IBPP1/443-167/09/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2009 r. (data wpływu 16 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 kwietnia 2009 r. (data wpływu 23 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy:

* wystawca faktury korygującej skutkującej zmniejszeniem zobowiązania podatkowego, ma możliwość uwzględnienia korekty w rozliczeniu bez wcześniejszego otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę usługi,

* Wnioskodawca ma obowiązek przyjęcia faktur korygujących, włącznie z ich podpisaniem i skorygowaniem zeznań podatkowych,

* Wnioskodawca może wystąpić bezpośrednio do organu podatkowego właściwego dla kontrahenta, o uzyskanie informacji o zwrocie nadpłaconego podatku VAT na rzecz kontrahenta

jest nieprawidłowe.

W dniu 16 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy:

* wystawca faktury korygującej skutkującej zmniejszeniem zobowiązania podatkowego, ma możliwość uwzględnienia korekty w rozliczeniu bez wcześniejszego otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę usługi,

* Wnioskodawca ma obowiązek przyjęcia faktur korygujących, włącznie z ich podpisaniem i skorygowaniem zeznań podatkowych,

* Wnioskodawca może wystąpić bezpośrednio do organu podatkowego właściwego dla kontrahenta, o uzyskanie informacji o zwrocie nadpłaconego podatku VAT na rzecz kontrahenta.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 kwietnia 2009 r. (data wpływu 23 kwietnia 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu podatkowego nr IBPP1/443-167/09/MS z dnia 9 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W grudniu 2008 r. do Wnioskodawcy wpłynęły korekty 11 faktur, wystawione w dniu grudniu 2008 r. przez kontrahenta I. Faktury wystawione zostały na wykonanie w ramach zawartej umowy z dnia 10 października 2007 r. robót budowlanych polegających na wykonaniu instalacji cieplnych, wodno - kanalizacyjnych, skroplin w nowo wybudowanych budynkach mieszkalnych (PKWiU - 45.33, PKOB - 1.11.112), w okresie od listopada 2007 r. do grudnia 2008 r. i opiewały na łączną kwotę brutto: 1.891.122,00 zł (jeden milion osiemset dziewięćdziesiąt jeden tysięcy sto dwadzieścia dwa złote). Wynagrodzenie w umowie zostało określone jako ryczałtowe i zawierało wskazanie wartości netto za wykonanie umowy, do której doliczony miał zostać podatek od towarów i usług "według aktualnie obowiązującej stawki podatku" (§ 6 pkt 6.1 - 2). Jako powód wystawienia faktury korygującej podano zastosowanie niewłaściwej stawki podatku VAT - 22% zamiast prawidłowej 7%. Powstała zatem nadpłata podatku VAT (art. 72 § 1 pkt 1 ustawy o VAT), w związku z którą kontrahent dokonał korekty błędnie wystawionych faktur VAT. W wyniku korekty zmniejszeniu ulegała wysokość naliczonego podatku VAT z tytułu ich wystawienia, z kwoty 341.022,00 zł (trzysta czterdzieści jeden tysięcy dwadzieścia dwa złote) do kwoty 108.507,00 zł (sto osiem tysięcy pięćset siedem złotych). Wnioskodawca uregulował już należności wynikające z ww. faktur na rzecz kontrahenta i dokonał pomniejszenia należnego podatku VAT o podatek naliczony według zastosowanej przed korektą stanu, zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponieważ wnioskodawca nie uzyskał w związku ze zmniejszeniem tych należności zwrotu nienależnego świadczenia, które otrzymał kontrahent w wysokości 232.515,00 zł (dwieście trzydzieści dwa tysiące pięćset piętnaście złotych), gdy tymczasem kontrahent ma możliwość wystąpienia o zwrot podatku nadpłaconego do właściwego organu podatkowego. Ponadto Wnioskodawca, w przypadku przyjęcia korekty musiałby dokonać korekty własnych zeznań podatkowych o wyżej wskazaną kwotę i uiścić właściwemu organowi podatkowemu różnicę w niewłaściwie pomniejszonym podatku należnym o podatek naliczony, który mógł uprzednio odliczyć od otrzymanych faktur VAT.

W tej sytuacji Wnioskodawca musiałby dwukrotnie zapłacić podatek VAT, zarówno na rzecz kontrahenta, jak i na rzecz właściwego organu podatkowego, składając korektę deklaracji. W związku z powyższym Wnioskodawca uznał, iż do chwili wyjaśnienia niniejszego stanu sprawy i uzgodnienia w sposób właściwy wzajemnych rozliczeń poprzez zwrot przez kontrahenta nienależnie pobranego świadczenia, nie przyjmie korekty faktur. Wnioskodawca zwrócił faktury korygujące ich wystawcy, bez potwierdzania ich otrzymania na samych. Wnioskodawca potwierdził jedynie na pocztowym blankiecie otrzymanie przesyłki listowej w której zawarte były faktury.

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, że zwrócił korekty faktur ich wystawcy listem poleconym za potwierdzeniem odbioru i posiada ww. potwierdzenie odbioru, którego kopię załącza oraz ponadto załączył przy zwrocie ww. faktur pisemne wyjaśnienie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy wystawca faktury korygującej w związku z opodatkowaniem wykonanej usługi podstawową stawką podatku VAT (22%), po wystawieniu faktur korygujących zaś stawką 7%, co skutkuje zmniejszeniem zobowiązania podatkowego, ma możliwość uwzględnienia korekty w rozliczeniu bez wcześniejszego otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę usługi.

* Czy Wnioskodawca ma obowiązek przyjęcia faktur korygujących, włącznie z ich podpisaniem i skorygowaniem zeznań podatkowych.

* Czy Wnioskodawca może wystąpić bezpośrednio do organu podatkowego właściwego dla kontrahenta, o uzyskanie informacji o zwrocie nadpłaconego podatku VAT na rzecz kontrahenta.

Zdaniem Wnioskodawcy, Zasady wystawiania faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur VAT zostały uregulowane zarówno w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), jak i w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337, zwanego dalej "Rozporządzeniem"). Kwestie związane ze zmniejszeniem wysokości podstawy opodatkowania lub wysokości podatku, w wyniku czego powstaje obowiązek wystawienia faktury korygującej zostały przetransponowane z Rozporządzenia do art. 29 ust. 4 - 4c ustawy o VAT z dniem 1 grudnia 2008 r. w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego (U 6/06). Trybunał za niezgodne z konstytucją uznał to, że przepisy kształtujące wysokość zobowiązania podatkowego znajdują się w akcie rangi podustawowej. W art. 29 ust. 4c ustawy o VAT uregulowano sytuację dokonywania korekty faktury w wyniku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze poprzez odniesienie do regulacji art. 29 ust. 4a ustawy o VAT. Powołany przepis odnosi się natomiast do "zmniejszenia podstawy opodatkowania", zatem per analogiam uznać można, stosując go "odpowiednio", iż może on być stosowany do sytuacji określonej w art. 29 ust. 4c ustawy o VAT w przypadku zmniejszania wysokości podatku w wyniku wystawienia faktur korygujących. Ustawodawca wyraźnie uwarunkował możliwość dokonania skutecznej faktury od wykazania przez jej wystawcę, iż nabywca "potwierdził jej otrzymanie". Zapis ten, mając na uwadze intencje ustawodawcy, który ze wskazanym otrzymaniem wiąże tak istotne skutki podatkowe, wydaje się oznaczać nie tylko potwierdzenie otrzymania przesyłki listowej, w której mogły, lecz nie musiały znajdować się wskazane faktury, lecz przede wszystkim ma na celu uzyskanie od nabywcy towaru lub usługi wyraźnego potwierdzenia na wystawionych fakturach korygujących ich otrzymania. Stanowisko ustawodawcy wydaje się być słuszne jedynie mając na uwadze ww. wykładnię przywołanego przepisu. Odnosząc się natomiast do zakresu stosowania przepisu art. 29 ust. 4c ustawy o VAT pojęcie "pomyłki w kwocie podatku" uznać należy, iż swoim szerokim zakresem "kwoty podatku" obejmuje każdą zmianę tej wysokości, w tym również zmianę wysokości stawki podatku, która ma niewątpliwie na wysokość podatku wpływ, która dokonana została przez pomyłkę, nie natomiast w wyniku działań ustawodawcy.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy w zaistniałej sytuacji faktycznej wystawca faktur korygujących może dokonać skutecznie korekty jedynie w przypadku uzyskania potwierdzenia na wystawionych fakturach korygujących ich otrzymania przez Wnioskodawcę.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy z żadnego przepisu ustawy o VAT, jak i doprecyzowujących jej treść przepisów wykonawczych, nie wynika obowiązek przyjęcia faktur korygujących, ani też nie zostały wprowadzone sankcje za niedokonanie ww. czynności faktycznej. W związku z powyższym Wnioskodawca uznaje, iż w niniejszej sprawie może powstrzymać się z przyjęciem wystawionych faktur korygujących do momentu dokonania właściwych uzgodnień z ich wystawcą.

Stroną w postępowaniu podatkowym jest podatnik, płatnik, inkasent lub ich następca prawny, a także osoby trzecie, o których mowa w art. 110-117 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8. poz. 60), które z uwagi na swój interes prawny żądają czynności organu podatkowego, do której czynność organu podatkowego się odnosi lub, której interesu prawnego działanie organu podatkowego dotyczy. Ordynacja podatkowa przyjęła zatem w art. 133 tę samą konstrukcję pojęcia strony co przepisy k.p.a. Warto więc zauważyć, że instytucja procesowa strony postępowania administracyjnego jest przedmiotem sporów doktrynalnych przede wszystkim w zakresie podziału legitymacji na subiektywną i obiektywną. Według subiektywnej koncepcji legitymacji strony samo przekonanie podmiotu o tym, że ma interes prawny, który powinien znaleźć rozstrzygnięcie w postępowaniu, jest wystarczające do wszczęcia i prowadzenia postępowania. Przesłanką zatem wszczęcia i prowadzenia postępowania jest żądanie strony, która uznaje, że ma interes prawny.

W związku z powyższym, iż Wnioskodawca jest żywotnie zainteresowany w uzyskaniu informacji od organu podatkowego o dokonaniu zwrotu podatku nadpłaconego, aby móc wystąpić z właściwym roszczeniem do niego o zwrot nienależnie pobranego świadczenia, uznać należy, iż powinien Wnioskodawca móc występować na prawach strony w postępowaniu o zwrot nadpłaty, wszczętego z wniosku kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.) obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Zgodnie z § 16 ust. 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r., sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

Przy czym nabywca otrzymujący fakturę korygującą jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym tę fakturę otrzymali.

Zgodnie z § 17 ust. 1, ust. 2, ust. 3, ust. 4 pkt 2, ust. 5 i ust. 6 ww. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Nabywca otrzymujący fakturę korygującą: jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego.

Przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik nie rozliczył podatku określonego w fakturze, której korekta dotyczy.

Przepisy § 9 ust. 5-7, § 11 i § 16 ust. 4 i 7 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ww. ustawy obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W myśl ust. 4a powołanego wyżej przepisu (obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r.) w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Z kolei przepis art. 29 ust. 4c ww. ustawy (obowiązujący od dnia 1 grudnia 2008 r.) stanowi, iż przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 12 ww. ustawy zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.

Jak wynika z art. 103 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.), podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 i art. 33.

Stosownie do art. 108 ust. 1 i 2 w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania wynikają z przepisów rozdziału 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r.

Stosownie do § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

W § 16 i § 17 ww. rozporządzenia określone zostały przypadki, w których dopuszczalne jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Zgodnie z § 16 ust. 1 w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Z brzmienia § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, iż fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Powyższe uregulowania zostały utrzymane odpowiednio w przepisach § 4 ust. 1, § 13 ust. 1 oraz § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.

Powołane wyżej regulacje § 17 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r., jak i postanowienia art. 29 ust. 4a i 4c ustawy o podatku VAT obowiązujące od 1 grudnia 2008 r. jasno stanowią, iż w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze wystawca faktury wystawia fakturę korygującą do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę spowoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i da prawo wystawcy faktury do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Celem wystawienia faktur korygujących jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w art. 29 ust. 4a ustawy, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług.

Z powyższego wynika, że zmniejszenie kwoty podatku należnego u wystawcy faktury (wskutek zmiany błędnie zastosowanej stawki podatku) powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. w przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony.

Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury. Brak potwierdzenia faktury powoduje, że wystawca faktury nie ma możliwości obniżenia podatku należnego (uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano) a tym samym nie ma prawa do ubiegania się o zwrot ewentualnej nadpłaty podatku z tego tytułu.

Ustawodawca nie sprecyzował, w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Zatem, potwierdzenie może mieć dowolną formę, która pozwoli na jednoznaczne stwierdzenie, iż sprzedawca to potwierdzenie otrzymał. Dopiero posiadanie takiego potwierdzenia uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podatku należnego w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy, w którym sprzedawca otrzyma potwierdzenie odbioru faktury przez nabywcę.

Ze stanu faktycznego przestawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zwrócił faktury korygujące ich wystawcy, bez potwierdzania ich otrzymania. Wnioskodawca potwierdził jedynie na pocztowym blankiecie otrzymanie przesyłki listowej, w której zawarte były faktury. Ponadto Wnioskodawca stwierdził, że zwrócił korekty faktur ich wystawcy listem poleconym za potwierdzeniem odbioru i posiada ww. potwierdzenie odbioru.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż brak potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta uniemożliwia obniżenie przez wystawcę faktury podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej. Jak wynika z opisu stanu faktycznego taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie. Zwrot przez Wnioskodawcę, listem poleconym, niepotwierdzonych faktur korygujących powoduje, że ich wystawca nie posiada potwierdzenia ich odbioru co powoduje, że sprzedawca nie ma prawa do obniżenia podatku należnego wynikającego z przedmiotowych faktur VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości uwzględnienia w rozliczeniu korekty podatku należnego w związku z błędnie zastosowaną stawką podatku VAT, bez wcześniejszego otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę usługi należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii obowiązku przyjęcia faktury korygującej stwierdzić należy, iż z literalnej analizy przepisów w tym zakresie obowiązek taki nie spoczywa na Wnioskodawcy. Wprawdzie w obowiązującym do 30 listopada 2008 r. przepisie § 17 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług stwierdzone zostało, że nabywca otrzymujący fakturę korygującą: jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego (Przy czym przepisu § 17 ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik nie rozliczył podatku określonego w fakturze, której korekta dotyczy), niemniej w przypadku niedopełnienia tego obowiązku nie została przewidziana żadna sankcja. Tak samo zgodnie z przepisem art. 86 ust. 10a ustawy o VAT (obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.) w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia. Jednocześnie ustawa o podatku VAT, ani ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. nie przewiduje odpowiedniej procedury, która zmuszałaby kontrahenta (Wnioskodawcę) do odbioru faktur korygujących, tym bardziej jeśli się z ich treścią nie zgadza a w konsekwencji skorygowania deklaracji podatkowych.

Tym samym również stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku przyjęcia faktur korygujących, włącznie z ich podpisaniem i skorygowaniem zeznań podatkowych, należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż do rozliczenia podatku od towarów i usług zobowiązany jest podmiot dokonujący dostawy towarów bądź świadczenia usług. W przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, iż roboty budowlane polegające na wykonaniu instalacji cieplnych, wodno - kanalizacyjnych, skroplin w nowo wybudowanych budynkach mieszkalnych (PKWiU - 45.33, PKOB - 1.11.112), w okresie od listopada 2007 r. do grudnia 2008 r. były świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez I., stwierdzić należy, iż to właśnie ten podmiot zobowiązany był zarówno do prawidłowego udokumentowania świadczonych usług, jak również dokonania rozliczenia tej transakcji.

Jeżeli zatem kontrahent I. był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, to na nim ciążył obowiązek podatkowy związany z przedmiotową sprzedażą. To sprzedający był zobowiązany do ewentualnego wystawienia faktury VAT dokumentującej świadczenie przedmiotowych usług, do prawidłowego określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w sposób zgodny z obowiązującymi w tym zakresie przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, do obowiązków tego podmiotu należało prawidłowe rozliczenie tej transakcji, tj. ujęcie ww. sprzedaży usług w ewidencji oraz wykazanie w deklaracji dla podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego podatnikiem obowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług (w tym do wykazania kwoty podatku należnego w deklaracji podatkowej oraz ewentualnej wpłaty podatku na rzecz urzędu skarbowego) dla przedmiotowych transakcji był kontrahent, tj. I.

Należy również podkreślić, iż w sytuacji gdy podmiot I był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i jako sprzedający (świadczący usługę) wystawił faktury, w których wykazał kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego, czyli w przypadku gdy opodatkował przedmiotową transakcję z zastosowaniem niewłaściwej (wyższej) stawki podatku VAT dla tej czynności, to i tak na mocy wskazanego wyżej przepisu art. 108 ust. 2 ustawy o VAT był zobowiązany do zapłaty podatku wynikającego z wystawionych faktur VAT dokumentujących przedmiotową transakcję.

Należy zaznaczyć, iż nie ma przeszkód, aby faktury, o których mowa w przepisie art. 108 ust. 2 ustawy o VAT, zostały skorygowane w drodze wystawienia faktur korygujących. Powołany bowiem przepis § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r. jak i § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. pozwala na wystawienie faktur korygujących również w sytuacji, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Jeżeli zatem sprzedający (I.) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i opodatkował daną sprzedaż podstawową stawką podatku 22%, pomimo iż czynność ta objęta jest 7% stawką podatku VAT, to wystąpiłyby przesłanki uprawniające sprzedającego do wystawienia faktury korygującej na mocy powołanego wyżej przepisu rozporządzenia. Jednakże należy jeszcze raz podkreślić, iż podstawą do obniżenia kwoty podatku należnego jest potwierdzenie otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, o czym stanowi obecnie obowiązujący przepis art. 29 ust. 4a i 4c ustawy o VAT (odpowiednio § 16 ust. 4 i § 17 ust. 6 ww. rozporządzenia obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r.).

Zgodnie z art. 29 ust. 4a i ust. 4c ustawy o podatku VAT (obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.) w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. Przy czym przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Wskazane w ww. przepisie uprawnienie do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie zostało uzyskane powoduje, że w przypadku ww. faktur korygujących (wystawionych w sytuacji gdy podatnik opodatkował daną sprzedaż podstawową stawką podatku 22%, pomimo iż czynność ta objęta jest 7% stawką podatku VAT), sprzedawca nie składa korekt deklaracji VAT i nie cofa się do miesiąca, w którym wykazał sprzedaż ze stawką 22%, lecz uwzględnia wartość z korekty w "bieżącej deklaracji" w związku z uzyskanym potwierdzeniem odbioru faktury korygującej przez nabywcę.

Zatem kwoty z takich faktur korygujących stają się elementem rozliczenia "bieżącej deklaracji". Nie wystąpi w związku z powyższym "nadpłata" podatku, a w zależności od tego jaka jest wysokość całego podatku należnego i całego naliczonego w danej deklaracji, w której jednocześnie sprzedawca ujmuje faktury korygujące sprzedaż, deklaracja może kończyć się kwotą do zapłaty, kwotą do zwrotu lub kwotą do przeniesienia zgodnie z art. 87 ust. 1, art. 99 ust. 12, art. 103 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z tym, iż po wystawieniu przedmiotowych faktur korygujących nie wystąpi nadpłata podatku stanowisko Wnioskodawcy odnośnie możliwości wystąpienia, bezpośrednio do organu podatkowego właściwego dla kontrahenta, o uzyskanie informacji o zwrocie nadpłaconego podatku VAT na rzecz tego kontrahenta, należało uznać za nieprawidłowe.

Przy czym zauważa się, że w związku z tym, iż Wnioskodawca nie odebrał faktur korygujących ich wystawca nie może uwzględnić wartości korekt z nich wynikających w rozliczeniu za okres, w którym nabywca towaru otrzymał korektę faktury lub za okres, w którym sprzedawca uzyskał potwierdzenie odbioru faktury tj. zgodnie z przepisem art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, co w konsekwencji powoduje, iż nie wystąpi ewentualne zmniejszenie kwoty do zapłaty, lub do przeniesienia na następny miesiąc. Nie wystąpi również zwiększenie kwoty do zwrotu. Tym samym niemożliwe jest ewentualne uzyskanie w organie podatkowym właściwym dla kontrahenta informacji w tym zakresie.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w ujęciu całościowym należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.