IBPP1/443-1757/11/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2011 r. (data wpływu 2 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów w zakresie skutków podatkowych związanych z koniecznością zniszczenia zakupionych towarów - jest:

* prawidłowe - w zakresie uznania, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów handlowych, które w późniejszym etapie ze względu na brak możliwości dalszej sprzedaży ulegną zniszczeniu;

* prawidłowe - w zakresie uznania, że wystąpienie zdarzeń losowych niezależnych od Spółki, powodujących konieczność wycofania towarów handlowych ze sprzedaży nie pozbawia jej prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu, w związku z czym Spółka nie ma obowiązku dokonania korekt deklaracji VAT-7,

* prawidłowe - w zakresie uznania, że przekazanie do zniszczenia towarów w związku z brakiem możliwości dalszej ich odsprzedaży nie stanowi czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W dniu 2 grudnia 2011 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych związanych z koniecznością zniszczenia zakupionych towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca M. Sp. z o.o. jest podatnikiem VAT, zarejestrowanym zarówno na potrzeby transakcji mających miejsce na terytorium Polski jak i w obrębie Unii Europejskiej. Przedmiotem działalności Spółki jest między innymi sprzedaż hurtowa płyt CD i DVD. Spółka nabywa towary handlowe płyty CD i DVD w kraju, na terytorium Unii Europejskiej oraz poza jej terytorium. Nabywając towary handlowe, które mają być wykorzystane do dalszej odsprzedaży, Spółka dokonuje rozliczenia podatku naliczonego z tytułu, odpowiednio importu (w przypadku, gdy towary pochodzą spoza Unii Europejskiej), bądź wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów (gdy towary zostały zakupione w jednym z krajów Wspólnoty). Podstawę odliczenia stanowią odpowiednio dokumenty celne oraz faktury dokumentujące zakup towarów. Spółka dokonuje sprzedaży tych towarów zarówno w kraju jak i na terytorium Unii Europejskiej, stosując odpowiednio 23% stawkę VAT w przypadku sprzedaży krajowej, oraz stawkę 0% w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Jednym z kluczowych dostawców licencjonowanych nagrań muzycznych w postaci masterów oraz towarów w postaci płyt CD i DVD była holenderska firma R. Współpraca z firmą R. była oparta na podstawie umowy z dnia 1 kwietnia 1998 r. z późn. zm.. Realizowane przez firmę R. dostawy towarów - płyt CD i DVD zawierały pełny katalog wydawnictw muzycznych wytwórni R. W dostarczanym katalogu znajdowały się wydawnictwa muzyczne, które sprzedawały się lepiej lub gorzej, w zależności od upodobań ostatecznego odbiorcy oraz mody i trendów występujących na rynku muzycznym, w związku z tym sprzedaż poszczególnych produktów była zróżnicowana. Wieloletnia współpraca na warunkach określonych umową była dla Spółki bardzo korzystna. Na sprzedaży zakupionych towarów Spółka osiągała zadowalające wyniki. Poniżej Wnioskodawca przedstawia osiągnięte wyniki z ostatnich pięciu lat. (...).

18listopada 2010 r. Spółka otrzymała z firmy R. pisemną informację, o wypowiedzeniu zawartej umowy. Data wygaśnięcia umowy miała przypadać na dzień 31 marca 2011 r. Wobec powyższego Spółka znalazła się w bardzo trudnej sytuacji, wówczas w magazynie Spółki znajdowało się około 31 tysięcy sztuk CD i DVD o łącznej wartości według cen zakupu 813 000 złotych, bez prawa ich zwrotu oraz praktycznie z niewielką szansą sprzedaży w tak krótkim okresie czasu. Spółka świadoma zagrożenia jakie niosło za sobą wypowiedzenie umowy rozpoczęła negocjacje z firmą R. dotyczącą możliwości przedłużenia terminu sprzedaży zakupionych płyt CD i DVD. Ostatecznie udało się wynegocjować dodatkowy 6-miesięczny okres na wyprzedaż towarów tj. do dnia 30 września 2011 r. W okresie od marca do września 2011 r. Spółka skupiła swoje działania na maksymalnej intensyfikacji sprzedaży produktów firmy R. poprzez przeprowadzenie szeregu akcji promocyjnych, w celu wyprzedaży pozostałego towaru. W tym samym czasie na rynku muzycznym pojawiły się te same produkty dostarczane przez firmę W., która weszła w posiadanie całości wytwórni R. Oferowane przez firmę W. produkty stanowiły dużą konkurencję cenową, niejednokrotnie ceny sprzedaży tych samych wydawnictw stosowane przez firmę W. były znacznie niższe niż ceny po których Spółka dokonywała ich zakupu, co dodatkowo utrudniło Spółce wyprzedaż towarów. Ostatecznie do dnia 30 września 2011 r. Spółce udało się sprzedać prawie 5000 sztuk płyt CD i DVD.

Obecnie w magazynie Spółki pozostało około 25 900 sztuk płyt o łącznej wartości według cen zakupu około 673 000 tysiące złotych. W związku z brakiem możliwości dalszej sprzedaży spowodowanej zaistniałymi okolicznościami tj. wypowiedzeniem umowy przez R. oraz przejęciem wytwórni R. przez firmę W. Spółka została zmuszona do wycofania produktów firmy R. ze sprzedaży oraz zniszczenia pozostałej partii towarów.

Zgodnie z ustaleniami proces zniszczenia niesprzedanych towarów poprzedzony będzie sporządzeniem dokładnej ich inwentaryzacji z określeniem ilości i wartości towarów przeznaczonych do zniszczenia. Zniszczenie towarów przeprowadzone będzie zgodnie z zasadami utylizacji odpadów w wyspecjalizowanej firmie, która dostarczy Spółce stosowne dokumenty potwierdzające wykonanie zleconej usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów, gdy ich nabycie miało związek ze sprzedażą opodatkowaną.

Czy wystąpienie zdarzeń losowych niezależnych od Spółki, polegających na utracie praw do dalszej sprzedaży towarów oraz konieczności ich zniszczenia nie pozbawia Spółki prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia tych towarów i nie powoduje konieczności dokonania korekty podatku VAT naliczonego przy ich zakupie.

Czy zniszczenie towarów z przyczyn całkowicie niezależnych od Spółki, przy nabyciu których przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie stanowi nieodpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem towarów, które zostały nabyte z przeznaczeniem do sprzedaży opodatkowanej. Ustawa o VAT przewiduje metodę bieżącego odliczenia podatku naliczonego, terminy odliczenia zostały określone w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT. Co do zasady, zgodnie z art. 86 ust. 10, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym z tego tytułu. Natomiast w świetle art. 86 ust. 11, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia podatku należnego w wyżej wymienionych terminach (tekst jedn.: w rozliczeniu za okres otrzymania faktury lub dokumentu celnego lub w miesiącu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów), może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Powyższe przepisy ustawy o VAT ustanawiają zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. A zatem w ocenie Spółki istotna jest intencja nabycia - jeżeli dany towar ma służyć wykonaniu czynności opodatkowanych wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o VAT wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone.

Ponadto zdaniem Spółki jest zjawiskiem normalnym, iż w procesie prowadzenia działalności gospodarczej część towarów czy materiałów z różnych względów niezależnych od podatnika traci swą przydatność do dalszego wykorzystania gospodarczego stanowiąc efekt uboczny prowadzonej działalności. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie nakłada obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w przypadku utraty wartości handlowej towarów. Mając powyższe na uwadze, brak możliwości dalszej sprzedaży zakupionych towarów z powodów niezależnych od Spółki nie pozbawia Spółki prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych towarów, a co za tym idzie Spółka nie ma obowiązku dokonania korekty VAT naliczonego związanego z zakupionymi towarami.

Prawidłowość przedstawionego przez Spółkę stanowiska potwierdzają organy podatkowe, sądy administracyjne i Trybunał Sprawiedliwości UE orzekając w podobnych przypadkach. Przykładowo, jak wskazuje Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghenat Coal Terminal NV, w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczeń zostaje zachowane. W świetle powoływanego wyroku, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy zakup danego towaru jest dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to pomimo utraty danego towaru z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, jego prawo do odliczenia w związku z ww. nabyciem zostaje zachowane, a tym samym nie ma podstaw dokonywania korekt odliczonego podatku.

W odniesieniu do obowiązku odprowadzenia podatku należnego przez Spółkę z tytułu zniszczenia towarów w okolicznościach wskazanych powyżej należy zaznaczyć, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlega odpłatna dostawa towarów, przez którą rozumie się przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w przytoczonym wyżej przepisie, zostało zrównane przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zdaniem Spółki zniszczenie towarów handlowych, które z przyczyn niezależnych od Spółki zostały wycofane ze sprzedaży, nie może być utożsamiane z przekazaniem lub zużyciem towarów na cele osobiste podatnika lub osób wskazanych w analizowanym przepisie, czy też przekazaniem towarów bez wynagrodzenia. A zatem, z uwagi na literalne brzmienie powyższego przepisu, w ocenie Spółki, zniszczenie towarów nie stanowi nieodpłatnej dostawy towarów, powodującej obowiązek odprowadzenia należnego podatku.

W świetle wskazanych wyżej przepisów oraz biorąc pod uwagę powyższą argumentację, jak również stanowiska organów podatkowych i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w ocenie Spółki:

* na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów handlowych, które w późniejszym etapie ze względu na brak możliwości dalszej sprzedaży ulegną zniszczeniu;

* wystąpienie zdarzeń losowych niezależnych od Spółki, powodujących konieczność wycofania towarów handlowych ze sprzedaży nie pozbawia jej prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu, w związku z czym Spółka nie ma obowiązku dokonania korekt deklaracji VAT-7 i obniżenia podatku naliczonego z tego tytułu;

* zniszczenie towarów w związku z brakiem możliwości dalszej ich odsprzedaży nie stanowi czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie uznania, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów handlowych, które w późniejszym etapie ze względu na brak możliwości dalszej sprzedaży ulegną zniszczeniu;

* prawidłowe - w zakresie uznania, że wystąpienie zdarzeń losowych niezależnych od Spółki, powodujących konieczność wycofania towarów handlowych ze sprzedaży nie pozbawia jej prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu, w związku z czym Spółka nie ma obowiązku dokonania korekt deklaracji VAT-7,

* prawidłowe - w zakresie uznania, że przekazanie do zniszczenia towarów w związku z brakiem możliwości dalszej ich odsprzedaży nie stanowi czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak stanowi art. 19 ust. 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (zadeklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług.

Zatem najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi podatku od towarów i usług skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 ustawy o VAT, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 2a ustawy o VAT obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy o VAT).

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Artykuł 91 ust. 7a ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b ustawy o VAT).

W myśl art. 91 ust. 7c ustawy o VAT jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Stosownie do art. 91 ust. 7d ustawy o VAT w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca Sp. z o.o. jest podatnikiem VAT, zarejestrowanym zarówno na potrzeby transakcji mających miejsce na terytorium Polski jak i w obrębie Unii Europejskiej. Przedmiotem działalności Spółki jest między innymi sprzedaż hurtowa płyt CD i DVD, które Spółka nabywa w kraju, na terytorium Unii Europejskiej oraz poza jej terytorium. Towary handlowe mają być wykorzystane do dalszej odsprzedaży. Jednym z kluczowych dostawców towarów handlowych była holenderska firma R., z którą Wnioskodawca współpracował na podstawie umowy z dnia 1 kwietnia 1998 r. Realizowane przez firmę R. dostawy towarów - płyt CD i DVD zawierały pełny katalog wydawnictw muzycznych wytwórni R. Wieloletnia współpraca na warunkach określonych umową była dla Spółki bardzo korzystna. Na sprzedaży zakupionych towarów Spółka osiągała zadowalające wyniki.

W dniu 18 listopada 2010 r. Spółka otrzymała od firmy pisemną informację, o wypowiedzeniu zawartej umowy. Data wygaśnięcia umowy miała przypadać na dzień 31 marca 2011 r. Wobec powyższego Spółka znalazła się w bardzo trudnej sytuacji, gdyż wówczas w magazynie Spółki znajdowało się około 31 tysięcy sztuk CD i DVD o łącznej wartości według cen zakupu 813 000 złotych, bez prawa ich zwrotu oraz z niewielką szansą sprzedaży w tak krótkim czasie. Spółka świadoma zagrożenia jakie niosło za sobą wypowiedzenie umowy rozpoczęła negocjacje z firmą dotyczące możliwości przedłużenie terminu sprzedaży zakupionych płyt CD i DVD, przez co ostatecznie udało się wynegocjować dodatkowy 6-miesięczny okres na wyprzedaż towarów tj. do dnia 30 września 2011 r. W okresie od marca do września 2011 r. Spółka skupiła swoje działania na maksymalnej intensyfikacji sprzedaży produktów firmy R. poprzez przeprowadzenie szeregu akcji promocyjnych, w celu wyprzedaży pozostałego towaru.

W tym samym czasie na rynku muzycznym pojawiły się te same produkty dostarczane przez firmę W., która weszła w posiadanie całości wytwórni R. Oferowane przez firmę W. produkty stanowiły dużą konkurencję cenową, niejednokrotnie ceny sprzedaży tych samych wydawnictw stosowane przez firmę W. były znacznie niższe niż ceny po których Spółka dokonywała ich zakupu, co dodatkowo utrudniło Spółce wyprzedaż towarów. Ostatecznie do dnia 30 września 2011 r. Spółce udało się sprzedać prawie 5000 sztuk płyt CD i DVD.

Obecnie w magazynie Spółki pozostało około 25 900 sztuk płyt o łącznej wartości według cen zakupu około 673 000 tysiące złotych. W związku z brakiem możliwości dalszej sprzedaży spowodowanej zaistniałymi okolicznościami tj. wypowiedzeniem umowy przez R. oraz przejęciem wytwórni R. przez firmę W. Spółka została zmuszona do wycofania produktów firmy R. ze sprzedaży oraz zniszczenia pozostałej partii towarów.

Zgodnie z ustaleniami proces zniszczenia niesprzedanych towarów poprzedzony będzie sporządzeniem dokładnej ich inwentaryzacji z określeniem ilości i wartości towarów przeznaczonych do zniszczenia. Zniszczenie towarów przeprowadzone będzie zgodnie z zasadami utylizacji odpadów w wyspecjalizowanej firmie, która dostarczy Spółce stosowne dokumenty potwierdzające wykonanie zleconej usługi.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której to Wnioskodawca nabywał towary, z zamiarem wykorzystywania ich do działalności opodatkowanej. Jednakże w wyniku zdarzenia, na które Wnioskodawca nie miał wpływu tj. przejęcie wytwórni kontrahenta przez inną firmę oraz wypowiedzenie umowy przez kontrahenta przez co Wnioskodawca został zmuszony do wycofania produktów kontrahenta ze sprzedaży oraz zniszczenia pozostałej partii towarów, Wnioskodawca nie wykorzystał nabytych towarów w prowadzeniu tej działalności opodatkowanej.

Zdaniem tut. organu, w przedmiotowej sprawie należy odwołać się do przytoczonego również przez Wnioskodawcę orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV, w którym Trybunał stwierdził (odwołując się do zasady neutralności podatku VAT), że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia zostaje zachowane.

W świetle powołanego wyroku, należy stwierdzić, że jeżeli zakup płyt CD i DVD przez Wnioskodawcę był dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, i jeżeli zgodnie z warunkami umowy Wnioskodawca został zmuszony do wycofania produktów wytwórni ze sprzedaży oraz zniszczenia pozostałego towaru, to pomimo likwidacji tego towaru z przyczyn od Wnioskodawcy niezależnych, tj. w sposób niezawiniony, czy jak to ujął Trybunał "z powodów pozostających poza kontrolą podatnika", jego prawo do odliczenia w związku z ww. nabyciem zostało zachowane, a tym samym nie ma podstaw do dokonywania korekt odliczonego podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca wnosi również o potwierdzenie, że zniszczenie towarów z przyczyn całkowicie niezależnych od Spółki, przy nabyciu których przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie stanowi nieodpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Odnośnie powyższego wskazać należy, że przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 3 cyt. ustawy o VAT, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przy rozważeniu, czy określone czynności wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią nieodpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, należy uwzględnić wszystkie istotne okoliczności.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca dokonał zakupu towaru (płyt CD i DVD) z zamiarem wykorzystania go do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, lecz towar ten w efekcie końcowym nie został wykorzystany do wykonywania czynności opodatkowanych. Należy przy tym uznać, że likwidacja towaru zaistniała z przyczyn od Wnioskodawcy niezależnych, jeśli zgodnie z warunkami umowy Wnioskodawca został zmuszony do wycofania produktów wytwórni ze sprzedaży oraz zniszczenia pozostałego towaru, co było konsekwencją wypowiedzenia umowy przez wytwórnię oraz przejęcia jej w całości przez inną firmę.

Zgodnie z ustaleniami, proces zniszczenia niesprzedanych towarów poprzedzony będzie sporządzeniem dokładnej ich inwentaryzacji z określeniem ilości i wartości towarów przeznaczonych do zniszczenia. Zniszczenie towarów przeprowadzone będzie zgodnie z zasadami utylizacji odpadów w wyspecjalizowanej firmie, która dostarczy Spółce stosowne dokumenty potwierdzające wykonanie zleconej usługi.

W świetle powyższego należy uznać, iż w sytuacji, gdy ma miejsce przekazanie przez Wnioskodawcę towarów do likwidacji, nie można mówić o nieodpłatnym przekazaniu przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, ponieważ Wnioskodawca nie dokonał przekazania lub zużycia towarów na cele osobiste podatnika lub pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, nie dokonał również darowizny.

W omawianej sprawie mamy do czynienia z towarem, który nie został sprzedany tylko zniszczony, a zatem utracił charakter handlowy, dlatego w tym przypadku w ogóle nie dojdzie do dostawy towarów.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów należy stwierdzić, że opisane we wniosku przekazanie przez Wnioskodawcę towarów należących do jego przedsiębiorstwa (przekazanie do zniszczenia towarów w związku z brakiem możliwości dalszej ich sprzedaży), nie stanowi dostawy towarów o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za:

* prawidłowe - w zakresie uznania, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów handlowych, które w późniejszym etapie ze względu na brak możliwości dalszej sprzedaży ulegną zniszczeniu;

* prawidłowe - w zakresie uznania, że wystąpienie zdarzeń losowych niezależnych od Spółki, powodujących konieczność wycofania towarów handlowych ze sprzedaży nie pozbawia jej prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu, w związku z czym Spółka nie ma obowiązku dokonania korekt deklaracji VAT-7,

* prawidłowe - w zakresie uznania, że przekazanie do zniszczenia towarów w związku z brakiem możliwości dalszej ich odsprzedaży nie stanowi czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.