2011 r.) oraz pismem z dnia 15 grudnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 30 sierpnia 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 listopada 2011 r. (data wpływu 5 grudnia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 listopada 2011 r. znak: IBPP1/443-1372/11/MS oraz pismem z dnia 15 grudnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, C. powstał w wyniku komercjalizacji jednostki badawczo-rozwojowej pod nazwą: C. "C." z siedzibą w K., co nastąpiło zgodnie z aktem komercjalizacji dnia 28 lutego 2008 r. Do tego momentu Wnioskodawca posiadał status jednostki badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 159, poz. 993 z późn. zm.). Wnioskodawca znajduje się w zatwierdzonym przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w dniu 15 grudnia 2010 r. wykazie jednostek, jako jednostka naukowa kategorii 4. Ustawa z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2010 r. Nr 96, poz. 615 z późn. zm.) definiuje jako jednostki naukowe - jednostki organizacyjne, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe (art. 2 pkt 9 lit. f. ww. ustawy).

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy, zgodnie z wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego są m.in.:

* badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych (PKD 72.19.Z),

* pozostałe formy edukacji szkolnej, gdzie indziej nie sklasyfikowane (PKD 85.59.B). PKD podano zgodnie z treścią rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2007 r. Polska Klasyfikacja Działalności (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885). Wnioskodawca (czynny podatnik VAT) zawarł z Polską Agencją Przedsiębiorczości w dniu 29 kwietnia 2011 r. umowę nr UDA-POKL.02.01.01-00-B57/10 o dofinansowanie projektu: Szkolenia techniczne dla pracownic i pracowników branży c. w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Kapitał Ludzki.

We wniosku o dofinansowanie projektu Wnioskodawca (zgodnie z treścią którego została zawarta umowa i jest realizowany projekt) wskazał, że:

Jak stanowi ww. umowa projekt ma być zrealizowany w okresie od dnia 28 lutego 2011 r. do dnia 27 lutego 2013 r.

Zgodnie z zawartą umową przez Beneficjenta pomocy, należy rozumieć, przedsiębiorcę, który otrzymał pomoc publiczną (§ 1 pkt 1 lit. a ww. umowy). W preambule umowy Wnioskodawca określony jest jako Beneficjent pomocy.

Powołana umowa w § 2 ust. 1 i § 4 ust. 1 stanowi, że Polska Agencja Przedsiębiorczości (Instytucja Wdrażająca) przyznaje Beneficjentowi wsparcie na realizacje ww. projektu w łącznej kwocie nie przekraczającej 1.469.144,82 zł, przy czym nie więcej niż 85% kwoty wsparcia w formie płatności ze środków europejskich (1.248.773,09 zł) i nie mniej niż 15% wsparcia w formie dotacji celowej z budżetu krajowego (220.371,73 zł). Beneficjent zobowiązuje się do wniesienia wkładu własnego w kwocie 237.341,18 zł Środki z WE są przekazywane zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2009 r. w sprawie płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich... (Dz. U. z 2009 r. Nr 220, poz. 1726). W zakresie wkładu własnego prywatnego beneficjent wykazuje środki pieniężne, które znajdują się na wyodrębnionym rachunku bankowym, pochodzące od przedsiębiorców na rzecz których szkolenia są wykonywane. Wnioskodawca wystawia z tego tytułu na rzecz uczestników szkoleń faktury VAT. Podkreślić należy, że wkład prywatny dotyczy podmiotów, które są jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. Zgodnie z zasadami realizacji projektu Beneficjent może wykazać jako swój wkład środki otrzymane za udział w szkoleniach od uczestników.

Beneficjent zobowiązuje się do realizacji projektu na podstawie wniosku o dofinansowanie.

Koszty pośrednie projektu rozliczane ryczałtem zdefiniowane w Wytycznych w zakresie wydatków kwalifikowanych stanowią nie więcej niż 3,26% poniesionych, udokumentowanych i zatwierdzonych w ramach Projektu bezpośrednich wydatków pomniejszonych o kwotę wydatków sfinansowanych w ramach cross-financing.

Wnioskodawca ma obowiązek ujawniania wszelkich przychodów, które powstają w związku z realizacją Projektu, a jeśli Projekt generuje na etapie realizacji przychody, Beneficjent wykazuje we wnioskach o płatność wartość uzyskanego przychodu i dokonuje jego zwrotu (§ 11 ust. 1 i 2 umowy).

Zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (tekst jedn.: 2009 r. Nr 84 poz. 712 z późn. zm.). Beneficjent udziela pomocy publicznej w ramach projektu i wykonuje obowiązki wynikające z udzielania pomocy publicznej, wynikające z ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tekst jedn.: 2007 r. Nr 59 poz. 404 z późn. zm.), vide: § 16 umowy.

W ramach umowy Wnioskodawca zobowiązuje się do zarejestrowania instytucji szkoleniowej w internetowej bazie ofert szkoleniowych dostępnej na stronie internetowej: www.....pl (§ 17 pkt 3 umowy).

Załącznikiem nr 9 do ww. umowy jest wzór oświadczenia o kwalifikowalności podatku od towarów i usług. Beneficjent przed 1 kwietnia br. złożył Instytucji Wdrażającej oświadczenia o kwalifikowalności podatku od towarów i usług, a w czerwcu br. (po wejściu w życie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług) oświadczenie o braku kwalifikowalności podatku VAT.

W umowie szkoleniowej, którą Beneficjent zawiera z przedsiębiorcą znajdują się zapisy, wskazujące, że:

W związku z wymogami określonymi przepisami rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 16 sierpnia 2004 r. w sprawie programów kursów, przeprowadzania egzaminów oraz wzoru świadectwa kwalifikacji w zakresie substancji kontrolowanych (Dz. U. z 2004 r. Nr 195, poz. 2009). Beneficjent zawarł z M. w K. umowę o współpracy na przeprowadzanie przez A. egzaminów i wydawanie kwalifikacji dla osób prowadzących działalność w zakresie postępowania z substancjami kontrolowanymi.

Wnioskodawca nie jest jednostką wchodzącą w skład systemu oświaty (nie prowadzi kształcenia ustawicznego w formie pozaszkolnej) w rozumieniu ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.).

Wnioskodawca nie jest jednostką posiadającą akredytację, o której mowa w art. 68b ustawy o systemie oświaty.

Wnioskodawca nie jest placówką kształcenia praktycznego ani ośrodkiem dokształcania i doskonalenia zawodowego w rozumieniu ustawy o systemie oświaty oraz rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 czerwca 2009 r. w sprawie publicznych placówek kształcenia ustawicznego, publicznych placówek kształcenia praktycznego oraz publicznych ośrodków dokształcania i doskonalenia zawodowego.

Wnioskodawca nie jest wpisany do rejestru instytucji szkoleniowych, o których mowa w art. 20 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocjach instytucji zatrudniania i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415).

Odnosząc się do pozostałych wniosków zawartych w piśmie Organu z dnia 17 listopada 2011 r. Wnioskodawca wyjaśnia co następuje. Zawarty w poz. 68 ww. wniosku opis, stanowi opis do każdego ze stanów faktycznych - pytań: numer 1), 2) i 3) znajdujących się w poz. 69 wniosku. Został on sformułowany jeden raz, pomimo tego, że poz. 68 zawierać może opisy stanów faktycznych (jak wprost jest to zawarte w formularzu ORD-IN) z uwagi na fakt, że stan faktyczny w zakresie wszystkich trzech pytań jest jednorodny i taki sam, Wnioskodawca nie widział konieczności przytaczania go trzy razy, dla każdego z pytań z osobna.

W zakresie wyczerpującego przedstawienia opisu stanu faktycznego odnośnie pytania: czy z tytułu dokonanych przez Wnioskodawcę w ramach cross-financing zakupów środków trwałych i wyposażenia, dla celów realizacji Projektu, Wnioskodawcy nie przysługuje w całości prawo odliczenia podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Wnioskodawca wyjaśnia, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu dokonanych przez Wnioskodawcę w ramach cross-flnancing zakupów środków trwałych i wyposażenia, dla celów realizacji Projektu, Wnioskodawcy nie przysługuje w całości prawo odliczenia podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Czy Wnioskodawca powinien dokonać rozliczenia ich nabycia, zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w piśmie z dnia 15 grudnia 2011 r.):

* w związku z zakupem przez Wnioskodawcę w ramach cross-financingu środków trwałych i wyposażenia dla celów realizacji projektu: Szkolenia techniczne dla pracownic i pracowników branży chłodnictwa w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Kapitał Ludzki, Wnioskodawcy nie przysługuje w całości prawo odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu ich zakupu, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

* w związku z tezą zawartą w pkt a) Wnioskodawca powinien dokonać rozliczenia nabycia w podatku VAT w ramach cross-financingu środków trwałych i wyposażenia, zgodnie z zasadami o których mowa w art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z podstawową zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług wynikającą z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., a od dnia 26 sierpnia 2011 r. tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy o VAT).

Jak stanowi natomiast art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższych regulacji wynika, iż podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika tego podatku. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezpośredni i bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT). Ustawodawca dopuszcza zatem możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi czyli takimi, w wyniku których następuje określenie podatku należnego.

A zatem odliczenie podatku naliczonego to przysługujące, zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług, całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy stwierdzić, iż podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

Z powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że ustawodawca wyłączył z prawa do odliczenia podatku naliczonego te zakupy towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku, bądź niepodlegających opodatkowaniu.

W interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2011 r. nr IBPP1/443-1780/11/MS stwierdzono, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe w przypadku braku spełnienia wymogów dotyczących finansowania ze środków publicznych nie mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w ww. przepisach. Zastosowanie znajdzie zatem - w odniesieniu do wpłat gotówkowych beneficjentów ostatecznych szkolenia - podstawowa stawka podatku VAT tj. 23%. Natomiast w przypadku gdy przedmiotowe wymogi dotyczące finansowania ze środków publicznych zostaną spełnione w sprawie znajdzie zastosowanie - w odniesieniu do wpłat gotówkowych beneficjentów ostatecznych szkolenia - zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT (w sytuacji gdy szkolenia będą finansowane w całości ze środków publicznych) lub zwolnienie wynikające z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (wyłącznie w przypadku, jeżeli szkolenia te będą finansowane co najmniej w 70% ze środków publicznych).

Stosownie do treści art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT).

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, w myśl art. 90 ust. 5 ustawy, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Na podstawie art. 90 ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Ponadto, w świetle art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna (art. 90 ust. 9 ustawy o VAT).

Jak z cytowanych wyżej przepisów wynika, Wnioskodawca jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Jeżeli zatem Wnioskodawca jest w stanie wprost wydzielić te czynności, to nie musi stosować proporcji. Jeżeli jednak Wnioskodawca prowadził szkolenia, w których uczestniczyły osoby w odniesieniu do których spełnienie zostały wymogi dotyczące finansowania ze środków publicznych, dla których szkolenia te były zwolnione od podatku VAT oraz osoby z podmiotów komercyjnych dla których wymogi dotyczące finansowania ze środków publicznych nie zostały spełnione i nie jest w stanie wydzielić podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi, to jest obowiązany dokonać odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów i usług związanych z tym szkoleniem według proporcji.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad nie jest ostateczna.

Stosownie bowiem do art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

Zatem po zakończeniu roku podatkowego (a nie w trakcie), Wnioskodawca jest zobowiązany do wyliczenia za ten rok proporcji, w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 ustawy i odpowiedniego skorygowania kwot podatku naliczonego, o które został obniżony podatek należny, zgodnie z zasadami określonymi w przepisach art. 91 ust. 1-3 ustawy.

Podkreślić należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie przewidują możliwości stosowania wskaźnika proporcji innego niż ten, który został wyliczony na podstawie roku poprzedzającego rok podatkowy (art. 90 ust. 4 ustawy), bądź ustalonego z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 90 ust. 8 i ust. 9 ustawy).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w celu wyliczenia wskaźnika proporcji, w oparciu o który w roku 2011 będzie dokonywał obniżania kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, winien stosować zasady określone w art. 90 ust. 2-6 ustawy, zatem ustalić faktyczny udział obrotu uzyskanego w roku 2010 z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługiwało. W przypadku natomiast, jeśli Wnioskodawca uzna, że w odniesieniu do niego proporcja wstępna, obliczona w sposób wskazany powyżej, jest niereprezentatywna, ma on prawo, w oparciu o przepis art. 90 ust. 9 ustawy, przyjąć proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu. Również w sytuacji, gdy w poprzednim roku Wnioskodawca nie uzyskiwał obrotu zwolnionego od podatku VAT, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od podatku należnego przyjmuje proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że w związku z zakupem przez niego w ramach cross-financingu środków trwałych i wyposażenia dla celów realizacji projektu: Szkolenia techniczne dla pracownic i pracowników branży chłodnictwa w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Kapitał Ludzki, Wnioskodawcy nie przysługuje w całości prawo odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu ich zakupu, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług należało uznać za prawidłowe.

Również stanowisko Wnioskodawcy, że powinien dokonać rozliczenia nabycia w podatku VAT w ramach cross-financingu środków trwałych i wyposażenia, zgodnie z zasadami o których mowa w art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług należało uznać za prawidłowe.

Należy również pamiętać o zastosowaniu przepisów art. 91 ustawy o VAT w przypadku ewentualnej późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.