IBPP1/443-147/14/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 5 lutego 2014 r. (data wpływu 12 lutego 2014 r.) uzupełnionym pismem z 28 kwietnia 2014 r. (data wpływu 5 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży 4 działek nabytych w 2007 r. - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży 4 działek nabytych w 2007 r.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 kwietnia 2014 r. (data wpływu 5 maja 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 17 kwietnia 2014 r. znak: IBPP1/443-147/14/LSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o udzielenie interpretacji w zakresie przepisów prawa podatkowego związanej z zamierzoną sprzedażą nieruchomości niezabudowanej oraz wyjaśnienia czy jest w poniżej opisanej sprawie zobowiązany do zapłacenia podatku VAT.

Ww. nieruchomość gruntowa położona jest w R. i składa się z czterech parcel o numerach geodezyjnych: 1069/40, 1070/40, 1060/43, 1061/43 o powierzchni łącznej 0,3647 ha, stanowiących całość gospodarczą. Wnioskodawca wraz z mężem nabył te nieruchomości jako małżeństwo ze środków prywatnych do majątku wspólnego w roku 2007 od dwóch różnych osób fizycznych, jako osoby fizyczne nieprowadzące żadnej działalności gospodarczej bez podatku VAT.

Wnioskodawca wraz z mężem nie wykonywał podziałów tych gruntów ani żadnych inwestycji (np. uzbrojenie, ogrodzenie, itp) jak również nie wykonywał żadnych działań marketingowych zmierzających do ich zbycia. W dniu ich nabycia czyli 19 czerwca 2007 r. według planu zagospodarowania przestrzennego Miasta R. były (i są) położone w terenach zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności i jednorodzinnej z usługami. Wnioskodawca wraz z mężem opłaca od tych gruntów podatek rolny.

Dodatkowo Wnioskodawca informuje że:

1. 27 marca 2007 r. Wnioskodawca dokonał wraz z mężem zbycia nieruchomości gruntowej niezabudowanej (1,14 ha) położonej w R. w terenach usług komercyjnych i składającej się z trzech parcel tworzących całość gospodarczą. Wnioskodawca wraz z mężem nie dokonywał ich podziału, a zostały przez nich nabyte w 1997 r. od osób fizycznych.

2. W dniu 12 stycznia 2012 r. Wnioskodawca dokonał (B.) zbycia z majątku osobistego parceli budowlanej (bez dokonywania podziału tejże działki) położonej w R. o powierzchni 600 m kw. nabytej w drodze spadku po zmarłej Mamie S., a uzyskaną kwotę w całości przeznaczył do budowy domu jednorodzinnego.

3. Wnioskodawca wraz z mężem jest ubezpieczony w K. Mąż od 5 lat przebywa na rencie chorobowej.

Wnioskodawca dodaje, że wszystkie grunty nabyte przez Wnioskodawcę miały być docelowo przeznaczone: w części dla jedynej córki Wnioskodawcy pod budowę jej domu i zabezpieczeniem materialnym jej przyszłości oraz wnuków Wnioskodawcy, a także w części jego materialnym zabezpieczeniem na starość. Córka jednakże wyjechała na stale do Holandii i tam również urodziły się wnuki Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie nosił się nigdy z zamiarem profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Jego plany na przyszłość wiążą się również z zamieszkaniem w pobliżu córki i dlatego zmuszony jest wyprzedać swój majątek.

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Grunty zakupione w 2007 r. od chwili sprzedaży nie były wykorzystywane w żaden sposób. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowych działek do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane do działalności rolniczej. Wnioskodawca nie dokonywał żadnej sprzedaży żadnych produktów rolnych pochodzących z przedmiotowych działek, ponieważ nie były wykorzystywane one do działalności rolniczej, ani żadnej innej. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym. Wnioskodawca nie prowadzi działalności rolniczej, nie jest podatnikiem VAT czynnym. W stosunku do planowanej sprzedaży działek Wnioskodawca nie podejmował i nie zamierza podjąć takich działań jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zmiana przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej ani innych podobnych działań. Działki, które mają być przedmiotem sprzedaży nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Przed sprzedażą Wnioskodawca nie zamierza dokonywać żadnego uatrakcyjnienia tych działek np. przez doprowadzenie sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, wody, energii ani żadnych innych. Przed sprzedażą Wnioskodawca nie zamierza wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla tych działek.

Na chwilę obecną Wnioskodawca nie wie, na co przeznaczy środki finansowe uzyskane ze sprzedaży tych działek. Wnioskodawca nie wie, czy ktokolwiek złoży propozycję ich zakupu.

Wnioskodawca nie podejmował i nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek. Wnioskodawca będzie oczekiwał na oferty zakupu od ewentualnych nabywców. Wnioskodawca nie będzie stosować żadnych form ogłoszeń o sprzedaży.

Od wcześniej sprzedanych działek wymienionych we wniosku, Wnioskodawca nie odprowadzał podatku VAT, nie składał deklaracji VAT-7, nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Działki nabyte w 1997 r., a sprzedane w 2007 r. nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej, rolniczej, na cele najmu ani dzierżawy. Przyczyną sprzedaży tych działek był brak środków finansowych na uruchomienie planowanej tam działalności gospodarczej oraz stale pogarszający się stan zdrowia męża Wnioskodawcy (przebywa na rencie chorobowej od lutego 2008 r. - wcześniej na długotrwałym zwolnieniu chorobowym). Środki uzyskane z tej sprzedaży w części zostały ulokowane na kontach bankowych oraz w części zostały przeznaczone na zakup innych nieruchomości gruntowych. Jedną z nich Wnioskodawca wykorzystał do budowy nowego domu dla potrzeb osoby niepełnosprawnej ruchowo (mąż). Pozostałe miały być docelowo przeznaczone dla jedynej córki Wnioskodawcy pod budowę jej domu i zabezpieczeniem materialnym dla jej przyszłości oraz wnuków Wnioskodawcy. Córka Wnioskodawcy jednakże wyjechała na stałe do Holandii i tam również urodziły się wnuki Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie nosił się nigdy z zamiarem profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca uważa, że jest to jego majątek osobisty, który nabył ze środków prywatnych. Plany Wnioskodawcy na przyszłość wiążą się z zamieszkaniem w pobliżu swojej córki (poza Polską).

Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości gruntowe oprócz wymienionych we wniosku, jednakże na chwilę obecną nie planuje ich sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest w opisanej sprawie zobowiązany do zapłacenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie dojdzie do dostawy towarów i Wnioskodawca nie będzie w odniesieniu do planowanej transakcji sprzedaży występować w charakterze podatnika od podatku VAT wobec czego nie będzie na Wnioskodawcy ciążył obowiązek zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży tych gruntów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jak i w art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem, jak wskazano wyżej, dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działania podmiotu dokonującego tej dostawy wskażą znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Wskazać należy, że ustawodawca nie określił wymogów formalnych, którym odpowiadać ma podatnik, aby mógł być uznany za producenta, usługodawcę lub handlowca.

Z treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie fakt wystąpienia pojedynczych z nich.

Analizując opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę we wniosku w kontekście powyższych orzeczeń TSUE stwierdzić należy, że Wnioskodawca w zakresie odnoszącym się do wskazanych we wniosku nieruchomości gruntowych nie podejmował działań porównywalnych z działalnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca nie nabył 4 działek o pow. 0,3647 ha w 2007 r. celem ich dalszej odsprzedaży bowiem docelowo miały być przeznaczone: w części dla jedynej córki Wnioskodawcy pod budowę jej domu oraz do budowy nowego domu dla potrzeb osoby niepełnosprawnej ruchowo (mąż Wnioskodawcy) i jako zabezpieczenie materialne przyszłości córki oraz wnuków Wnioskodawcy, a także w części materialnym zabezpieczeniem na starość.

Zakup gruntów sfinansowany został ze środków prywatnych do majątku wspólnego.

W stosunku do planowanej sprzedaży działek Wnioskodawca nie podejmował i nie zamierza podjąć takich działań jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zmiana przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej ani innych podobnych działań. Działki nie były też przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Przed sprzedażą Wnioskodawca nie zamierza dokonywać żadnego uatrakcyjnienia tych działek oraz nie zamierza wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla tych działek.

Wnioskodawca nie podejmował i nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek - będzie oczekiwał na oferty zakupu od ewentualnych nabywców. Wnioskodawca nie będzie stosować żadnych form ogłoszeń o sprzedaży.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT ani rolnikiem ryczałtowym.

Powodem sprzedaży nieruchomości jest chęć zamieszkania Wnioskodawcy w pobliżu swojej córki (poza Polską), która wyjechała na stale do Holandii gdzie także urodziły się wnuki Wnioskodawcy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w celu dokonania planowanej sprzedaży 4 działek zakupionych w 2007 r., Wnioskodawca nie będzie angażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie będzie wykazał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku nieruchomości porównywalne do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Wprawdzie Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości gruntowe jednak nie są one na chwilę obecną przeznaczone do sprzedaży.

Zatem planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż 4 działek budowlanych niezabudowanych będzie dokonana z majątku prywatnego Wnioskodawcy. Zakup tych gruntów nie został bowiem dokonany w celu sprzedaży tylko Wnioskodawca nabył te działki w 2007 r. dla jedynej córki pod budowę jej domu i zabezpieczenie materialne dla jej przyszłości oraz wnuków Wnioskodawcy. Natomiast przyczyną sprzedaży są plany Wnioskodawcy związane z zamieszkaniem w pobliżu córki i koniecznością wyprzedaży swojego majątku.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca zbywając przedmiotowe nieruchomości nie będzie dokonywał tego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Sprzedaż tych nieruchomości odbędzie się w ramach zbycia majątku osobistego, a więc w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z wniosku nie wynika aby w celu sprzedaży Wnioskodawca podejmował szereg czynności typowych dla obrotu nieruchomościami angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców.

Zatem planowana sprzedaż działek nie zostanie dokonana w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując, sprzedaż nieruchomości opisanych we wniosku przez osobę fizyczną z majątku osobistego nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, ponieważ sprzedający nie działał i nie będzie działał w tym przypadku jako podatnik podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że Wnioskodawca nie będzie w odniesieniu do planowanej transakcji sprzedaży występować w charakterze podatnika od podatku VAT i nie będzie na nim ciążył obowiązek zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży tych gruntów, należało uznać za prawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia opodatkowania dostawy działek nabytych w 1997 r. a sprzedanych w 2007 r. i w 2012 r. oraz pozostałych działek, które jeszcze Wnioskodawca posiada, gdyż Wnioskodawca nie zadał pytania w tym zakresie i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie. Jeżeli Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem indywidualnej interpretacji w tym zakresie, winien wystąpić z odrębnym wnioskiem, w którym opisze zaistniały w tej sprawie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), przedstawi własne stanowisko, zada stosowne pytanie oraz uiści należną opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem niedotyczącym indywidualnej sprawy Wnioskodawcy oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.