IBPP1/443-1772/11/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2011 r. (data wpływu 24 listopada 2011 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy moment zaewidencjonowania zapłaty ceny przez nabywcę usługi w kasie rejestrującej ma wpływ na powstanie obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług określonych w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy moment zaewidencjonowania zapłaty ceny przez nabywcę usługi w kasie rejestrującej ma wpływ na powstanie obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług określonych w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2011 r. (data wpływu 24 listopada 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 listopada 2011 r. znak: IBPP1/443-1366/11/LSz oraz znak: IBPBI/2/423-1075/11/AK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie usług turystycznych. Aktualnie świadczy usługi agencyjne w tym zakresie uzyskując przychody w postaci prowizji uzyskiwanej od podmiotów będących organizatorami usług turystycznych.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności ma zamiar świadczyć we własnym imieniu i na własny rachunek usługi, w trakcie których będzie nabywał od innych podatników towary i usługi dla bezpośredniej korzyści turysty. Towary i usługi dla bezpośredniej korzyści turysty nabywane będą również od podatników posiadających siedzibę poza terytorium Polski i nie prowadzących na terytorium Polski żadnej działalności, a zapłata za dokonane nabycia dokonywana będzie również w walutach obcych. Wnioskodawca będzie otrzymywał przed rozpoczęciem imprezy turystycznej 100% należności od nabywcy za świadczoną usługę, a otrzymana należność (płatna gotówką bądź przelewem) ewidencjonowana będzie za pośrednictwem kasy rejestrującej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od września 2010 r. Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT, nie dokonuje wyłącznie sprzedaży zwolnionej od podatku, nie jest rolnikiem ryczałtowym oraz nie rozlicza się jak mały podatnik. Wnioskodawca składa miesięczne deklaracje dla podatku od towarów i usług (pierwsza deklaracja złożona została za wrzesień 2010 r.).

Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi turystyki we własnym imieniu i na własny rachunek, w trakcie których będzie nabywał towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i dla tych usług będzie stosować szczególne zasady opodatkowania wynikające z art. 119 ustawy o VAT, gdyż świadcząc usługi turystyki w opisany wyżej sposób nie ma możliwości nie stosowania art. 119 tejże ustawy.

Wnioskodawca będzie nabywał od innych podatników w celu świadczenia usług turystyki przede wszystkim usługi transportu, zakwaterowania, ubezpieczenia, pilotażu oraz wynajmu sal i pomieszczeń. Oczywiście nie można wykluczyć, iż Wnioskodawca celem świadczenia usług turystyki będzie nabywał dla bezpośredniej korzyści turysty również inne towary lub usługi, jednakże nie sposób aktualnie przewidzieć wszelkich zdarzeń gospodarczych, które mogą wyniknąć w trakcie świadczenia przedmiotowych usług.

Wnioskodawca przewiduje, iż w ramach świadczonych usług turystycznych część tych świadczeń będzie wykonywał we własnym zakresie. Wnioskodawca będzie we własnym zakresie wykonywał usługi pilotażu i transportu. Część usług pilotażu i transportu Wnioskodawca będzie nabywał od innych podatników, a część tych czynności planuje wykonywać we własnym zakresie.

Świadcząc usługi turystyki Wnioskodawca zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty. W tych okolicznościach Wnioskodawca prowadzi ewidencję o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz będzie posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty od momentu rozpoczęcia świadczenia usług turystyki we własnym imieniu i na własny rachunek.

Wnioskodawca podkreśla, że wniosek o wydanie interpretacji dotyczy zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca będzie kalkulował cenę poszczególnej usługi turystyki w oparciu o analizę kosztów niezbędnych do zrealizowania tej usługi, a kalkulacja ta zakładać będzie każdorazowo osiągnięcie zysku. Oczywiście w przypadku, w którym wartość nabycia przez Wnioskodawcę towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty będzie wyższa od ceny sprzedaży usługi dla konkretnego klienta Wnioskodawca będzie się starał dokonać zmiany ceny sprzedaży dla danego klienta. Jednakże nie jest to w większości przypadków możliwe, gdyż na przeszkodzie temu stoją przepisy prawa obowiązujące przy świadczeniu usług turystycznych. Świadczący usługi turystyki może zmienić cenę sprzedaży usługi wyłącznie w przypadkach przewidzianych w przepisach prawa takich jak np. wzrost kursów walut czy wzrost opłat transportowych. Jednakże pomimo zaistnienia okoliczności pozwalających na podwyższenie ceny usługi turystycznej, podwyższenie ceny nie może nastąpić jeżeli do daty rozpoczęcia imprezy turystycznej pozostało mniej niż 21 dni. Przepisy te powodują, iż w większości przypadków podwyższenie ceny usługi dla danego turysty nie jest możliwe. Jednakże w przypadku podwyższenia ceny sprzedaży usługi dla danego turysty Wnioskodawca zamierza uwzględnić zmianę ceny w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym wystąpi obowiązek podatkowy - a więc z chwilą ustalenia marży, nie później niż 15 dnia od wykonania usługi. Wnioskodawca podkreśla, iż kwestia momentu powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług turystyki stanowi jedno z pytań zawartych w złożonym wniosku o interpretację.

Wnioskodawca w żadnym wypadku nie zamierza identyfikować "marży ujemnej" po zakończeniu sezonu. Wnioskodawca zamierza identyfikować każdą marżę, w tym marże "ujemną" po zakończeniu imprezy turystycznej, a więc w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu danej usługi turystyki sprzedanej konkretnemu turyście.

Wnioskodawca obecnie świadczy usługi agencyjne otrzymując wyłącznie prowizję z tytułu świadczenia tych usług, a dopiero zamierza świadczyć usługi turystyki we własnym imieniu i na własny rachunek. Oczywiście w tych okolicznościach podstawą opodatkowania może być aktualnie jedynie otrzymywana prowizja, a w związku z tym marża ujemna nie może wystąpić.

Złożony wniosek o interpretację dotyczy zdarzenia przyszłego, a Wnioskodawca wskazał, iż w toku świadczenia usług turystycznych będzie rejestrował sprzedaż z wykorzystaniem kasy rejestrującej. W złożonym wniosku nie wskazano, że Wnioskodawca dokonuje aktualnie rejestracji sprzedaży z uwzględnieniem kasy rejestrującej. Aktualnie Wnioskodawca nie ewidencjonuje sprzedaży z zastosowaniem kasy rejestrującej, gdyż spełnia przesłanki określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zwalniające z obowiązku stosowania kasy rejestrującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy moment zaewidencjonowania zapłaty ceny przez nabywcę usługi w kasie rejestrującej ma wpływ na powstanie obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług określonych w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na brzmienie cytowanego wyżej § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług moment zaewidencjonowania zapłaty ceny przez nabywcę usługi w kasie rejestrującej nie ma wpływu, zdaniem Wnioskodawcy, na powstanie obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług określonych w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług. Świadczący usługę dokonuje zaewidencjonowania w kasie rejestrującej sprzedaży bez wykazania podatku należnego z tego tytułu, a następnie z chwilą ustalenia marży, nie później niż 15 dnia od wykonania usługi powstaje obowiązek podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w przypadku świadczenia usług powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Na mocy art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Stosownie do art. 19 ust. 11 ww. ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Na mocy art. 19 ust. 22 ww. ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, późniejsze niż wymienione w ust. 1-21 oraz w art. 20 i art. 21 terminy powstania obowiązku podatkowego, uwzględniając specyfikę wykonywania niektórych czynności, uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami oraz przepisy Unii Europejskiej.

W § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 392, poz. 73 z późn. zm.) obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., określono, na zasadzie odstępstwa od zasad określonych w ww. art. 19 ustawy o podatku od towarów i usług, inny termin powstania obowiązku podatkowego w przypadku świadczenia usług turystyki opodatkowanych według szczególnej procedury, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem w przypadku świadczenia usług turystyki opodatkowanych według szczególnej procedury, o której mowa w art. 119 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ustalenia marży, nie później jednak niż 15. dnia od dnia wykonania usługi.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W świetle powyższego, jeśli podatnik zainstaluje kasę fiskalną zgodnie z odrębnymi przepisami i będzie dokonywał ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu takiej kasy, to każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (w tym zaliczka pobrana przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi) podlega zaewidencjonowaniu w kasie fiskalnej, a rejestracja ta powinna być dokonana z chwilą jej otrzymania i potwierdzona wydrukiem fiskalnym.

Wnioskodawca wskazał, iż w toku świadczenia usług turystycznych będzie rejestrował sprzedaż z wykorzystaniem kasy rejestrującej.

Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338) - podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zatem w przypadku, gdy nabywcami usługi turystycznej są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, podatnik jest zobowiązany do zaewidencjonowania otrzymanej zaliczki przy zastosowaniu kasy rejestrującej, jeśli powstał u niego obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zgodnie z art. 111 ust. 3b ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Ustawa o VAT nakazuje zapewnienie konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną ewentualną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez klienta czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawienia dowodu potwierdzającego jej wykonanie nakazując uwzględnienie powyższego w aktach wykonawczych Ministra Finansów (art. 111 ust. 9 ustawy o VAT).

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej umożliwia również realizację prawa konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu (paragonu) zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji, w tym strukturze ceny.

Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca będzie miał obowiązek zaewidencjonować w kasie rejestrującej otrzymaną zapłatę (w tym zaliczkę) na poczet świadczonej usługi turystycznej. Powyższe nie wiąże się jednak z momentem powstania obowiązku podatkowego z tytułu wpłaty tej kwoty. Obowiązek ten powstaje dopiero w momencie określonym w § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. z chwilą ustalenia marży, nie później jednak niż 15. dnia od dnia wykonania usługi.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, a zatem traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.