IBPP1/443-1452/08/EA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy Ł. N., przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2008 r. (data wpływu 27 listopada 2008 r.) oraz pismem z dnia 28 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur związanych z dobudową sali gimnastycznej do budynku SP i Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w N. realizowaną w latach 2005-2006 - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 września 2008 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur związanych z dobudową sali gimnastycznej do budynku SP i Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w N. realizowaną w latach 2005-2006.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 listopada 2008 r. (data wpływu 27 listopada 2008 r.) oraz pismem z dnia 28 listopada 2008 r. będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 listopada 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Obiekt sali gimnastycznej jest przy budynku Szkoły Podstawowej i Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w N. Kubatura obiektu 18 457,7 m ^3, powierzchnia całkowita 2 312. W szkole uczy się 295 dzieci. W miejscowości N. znajdują się 472 budynki mieszkalne, które zamieszkuje 1767 mieszkańców, 11 pensjonatów, 3 ośrodki wczasowe, 3 hotele, pola kempingowe i karawaningowe. W miejscowości działa klub sportowy z 3 sekcjami. W okolicznych miejscowościach brak tego typu obiektu. Sala gimnastyczna pozwala na podniesienie kultury i sprawności fizycznej oraz zagospodarowanie wolnego czasu. Równocześnie wyrównuje szanse w dostępie do edukacji sportowej pomiędzy uczniami z obszarów wiejskich i miejskich. Stwarza dostęp społeczności lokalnych do podstawowej infrastruktury sportowej. Obiekt sali gimnastycznej jest własnością Gminy i jest przez nią utrzymywany. Obiektem zarządza Dyrektor Szkoły na podstawie upoważnienia, podległy bezpośrednio Wójtowi Gminy. Obiekt jest wykorzystywany większość czasu przez dzieci i młodzież szkół: Szkoła Podstawowa N. oraz Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych N. w godzinach popołudniowych oraz wieczornych sala służy młodzieży z terenu Gminy Ł. N. jak i spoza terenu. Jest również w niewielkim stopniu wynajmowana zespołom sportowym komercyjnie.

Dobudowa sali gimnastycznej służy czynnościom opodatkowanym tj. wynajem sali gimnastycznej innym podmiotom oraz czynnościom zwolnionym tj. edukacji sportowej. Obiekt sali gimnastycznej został przekazany w zarządzanie Dyrektorowi SP N. nieodpłatnie. Z tego tytułu nie wystąpił po stronie Gminy podatek należny. Czynność dotycząca "przekazania mienia" nie miała charakteru wyposażenia przez Gminę innego podmiotu tj. szkoły w mienie. Faktury VAT na dobudowę sali gimnastycznej były wystawiane na Urząd Gminy w okresie od 5 sierpnia 2005 r. do 6 grudnia 2006 r. Umowa najmu podmiotowej sali gimnastycznej zawierana jest między osobami fizycznymi i prawnymi. Umowy najmu sali gimnastycznej zawierane są z Gminą Ł. N. Faktury za wynajem sali gimnastycznej są wystawiane przez Urząd Gminy i Urząd Gminy rozlicza podatek należny z nich wynikający. Urząd Gminy Ł. N. jest zarejestrowany jako podatnik VAT dla czynności podatkowych Gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostateczna wersja pytania sformułowana w uzupełnieniu wniosku z dnia 25 listopada 2008 r. - data wpływu 27 listopada 2008 r.):

Czy gmina jako podatnik VAT może odliczyć podatek VAT od towarów i usług dla wydatków poniesionych na dobudowę sali gimnastycznej.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 25 listopada 2008 r. - data wpływu 27 listopada 2008 r.), Gmina jako podatnik VAT nie może odliczyć podatku VAT od towarów i usług dla wydatków poniesionych na dobudowę Sali gimnastycznej. Zrealizowana inwestycja nie jest związana z czynnościami opodatkowanymi, które to urząd może odliczyć. Czynnością opodatkowaną dla Gminy jako podatnika VAT jest wynajem sali gimnastycznej. Faktury wystawione przez wykonawcę były na roboty ogólnobudowlane, sanitarne i elektryczne, a więc na czynności podlegające opodatkowaniu. Gminie z tego tytułu nie przysługuje odliczenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku VAT obowiązujące do dnia 30 listopada 2008 r. bowiem jej przedmiotem jest wskazany przez Wnioskodawcę stan faktyczny zaistniały w okresie od dnia 5 sierpnia 2005 r. do dnia 6 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów na terytorium kraju zasadniczo rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent). W myśl art. 33 ust. 1, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy. Jak wynika z powyższego, urząd gminy nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu ww. art. 9 ustawy o samorządzie gminnym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Urząd gminy jest jednostką pomocniczą służącą do wykonywania zadań gminy oraz obsługi techniczno organizacyjnej gminy.

Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe gminy i urzędu gminy, również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu gminy. Zatem Urząd Gminy działając w imieniu Gminy realizuje zadania własne Gminy. Natomiast zdolność prawną i zdolność do dokonywania czynności prawnych ma Gmina, nie zaś Urząd Gminy.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 142, poz. 1020) urząd gminy nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej, dotyczącej rozliczeń podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych oraz dla ich urzędów, obsługujących od strony techniczno organizacyjnej te osoby prawne. Urząd Gminy jest więc aparatem pomocniczym organu wykonawczego, który nie posiada podmiotowości prawnej. Powyższe oznacza, że podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności może być wyłącznie Gmina, w żadnym zaś przypadku Urząd Gminy.

Jak już podano na wstępie zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle powyższego przepisu jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty, województwa), ze względu na przyznaną im ustawowo osobowość prawną, są podatnikami podatku od towarów i usług, o ile spełnią pozostałe warunki wskazane w art. 15 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. - o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej NIP. Dla celów rozliczeń podatku od towarów i usług, Gmina i Urząd Gminy powinny stosować jednakowe oznaczenie NIP nadane Gminie, a w związku z wykonywanymi przez nie czynnościami powinno być wystawiane jedno rozliczenie deklaracyjne VAT - 7 niezależnie czy daną czynność należy przypisać gminie, czy też obsługującemu ją od strony techniczno-organizacyjnej urzędowi gminy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Urząd Gminy Ł. N. jest zarejestrowany jako podatnik VAT dla czynności podatkowych Gminy.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy).

Jak wynika z powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a zatem w sytuacji braku związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego lub zwrotu różnicy podatku.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Stosownie do postanowień art. 88 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o VAT, przepis ww. art. 88 ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

Jak już wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jednocześnie, wg ust. 2 tego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Wobec powyższego, podatnik może realizować prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, w stosunku do wszystkich zakupów, które są powiązane z czynnościami opodatkowanymi, przy czym zastosowanie proporcji ma na celu określenie wartości podatku naliczonego służącego wyłącznie tym czynnościom.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług).

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów, o których mowa w art. 87 ust. 3, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy o VAT).

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ww. ustawy o VAT).

W myśl art. 90 ust. 10 ww. ustawy w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Należy jednocześnie zaznaczyć, że ww. proporcjonalne odliczenie podatku naliczonego dotyczy wyłącznie zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi, tj. wykonywanymi przez podatnika w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Jeżeli zatem Wnioskodawca wykonuje zarówno czynności mieszczące się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT (mogą to być zarówno czynności opodatkowane i zwolnione) jak i czynności niepodlegające temu podatkowi, to mając na uwadze regulacje zawarte w przepisie art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, dla ustalenia kwoty podatku naliczonego przysługującego do odliczenia należy zastosować dwuetapowy podział podatku naliczonego.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić jaka część zakupów, których Wnioskodawca nie potrafi wyodrębnić i jednoznacznie przypisać do danego rodzaju czynności, służy działalności nieobjętej podatkiem VAT (niepodlegającej opodatkowaniu). Natomiast w drugim etapie, w odniesieniu do wydatków związanych z działalnością gospodarczą (mogą to być zarówno czynności opodatkowane jak i zwolnione), Wnioskodawca winien ustalić właściwą proporcję jako udział rocznego obrotu z działalności gospodarczej opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej (i zwolnionej, jeśli również takiej będą służyły dokonane zakupy).

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca dobudował salę gimnastyczną, która jest jego własnością i jest przez niego utrzymywana. Obiektem zarządza Dyrektor Szkoły na podstawie upoważnienia, podległy bezpośrednio Wójtowi Gminy. Obiekt jest wykorzystywany większość czasu przez dzieci i młodzież szkół: Szkoła Podstawowa N. oraz Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych N., w godzinach popołudniowych oraz wieczornych sala służy młodzieży z terenu Gminy Ł. N. jak i spoza terenu. Jest również w niewielkim stopniu wynajmowana zespołom sportowym komercyjnie.

Obiekt sali gimnastycznej został przekazany w zarządzanie Dyrektorowi SP N. nieodpłatnie. Z tego tytułu nie wystąpił po stronie Gminy podatek należny. Czynność dotycząca "przekazania mienia" nie miała charakteru wyposażenia przez Gminę innego podmiotu tj. szkoły w mienie. Faktury VAT na dobudowę sali gimnastycznej były wystawiane na Urząd Gminy w okresie od 5 sierpnia 2005 r. do 6 grudnia 2006 r. Umowy najmu podmiotowej sali gimnastycznej zawierane są między osobami fizycznymi i prawnymi. Umowy najmu sali gimnastycznej zawierane są z Gminą Ł. N. Faktury za wynajem sali gimnastycznej są wystawiane przez Urząd Gminy i Urząd Gminy rozlicza podatek należny z nich wynikający.

Jak już wskazano wyżej, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zatem z tytułu świadczenia usług (najmu) Gmina, a tym samym reprezentujący ją Urząd Gminy, osiąga obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w konsekwencji poniesione przez Gminę wydatki na inwestycje są związane między innymi z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

Reasumując, ze względu na związek poniesionych wydatków na inwestycję polegającą na dobudowie sali gimnastycznej do budynku SP i Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w N. realizowaną w latach 2005-2006 z czynnościami opodatkowanymi (uzyskiwaniem obrotów z tytułu najmu), Gminie, działającej poprzez Urząd Gminy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie w części związanej z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowa sala gimnastyczna została przekazana w zarządzanie Dyrektorowi SP N.

Czynność ta nie miała charakteru wyposażania przez Gminę innego podmiotu tj. Szkoły w mienie.

Zgodnie z cyt. wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 - art. 8 ust. 1 cyt. ustawy. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się także nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem VAT muszą być spełnione łącznie dwa warunki. Po pierwsze ustawa wyraźnie wskazuje, że nie ma podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Drugim warunkiem objęcia nieodpłatnych usług podatkiem VAT jest istnienie prawa podatnika do odliczenia całości lub części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Biorąc pod uwagę fakt, iż opisane we wniosku nieodpłatne świadczenie usług (nieodpłatne przekazanie mienia w zarządzanie Dyrektorowi SP N.) odbywa się w związku z prowadzoną przez gminę działalnością (wykonywanie we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność zadań publicznych) brak podstaw do traktowania tego nieodpłatnego przekazania jako odpłatnego świadczenia usług.

Tym samym czynność ta jako nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego realizacja przedmiotowej inwestycji związana jest z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. W zakresie realizacji zadań publicznych gmina jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 13 cyt. wyżej rozporządzenia. Jednakże w celu realizacji tych zadań dobudowana sala gimnastyczna została nieodpłatnie przekazana w zarządzanie Dyrektorowi SP N., a czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, iż nie ma w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy - nieodpłatne przekazanie mienia powstałego w wyniku przedmiotowej inwestycji do zarządzania odbyło się w związku z prowadzoną przez gminę działalnością (wykonywanie zadań publicznych).

Pokreślenia jednak wymaga fakt, iż mimo przekazania dobudowanej sali gimnastycznej w zarządzanie Dyrektorowi SP w N., prawo do czerpania pożytków z tytułu wynajmu niniejszej sali gimnastycznej zachował Wnioskodawca, bowiem umowy najmu sali gimnastycznej zawierane są z Gminą Ł. N., a faktury za wynajem sali gimnastycznej są wystawiane przez Urząd Gminy i Urząd Gminy rozlicza podatek należny z nich wynikający.

Reasumując, towary i usługi nabywane w okresie od 5 sierpnia 2005 r. do 6 grudnia 2006 r., związane z realizacją przedmiotowej dobudowy będą służyły w części czynnościom opodatkowanym wykonywanym przez Wnioskodawcę.

Zatem w świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dobudową sali gimnastycznej, jednakże tylko w takiej części, w jakiej przedmiotowe mienie służy wykonywaniu czynności opodatkowanych, z uwzględnieniem wyłączeń określonych w art. 88 ww. ustawy o VAT, natomiast w pozostałej części tj. związanej z wykonywaniem czynności niepodlegajacych opodatkowaniu, czy ewentualnie zwolnionych, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało takie prawo.

Zaznaczyć należy, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, która oznacza, że prawo do odliczenia podatku naliczonego winno być oceniane w momencie jego powstania.

Należy również pamiętać, że nie można utożsamiać samego prawa do odliczenia przysługującego podatnikowi z faktycznym odliczeniem.

Zauważyć ponadto należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Mogą one jedynie dokonać oceny czy podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług, w okolicznościach wskazanych przez samego podatnika, może zostać przez niego odliczony lub zwrócony w trybie przewidzianym przepisami ustawy o VAT, co też w przedmiotowej sprawie tut. organ uczynił. Pojęcie kosztu kwalifikowanego należy rozumieć zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Podsumowując w oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę jest nieprawidłowe, bowiem jak wskazano Wnioskodawcy, działającemu poprzez Urząd Gminy Ł. N., przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowej inwestycji w części w jakiej związana jest ona z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.