IBPP1/443-159/14/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia zakresu odpowiedzialności solidarnej Wnioskodawcy, na rzecz którego dokonano dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy o VAT wraz z podmiotem dokonującym dostawy tych towarów za jego zaległości podatkowe w części podatku proporcjonalnie przypadającej na dostawę dokonaną na rzecz Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 17 lutego 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia zakresu odpowiedzialności solidarnej Wnioskodawcy, na rzecz którego dokonano dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy o VAT wraz z podmiotem dokonującym dostawy tych towarów za jego zaległości podatkowe w części podatku proporcjonalnie przypadającej na dostawę dokonaną na rzecz Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) specjalizuje się w transporcie drogowym towarów wg PKD 4941Z. Od sierpnia 2013 r. Wnioskodawca podpisał umowę z firmą zewnętrzną. Przedmiotem umowy jest dostarczanie paliwa ciekłego - oleju napędowego do zbiornika nadziemnego wyposażonego w dystrybutor znajdujący się na bazie manewrowej.

Paliwo jakie jest dostarczane od firmy zewnętrznej jest w bardzo konkurencyjnej cenie niż paliwo sprzedawane na stacjach paliw. Wnioskodawca zajmuje się w 100% transportem drogowym towarów i 60% kosztów stanowi paliwo do jego ciągników siodłowych. Dnia 1 października 2013 r., po zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, kontrahent Wnioskodawcy nie wpłacił kaucji gwarancyjnej, o której wspomina art. 105b ustawy: "w dodanym art. 105b ustawy o VAT znajdują się uregulowania dotyczące kaucji gwarancyjnej, podmiot dokonujący dostawy towarów, nie posiadający zaległości podatkowych, będzie mógł złożyć w urzędzie skarbowym kaucję gwarancyjną zabezpieczenie zapłaty podatku w związku z dokonaniem dostaw tych towarów. Wysokość kaucji gwarancyjnej będzie musiała odpowiadać co najmniej jednej piątej kwoty podatku należnego przypadającej na dostawy towarów dokonane w danym miesiącu na rzecz danego podatnika, lub wysokość co najmniej 3.000.000 złotych". Rozmowy z kontrahentem Wnioskodawcy były wymijające jednak w konwersacji zdeklarował, że co miesiąc będzie wysyłał Wnioskodawcy drogą elektroniczną niezaleganie z urzędu skarbowego. Za miesiąc październik i listopad Wnioskodawca otrzymał druk niezalegania z urzędu skarbowego, natomiast za miesiąc grudzień 2013 r. otrzymał oświadczenie, że nie zalega w urzędzie skarbowym podając w treści faktury za miesiąc grudzień jakie wystawił dla Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak Wnioskodawca ma się odnieść do poniższego przepisu: "w myśl art. 105a ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik, na rzecz którego dokonano dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy o VAT, odpowiadał będzie solidarnie wraz z podmiotem dokonującym dostawy tych towarów, za jego zaległości podatkowe w części podatku proporcjonalnie przypadającej na dostawę dokonaną na rzecz tego podatnika, jeżeli: 1) wartość ww. towarów nabywanych od jednego podmiotu dokonującego ich dostawy, bez kwoty podatku, przekroczyła w danym miesiącu kwotę 50 000 złotych, oraz 2) w momencie dostawy tych towarów podatnik wiedział lub miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że cała kwota podatku przypadająca na dokonaną na jego rzecz dostawę lub jej część nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego".

Wnioskodawca zwrócił się do biura rachunkowego, żeby przedstawiło swoje stanowisko i interpretację zmiany ustawy, które stwierdziło, że odpowiedzialność solidarna to taki łańcuch dostawy paliwa: rafineria - importer - hurtownik - pośrednik (kontrahent Wnioskodawcy) - detalista (Wnioskodawca) i każdy odpowiada solidarnie tzn. detalista odpowiada też za zaległości hurtownika, który dostarcza paliwo pośrednikowi; nie tylko odpowiada za zaległości pośrednika. Ale ta interpretacja jest chyba błędna w odniesieniu ww. przepisu.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli będą spełnione warunki dotyczące zmiany ustawy to wtedy Wnioskodawca odpowiada solidarnie, ale tylko za faktury wystawione na Wnioskodawcę i proporcjonalnie do wysokości zadłużenia z faktur nie zapłaconych do urzędu skarbowego i dotyczących faktur wystawionych na Wnioskodawcę, co odpowiednio reguluje zmiana ustawy: "Podstawą objęcia nabywcy odpowiedzialnością solidarną będzie wyłącznie zaległość podatkowa dostawcy wynikająca z nie wpłaconego przez niego podatku. Będzie to zatem podatek wynikający z deklaracji lub z decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, jeśli organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określiłby je w innej wysokości. W konsekwencji nie będzie możliwe orzeczenie odpowiedzialności solidarnej, w przypadku gdy dostawca wykaże w swoim rozliczeniu kwotę różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT. Nabywcy będą mogli odpowiadać za nie wpłacony podatek wyłącznie w części przypadającej na dostawę dokonaną na ich rzecz. Kwota ta będzie uwzględniać również podatek naliczony u dostawcy związany z tą dostawą". Dlatego w myśl tego zapisu Wnioskodawca uważa, że nie może odpowiadać solidarnie za zaległości podatkowe dotyczące całego łańcucha dostawców do pośrednika, który dostarcza paliwo Wnioskodawcy, tylko odpowiada solidarnie za zaległości podatkowe tylko swojego pośrednika i to proporcjonalnie do wystawionych faktur na Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Od 1 października 2013 r. wprowadzono instytucję odpowiedzialności podatkowej nabywcy za zobowiązania podatkowe w VAT sprzedawcy w zakresie dostaw towarów wymienionych w dodanym do ustawy o VAT załączniku nr 13 (towary wrażliwe), tj.: niektórych wyrobów stalowych nieobjętych mechanizmem odwrotnego obciążenia, paliw, złota nieobrobionego.

Odpowiedzialność solidarną podatnika z podmiotem dokonującym dostawy reguluje przepis art. 105a ustawy.

I tak na mocy art. 105a ust. 1 podatnik, o którym mowa w art. 15, na rzecz którego dokonano dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, odpowiada solidarnie wraz z podmiotem dokonującym tej dostawy za jego zaległości podatkowe w części podatku proporcjonalnie przypadającej na dostawę dokonaną na rzecz tego podatnika, jeżeli:

Podatnik miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że cała kwota podatku przypadająca na dokonaną na jego rzecz dostawę towarów lub jej część nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego, jeżeli okoliczności towarzyszące tej dostawie towarów lub warunki, na jakich została ona dokonana, odbiegały od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie tymi towarami, w szczególności jeżeli cena za dostarczone podatnikowi towary była bez uzasadnienia ekonomicznego niższa od ich wartości rynkowej (art. 105a ust. 2).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika zatem, że podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, na rzecz którego dokonano dostawy towarów wrażliwych, odpowiada solidarnie wraz z podmiotem dokonującym tej dostawy za jego zaległości podatkowe, przy czym odpowiedzialność podatkowa nabywcy jest ograniczona do części podatku proporcjonalnie przypadającej na dokonaną na jego rzecz dostawę tych towarów. Odpowiedzialność podatkowa nabywcy będzie miała zastosowanie w odniesieniu do transakcji o dużej wartości, tj. w przypadku gdy wartość nabywanych towarów wrażliwych od jednego dostawcy, bez kwoty podatku, przekroczyła w danym miesiącu kwotę 50 000 zł.

Przesłanka do zastosowania tej instytucji wystąpi, gdy w momencie dokonania dostawy towarów wrażliwych nabywca wiedział lub miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że cała kwota podatku przypadająca na dokonaną na jego rzecz dostawę tych towarów lub jej część nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego.

Stosownie do art. 105b ust. 1 ustawy o VAT podmiot dokonujący dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, nieposiadający zaległości podatkowych, może złożyć w urzędzie skarbowym kaucję gwarancyjną stanowiącą zabezpieczenie zapłaty podatku w związku z dokonywaniem dostaw tych towarów. Warunek nieposiadania zaległości podatkowych ocenia się według stanu na dzień składania kaucji gwarancyjnej.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca specjalizuje się w transporcie drogowym towarów wg PKD 4941Z. Od sierpnia 2013 r. Wnioskodawca podpisał umowę z firmą zewnętrzną. Przedmiotem umowy jest dostarczanie paliwa ciekłego - oleju napędowego do zbiornika nadziemnego wyposażonego w dystrybutor znajdujący się na bazie manewrowej. Paliwo jakie jest dostarczane od firmy zewnętrznej jest w bardzo konkurencyjnej cenie niż paliwo sprzedawane na stacjach paliw. Wnioskodawca zajmuje się w 100% transportem drogowym towarów i 60% kosztów stanowi paliwo do jego ciągników siodłowych. Dnia 1 października 2013 r., po zmianie ustawy podatku od towarów i usług, kontrahent Wnioskodawcy nie wpłacił kaucji gwarancyjnej, o której wspomina art. 105b ustawy. Rozmowy z kontrahentem Wnioskodawcy były wymijające jednak w konwersacji zdeklarował, że co miesiąc będzie wysyłał Wnioskodawcy drogą elektroniczną niezaleganie z urzędu skarbowego. Za miesiąc październik i listopad Wnioskodawca otrzymał druk niezalegania z urzędu skarbowego, natomiast za miesiąc grudzień 2013 r. otrzymał oświadczenie, że nie zalega w urzędzie skarbowym podając w treści faktury za miesiąc grudzień jakie wystawił dla Wnioskodawcy.

Na tle tak przedstawionego zdarzenia przyszłego wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zakresu jego odpowiedzialności solidarnej za zaległości podatkowe, a mianowicie czy odpowiedzialność solidarna Wnioskodawcy ograniczona jest tylko do kontrahenta Wnioskodawcy (dostawcy, będącego pośrednikiem), czy też Wnioskodawca (detalista) odpowiada za zaległości hurtownika w następującym łańcuchu dostawy paliwa: rafineria - importer - hurtownik - pośrednik (kontrahent Wnioskodawcy) - detalista (Wnioskodawca).

Odnosząc się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy należy stwierdzić, że przepis art. 105a ust. 1 ustawy o VAT, stanowiący o odpowiedzialności solidarnej odnosi się do bezpośredniego dostawcy towarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy o VAT. W przepisie tym ustawodawca stwierdził bowiem, że podatnik na rzecz którego dokonano dostawy wyrobów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy o VAT odpowiada solidarnie wraz z podmiotem dokonującym tej dostawy. Podmiotem dokonującym dostawy na rzecz nabywcy jest jego bezpośredni dostawca, a nie wszystkie podmioty w łańcuchu dostawy konkretnego wyrobu. Zatem należy stwierdzić, że odpowiedzialność solidarna, o której mowa w art. 105a ustawy o VAT, dotyczy wyłącznie dostaw realizowanych na rzecz Wnioskodawcy (detalisty) przez jego bezpośredniego dostawcę (pośrednika) i nie obejmuje ewentualnych zaległości podatkowych powstałych na wcześniejszych etapach obrotu towarem. Tym samym Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności solidarnej za zaległości hurtownika, który nie dokonał na rzecz Wnioskodawcy dostawy towarów wrażliwych.

Wnioskodawca odpowiada solidarnie za zaległości podatkowe jedynie ze swoim dostawcą i tylko w części podatku proporcjonalnie przypadającej na dostawę dokonaną na rzecz Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nie może odpowiadać solidarnie za zaległości podatkowe dotyczące całego łańcucha dostawców do pośrednika, który dostarcza paliwo Wnioskodawcy, tylko odpowiada solidarnie za zaległości podatkowe tylko swojego pośrednika i to proporcjonalnie do wystawionych faktur na Wnioskodawcę - uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.