IBPP1/443-1514/11/AZb

Pisma urzędowe

Status: Nieoceniane

Pismo z dnia 28 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-1514/11/AZb

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy otrzymujący nieodpłatne świadczenie usług w zakresie udzielonego poręczenia kredytowego, ma obowiązek odprowadzenia podatku VAT należnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy otrzymujący nieodpłatne świadczenie usług w zakresie udzielonego poręczenia kredytowego, ma obowiązek odprowadzenia podatku VAT należnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca tj. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność gospodarczą w nieruchomościach należących do innego przedsiębiorcy, w tym przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą.

Za wynajem pomieszczeń i gruntów Spółka z o.o. obciążana jest co miesiąc fakturą za czynsz. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością korzysta z kredytu w rachunku bieżącym. Kredyt wykorzystywany jest na finansowanie bieżącej działalności.

Kredyt przyznawany jest na okres roku. W okresie luty, marzec 2012 Spółka z o.o. będzie starać się o ponowne przyznanie kredytu. Przyznanie kredytu wiąże się z koniecznością jego zabezpieczenia. Zabezpieczenie nastąpi w formie udzielenia poręczenia przez przedsiębiorcę tj. osobę fizyczną prowadzącą działalność i wynajmującą Spółce z o.o. nieruchomości, poprzez poręczenie tym majątkiem.

Działalność polegająca na wykonywaniu usług poręczenia nie jest przedmiotem działalności przedsiębiorcy poręczającego. Poręczenie zostaje udzielone nieodpłatnie. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością rozpoznaje w udzielonym poręczeniu tj. ustanowienie hipoteki na nieruchomości wynajmującego na rzecz banku, nieodpłatne świadczenie usług.

Pytanie Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością dotyczy obowiązku wykazania podatku VAT należnego od nieodpłatnego świadczenia usług w świetle przepisów obowiązujących po 1 kwietnia 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymujący nieodpłatne świadczenie usług - w zakresie udzielonego poręczenia kredytowego, jest w obowiązku odprowadzenia podatku VAT należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, u niego czyli otrzymującego nieodpłatne świadczenie usług - w zakresie udzielonego poręczenia kredytowego, nie powstanie obowiązek w podatku VAT należnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., a od dnia 26 sierpnia 2011 r. tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

eksport towarów;

import towarów;

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stosownie art. 7 ust. 2 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w nieruchomościach należących do innego przedsiębiorcy, w tym przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą.

W związku z tak przedstawionym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy otrzymujący nieodpłatne świadczenie usług - w zakresie udzielonego poręczenia kredytowego, ma obowiązek odprowadzenia podatku VAT należnego.

Mając na względzie przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, które Wnioskodawca uczynił przedmiotem interpretacji indywidualnej, nie nakładają na Wnioskodawcę jako otrzymującego nieodpłatne poręczenie kredytowe, obowiązku opodatkowania podatkiem należnym wskazanych we wniosku czynności, które zostaną dokonane przez podmiot odrębny od Wnioskodawcy.

Z treści wniosku nie wynika bowiem, aby Wnioskodawca zamierzał dokonać jakąkolwiek dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, lub też świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT na rzecz kontrahenta, wprost przeciwnie, to kontrahent Wnioskodawcy udzieli Spółce nieodpłatnego poręczenia. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka rozpoznaje w udzielonym poręczeniu tj. ustanowieniu hipoteki na nieruchomości wynajmującego na rzecz banku, nieodpłatne świadczenie usług, jednakże to nie Spółka będzie wykonującym wskazane czynności, lecz podmiotem je nabywającym.

Wobec powyższego, jak już wskazano powyżej, u Wnioskodawcy jako otrzymującego nieodpłatne świadczenie usług - w zakresie udzielonego poręczenia kredytowego, nie powstanie obowiązek w podatku VAT należnym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem ORD-IN wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl