IBPP1/443-1455/11/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011 r. (data wpływu 16 września 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 10 listopada 2011 r. (data wpływu 10 listopada 2011 r.) oraz z dnia 15 listopada 2011 r. (data wpływu 16 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2011 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 10 listopada (data wpływu 10 listopada 2011 r.) oraz z dnia 15 listopada 2011 r. (data wpływu 16 listopada 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 listopada 2011 r. znak IBPP1/443-1455/11/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W 1977 r. Wnioskodawca zakupił wraz z żoną działkę budowlaną bez podatku VAT o powierzchni 2500 m ².

Działka została zakupiona ze wspólnego dorobku i nie była zakupiona w celach handlowych, tylko w celu powiększenia własnej działki siedliskowej.

Działka ta została podzielona na dwie części - jedna 696/29 o powierzchni 1310 m ^2, druga 695/29 o powierzchni 1190 m ^2. Wnioskodawca wraz z żoną planował wybudować na nich dom.

Grunt od momentu nabycia do chwili przyszłej sprzedaży nie był i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy, ani działalności gospodarczej.

Działka w żaden sposób nie została uatrakcyjniona.

Z braku środków finansowych Wnioskodawca wraz z żoną nie rozpoczął budowy domu.

Aktualnie, ze względów finansowych, Wnioskodawca wraz z żoną chce sprzedać tę działkę, a ze środków ze sprzedaży wybudować dom na innym terenie, ponieważ posiada jeszcze inną nieruchomość gruntową.

Wnioskodawca nie posiada z żoną rozdzielności majątkowej.

Aktualnie Wnioskodawca ma zawieszoną działalność gospodarczą od kilku lat, jednakże działka, o której mowa w żaden sposób nie była i nie jest związana z działalnością.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT, jak i jego żona.

Nie odprowadzono podatku VAT z tytułu sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży, cena działki powinna zostać powiększona o podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży działki, nie będzie konieczne opodatkowanie podatkiem VAT. Wnioskodawca wraz z żoną działkę zakupił z zamiarem budowy domu, nie w celach handlowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku, w 1977 r. Wnioskodawca zakupił wraz z żoną działkę budowlaną bez podatku VAT o powierzchni 2500 m ^2. Działka została zakupiona ze wspólnego dorobku i nie była zakupiona w celach handlowych, tylko w celu powiększenia własnej działki siedliskowej.

Działka ta została podzielona na dwie części - jedna 696/29 o powierzchni 1310 m ^2, druga 695/29 o powierzchni 1190 m ^2. Wnioskodawca wraz z żoną planował wybudować na nich dom.

Grunt od momentu nabycia do chwili przyszłej sprzedaży nie był i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy, ani działalności gospodarczej. Działka w żaden sposób nie została uatrakcyjniona. Aktualnie, ze względów finansowych, Wnioskodawca wraz z żoną chce sprzedać tę działkę, a ze środków ze sprzedaży wybudować dom na innym terenie, ponieważ posiada jeszcze inną nieruchomość gruntową. Aktualnie Wnioskodawca ma zawieszoną działalność gospodarczą od kilku lat, jednakże działka, o której mowa w żaden sposób nie była i nie jest związana z działalnością. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT.

Z uzupełnionego wniosku wynika ponadto, że Wnioskodawca zlikwidował działalność gospodarczą z dniem 14 listopada 2011 r. Wcześniej dokonał sprzedaży dwóch działek budowlanych w 2009 r., jednakże były to działki otrzymane w darowiźnie od matki. Z tytułu tej sprzedaży nie odprowadził podatku VAT. Podziału obecnie sprzedawanej działki zakupionej w 1977 r. dokonano w 2001 r. ze względu na dzieci. Na jednej z działek miał być wybudowany dom dla starszego syna. Młodszemu na drugiej działce miał być wybudowany dom w późniejszym terminie. Przed podziałem na działce była łąka, którą tylko koszono, ze względu na estetykę. Działka posiada klasyfikacje, z której wynika przeznaczenie mieszkalne-niskie. Nie wydano dla przedmiotowego gruntu decyzji o warunkach zabudowy. W momencie sprzedaży grunt nie będzie zabudowany. W dalszym ciągu jest to łąka.

Mając na uwadze powyższe, w przedmiotowej sprawie sprzedaż podzielonej na dwie części działki, jako dokonywaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okoliczności dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion częstotliwości. Wnioskodawca sprzedając grunt nabyty ponad 30 lat temu i nieuatrakcyjniony w żaden sposób, korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Biorąc pod uwagę powyższe, planowana sprzedaż podzielonej na dwie części działki, w przedstawionym we wniosku opisie, nie będzie mieścić się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, a co za tym idzie dostawa ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. organ zauważa, że niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), zatem interpretację wydać można na rzecz jednej osoby fizycznej, a nie dla małżonków. Jeżeli małżonek Wnioskodawcy jest zainteresowany uzyskaniem dla siebie interpretacji indywidualnej, powinien złożyć odrębny wniosek, przedstawić właściwy dla siebie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), pytanie oraz własne stanowisko w sprawie, jak również wnieść odrębną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.