IBPP1/443-1676/11/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2011 r. (data wpływu 15 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego 2012 r. (data wpływu 9 lutego 2012 r.) oraz pismem z dnia 24 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych transakcji dokonywanych pomiędzy firmą Wnioskodawcy a firmą małżonka Wnioskodawcy jest:

* prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia wyrobów i towarów od firmy żony Wnioskodawcy,

* prawidłowe w zakresie opodatkowania najmu środków trwałych i wyposażenia oraz obowiązku wystawienia faktury VAT,

* nieprawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego użyczenia firmie żony środków trwałych i wyposażenia.

W dniu 15 listopada 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych transakcji dokonywanych pomiędzy firmą Wnioskodawcy a firmą małżonka Wnioskodawcy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 lutego 2012 r. (data wpływu 9 lutego 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 26 stycznia 2012 r. oraz pismem z dnia 24 lutego 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Wnioskodawca jest opodatkowany liniowym 19 procentowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zamierza część środków trwałych w tym część budynku i gruntu oraz wyposażenie swojej firmy udostępnić firmie żony, która prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna będąc czynnym podatnikiem VAT i podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach ogólnych.

Następnie żona Wnioskodawcy będzie sprzedawać wytwarzane m.in. przy pomocy ww. składników majątkowych wyroby swojej firmy na rzecz firmy Wnioskodawcy, które to wyroby będą sprzedawane przez Wnioskodawcę jego klientom. Przez cały czas istnienia firmy Wnioskodawcy i firmy żony Wnioskodawcy istnieje między nimi wspólność ustawowa.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 lutego 2012 r. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem działalności gospodarczej jego firmy jest produkcja pozostałych artykułów spożywczych, gdzie indziej niesklasyfikowana, sprzedaż hurtowa mięsa i wyrobów z mięsa, sprzedaż hurtowa mleka, wyrobów mleczarskich, jaj, olejów i tłuszczów jadalnych, sprzedaż hurtowa cukru, czekolady i wyrobów cukierniczych, sprzedaż hurtowa herbaty, kawy, kakao i przypraw, sprzedaż hurtowa pozostałej żywności, sprzedaż hurtowa ryb, skorupiaków i mięczaków, produkcja makaronów, klusek i podobnych wyrobów mącznych, placówki gastronomiczne pozostałe, a przedmiotem działalności żony Wnioskodawcy jest produkcja pozostałych artykułów spożywczych, gdzie indziej niesklasyfikowana, sprzedaż hurtowa mięsa i wyrobów z mięsa, sprzedaż hurtowa mleka, wyrobów mleczarskich, jaj, olejów i tłuszczów jadalnych, sprzedaż hurtowa cukru, czekolady i wyrobów cukierniczych, sprzedaż hurtowa herbaty, kawy, kakao i przypraw, sprzedaż hurtowa pozostałej żywności, sprzedaż hurtowa ryb, skorupiaków i mięczaków, produkcja makaronów, klusek i podobnych wyrobów mącznych, placówki gastronomiczne pozostałe.

Wyroby i towary nabyte przez Wnioskodawcę od firmy żony będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Nabycie wyrobów i towarów od firmy żony Wnioskodawcy zostanie udokumentowane fakturami VAT.

Udostępnienie środków trwałych i wyposażenia odbędzie się odpowiednio:

Wynajmującym (użyczającym) będzie Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, a najemcą (biorącym w użyczenie) będzie żona jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą odrębną od działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Przyczyną takiego postępowania jest chęć oddzielenia działalności produkcyjnej od działalności handlowej.

Użyczenie ww. środków trwałych i wyposażenia nie jest niezbędne w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W przypadku nieodpłatnego użyczenia ww. środków trwałych i wyposażenia zawarcie umowy użyczenia nastąpi na cele inne niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 24 lutego 2012 r. Wnioskodawca wskazał w zakresie nieodpłatnego użyczenia firmie żony środków trwałych i wyposażenia, że przy nabyciu środków trwałych i wyposażenia mających być przedmiotem nieodpłatnego użyczenia firmie żony przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Przedmiotem nieodpłatnego użyczenia na rzecz firmy żony nie będą samochody osobowe lub inne pojazdy samochodowe, przy nabyciu których kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% lub 60% kwoty podatku, nie więcej jednak niż odpowiednio 5 000,00 zł lub 6 000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zakup wyrobów i towarów od firmy żony Wnioskodawcy daje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Czy należy wystawić fakturę VAT za najem ww. środków trwałych i wyposażenia i ustalić należny podatek VAT.

Czy w razie nieodpłatnego użyczenia firmie żony ww. środków trwałych i wyposażenia Wnioskodawca jest zobowiązany do ustalenia z tego tytułu należnego podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zakup wyrobów i towarów od firmy żony daje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Należy wystawić fakturę VAT za najem ww. środków trwałych i wyposażenia i ustalić należny podatek VAT.

W razie nieodpłatnego użyczenia firmie żony ww. środków trwałych i wyposażenia Wnioskodawca nie jest zobowiązany z tego tytułu do ustalenia należnego podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia wyrobów i towarów od firmy żony Wnioskodawcy,

* prawidłowe w zakresie opodatkowania najmu środków trwałych i wyposażenia oraz obowiązku wystawienia faktury VAT,

* nieprawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego użyczenia firmie żony środków trwałych i wyposażenia.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki poruszanej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące trzech zdarzeń przyszłych w jednej interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Analiza przytoczonych przepisów wskazuje, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług w rozumieniu ww. przepisu ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zamierza część środków trwałych w tym część budynku i gruntu oraz wyposażenie swojej firmy udostępnić firmie żony, która prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna będąc czynnym podatnikiem VAT.

Następnie żona Wnioskodawcy będzie sprzedawać wytwarzane m.in. przy pomocy ww. składników majątkowych wyroby swojej firmy na rzecz firmy Wnioskodawcy, które to wyroby będą sprzedawane przez Wnioskodawcę jego klientom. Przez cały czas istnienia firmy Wnioskodawcy i firmy żony Wnioskodawcy istnieje między nimi wspólność ustawowa.

Udostępnienie środków trwałych i wyposażenia odbędzie się odpowiednio:

Wynajmującym (użyczającym) będzie Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, a najemcą (biorącym w użyczenie) będzie żona jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą odrębną od działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy zakup wyrobów i towarów od firmy żony Wnioskodawcy daje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Przytaczając przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) stwierdzić należy, iż stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Dokonując analizy powołanych wyżej regulacji prawnych podkreślić należy, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonek, traktowani są jako odrębne podmioty, spełniające definicję podatnika w rozumieniu powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzące działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tegoż przepisu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Odnosząc się zatem do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie wyrobów i towarów od firmy żony Wnioskodawcy przytoczyć należy przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe regulacje wskazują, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył więc podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej nabywać będzie wyroby i towary wytwarzane przez firmę żony Wnioskodawcy m.in. przy pomocy składników majątkowych udostępnionych firmie małżonki na podstawie umowy najmu lub dzierżawy przy pełnej odpłatności na warunkach rynkowych albo nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia. Wyroby te będą sprzedawane następnie przez Wnioskodawcę jego klientom.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wyroby i towary nabyte przez Wnioskodawcę od firmy żony będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Nabycie wyrobów i towarów od firmy żony Wnioskodawcy zostanie udokumentowane fakturami VAT.

W związku z powyższym, w przypadku gdy Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą, a wyroby i towary nabywane od firmy małżonka Wnioskodawcy, służyć będą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyrobów i towarów w takiej części, w jakiej wydatki te będą miały związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, z zachowaniem zasad zawartych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Jeżeli zatem, jak wskazano we wniosku, nabycie przez Wnioskodawcę wyrobów i towarów od firmy żony Wnioskodawcy będzie związane wyłącznie z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT, wówczas Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury (faktur) dokumentującej nabycie ww. wyrobów i towarów.

Jednocześnie okoliczność, iż wyroby i towary nabywane będą od małżonka Wnioskodawcy prowadzącego odrębną działalność gospodarczą, pozostaje w przedmiotowej sytuacji bez wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Wnioskodawcę, bowiem - jak już zaznaczono - na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonek, traktowani są jako odrębni podatnicy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy należy wystawić fakturę VAT za najem środków trwałych i wyposażenia i ustalić należny podatek VAT.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem środków trwałych i wyposażenia stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Nawet jeżeli środki trwałe i wyposażenie, które Wnioskodawca (jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) zamierza wynajmować na rzecz firmy swojej żony, stanowią w świetle przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (przy istnieniu wspólności majątkowej) majątek wspólny małżonków, to w świetle przepisów ustawy o podatku VAT są to składniki majątkowe firmy Wnioskodawcy, wykorzystywane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (odrębnej od działalności gospodarczej prowadzonej przez żonę).

Odnosząc zatem przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że najem środków trwałych i wyposażenia firmy Wnioskodawcy dokonywany na rzecz firmy żony Wnioskodawcy będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako świadczenie usług pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że czynności odpłatnego najmu świadczone przez Wnioskodawcę (jako osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą) na rzecz firmy małżonki Wnioskodawcy występującej jako odrębny przedsiębiorca (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą odrębną od działalności gospodarczej Wnioskodawcy) będą stanowiły odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT według stawki właściwej dla danego rodzaju usługi.

Podstawowy obowiązek dokumentowania sprzedaży dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku został określony w art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl ust. 4 powołanego wyżej przepisu podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Natomiast zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Wobec powyższego, Wnioskodawca będący podatnikiem VAT czynnym, zobowiązany będzie do udokumentowania usług najmu fakturami VAT oraz opodatkowania ww. usług przy zastosowaniu stawki właściwej dla przedmiotu czynności.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Ustosunkowując się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy, czy w razie nieodpłatnego użyczenia firmie żony środków trwałych i wyposażenia Wnioskodawca jest zobowiązany do ustalenia z tego tytułu należnego podatku od towarów i usług, należy przywołać cyt. wyżej przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT, zgodnie z którym za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z powyższego przepisu wynika, że jeżeli mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług, to aby nieodpłatne świadczenie usług zostało uznane za odpłatne świadczenie usług (podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług), wówczas zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT muszą zostać spełnione łącznie oba warunki wymienione w tym przepisie t.j. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika musi być dokonane dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz podatnikowi musiało przysługiwać, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W przedmiotowej sprawie, w przypadku gdy udostępnienie środków trwałych i wyposażenia odbędzie się nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia, Wnioskodawca wskazał, że użyczenie ww. środków trwałych i wyposażenia nie jest niezbędne w celu prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. W przypadku nieodpłatnego użyczenia środków trwałych i wyposażenia zawarcie umowy użyczenia nastąpi na cele inne niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Ponadto przy nabyciu środków trwałych i wyposażenia mających być przedmiotem nieodpłatnego użyczenia firmie żony, przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w sytuacji, w której użycie towarów (środków trwałych i wyposażenia) stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika nastąpi do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jednocześnie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, wówczas czynność taka będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Użyczenie towarów (środków trwałych i wyposażenia) stanowiących część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy odrębnemu przedsiębiorcy, jakim na gruncie przepisów ustawy o VAT jest firma małżonka Wnioskodawcy, będzie zatem podlegało opodatkowaniu na zasadach ogólnych - przy zastosowaniu stawek właściwych dla danej czynności, jako nieodpłatne świadczenie usług zrównane z odpłatnym świadczeniem usług na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w razie nieodpłatnego użyczenia firmie żony środków trwałych i wyposażenia Wnioskodawca nie jest zobowiązany z tego tytułu do ustalenia należnego podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.