IBPP1/443-1240/13/KJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 grudnia 2013 r. (data wpływu 30 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z 17 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.) oraz pismem z 17 marca 2014 r. (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki zabudowanej nr 499 - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 7 marca 2014 r. znak: IBPP1/443-1240/13/KJ oraz pismem z 17 marca 2014 r. (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 marca 2014 r. znak: IBPP1/443-1240/13/KJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

W związku z prowadzeniem przez Wnioskodawcę racjonalnej gospodarki w zakresie posiadanego mienia, co szczegółowo precyzuje Uchwała Nr.. z dnia 23 listopada 2012 r. w sprawie zasad gospodarowania mieniem nieruchomości, które stały się zbędne dla realizacji działalności statutowej wojewódzkich jednostek organizacyjnych/wojewódzkich osób prawnych, Zarząd Województwa przeznacza do sprzedaży w formie przetargu. Sytuacja taka zaistniała w przypadku nieruchomości położonych w miejscowości C. tworzących kompleks wczasowy w pobliżu zbiornika wodnego zabudowany domkami letniskowymi - mowa o działkach ewidencyjnych nr: 637 o pow. 0,6395 ha, 496 o pow. 1,1480 ha oraz 499 o pow. 1,2006 ha. Po podjęciu Uchwały Zarządu Województwa w sprawie przeznaczenia do sprzedaży w drodze przetargów ustnych nieograniczonych nieruchomości położonych w miejscowości C. rozpoczęto procedurę przetargową podając do publicznej wiadomości wykaz przedmiotowych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

Działka nr 637 o pow. 0,6395 ha zabudowana jest 5 domkami letniskowymi o konstrukcji drewnianej, betonowej podmurówce. Według Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy działka leży w obszarze terenów do przekształceń i rehabilitacji, według ewidencji posiada oznaczenia: Bi, RIVb, Lz-RIVb. Cenę nieruchomości nie obciążono podatkiem VAT.

W przypadku działki nr 499 o pow. 1,2006 ha zabudowanej studnią głębinową wraz z hydrofornią, dostarczającą wodę do sąsiadujących wokół domków, do ceny nieruchomości nie wprowadzono obciążenia w postaci podatku VAT, traktując tą działkę jako zabudowaną. Według Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy leży w obszarze oznaczonym konturem UT-tereny turystyczne, w ewidencji zaszeregowana jako: PsIV, RIVb, Lz-RIVb, Lz-PsIV, LsVI, a teren pod studnią jako Ba.

Działki leżą w obszarze, dla którego brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że:

1. Urząd Marszałkowski wykonuje zadania Województwa między innymi w zakresie sprzedaży nieruchomości stanowiących jego własność (na podstawie § 7.1. Uchwały Sejmiku Województwa z dnia 29 września 1999 r. w sprawie uchwalenia Statutu Województwa oraz w oparciu o § 5 ust. 1 Regulaminu Organizacyjnego Urzędu Marszałkowskiego stanowiącego załącznik do Uchwały Zarządu Województwa z dnia 27 sierpnia 2013 r.) i jest czynnym podatnikiem podatku VAT z mocy ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1590 z późn. zm.), w dniu 11 stycznia 1999 r. został nadany Numer Identyfikacji Podatkowej.

2. Studnia głębinowa wraz z hydrofornią podlegała działalności opodatkowanej jako usługi krótkoterminowego zagospodarowania (umowa na dostawę wody).

3. Województwo na podstawie decyzji Wojewody z dnia 28 lutego 2000 r. nabyło na własność, z mocy prawa nieodpłatnie z dniem 1 stycznia 1999 r. własność nieruchomości położonej w C. oznaczonej w operacie ewidencji gruntów i budynków jako działki nr 43/10, 43/13, 43/4 i 43/7.

W wyniku modernizacji ewidencji gruntów i budynków przeprowadzonej w obrębie C.:

* działka nr 43/7 o pow. 1,18 ha zmieniła oznaczenie i powierzchnię na działkę nr 496 o pow. 1,1480 ha,

* działka nr 43/13 o pow. 1,16 ha zmieniła oznaczenie i powierzchnię na działkę nr 499 o pow. 1,2006 ha

* działki nr 43/10 o pow. 0,23 ha i nr 43/4 o pow. 0,38 ha zmieniły oznaczenie i powierzchnię na działkę nr 637 o pow. 0,6395 ha

4. Studnia głębinowa została oddana do użytku w latach siedemdziesiątych XX wieku. Ostatnie pozwolenie wodnoprawne na pobór wody wydane Decyzją Starosty z dnia 15 października 2002 r.

5. Na pytanie tut. organu "Kiedy studnia głębinowa wraz z hydrofornią po raz pierwszy została zasiedlona w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), jaka czynność stanowiła to pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą..." Wnioskodawca odpowiedział: "Jak w pkt 4."

6. Studnia głębinowa wraz hydrofornią nie była przedmiotem najmu (dzierżawy) na rzecz osób trzecich.

7. Studnia głębinowa wraz z hydrofornią (symbol PKOB 2222) stanowi budowlę w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) i jest trwale z gruntem związana.

8. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie studni głębinowej wraz z hydrofornią.

9. Procedura sprzedaży działek została wstrzymana do czasu otrzymania interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania przedmiotowych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wystawiona do sprzedaży w formie przetargu działka ewidencyjna nr 499 faktycznie nie powinna być obciążona podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wystawiona do przetargu działka o nr 499, z uwagi na znajdującą się na niej studnię głębinową wraz z hydrofornią (budowla), została potraktowana jako zwolniona z podatku dostawa budowli, co precyzuje art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt oraz budynek spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Organy władzy publicznej są zatem podatnikami VAT w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem w zakresie dostawy nieruchomości Wnioskodawca działa w charakterze podatnika.

Jak stanowi art. 41. ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a, warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle powyższego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części na tym gruncie posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy - Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Dział 22 PKOB obejmuje Rurociągi, linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne. W dziale tym mieszczą się m.in. grupa 222 - Rurociągi sieci rozdzielczej i linie kablowe rozdzielcze. Natomiast grupa 222 obejmuje m.in. klasę 2222 - Rurociągi sieci wodociągowej rozdzielczej.

Obiekty budowlane niebędące budynkami Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych zalicza do obiektów inżynierii lądowej i wodnej stanowiąc, iż obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane nie sklasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Pojęcie obiektów inżynierii lądowej i wodnej odpowiada swym zakresem definicji budowli zawartej w art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, czynny podatnik podatku VAT, w związku z prowadzeniem racjonalnej gospodarki w zakresie posiadanego mienia przeznacza do sprzedaży w formie przetargu działkę nr 499. Działka ta jest zabudowana studnią głębinową wraz z hydrofornią, dostarczającą wodę do sąsiadujących wokół domków.

Wnioskodawca na podstawie decyzji Wojewody z dnia 28 lutego 2000 r. nabył na własność, z mocy prawa nieodpłatnie z dniem 1 stycznia 1999 r. własność nieruchomości położonej w C., oznaczonej w operacie ewidencji gruntów i budynków jako działki nr 43/10, 43/13, 43/4 i 43/7. W wyniku modernizacji ewidencji gruntów i budynków przeprowadzonej w obrębie C., działka nr 43/13 o pow. 1,16 ha zmieniła oznaczenie i powierzchnię na działkę nr 499 o pow. 1,2006 ha.

Studnia głębinowa znajdująca się na przedmiotowej działce została oddana do użytku w latach siedemdziesiątych XX wieku. Ostatnie pozwolenie wodnoprawne na pobór wody wydane Decyzją Starosty z dnia 15 października 2002 r.

Studnia głębinowa wraz hydrofornią nie była przedmiotem najmu (dzierżawy) na rzecz osób trzecich. Stanowi ona budowlę w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) (symbol PKOB 2222) i jest trwale z gruntem związana.

Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie studni głębinowej wraz z hydrofornią.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej studni głębinowej wraz z hydrofornią w formie przetargu nie będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabył nieruchomość na podstawie decyzji Wojewody, nabył ją na własność z mocy prawa nieodpłatnie z dniem 1 stycznia 1999 r., zatem nabycie nie zostało dokonane w ramach wykonania czynności opodatkowanych. Jak wskazał Wnioskodawca, studnia głębinowa wraz hydrofornią nie była przedmiotem najmu (dzierżawy) na rzecz osób trzecich.

Sprzedaż studni głębinowej wraz z hydrofornią będzie natomiast zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż:

* przy nabyciu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (budowla ta została nabyta na podstawie decyzji Wojewody),

* w odniesieniu do tej budowli Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jej ulepszenie.

W związku z powyższym, również dostawa gruntu - działki nr 499 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że wystawiona do przetargu działka o nr 499, z uwagi na znajdującą się na niej studnię głębinową wraz z hydrofornią (budowla), została potraktowana jako zwolniona z podatku dostawa budowli, co precyzuje art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. organ zauważa bowiem, że sprzedaż przedmiotowej studni głębinowej wraz z hydrofornią wraz z gruntem, na którym jest posadowiona (działka nr 499) będzie korzystała ze zwolnienia, jednak na podstawie innych przepisów niż wskazał Wnioskodawca to znaczy w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, a nie jak wskazał Wnioskodawca na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 496 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Niniejsza interpretacja nie dotyczy opodatkowania dostawy zabudowanej działki nr 637 gdyż w tym zakresie nie zadano pytania ani nie przedstawiono własnego stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.