IBPP1/443-1211/12/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu 23 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dostawy udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego oraz braku obowiązku wliczania tej sprzedaży do obrotu uprawniającego do zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT - jest prawidłowe,

* zwolnienia od podatku VAT dostawy udziału w sprzedawanym lokalu mieszkalnym na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT gdyż łączna kwota dochodów Wnioskodawcy z tytułu tej sprzedaży oraz wynajmu nie przekroczy kwoty 150.000 zł - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 listopada 2012 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek z dnia 20 listopada 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dostawy udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego oraz braku obowiązku wliczania tej sprzedaży do obrotu uprawniającego do zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT oraz

* zwolnienia od podatku VAT dostawy udziału w sprzedawanym lokalu mieszkalnym na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT gdyż łączna kwota dochodów Wnioskodawcy z tytułu tej sprzedaży oraz wynajmu nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 lutego 2013 r. znak IBPP1/443-1211/12/MS.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2008 r. wraz z dwoma osobami fizycznymi Wnioskodawca zakupił wspólnie (jako współwłasność po 1/3) działkę budowlaną wraz z budynkiem, który po zakupie był przez Wnioskodawcę i współwłaścicieli wynajmowany na cele działalności gospodarczej. Przychody z najmu były opodatkowane w formie zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. W 2011 r. Wnioskodawca i współwłaściciele rozpoczęli rozbudowę istniejącego budynku, która zakończona zostanie w 2012 r. W wyniku tej rozbudowy powstaną lokale mieszkalne oraz lokale użytkowe, które Wnioskodawca i współwłaściciele postanowili przeznaczyć na wynajem, z wyjątkiem jednego mieszkania, które zamierzają sprzedać - została zawarta umowa przedwstępna sprzedaży. Zakup oraz rozbudowa budynku została wykonana poza działalnością gospodarczą.

Udział w zakupie i rozbudowie budynku został sfinansowany z majątku osobistego Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług gdyż przychody z najmu nie przekraczają limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Po dokonaniu sprzedaży lokalu mieszkalnego udział w sprzedaży łącznie z przychodami z wynajmu lokali nadal nie przekroczy limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W przychodach z wynajmu lokali oraz sprzedaży mieszkania Wnioskodawca będzie partycypował w 1/3 ich wysokości.

Wnioskodawca nie prowadzi we własnym imieniu żadnej zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jestem współwłaścicielem spółki jawnej - hurtowni, lecz nie ma to żadnego związku z wynajmem i sprzedażą lokalu.

Wnioskodawca zaznacza, że w identycznej sytuacji znajduje się inna osoba, która zwracała się do tut. biura o interpretację, znak sprawy IBPP1/443-760/12/MS.

Lokal przeznaczony na sprzedaż jest lokalem nowym powstałym w wyniku rozbudowy. Lokal ten będzie sprzedany zaraz po wybudowaniu - zawarta została umowa przedwstępna. Przy rozbudowie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego gdyż Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT. Faktury związane z budową wystawione były na trzech współwłaścicieli. Lokal ten jest lokalem nowym powstał w wyniku rozbudowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, korzystając ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113, nie będąc czynnym podatnikiem VAT Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia VAT naliczonego od ponoszonych kosztów nabycia i rozbudowy nieruchomości. Ponieważ art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia od podatku sprzedaż nieruchomości w stosunku do których nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego Wnioskodawca uważa, że sprzedaż lokalu mieszkalnego jest na tej podstawie zwolniona z VAT.

Niezależnie od powyższego Wnioskodawca uważa, że art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług daje Wnioskodawcy prawo do zwolnienia od VAT udziału Wnioskodawcy w sprzedawanym lokalu mieszkalnym gdyż łączna kwota osobistych dochodów Wnioskodawcy z tytułu tej sprzedaży oraz wynajmu nie przekroczy kwoty 150.000,- PLN.

Wnioskodawca uważa, że w przypadku zwolnienia sprzedaży udziału w mieszkaniu z podatku VAT nie powiększy ona obrotu od którego zależy zwolnienie od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

* za prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dostawy udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego oraz braku obowiązku wliczania tej sprzedaży do obrotu uprawniającego do zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,

* za nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy udziału w sprzedawanym lokalu mieszkalnym na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT gdyż łączna kwota dochodów Wnioskodawcy z tytułu tej sprzedaży oraz wynajmu nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki poruszanej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące opisanych zdarzeń przyszłych w jednej interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel" (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowane konstytutywnego aspektu dostawy towarów, odwołując się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 k.c. współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Art. 45 k.c. definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów, jako rzeczy oraz ich części, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za towary udziały lub inne prawa o charakterze udziałowym, które dają ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności, czy też posiadania nieruchomości - art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1 z późn. zm.).

Jak już wskazano powyżej, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Czynność ta daje otrzymującemu towar prawo dysponowania rzeczą jak właściciel. Przepis nie wspomina stricte o przeniesieniu prawa własności. Mając na uwadze powyższe, sprzedaż udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego należy traktować jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza" na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar". Zgodnie z definicją zawartą we "Współczesnym słowniku języka polskiego" (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r.), "zamiar" oznacza "intencje zrobienia czegoś, zamysł, plan, projekt, chęć".

Wobec powyższego istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom oraz cel, który dana osoba ma osiągnąć wykonując dane czynności. Zatem przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów dostawa nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej, co może mieć miejsce również przy czynności dokonanej jednorazowo. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Wskazać należy, iż ustawodawca nie określił wymogów formalnych, którym odpowiadać ma podatnik, aby mógł być uznany za producenta lub handlowca oraz kiedy zamiar częstotliwego wykonywania czynności ma być ujawniony. Jednakże w okolicznościach niniejszej sprawy uprawniony jest wniosek, że wystarczającym jest, by okoliczności wskazujące na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy zaistniały w chwili ich wykonywania, zaś podmiot ich dokonujący zachowywał się jak handlowiec czy producent. Dla celów podatku VAT nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Opodatkowaniu tym podatkiem podlega dostawa towarów nie tylko wówczas, gdy dokonywana jest przez podatnika VAT, dla którego wykonywanie działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, również osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, które dokonują dostawy, czy też świadczą usługi stają się podatnikami podatku VAT, jeżeli okoliczności towarzyszące wykonywaniu czynności wskazują na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem podstawowym kryterium oceny dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku sprzedaży udziału w prawie własności mieszkania jest ustalenie czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 dotyczącym dostawy działek Trybunał stwierdził, że " (...) w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy, działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności (...)".

Z uwagi na powyższe, w świetle przedstawionych we wniosku okoliczności, stwierdzić należy, iż z treści wniosku nie wynika, aby w jakikolwiek sposób zakupiona przez Wnioskodawcę wraz z pozostałymi dwoma współwłaścicielami nieruchomość służyła celom osobistym Wnioskodawcy i w tych celach była zagospodarowana. Wprawdzie we wniosku stwierdzone zostało, że zakupiony i rozbudowany budynek został nabyty z majątku osobistego, jednakże Wnioskodawca nie wskazał sposobu wykorzystania zakupionej a następnie rozbudowanej nieruchomości na własne potrzeby. Wskazać należy, iż Wnioskodawca zakupił (jako współwłasność w 1/3) działkę budowlaną z posadowionym na niej budynkiem, który po zakupie był przez Wnioskodawcę i współwłaścicieli wynajmowany na cele działalności gospodarczej. Przychody z najmu były opodatkowane w formie zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. W 2011 r. Wnioskodawca i współwłaściciele rozpoczęli rozbudowę istniejącego budynku, którą zakończą w 2012 r. W wyniku tej rozbudowy powstaną lokale mieszkalne oraz lokale użytkowe, które Wnioskodawca i współwłaściciele przeznaczą na wynajem, z wyjątkiem jednego mieszkania, które zamierzają sprzedać.

Podkreślić zatem należy, iż zakup wskazanej we wniosku działki z posadowionym na niej budynkiem a następnie jego rozbudowa nie nastąpiła w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy, lecz z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu oraz sprzedaży lokali mieszkalnych. Wnioskodawca angażując własne środki na kupno udziału we własności nieruchomości gruntowej wraz z posadowionym na niej budynkiem a następnie na rozbudowę tego budynku, który nie został wykorzystany na potrzeby własne Wnioskodawcy, działał jak podmiot, który wykorzystuje podobne środki do profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

Zakup przez Wnioskodawcę w 2008 r. wraz z dwoma osobami fizycznymi działki budowlanej z posadowionym na niej budynkiem, który po zakupie był przez Wnioskodawcę i współwłaścicieli wynajmowany na cele działalności gospodarczej, jego rozbudowa, w wyniku której mają powstać lokale mieszkalne oraz lokale użytkowe, które Wnioskodawca i współwłaściciele przeznaczą na wynajem, z wyjątkiem jednego mieszkania, które zamierzają sprzedać, stanowią ciąg zdarzeń, które świadczą o zamiarze wykonywania w sposób aktywny działań w zakresie wynajmu i sprzedaży nieruchomości, poprzez angażowanie środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, w warunkach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 cyt. ustawy. Zachowania Wnioskodawcy uznać należy za przejaw prowadzenia przez niego działalności w sposób zorganizowany i w celu zarobkowym (prowadzenie przedsiębiorstwa w znaczeniu funkcjonalnym), a także przesądza o istnieniu zamiaru wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Stąd też wypełniona została dyspozycja art. 15 ust. 2 ustawy.

Z uwagi na powyższe okoliczności (nabycie gruntu wraz z posadowionym na niej budynkiem, wynajmowanym następnie przez Wnioskodawcę i współwłaścicieli na cele działalności gospodarczej, następnie rozbudowa tego budynku, w wyniku której powstały lokale mieszkalne i użytkowe przeznaczone na wynajem oraz jeden lokal mieszkalny przeznaczony na sprzedaż) sprzedaż udziału w prawie własności wskazanego we wniosku lokalu mieszkalnego zakwalifikować należy do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca dokonuje tych czynności jako podatnik podatku od towarów i usług. Wobec powyższego planowaną przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału w prawie własności przedmiotowego lokalu mieszkalnego należy traktować jako dostawę towaru dokonaną przez podatnika VAT, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosowanie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jak wynika z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Artykuł 41 ust. 12 ustawy o VAT stanowi, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ww. ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Natomiast zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone w art. 43 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi treść art. 43 ust. 7a cyt. ustawy.

Natomiast definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 cyt. ustawy o VAT, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak już wskazano Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem dostawa udziału w prawie własności przedmiotowego lokalu mieszkalnego będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie doszło do pierwszego zasiedlenia przedmiotowego lokalu mieszkalnego w rozumieniu art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, lokal ten jako lokal nowowybudowany nie był oddany do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem z uwagi na brzmienie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż dostawa udziałów w prawie własności przedmiotowego lokalu nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że w sytuacji gdy dostawa udziałów w prawie własności wskazanego we wniosku lokalu nie będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy rozstrzygnąć należy czy w sprawie znajdą zastosowanie postanowienia art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Zaznaczyć przy tym należy, iż dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy, ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, ponieważ przychody z wynajmu nie przekraczają limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem przy budowie lokalu Wnioskodawcy, jako podatnikowi zwolnionemu podmiotowo od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane w sprawie przepisy prawa stwierdzić należy, że sprzedaż udziału w prawie własności przedmiotowego lokalu mieszkalnego będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, gdyż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie (z wniosku wynika, iż lokal od razu po wybudowaniu będzie przedmiotem sprzedaży).

Stosowanie do zapisu art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000,00 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Za zgodą naczelnika urzędu skarbowego podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z dokumentów celnych oraz o kwotę podatku zapłaconą od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a także o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem:

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

Z powyższych przepisów wynika, że podatnicy mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego, na podstawie art. 113 ustawy o VAT. Od dnia 1 stycznia 2011 r. limit obrotu uprawniający podatnika do zwolnienia od podatku wynosi 150.000 zł (bez kwoty podatku) i dotyczy podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym tej kwoty.

Jednocześnie, jak już wcześniej stwierdzono, zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Mając na uwadze postanowienia art. 113 ust. 2 ustawy o VAT stwierdzić należy, że z uwagi na to, iż sprzedaż udziału w prawie własności wskazanego we wniosku lokalu mieszkalnego stanowi sprzedaż zwolnioną od podatku VAT, zatem obrót osiągnięty z tytułu tej sprzedaży nie powinien być ujmowany w wartości limitu obrotu o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie z tytułu sprzedaży udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, natomiast obrót z tytułu tej sprzedaży nie powinien być ujmowany w wartości limitu obrotu o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż dostawa udziału w prawie własności przedmiotowego lokalu mieszkalnego będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego jest na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwolniona od podatku (gdyż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego) oraz stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku zwolnienia sprzedaży udziału w mieszkaniu z podatku VAT nie powiększa ona obrotu od którego zależy zwolnienie podmiotowe od podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Za nieprawidłowe należało natomiast uznać stanowisko Wnioskodawcy, że art. 113 ust. 1 ustawy o VAT daje Wnioskodawcy prawo do zwolnienia od VAT udziału Wnioskodawcy w sprzedawanym lokalu mieszkalnym gdyż łączna kwota osobistych dochodów Wnioskodawcy z tytułu tej sprzedaży oraz wynajmu nie przekroczy kwoty 150.000 zł. Jak tut. organ wykazał bowiem w niniejszej interpretacji, do obrotu uprawniającego do zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT nie wlicza się kwoty obrotu uzyskanego z tytułu sprzedaży zwolnionej od podatku VAT o czym stanowi art. 113 ust. 2 ustawy o VAT. Zatem w przedmiotowej sprawie obrót ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nie może być ujmowany w wartości limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego. Wnioskodawca prowadząc działalność jako podatnik zwolniony podmiotowo musi wiedzieć jakie czynności wykonuje (co do zasady opodatkowane na podstawie ustawy o VAT, czy co do zasady korzystające ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ustawy) i do wartości sprzedaży uprawniającej do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie wlicza odpłatnej dostawy towarów zwolnionych od podatku VAT. Zatem np. zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dostawa udziału w lokalu mieszkalnym, czy zwolniony od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT wynajem lokali o charakterze mieszkalnym, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe; nie mogą być wliczane do obrotu uprawniającego do zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Na marginesie należy zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna została wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa i tut. organ nie jest nią związany.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.