IBPP1/443-1578/11/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 21 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 listopada 2011 r. (data wpływu 4 listopada 2011 r.), pismem z dnia 15 listopada 2011 r. (data wpływu 21 listopada 2011 r.) oraz pismem z dnia 2 grudnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 października 2011 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 listopada 2011 r. (data wpływu 4 listopada 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1578,1579/11/AS z dnia 3 listopada 2011 r. oraz pismem z dnia 15 listopada 2011 r. (data wpływu 21 listopada 2011 r.) i pismem z dnia 2 grudnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza sprzedać zabudowaną nieruchomość gruntową, położoną w K. przy ul. M. 1-3, na potrzeby statutowe - siedziby C. w K. Nieruchomość tworzą działki ewidencyjne o nr 141,140/2, 142/3 o łącznej powierzchni 1.898 m ^2. Powyższe działki są oznaczone w rejestrze gruntów jako: inne tereny zabudowane, zaś w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania jako tereny zabudowy mieszkaniowej z usługami.

Zabudowę powyższej nieruchomości stanowią:

* budynek biurowy przy ul. M. 3: o pow. użytkowej 1.485,5 m ^2, wybudowany w 1997 r., a oddany do użytku decyzją Prezydenta K. z dnia 17 września 1998 r., wprowadzony następnie do ewidencji majątku trwałego P., od 30 lipca 2007 r. oddany w najem C. - na czas nieokreślony, obecnie wynajmowany nadal przez C. od P. Budynek nie był modernizowany i ulepszany w rozumieniu przepisów podatkowych;

* budynek usługowo-handlowy przy ul. M. 1: o pow. użytkowej 133,25 m ^2, przedwojenny, zakupiony wraz z działką nr 141 i działką nr 140/2 w 1992 r., wpisany do ewidencji środków trwałych P. w latach 1996-2004, w okresie tym modernizowany więcej niż 30% wartości początkowej; od 1 września 2004 r. wykreślony z ewidencji środków trwałych P., pozostaje w małżeńskiej wspólności ustawowej p. L. S.-K. i p. Z. K., od tego czasu wynajmowany innym podmiotom dłużej niż 2 lata.

W uzupełnieniu z dnia 4 listopada 2011 r. Wnioskodawca wskazał, że nie jest właścicielem ani wspólnikiem firmy P.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Działkę ewidencyjną o nr 142/3 Wnioskodawca zakupił 12 czerwca 1992 r.

Działka ewidencyjna o nr 142/3 będzie działką zabudowaną w momencie sprzedaży. Na działce ewidencyjnej o nr 142/3 znajduje się budynek biurowy przy ul. M. 3 w K.

Budynek usługowo-handlowy przy ul. M. 1 w K. znajduje się wyłącznie na działce ewidencyjnej nr 141. Działka ewidencyjna nr 140/2 jest działką niezabudowaną.

Działka ewidencyjna nr 140/2 jest działką niezabudowaną dla której nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W istniejącym Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego dla K. uchwalonym Uchwałą nr XXX/97 Rady Miejskiej K. z XXX 1997 r. teren działki ewidencyjnej nr 140/2 opisany jest jako strefa zainwestowania miejskiego o wysokiej intensywności zabudowy. Działka ewidencyjna nr 140/2 jest gruntem przeznaczonym pod zabudowę. Pozostałe działki ewidencyjne nr 142/31 nr 141 są działkami zabudowanymi.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316):

* budynek biurowy przy ul. M. 3 (działka ewidencyjna nr 142/3) symbol PKOB sekcja 1 dział 12 grupa 122,

* budynek usługowo-handlowy przy ul. Maja 1 (działka ewidencyjna nr 141) symbol PKOB sekcja I dział 12 grupa 123.

Pierwsze zasiedlenie obydwu budynków jako oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu - w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535) - nastąpiło poprzez oddanie ich w najem:

* w przypadku budynku handlowo-usługowego przy ul. M. 1 najem trwał od 4 września 2003 r. do 28 lutego 2008 r.,

* w przypadku budynku biurowego przy ul. M. 3 najem trwa od 30 lipca 2007 r. do chwili obecnej.

Wnioskodawca nie wykorzystywał w żaden sposób nieruchomości (budynków lub ich części, gruntu) od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży. Nie wykorzystywał nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym na żaden z budynków lub ich części.

Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na ulepszenie budynków lub ich części.

Budynki lub budowle nie były przez Wnioskodawcę ulepszane, ani wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca nie składał deklaracji VAT-7 oraz zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R oraz nie odprowadzał podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego przy budowie budynku biurowego.

Wnioskodawca nie dokonał odliczenia kwoty podatku naliczonego przy budowie budynku biurowego.

Nakłady ulepszeniowe budynku handlowo-usługowego przy ul. M. 1 zostały oddane do użytkowania 1 lipca 2003 r. Wnioskodawca nie dokonywał w całości odliczenia kwoty podatku naliczonego w związku z tą inwestycją.

Budynek biurowy przy ul. M. 3 został oddany do użytkowania pierwszemu użytkownikowi w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu tj. najem 30 lipca 2007 r. Został oddany przez P.

Po ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiącym co najmniej 30% wartości początkowej budynku usługowo-handlowego nastąpiło jego oddanie pierwszemu użytkownikowi w dniu 4 września 2003 r. Został oddany przez P.

Wykreślenie od dnia 1 września 2004 r. z ewidencji środków trwałych P. budynku usługowo-handlowego nie miało na celu wykorzystania nieruchomości do innego rodzaju prowadzonej działalności. W związku z wykreśleniem z ewidencji środków trwałych P. budynku usługowo-handlowego Wnioskodawca nie dokonał korekty podatku VAT.

W uzupełnieniu z dnia 15 listopada 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości. Były to sprzedaże polegające na zamianie, w których drugą stroną był Urząd Miasta K. Ostatnia sprzedaż nieruchomości została dokonana 22 czerwca 2011 r. na rzecz K. Wnioskodawca uczestniczył w tych transakcjach jedynie formalnie ze względu na fakt, że między nim, a żoną jest wspólność ustawowa małżeńska. Nieruchomości były wykorzystywane w prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy działalności gospodarczej P.

Właścicielem nieruchomości przy ul. M. 1-3 w K. Wnioskodawca jest tylko formalnie ze względu na fakt, że między Wnioskodawcą a żoną jest wspólność ustawowa małżeńska. Nieruchomość była zakupiona w celu prowadzenia przez żonę Wnioskodawcy L. S.-K. działalności gospodarczej P. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę bezpośrednio, ani do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie korzystał z budynku handlowo-usługowego ani po 28 lutego 2008 r., ani wcześniej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 2 grudnia 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż na działce 140/2 znajdują się miejsca parkingowe czyli budowla w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz. U. Nr 89, poz. 414), która jest trwale z gruntem związana, a więc działka nr 140/2 jest działką zabudowaną.

Parking (działka ewidencyjna nr 140/2) został wybudowany wyłącznie ze środków prowadzonej działalności gospodarczej P. Inwestycja trwała w latach 1997 r. do 1998 r. i jest wykorzystywany wyłącznie przez P.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości zabudowanej jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa nieruchomości przy ul. M. 1-3 w Katowicach będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, zwanej dalej ustawą) w zw. z art. 29 ust. 5 tej ustawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

* dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

* pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez "pierwsze zasiedlenie", zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

* wybudowaniu lub

* ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przypadku obydwu budynków dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Pierwsze zasiedlenie obydwu budynków jako oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu - w rozumieniu przepisów ustawy - nastąpiło poprzez oddanie ich w najem: w przypadku budynku przy ul. M. 1 najem trwał od 2004 r. dłużej niż 2 lata, w przypadku budynku przy ul. M. 3 najem trwa od 2007 r. do chwili obecnej.

Kwestię dostawy gruntu, na którym znajdują się budynki rozstrzyga art. 29 ust. 5 ustawy o VAT. Zgodnie z nim, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

To oznacza, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części. Jeżeli zatem dostawa budynku biurowego i usługowo-handlowego korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa nieruchomości gruntowej, oznaczonej jako działki nr 141, 140/2 i 142/3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać zabudowaną nieruchomość gruntową, położoną w K. przy ul. M. 1-3, na potrzeby statutowe - D. w K. Nieruchomość tworzą działki ewidencyjne o nr 141,140/2, 142/3 o łącznej powierzchni 1.898 m ².

Zabudowę powyższej nieruchomości stanowią:

* budynek biurowy przy ul. M. 3: o pow. użytkowej 1.485,5 m ^2, wybudowany w 1997 r., a oddany do użytku decyzją Prezydenta Katowic z dnia 17 września 1998 r., wprowadzony następnie do ewidencji majątku trwałego P., od 30 lipca 2007 r. oddany w najem C. - na czas nieokreślony, obecnie wynajmowany nadal przez C. od P. Budynek nie był modernizowany i ulepszany w rozumieniu przepisów podatkowych;

* budynek usługowo-handlowy przy ul. M. 1: o pow. użytkowej 133,25 m ^2, przedwojenny, zakupiony wraz z działką nr 141 i działką nr 140/2 w 1992 r., wpisany do ewidencji środków trwałych P. w latach 1996-2004, w okresie tym modernizowany więcej niż 30% wartości początkowej; od 1 września 2004 r. wykreślony z ewidencji środków trwałych P., pozostaje w małżeńskiej wspólności ustawowej p. L. S.-K. i p. Z. K., od tego czasu wynajmowany innym podmiotom dłużej niż 2 lata,

* parking znajdujący się na działce nr 140/2.

Wnioskodawca nie jest właścicielem ani wspólnikiem firmy P.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca nie wykorzystywał w żaden sposób nieruchomości (budynków lub ich części, gruntu) od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży. Nie wykorzystywał nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym na żaden z budynków lub ich części.

Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na ulepszenie budynków lub ich części.

Budynki lub budowle nie były przez Wnioskodawcę ulepszane, ani wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca nie składał deklaracji VAT-7 oraz zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R oraz nie odprowadzał podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego przy budowie budynku biurowego.

Wnioskodawca nie dokonał odliczenia kwoty podatku naliczonego przy budowie budynku biurowego.

Nakłady ulepszeniowe budynku handlowo-usługowego przy ul. M. 1 zostały oddane do użytkowania 1 lipca 2003 r. Wnioskodawca nie dokonywał w całości odliczenia kwoty podatku naliczonego w związku z tą inwestycją.

Wnioskodawca dokonywał wcześniej sprzedaży innych nieruchomości, jednakże Wnioskodawca uczestniczył w tych transakcjach jedynie formalnie ze względu na fakt, że między nim, a żoną jest wspólność ustawowa małżeńska. Nieruchomości były wykorzystywane w prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy działalności gospodarczej P.

Właścicielem nieruchomości przy ul. M. 1-3 w K. Wnioskodawca jest tylko formalnie ze względu na fakt, że między Wnioskodawcą a żoną jest wspólność ustawowa małżeńska. Nieruchomość była zakupiona w celu prowadzenia przez żonę Wnioskodawcy L. S.-K. działalności gospodarczej P. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę bezpośrednio, ani do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie korzystał z budynku handlowo-usługowego ani po 28 lutego 2008 r., ani wcześniej.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do planowanej dostawy nieruchomości, gdyż nic nie wskazuje aby dokonując sprzedaży tej nieruchomości działał w takim charakterze. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykorzystywał w żaden sposób nieruchomości od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży, w tym nie wykorzystywał nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Nieruchomość ta była zakupiona i faktycznie wykorzystywana w celu prowadzenia przez żonę Wnioskodawcy działalności gospodarczej natomiast Wnioskodawca jest współwłaścicielem ze względu na fakt, że między Wnioskodawcą a żoną jest wspólność ustawowa małżeńska.

Z powyższego wynika zatem, że w przedmiotowej sprawie w istocie to żona Wnioskodawcy nabyła wskazane nieruchomości dla potrzeb swojej działalności gospodarczej, tak więc to na niej jako podatniku będzie spoczywał obowiązek odpowiedniego rozliczenia całości planowanej transakcji.

Zatem Wnioskodawca dokonując dostawy przedmiotowych działek jako ich współwłaściciel nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT i nie będzie wykonywał działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Zatem w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż dostawa przez Wnioskodawcę opisanej nieruchomości nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa nieruchomości przy ul. M. 1-3 w K. będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29 ust. 5 tej ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Aby bowiem daną czynność można było uznać za korzystającą ze zwolnienia od podatku VAT, to w pierwszej kolejności musi to być czynność, która w ogóle podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i dla której podmiot ją wykonujący działa w charakterze podatnika, a w przedmiotowej sprawie sytuacja taka nie występuje.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W kwestii dotyczącej zastosowania częściowego odliczenia podatku VAT oraz konieczności dokonania korekty podatku naliczonego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.