IBPP1/443-160/14/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku prywatnego najmu nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 lutego 2014 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku prywatnego najmu nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi aptekę i z tego tytułu nalicza podatek VAT oraz prowadzi PKPiR.

W miesiącu lutym 2014 r. Wnioskodawca wynajął w ramach najmu prywatnego pomieszczenia na działalność przychodni - budynek stanowi prywatną własność Wnioskodawcy, który nigdy nie używał go w swojej działalności gospodarczej. Z tego tytułu Wnioskodawca będzie uzyskiwać przychody opodatkowane ryczałtem dla najmu prywatnego. Wysokość przychodów z tego tytułu w skali roku nie przekroczy 100 tysięcy złotych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od przychodów z najmu prywatnego w związku z faktem bycia czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawca musi również bez względu na wysokość przychodu naliczyć podatek VAT w wysokości 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z najmu prywatnego majątku nie łączą się z przychodami z działalności gospodarczej. W związku z powyższym sam fakt bycia czynnym podatnikiem VAT z działalności gospodarczej nie powoduje naliczenia podatku od przychodów uzyskiwanych poza tą działalnością czyli z wynajmu prywatnego majątku. Wnioskodawca uważa, że do momentu nie przekroczenia z najmu prywatnego 150 tys. złotych przychody te będą zwolnione z podatku VAT i nie będzie konieczne naliczenie podatku VAT z tego tytułu. Zwolnienie to wynika z art. 113 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z powyższego wynika, iż najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych, a jak wiadomo, zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe. W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia apteki. W lutym 2014 r. Wnioskodawca wynajął pomieszczenia na działalność przychodni w budynku, który stanowi prywatną własność Wnioskodawcy i który nigdy nie był używany do działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Należy jednak mieć na uwadze, że w podatku VAT, w odróżnieniu od podatku dochodowego nie występuje pojęcie "najmu/dzierżawy prywatnego" i "najmu/dzierżawy w ramach działalności gospodarczej". W świetle przepisów ustawy o VAT działalnością gospodarczą jest każda czynność najmu czy dzierżawy niezależnie od tego, czy wynajmujący/wydzierżawiający działalność tę zarejestrował czy nie i niezależnie od tego czy przedmiot najmu/dzierżawy stanowi środek trwały w jego zarejestrowanej działalności czy nie.

Zatem w sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji pomieszczenia budynku, które Wnioskodawca wynajmuje na działalność przychodni od miesiąca lutego 2014 r., niewątpliwie są wykorzystywane do działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Skoro więc każdy najem na gruncie podatku VAT jest działalnością gospodarczą to jego rozpoczęcie przez Wnioskodawcę stanowi nic innego jak tylko poszerzenie zakresu prowadzonej do tej pory działalności w zakresie apteki.

Tym samym Wnioskodawca jako osoba fizyczna będąca jednocześnie już zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT jest zobowiązany opodatkować podatkiem VAT również obroty uzyskiwane z tytułu najmu.

Nie można bowiem traktować wybiórczo czynności wykonywanych przez tę samą osobę fizyczną i tego samego podatnika podatku VAT. Jeżeli dana osoba jest już zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT to opodatkowaniu podlega każda czynność wykonana przez tę osobę spełniającą definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 36 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika natomiast, że Wnioskodawca wynajmuje pomieszczenia należącego do niego budynku na działalność przychodni, zatem wynajem ten nie może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu 23% stawką VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w związku z usługami najmu może on korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

Zgodnie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 cyt. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Powyższe przepisy dotyczą jednak podatników, którzy nie są jeszcze zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a zatem nie dotyczą one Wnioskodawcy.

Prowadząc zatem działalność gospodarczą w zakresie wskazanych we wniosku usług, Wnioskodawca nie ma prawnej możliwości, aby dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług, poszczególne rodzaje wykonywanych czynności traktować odrębnie i w związku z tym dla prowadzenia apteki występować jako podatnik czynny natomiast dla usług najmu przyjmować limit zwolnienia.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia apteki, to z tytułu świadczenia usług najmu pomieszczeń budynku na działalność przychodni, które podlegają opodatkowaniu 23% stawką VAT, nie może korzystać ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ustawy o VAT, ponieważ prowadzenie apteki oraz usługi najmu są świadczone przez Wnioskodawcę jako podatnika VAT czynnego w ramach tej samej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż do momentu przekroczenia z najmu prywatnego 150 tys. złotych przychody te będą zwolnione z podatku VAT i nie będzie konieczne naliczanie z tego tytułu podatku VAT, a zwolnienie to wynika z art. 113 ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.