IBPP1/443-161/14/DK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-161/14/DK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem które wpłynęło do tut. organu 19 maja 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

1.

zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej na rzecz dzieci i młodzieży Wnioskodawcy,

2.

zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej dla kadry pedagogicznej Wnioskodawcy,

3.

zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży posiłków na rzecz innej jednostki budżetowej (przedszkola),

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2014 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1.

zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej na rzecz dzieci i młodzieży Wnioskodawcy,

2.

zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej dla kadry pedagogicznej Wnioskodawcy,

3.

zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży posiłków na rzecz innej jednostki budżetowej (przedszkola).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem które wpłynęło do tut. organu 19 maja 2014 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 6 maja 2014 r. IBPP1/443-161/14/DK.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Zespół Szkół w W. w skład którego wchodzi Szkoła Podstawowa i Gimnazjum jest jednostką budżetową, która w ramach działalności statutowej prowadzi stołówkę szkolną. Stołówka szkolna nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, prowadzona jest przez pracowników szkoły i stanowi jej integralną część. Stołówka funkcjonuje na zasadach wskazanych w art. 67a ustawy o systemie oświaty i przygotowuje obiady dla uczniów oraz kadry pedagogicznej szkoły. Zapewnienie żywienia jest zadaniem towarzyszącym działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej Szkoły. Opłaty z tego tytułu wnoszone są przez rodziców dzieci, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej - dla uczniów znajdujących się w trudnej sytuacji oraz pedagogów.

Od 1 września 2014 r. stołówka będzie również przygotowywała posiłki dla dzieci z Przedszkola, które jest odrębną jednostką budżetową. Między Zespołem Szkół a Przedszkolem zawarta zostanie umowa na przygotowywanie i sprzedaż posiłków. Zespół Szkół zamierza obciążać Przedszkole fakturą VAT ze stawką zwolnioną (faktura stanowić będzie jedynie sumę kosztów tzw. "wsadu do kotła", natomiast koszty wytworzenia posiłków i utrzymania stołówki realizowane będą w ramach planu finansowego Zespołu Szkół). Organem nadrzędnym dla ww.ym jednostek (Zespołu Szkół i Gminnego Przedszkola) jest Urząd Gminy. Obie placówki są jednostkami budżetowymi i żadna nie jest płatnikiem VAT. Usługi wykonywane przez Zespół Szkół są klasyfikowane pod symbolem PKWiU 85.60.10, PKD Zespołu Szkół 85.60.Z.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca podaje, że zapewnienie żywienia jest zadaniem towarzyszącym działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej Szkoły. Opłaty z tego tytułu wnoszone są przez rodziców dzieci, pedagogów oraz Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej - dla uczniów z rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej.

Ponadto Wnioskodawca podaje, że:

1. Zespół Szkół w W. świadcząc usługi wyżywienia dla swoich wychowanków i kadry pedagogicznej świadczy je jako jednostka objęta przepisami o systemie oświaty.

2. Usługi wyżywienia dla kadry pedagogicznej stanowią usługi w zakresie opieki na dziećmi i młodzieżą w ramach przepisów o systemie oświaty.

3. Głównym celem usługi wyżywienia prowadzonej przez Zespół Szkół w W. jest zapewnienie prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych i wspierania prawidłowego rozwoju uczniów.

4. Usługi za które płaci Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej świadczone są bezpośrednio na rzecz uczniów. GOPS nie jest nabywcą tych usług. GOPS nie finansuje posiłków dla kadry pedagogicznej tylko dla uczniów z rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej.

5. Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej jest jednostką budżetową Gminy W.

6. GOPS nie wnosi opłat za żywienie dla pedagogów szkoły.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest zastosowanie co do wyżej opisanej sprzedaży zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego:

1.

w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej na rzecz dzieci i młodzieży Wnioskodawcy,

2.

w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej dla kadry pedagogicznej Wnioskodawcy,

3.

w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży posiłków na rzecz innej jednostki budżetowej (przedszkola),

- uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej zarówno w zakresie stanów faktycznych jak i zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do tej ustawy, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

a.

w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,

b.

przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Jednocześnie art. 43 ust. 17 ww. ustawy, stanowi, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Należy również wskazać, iż jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 23 grudnia 2013 r. w sprawie wykonania towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. Nr z 2013 r. poz. 1719), obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwaną dalej "ustawą", obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1.

napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,

2.

napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,

3.

napojów, przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowanym napoju,

4.

napojów bezalkoholowych gazowanych,

5.

wód mineralnych,

6.

innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722 z późn. zm.), obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

a.

jednostkami budżetowymi,

b.

samorządowymi zakładami budżetowymi,

c.

jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi.

- z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mieszczą się w wyłączeniach ze zwolnienia, wskazanych w tym przepisie.

Sama ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminów "jednostka budżetowa", "samorządowy zakład budżetowy", wobec czego należy posiłkować się definicjami legalnymi zawartymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.).

W myśl art. 9 ustawy o finansach publicznych sektor finansów publicznych tworzą:

1.

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;

2.

jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;

3.

jednostki budżetowe;

4.

samorządowe zakłady budżetowe;

5.

agencje wykonawcze;

6.

instytucje gospodarki budżetowej;

7.

państwowe fundusze celowe;

8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;

9. Narodowy Fundusz Zdrowia;

10.

samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;

11.

uczelnie publiczne;

12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;

13.

państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;

14.

inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Jednostkami budżetowymi, stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Zatem zwolnienie określone w § 3 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2013 r. ma zastosowanie do usług świadczonych pomiędzy zdefiniowanymi wyżej grupami podmiotów.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2.

sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3.

wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4.

otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 (art. 106b ust. 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

2.

sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jako Zespół Szkół w skład którego wchodzi Szkoła Podstawowa i Gimnazjum jest jednostką budżetową, która w ramach działalności statutowej prowadzi stołówkę szkolną.

Stołówka szkolna nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, prowadzona jest przez pracowników szkoły i stanowi jej integralną część.

Stołówka funkcjonuje na zasadach wskazanych w art. 67a ustawy o systemie oświaty i przygotowuje obiady dla uczniów oraz kadry pedagogicznej szkoły. Zapewnienie żywienia jest zadaniem towarzyszącym działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej Szkoły. Opłaty z tego tytułu wnoszone są przez rodziców dzieci, pedagogów oraz Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej - dla uczniów z rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej.

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej jest jednostką budżetową Gminy. Usługi za które płaci Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej świadczone są bezpośrednio na rzecz uczniów. GOPS nie jest nabywcą tych usług.

Wnioskodawca świadcząc usługi wyżywienia dla swoich wychowanków i kadry pedagogicznej świadczy je jako jednostka objęta przepisami o systemie oświaty.

Usługi wyżywienia dla kadry pedagogicznej stanowią usługi w zakresie opieki na dziećmi i młodzieżą w ramach przepisów o systemie oświaty.

Głównym celem usługi wyżywienia prowadzonej przez Zespół Szkół w W. jest zapewnienie prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych i wspierania prawidłowego rozwoju uczniów.

Od 1 września 2014 r. stołówka będzie przygotowywała posiłki dla dzieci z Przedszkola, które jest odrębną jednostką budżetową.

Między Zespołem Szkół a Przedszkolem zawarta zostanie umowa na przygotowywanie i sprzedaż posiłków. Zespół Szkół zamierza obciążać Przedszkole fakturą VAT ze stawką zwolnioną (faktura stanowić będzie jedynie sumę kosztów tzw. "wsadu do kotła", natomiast koszty wytworzenia posiłków i utrzymania stołówki realizowane będą w ramach planu finansowego Zespołu Szkół). Organem nadrzędnym dla ww. jednostek (Zespołu Szkół i Gminnego Przedszkola) jest Urząd Gminy. Obie placówki są jednostkami budżetowymi i żadna nie jest płatnikiem VAT.

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Zgodnie z uregulowaniem art. 67a ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę.

Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie do treści art. 67a ust. 3 cyt. ustawy, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższego, funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są między innymi powołane.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że usługi wyżywienia, świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, przez stołówki szkolne na rzecz dzieci i młodzieży tej jednostki, spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.).

Natomiast usługi wyżywienia świadczone, przez stołówki szkolne dla pracowników pedagogicznych tej szkoły należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegającymi na ich żywieniu, mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne, przy czym, jak już wskazano powyżej, ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez szkołę.

W konsekwencji, usługi te również podlegają zwolnieniu od podatku do towarów i usług stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż skoro stołówka działa na podstawie ww. przepisów ustawy o systemie oświaty, to świadczone przez Wnioskodawcę usługi stołówkowe na rzecz pracowników pedagogicznych szkoły, które jak wskazano powyżej należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.

W przypadku zaś, gdy posiłki przygotowywane i sprzedawane będą przez Wnioskodawcę będącego jednostką budżetową, na rzecz innej jednostki budżetowej, tj. przedszkola kupującego posiłki na rzecz swoich dzieci, to do takiej sprzedaży ma zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 7 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, iż prawidłowym jest zastosowanie co do wyżej opisanej sprzedaży zwolnienia od podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl