IBPP1/443-1286/12/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Izba Finansowa z dnia 18 września 2012 r. sygn. akt I FSK 1663/11 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 czerwca 2011 r. sygn. akt III SA/Gl 2540/10 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 17 grudnia 2012 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2010 r. (data wpływu 26 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 26 maja 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.).

W dniu 30 lipca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP1/443-485/10/AZb uznając, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego jest nieprawidłowe.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 30 lipca 2010 r. znak: IBPP1/443-485/10/AZb złożył skargę z dnia 4 października 2010 r., w której zażądał uchylenia w całości zaskarżonej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 1 czerwca 2011 r. sygn. akt III SA/Gl 2540/10 uchylił zaskarżoną interpretację z dnia 30 lipca 2010 r. znak: IBPP1/443-485/10/AZb.

Od powyższego wyroku, Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną, natomiast Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, Izba Finansowa, Wydział I, wyrokiem z dnia 18 września 2012 r. sygn. akt I FSK 1663/11 oddalił skargę kasacyjną.

W związku z powyższym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 czerwca 2011 r. sygn. akt III SA/Gl 2540/10 uprawomocnił się od dnia 18 września 2012 r. (data wpływu prawomocnego orzeczenia do tut. organu - 17 grudnia 2012 r.).

Wskutek powyższego, wniosek Strony z dnia 21 maja 2010 r. (data wpływu 26 maja 2010 r.), uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.), wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka posiada nieruchomość gruntową w użytkowaniu wieczystym, której właścicielem jest Skarb Państwa.

Spółka w bieżącym roku zamierza przenieść prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej na rzecz Gminy Miejskiej, reprezentowanej przez Prezydenta Miasta, w zamian za zobowiązania podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości, korzystając ze szczególnego trybu przewidzianego w art. 66 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), tj. przeniesienia własności praw majątkowych. Z obowiązujących obecnie przepisów prawa, a zwłaszcza przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) nie wynika wprost, czy przewidziany w Ordynacji podatkowej, szczególny tryb wygaśnięcia zobowiązań jest objęty zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przeniesienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w trybie art. 66 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej na rzecz Gminy Miejskiej, w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości, stanowiącego dochody budżetu Skarbu Państwa (w tym przypadku gminy), jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej, która jest własnością Skarbu Państwa, na rzecz Gminy Miejskiej w zamian za zobowiązania podatkowe, nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jedynie prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania podatkowego.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy jest Uchwała Siedmiu Sędziów NSA w Warszawie z dnia 8 października 2007 r. I FPS 2/07, stwierdzająca, że: przeniesienie własności rzeczy na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa (art. 66 § 1 Ordynacji podatkowej), nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu w świetle art. 2 ust. 3 pkt 3b ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Uchwała ta jednak została podjęta na tle nieobowiązującego już stanu prawnego, ale w ocenie sądu, jest ona nadal aktualna.

Na tle nowej ustawy o VAT zapadły również niżej wymienione wyroki sądów, z których wynika, że: "czynności, o jakich mowa w art. 66 Ordynacji podatkowej, stanowią dodatkowy mechanizm poboru podatku, stąd też nie jest możliwe obciążenie ich podatkiem od towarów i usług".

Wnioskodawca wskazał na wyroki:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania uchylonej interpretacji z dnia 30 lipca 2010 r. znak: IBPP1/443-485/10/AZb (tekst jedn.: w dniu 30 lipca 2010 r.) gdyż we wniosku z dnia 21 maja 2010 r. (data wpływu 26 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.), Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zdarzenia przyszłego, a niniejsza interpretacja została wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia tej samej sprawy i zastępuje uchyloną interpretację.

Zgodnie z przepisem art. 66 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego jest przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz:

W myśl art. 66 § 2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, przeniesienie następuje na wniosek podatnika:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca posiada nieruchomość gruntową w użytkowaniu wieczystym, której właścicielem jest Skarb Państwa.

Wnioskodawca w bieżącym roku zamierza przenieść prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej na rzecz Gminy Miejskiej, reprezentowanej przez Prezydenta Miasta, w zamian za zobowiązania podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości, korzystając ze szczególnego trybu przewidzianego w art. 66 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), tj. przeniesienia własności praw majątkowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy przeniesienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w trybie art. 66 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej na rzecz Gminy Miejskiej, w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości, stanowiącego dochody budżetu Skarbu Państwa (w tym przypadku gminy), jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W wydanym w przedmiotowej sprawie wyroku z dnia 1 czerwca 2011 r. sygn. akt III SA/Gl 2540/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził, iż "Reasumując należy stwierdzić, że podatek od towarów i usług jest podatkiem konsumpcyjnym, uiszczanym przez finalnego konsumenta na ostatnim szczeblu obrotu, a podstawę opodatkowania stanowią czynności wykonywane w ramach obrotu gospodarczego. Natomiast celem zawarcia umowy o przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych jest wyłącznie wygaśnięcie zobowiązania podatkowego, a więc zobowiązania o charakterze publicznoprawnym. Dlatego nie można stwierdzić, iż czynność ta jest realizowana w ramach obrotu gospodarczego, a nadto, że powoduje osiągnięcie wartości dodanej, która bezspornie stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod rozwagę, Sąd orzekający stanął na stanowisku, że przeniesienie prawa użytkowania wieczystego na rzecz prezydenta miasta w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków lokalnych stanowiących dochody budżetu nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tak więc wydając zaskarżoną interpretację, organ naruszył wskazane przepisy prawa materialnego, które to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy.

Przy ponownym rozpatrzeniu wniosku organ podatkowy zobligowany będzie do zmiany zaskarżonego postanowienia i uznania stanowiska podatnika za prawidłowe."

Również Naczelny Sąd Administracyjny w wydanym w przedmiotowej sprawie wyroku z dnia 18 września 2012 r. sygn. akt I FSK 1663/11 stwierdził, iż "Wobec tego tym istotnym elementem niepozwalającym na uznanie, że przeniesienie własności rzeczy lub prawa majątkowego w trybie art. 66 § 1 O.p. na rzecz Skarbu Państwa, gminy, powiatu lub województwa, w celu, bądź określając inaczej, w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego, podlega opodatkowaniu VAT, jest to, że w przypadku tej czynności mamy do czynienia z jednym ze sposobów poboru jednej z danin publicznych, tj. podatku od nieruchomości, charakteryzującego się cechą mającą znaczenie w sprawie, tj. nieekwiwalentnoścą. Nie ma wpływu na rozstrzygnięcie fakt, że do takiego wygaśnięcia zobowiązania podatkowego dochodzi z inicjatywy podatnika, ani to, że między organem jednostki samorządu terytorialnego, a podatnikiem zostanie zawarta stosowna umowa cywilnoprawna, bo jest ona częścią omawianej instytucji szczególnej formy zapłaty podatku. Przesądzającym jest natomiast fakt, że chodzi o zapłatę podatku, która może nastąpić w pieniądzu bądź w naturze, jako należności jednostronnie określanej przez państwo bądź jednostkę samorządu terytorialnego, a więc w sposób charakterystyczny dla stosunków administracyjno-prawnych, w odróżnieniu od cywilno-prawnych, bo wynikających ze stosunku podporządkowania. W tym miejscu jeszcze raz należy powołać nieekwiwalentność występującej w sprawie czynności zapłaty podatku, co wyklucza zaliczenie jej do odpłatnej dostawy towarów z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. Bez znaczenia jest przy tym argumentacja organu odwołująca się do niewyłączenia spornej czynności z zakresu działania u.p.t.u. na podstawie art. 6 tej ustawy, gdyż wyłączeniu na podstawie tego przepisu podlegają jedynie czynności co do zasady mieszczące się w zakresie przedmiotowym ustawy, a więc zaliczające się do czynności, o których mowa w art. 5 u.p.t.u., czyli np. objętych pojęciem "odpłatna dostawa". Z przypadkiem takim nie mamy natomiast do czynienia w sprawie właśnie ze względu na brak cechy odpłatności."

Biorąc zatem pod uwagę wydany w przedmiotowej sprawie wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 września 2012 r. sygn. akt I FSK 1663/11 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 czerwca 2011 r. sygn. akt III SA/Gl 2540/10, stwierdzić należy, że przeniesienie prawa użytkowania wieczystego na rzecz prezydenta miasta w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości stanowiącego dochody budżetu Skarbu Państwa, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że przeniesienie prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej, która jest własnością Skarbu Państwa, na rzecz Gminy Miejskiej w zamian za zobowiązania podatkowe, nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji, tj. w dniu 30 lipca 2010 r.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.