IBPP1/443-163/13/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2013 r. (data wpływu 21 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2013 r. (data wpływu 16 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego udostępnienia wybudowanego targowiska wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizowaną inwestycją budowlaną - jest prawidłowe.

W dniu 21 lutego 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego udostępnienia wybudowanego targowiska wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizowaną inwestycją budowlaną.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2013 r. (data wpływu 16 maja 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-163/13/LSz z dnia 6 maja 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W chwili obecnej w ramach realizacji zadań własnych Gmina prowadzi inwestycję polegającą na budowie targowiska wraz z infrastrukturą towarzyszącą (budowa hali targowej, parkingu, drogi dojazdowej, chodników, zajezdni autobusowej). W związku z realizacją przedmiotowej inwestycji Gmina ponosi wydatki, które są dokumentowane fakturami wystawianymi na Gminę P. Po zakończeniu inwestycji Gmina powierzy prowadzenie działalności na tym obiekcie Gminnemu Zakładowi Komunalnemu - jednostce budżetowej Gminy, do zadań którego - zgodnie ze statutem - należy w szczególności eksploatacja oraz administrowanie powierzonymi obiektami.

Na wybudowanym obiekcie będzie prowadzona działalność polegająca na udostępnianiu odpłatnie miejsc handlowych podmiotom zajmującym się handlem, będzie pobierana opłata przystankowa (ustawa o transporcie zbiorowym) oraz pobierana opłata targowa. Wybudowany obiekt będzie wykorzystywany przez Gminny Zakład Komunalny - zarejestrowanego podatnika VAT - w oparciu o porozumienie przekazujące do odpłatnego użytkowania. Gmina zamierza z tego tytułu pobierać od GZK wynagrodzenie. Stosowne porozumienie pomiędzy Gminą a GZK, potwierdzające pisemnie dotychczasowe ustalenia, potwierdzi prawo GZK do używania obiektu i pobierania pożytków z tego obiektu w szczególności z udostępniania miejsc handlowych. Przez okres korzystania przez GZK z obiektu obowiązywać będą co do zasady roczne okresy rozliczeniowe płatne po zakończeniu każdego z okresów. Przy czym pierwszy okres rozliczeniowy będzie trwał od momentu podpisania porozumienia do końca roku kalendarzowego, w którym nastąpi jego podpisanie. Gmina z tego tytułu zamierza wystawiać na GZK faktury VAT z zastosowaniem obowiązującej stawki. W wyniku zawartego porozumienia własność obiektu nie przejdzie na GZK, obiekt dalej pozostanie własnością Gminy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że Gmina rozpoczęła realizację inwestycji w listopadzie 2012, jej zakończenie planowane jest na lipiec 2013.

Inwestycja jako całość zostanie oddana do użytkowania w wyżej wymienionym terminie. Żadna jej część nie została jeszcze oddana do użytkowania.

Od początku budowy inwestycja jest realizowana z zamiarem, że ma służyć czynnościom opodatkowanym (odpłatne użytkowanie, dzierżawa). Obecnie analizowane są tylko formy przekazania we władanie zależne.

W okresie budowy Gmina nie skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ nie posiadała wiążącej interpretacji indywidualnej organów skarbowych, w szczególności w sprawie opodatkowania odpłatnego użytkowania na podstawie porozumienia między Gminą a Gminnym Zakładem Komunalnym - jednostką budżetową gminy (zarejestrowanym podatnikiem VAT).

Nieruchomość ta nigdy nie służyła i nie miała służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym z podatku. W przypadku odpłatnego użytkowania opłaty targowe, czynsz za miejsca targowe oraz opłaty przystankowe będzie pobierał Gminny Zakład Komunalny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Podpisanie porozumienia między Gminą a Gminnym Zakładem Komunalnym oraz wykonywane na jego podstawie świadczenie będzie czynnością opodatkowaną w kontekście art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2. W przedmiotowym stanie faktycznym, Gminie będzie przysługiwało pełne odliczenie podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki majątkowe na realizację ww. inwestycji.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP3/443-1008/12-2/SM z dnia 20 grudnia 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki będącej przedmiotem wniosku z dnia 21 lutego 2013 r., tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące opodatkowania podatkiem VAT odpłatnego udostępnienia wybudowanego targowiska wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizowaną inwestycją budowlaną - w jednej interpretacji.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT.

Zauważyć tutaj należy, iż jak wynika z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to - co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie.

Pojęcie "odpłatności" pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin "zapłata" stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), w którym Trybunał zauważył, iż czynność "podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy".

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca - Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W chwili obecnej w ramach realizacji zadań własnych Gmina prowadzi inwestycję polegającą na budowie targowiska wraz z infrastrukturą towarzyszącą (budowa hali targowej, parkingu, drogi dojazdowej, chodników, zajezdni autobusowej). Po zakończeniu inwestycji Gmina powierzy prowadzenie działalności na tym obiekcie Gminnemu Zakładowi Komunalnemu - jednostce budżetowej Gminy, do zadań którego - zgodnie ze statutem - należy w szczególności eksploatacja oraz administrowanie powierzonymi obiektami. Na wybudowanym obiekcie będzie prowadzona działalność polegającą na udostępnianiu odpłatnie miejsc handlowych podmiotom zajmującym się handlem, będzie pobierana opłata przystankowa (ustawa o transporcie zbiorowym) oraz pobierana opłata targowa. Wybudowany obiekt będzie wykorzystywany przez Gminny Zakład Komunalny - zarejestrowanego podatnika VAT - w oparciu o porozumienie przekazujące do odpłatnego użytkowania. Gmina zamierza z tego tytułu pobierać od GZK wynagrodzenie. Stosowne porozumienie pomiędzy Gminą a GZK, potwierdzające pisemnie dotychczasowe ustalenia, potwierdzi prawo GZK do używania obiektu i pobierania pożytków z tego obiektu w szczególności z udostępniania miejsc handlowych. Przez okres korzystania przez GZK z obiektu obowiązywać będą co do zasady roczne okresy rozliczeniowe płatne po zakończeniu każdego z okresów. Gmina z tego tytułu zamierza wystawiać na GZK faktury VAT z zastosowaniem obowiązującej stawki. W wyniku zawartego porozumienia własność obiektu nie przejdzie na GZK, obiekt dalej pozostanie własnością Gminy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 cytowanej ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której występuje skonkretyzowane świadczenie (tekst jedn.: w oparciu o porozumienie Gmina będzie pobierać od Gminnego Zakładu Komunalnego wynagrodzenie z tytułu przekazania do odpłatnego użytkowania targowiska) w zamian za dokonywane opłaty przez GZK na rzecz Gminy.

Zatem występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące uznanie ww. czynności przekazania do użytkowania targowiska za odpłatna usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy jednocześnie wskazać, że Gmina, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. zadania obejmujące: gminne drogi, ulice, mosty, place oraz organizację ruchu drogowego sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej a także sprawy targowisk i hal targowych, (art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 11 cyt. ustawy). W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy i opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, należy stwierdzić, iż przedstawiona we wniosku sytuacja nosi znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bowiem za możliwość wykorzystywania przez Gminny Zakład Komunalny wybudowanego przez Gminę obiektu, Gmina otrzyma należne wynagrodzenie.

Należy wskazać, iż na gruncie prawa podatkowego dostawa towarów i świadczenie usług występuje pomiędzy dwoma podmiotami, rozróżnianymi przez przepisy prawa jako dostawca towaru i jego odbiorca, a także jako świadczący usługę i jej odbiorca, a zatem w umowie muszą występować co najmniej dwie strony.

W sytuacji przedstawionej we wniosku nie występuje jeden i ten sam podmiot, bowiem usługodawcą jest jednostka budżetowa natomiast odbiorcą Gmina - jednostka samorządu terytorialnego. Tym samym Gminny Zakład Komunalny jest odrębnym od Gminy podmiotem.

W świetle cytowanych wyżej przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż czynność pobierania przez Wnioskodawcę wynagrodzenia za oddanie w odpłatne użytkowanie wybudowanej inwestycji Gminnemu Zakładowi Komunalnemu - odrębnemu podatnikowi VAT stanowi zapłatę za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wg właściwej stawki, tj. 23% w oparciu o art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ww. ustawy.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zatem prawidłowym jest twierdzenie Wnioskodawcy, że podpisanie porozumienia między Gminą a Gminnym Zakładem Komunalnym oraz wykonywane na jego podstawie świadczenie będzie czynnością opodatkowaną w kontekście art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnośnie kwestii prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z budową targowiska i infrastruktury towarzyszącej w sytuacji, gdy wydatki w związku z realizacją inwestycji dokumentowane będą fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe regulacje wskazują, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa TSUE wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. TSUE zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar czy usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dany podmiot ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca ponosi wydatki dokumentowane fakturami wystawianymi na Gminę związane w ramach realizacji zadań własnych z realizacją inwestycji polegającą na budowie targowiska wraz z infrastrukturą towarzyszącą (budowa hali targowej, parkingu, drogi dojazdowej, chodników, zajezdni autobusowej). Wybudowany obiekt będzie wykorzystywany przez Gminny Zakład Komunalny - zarejestrowanego podatnika VAT - w oparciu o porozumienie przekazujące do odpłatnego użytkowania. W wyniku zawartego porozumienia własność obiektu nie przejdzie na GZK, obiekt dalej pozostanie własnością Gminy.

Od początku budowy inwestycja jest realizowana z zamiarem, że ma służyć czynnościom opodatkowanym (odpłatne użytkowanie, dzierżawa). W okresie budowy Gmina nie skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Nieruchomość ta nigdy nie służyła i nie miała służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym z podatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących inwestycji, którą zamierza wykorzystywać wyłącznie do czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę przytoczony powyżej opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek ten został spełniony gdyż nabyte towary i usługi w związku z realizacją inwestycji będą służyć - jak wskazał Wnioskodawca we wniosku - wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT (tekst jedn.: odpłatnemu użytkowaniu, dzierżawie). Zatem zgodnie z ww. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług związanych z realizacją inwestycji.

W związku z powyższym, jeżeli Wnioskodawca do tej pory nie obniżył podatku należnego o podatek naliczony z faktur zakupu towarów i usług związanych z realizacją inwestycji, to w trybie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT Wnioskodawca może obniżyć kwotę podatku należnego poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowych.

W związku z powyższym za prawidłowe należało również uznać stanowisko Wnioskodawcy, że będzie mu przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z budową targowiska i infrastruktury towarzyszącej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Należy w tym miejscu podkreślić, że niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że jak wskazał Wnioskodawca we wniosku przedmiotowa nieruchomość nigdy nie służyła i nie miała służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym od podatku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.