IBPP1/443-1203/12/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2012 r. (data wpływu 20 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania na cele osobiste wspólników Wnioskodawcy zabudowanej nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 20 listopada 2012 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek z dnia 14 listopada 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania na cele osobiste wspólników Wnioskodawcy zabudowanej nieruchomości gruntowej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1203/12/MS z dnia 4 lutego 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką cywilną prowadzoną przez małżeństwo, posiadające wspólność majątkową. W grudniu 2003 r. w ramach spółki cywilnej została zakupiona zabudowana nieruchomość gruntowa, na którą składa się prawo wieczystego użytkowania na zasadzie wspólności łącznej wspólników spółki cywilnej, stanowiącej własność Skarbu Państwa, nieruchomości składającej się z dwóch działek oraz prawo własności znajdujących się na tych działkach budynku i budowli (tekst jedn.: plac betonowy i skład kruszywa oraz plac produkcyjny i infrastruktura posadowiona). Cena zakupu netto powyższej nieruchomości wyniosła 41.000 zł (wartość prawa wieczystego użytkowania) plus 59.000,00 zł (wartość budynków i budowli). Powyższa transakcja została udokumentowana fakturą VAT, w której wykazano sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu jako niepodlegającą podatkowi VAT, natomiast sprzedaż budynków i budowli jako zwolnioną z podatku VAT, w związku z czym Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT przy jej nabyciu.

Następnie w okresie od daty zakupu do listopada 2004 r. zostały poniesione wydatki na rozbudowę i modernizację budynku oraz budowli wchodzących w skład zakupionej nieruchomości w łącznej kwocie 933.130,53 zł.

W grudniu 2004 r. budynek powyższy (wraz z przylegającymi budowlami) został po raz pierwszy przez Wnioskodawcę wprowadzony do ewidencji środków trwałych i rozpoczęto jego amortyzację. Za wartość początkową budynku będącą podstawą do amortyzacji przyjęto kwotę 992.130,53 zł, stanowiącą sumę ceny nabycia budynku i budowli oraz kwoty wydatków poniesionych na ich rozbudowę i modernizację do dnia przyjęcia do użytkowania.

Równocześnie z przyjęciem budynku do środków trwałych nieruchomość (wraz z gruntem) została wynajęta na cele użytkowe innemu podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą, a usługa najmu została opodatkowana podstawową stawką VAT.

W latach 2005-2007 ponoszono kolejne wydatki na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, co miało odzwierciedlenie w ewidencji środków trwałych w postaci podniesienia jej wartości początkowej stanowiącej podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych; łącznie w powyższych latach wydatkowano na ten cel kwotę 557.004,56 zł. Od wszystkich ponoszonych nakładów na rozbudowę i modernizację ww. budynku i budowli odliczano podatek VAT.

Od 2007 r. do dnia dzisiejszego nie ponoszono już żadnych nakładów na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości.

Wspólnicy Wnioskodawcy w przyszłości planują wycofać powyższą nieruchomość z ewidencji środków trwałych spółki cywilnej, a następnie zawrzeć umowę darowizny (dalej zwaną: darowizna) na mocy której nieruchomość zostanie przekazana z majątku wspólnego wspólników, objętego umową spółki cywilnej do majątku odrębnego każdego z nich, przy czym każdy z poszczególnych wspólników nabędzie udział ułamkowy w nieruchomości odpowiadający jego udziałowi w zyskach spółki cywilnej. Ze względu na fakt, że przedmiotem darowizny jest nieruchomość, umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego. Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, iż wspólnicy nie planują rozwiązania spółki. Nadal będą prowadzić działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT (VAT-5 z dnia 18 kwietnia 2000 r.) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Zgłoszenie rejestracyjne dokonane zostało przez podatnika K. S.C. P. K., R. S. We wrześniu 2011 r. nastąpiła zmiana składu osobowego spółki oraz jej nazwy. Nieruchomość stanowiąca przedmiot niniejszego wniosku stała się współwłasnością nowych wspólników, co jest odzwierciedlone w księdze wieczystej.

Plac produkcyjny - utwardzony teren, na którym odbywał się jeden z etapów produkcji płyt betonowych z materiałów sypkich u poprzedniego właściciela nieruchomości.

Infrastruktura posadowiona - obejmuje osadnik (urządzenie służące do magazynowania i filtrowania ścieków deszczowych znajdujące się pod powierzchnią gruntu, zabezpieczone nawierzchniowo płytą) oraz kanalizację deszczową i sanitarną.

Skład kruszywa - utwardzony teren, na którym gromadzony był materiał sypki do produkcji płyt betonowych u poprzedniego właściciela nieruchomości.

Wnioskodawca użył powyższych pojęć w stosunku do obiektów budowlanych w brzmieniu użytym w akcie notarialnym zakupu nieruchomości.

Obecnie obiekty te, z wyjątkiem osadnika i kanalizacji, używane są przez Wnioskodawcę jako wewnętrzne drogi komunikacyjne oraz place postojowe i manewrowe.

W momencie zakupu na jednej działce był budynek magazynowy - wiata magazynowa w całości oraz część: placu produkcyjnego, infrastruktury posadowionej i składu kruszywa. Na drugiej działce była pozostała część: placu produkcyjnego, infrastruktury posadowionej i składu kruszywa. Place te oraz infrastruktura posadowiona stanowiły obiekty pomocnicze obsługujące budynek. Obecnie po dokonaniu przebudowy i rozbudowy budynku, znajduje się on na obydwu działkach, a więc obie działki są zabudowane budynkiem. Natomiast wszelkie place, które rozciągają się na obu działkach zostały obłożone kostką brukową.

W okresie od daty zakupu do listopada 2004 r. prowadzona była przebudowa wiaty magazynowej z dobudową budynku socjalno - biurowego i budową szamba.

W ramach przebudowy wiaty magazynowej wykonano następujące roboty budowlane:

* uzupełnienie konstrukcji budynku za pomocą profili stalowych walcowych,

* przebudowa dachu,

* fundamenty pod słupy bezpośrednie istniejące i projektowane,

* ściany fundamentowe,

* otwory drzwiowe, bramy wjazdowe,

* częściowe utwardzenie placu kostką.

Oprócz opisanej powyżej przebudowy wiaty magazynowej dokonano jednocześnie dobudowy do niej od podstaw budynku socjalno-biurowego. W całym obiekcie montowano wewnętrzne instalacje sanitarne: wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz centralnego ogrzewania. W wyniku przebudowy i rozbudowy powstał jeden obiekt stanowiący budynek magazynowo-biurowy. Budynek ten w wyniku dobudowy części biurowej poszerzył swoją objętość i od tamtego momentu posadowiony jest na obu działkach. Część biurowa budynku znajduje na obu działkach, a część magazynowa w obrębie jednej działki. Na podstawie tego samego pozwolenia wybudowano szambo. Część dawnego placu produkcyjnego i betonowego znajdującego się na obu działkach obłożono kostką.

Wnioskodawca, po dokonanej przebudowie i rozbudowie trwającej w okresie od daty zakupu do listopada 2004 r., wprowadził do ewidencji środków trwałych budynek magazynowo-biurowy. Data przyjęcia do używania listopad 2004 r.

Przedmiotem najmu był budynek magazynowo-biurowy. Natomiast obiekty pomocnicze częściowo utwardzone kostką (tekst jedn.: dawniej plac betonowy, przemysłowy) udostępnione były najemcom do korzystania tj. dojazdu do nieruchomości, parkowania, postoju.

Pierwsza umowa najmu została zawarta 1 grudnia 2004 r. Z tym dniem Wnioskodawca, na mocy tej umowy, wynajął (jednocześnie wydał do użytkowania) budynek w całości, tj. pomieszczenia biurowe i pomieszczenia magazynowe. Jednocześnie Wnioskodawca zapewnił w umowie najemcy dojazd do nieruchomości, który odbywał się przez tereny m.in. dawnego placu betonowego i placu produkcyjnego. Od tego dnia do dnia dzisiejszego budynek był nieprzerwanie przedmiotem najmu, a obiekty budowlane nie były wynajmowane tylko udostępniane w ramach umowy najmu poszczególnym najemcom do korzystania tj. dojazdu do nieruchomości, parkowania, postoju.

Ulepszenie budynku w latach 2005-2007 odbyło się w 2 etapach. Pierwszy etap w okresie październik 2005 r. - czerwiec 2006 r. i obejmował głownie dostosowane i remont instalacji elektrycznej znajdującej się w budynku dla potrzeb poszczególnych najemców, jak również prace budowlane wynikające z prowadzonego remontu instalacji. Wydatki w ramach pierwszego etapu wyniosły 34.595, 91 zł i były niższe niż 30% wartości początkowej budynku. O powyższą kwotę wydatków Wnioskodawca podniósł wartość początkową budynku.

Drugi etap ulepszeń budynku w okresie wrzesień 2006 r.- październik 2007 r. obejmował:

* zadaszenie na całej długości rampy,

* naprawę nawierzchni i naroża rampy,

* naprawę posadzki magazynu w miejscach gdzie była uszkodzona,

* wstawienie dodatkowych bram,

* naprawę elewacji w zniszczonych miejscach,

* zmianę ścian, okien i drzwi w pomieszczeniach biurowych,

* uzupełnienie zniszczonych płytek na schodach i pomieszczeniach biurowych,

* wyrównanie ogrodzenia,

* utwardzenie placu oraz dodatkowego parkingu kostką (dawnego placu betonowego i placu produkcyjnego),

* ogrodzenie placu siatką oraz wstawienie bramy wjazdowej.

Wydatki w ramach drugiego etapu wyniosły 522.404,65 zł i były wyższe niż 30% wartości początkowej budynku. O kwotę wydatków Wnioskodawca podniósł wartość początkową budynku. Łącznie wydatki na ulepszenie budynku w latach 2005-2007 wyniosły 557.000,56 zł (we wniosku popełniono błąd pisarski podając kwotę 557.004, 56 zł.).

Pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, po ulepszeniu budynku dokonanym w latach 2005-2007 (wyższym niż 30% wartości początkowej budynku), nastąpiło w październiku 2007 r. poprzez oddanie do użytkowania ulepszonego obiektu dotychczasowemu najemcy. Usługa najmu budynku magazynowo-biurowego na cele prowadzenia działalności gospodarczej w momencie wydania ulepszonego obiektu, jak również dzisiaj podlega opodatkowaniu podstawową stawką VAT i taką stawką Wnioskodawca opodatkowywał i nadal opodatkowuje świadczoną usługę najmu. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku magazynowo-biurowego, a planowaną dostawą budynku upłynie okres przekraczający 5 lat. Jeżeli chodzi o obiekty pomocnicze, czyli place utwardzone kostką, osadnik, szambo to ich dostawa odbędzie się równocześnie z dostawą budynku i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem tych obiektów pomocniczych, a planowaną ich dostawą też przekroczy 5 lat.

Po przedmiotowym ulepszeniu przedmiotowy budynek był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych tj. stanowił przedmiot najmu opodatkowany podstawową stawką VAT, nieprzerwanie przez okres od października 2007 r. do dnia dzisiejszego, tj. powyżej 5 lat.

Do majątku wspólnego wspólników ma być przekazany, a zarazem wycofany z ewidencji środków trwałych budynek magazynowo-biurowy w całości wraz z towarzyszącymi mu obiektami pomocniczymi, to jest:

* szambo,

* odstojnik,

* place utwardzone kostką,

* ogrodzenie.

Symbole PKOB:

* budynek magazynowo-biurowy PKOB 1230,

* szambo PKOB 2420,

* odstojnik PKOB 2420,

* place utwardzone kostką PKOB 2112,

* ogrodzenie PKOB 2420.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie skutki w podatku VAT zrodzi opisana wyżej czynność przekazania na cele osobiste wspólników Wnioskodawcy (darowizna) zabudowanej nieruchomości gruntowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie na cele osobiste wspólników Wnioskodawcy - darowizna zabudowanej nieruchomości gruntowej na gruncie przepisów ustawy o VAT będzie czynnością poza działaniem tej ustawy. Jedyną konsekwencją powyższego rozporządzenia składnikiem majątku przez wspólników spółki cywilnej w zakresie podatku VAT będzie obowiązek dokonania stosownej korekty podatku VAT odliczonego od nakładów na rozbudowę i modernizację przedmiotowej nieruchomości, na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (ustawa o VAT) podlegają:

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W świetle przytoczonej definicji nieruchomości są więc towarami.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ponadto stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zatem co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel za wynagrodzeniem), a także wszelkie nieodpłatne przekazania, w tym darowizny wskazane w pkt 1 i 2 art. 7 ust. 2 ustawy o VAT pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane. Powyższe oznacza, że darowizna towarów na cele osobiste wspólników spółki cywilnej zostaje zrównana z odpłatną dostawą towarów na gruncie przepisów ustawy o VAT, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem. W związku z tym, że podatnik nabył przedmiotową nieruchomość w ramach transakcji, która była zwolniona z podatku VAT (budynek wraz z infrastrukturą oraz nie opodatkowana VAT (prawo wieczystego użytkowania gruntu) i nie dokonał odliczenia podatku VAT od nabycia nieruchomości, nie został spełniony warunek powodujący zrównanie danej czynności z czynnością odpłatnej dostawy. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż podatnik dokonywał odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na modernizację i rozbudowę nieruchomości, w okresie pomiędzy datą zakupu nieruchomości a dniem przyjęcia jej do użytkowania (wprowadzenia jej na ewidencję środków trwałych), a także po jej zużytkowaniu.

W związku z tym, że przekazany w drodze darowizny składnik majątku w momencie przekazania przestaje służyć działalności opodatkowanej podatkiem VAT, podatnik będzie obowiązany natomiast do dokonania korekty i zwrotu części odliczonego podatku VAT zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 7 ust. 2 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast stosownie do treści art. 890 § 1 ww. Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w tytule XXXIII Kodeksu cywilnego, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż nieodpłatne czynności, o których mowa w tym przepisie, tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jeśli podatnik odliczył podatek naliczony np. przy ich nabyciu, to ich nieodpłatne przekazanie - gdyby było nieopodatkowane - w istocie stanowiłoby nabycie bez opodatkowania. Stoi to w sprzeczności z zasadą powszechności oraz neutralności opodatkowania. Jeśli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku, to nieodpłatne przekazanie tego towaru pozostaje neutralne podatkowo, gdyż podatnik już raz został obciążony faktycznym kosztem podatku (w tej części wystąpił więc jako konsument, a nie jako podatnik VAT).

Z powyższych przepisów wynika, że darowizna nieruchomości na cele osobiste ze względu na nieodpłatny charakter czynności mogłaby podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT lecz jedynie przy spełnieniu przesłanki określonej w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką cywilną prowadzoną przez małżeństwo, posiadające wspólność majątkową. W grudniu 2003 r. w ramach spółki cywilnej została zakupiona zabudowana nieruchomość gruntowa, na którą składa się prawo wieczystego użytkowania na zasadzie wspólności łącznej wspólników spółki cywilnej, stanowiącej własność Skarbu Państwa, nieruchomości składającej się z dwóch działek oraz prawo własności znajdujących się na tych działkach budynku i budowli (tekst jedn.: plac betonowy i skład kruszywa oraz plac produkcyjny i infrastruktura posadowiona).

Wnioskodawca wyjaśnia, że plac produkcyjny to utwardzony teren, na którym odbywał się jeden z etapów produkcji płyt betonowych z materiałów sypkich u poprzedniego właściciela nieruchomości. Infrastruktura posadowiona - obejmuje osadnik (urządzenie służące do magazynowania i filtrowania ścieków deszczowych znajdujące się pod powierzchnią gruntu, zabezpieczone nawierzchniowo płytą) oraz kanalizację deszczową i sanitarną. Skład kruszywa to utwardzony teren, na którym gromadzony był materiał sypki do produkcji płyt betonowych u poprzedniego właściciela nieruchomości.

Cena zakupu netto powyższej nieruchomości wyniosła 41.000 zł (wartość prawa wieczystego użytkowania) plus 59.000,00 zł (wartość budynków i budowli). Powyższa transakcja została udokumentowana fakturą VAT, w której wykazano sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu jako niepodlegającą podatkowi VAT, natomiast sprzedaż budynków i budowli jako zwolnioną z podatku VAT, w związku z czym Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT przy jej nabyciu.

Następnie w okresie od daty zakupu do listopada 2004 r. zostały poniesione wydatki na rozbudowę i modernizację budynku oraz budowli wchodzących w skład zakupionej nieruchomości w łącznej kwocie 933.130,53 zł.

W okresie od daty zakupu do listopada 2004 r. prowadzona była przebudowa wiaty magazynowej z dobudową budynku socjalno - biurowego i budową szamba. W ramach przebudowy wiaty magazynowej wykonano następujące roboty budowlane:

* uzupełnienie konstrukcji budynku za pomocą profili stalowych walcowych,

* przebudowa dachu,

* fundamenty pod słupy bezpośrednie istniejące i projektowane,

* ściany fundamentowe,

* otwory drzwiowe, bramy wjazdowe,

* częściowe utwardzenie placu kostką.

Oprócz opisanej powyżej przebudowy wiaty magazynowej dokonano jednocześnie dobudowy do niej od podstaw budynku socjalno-biurowego. W całym obiekcie montowano wewnętrzne instalacje sanitarne: wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz centralnego ogrzewania. W wyniku przebudowy i rozbudowy powstał jeden obiekt stanowiący budynek magazynowo-biurowy. Budynek ten w wyniku dobudowy części biurowej poszerzył swoją objętość i od tamtego momentu posadowiony jest na obu działkach. Część biurowa budynku znajduje na obu działkach, a część magazynowa w obrębie jednej działki. Na podstawie tego samego pozwolenia wybudowano szambo. Część dawnego placu produkcyjnego i betonowego znajdującego się na obu działkach obłożono kostką.

W latach 2005-2007 ponoszono kolejne wydatki na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, co miało odzwierciedlenie w ewidencji środków trwałych w postaci podniesienia jej wartości początkowej stanowiącej podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych; łącznie w powyższych latach wydatkowano na ten cel kwotę 557.004,56 zł. Od wszystkich ponoszonych nakładów na rozbudowę i modernizację ww. budynku i budowli odliczano podatek VAT.

Przedmiotem najmu był budynek magazynowo-biurowy. Natomiast obiekty pomocnicze częściowo utwardzone kostką (tekst jedn.: dawniej plac betonowy, przemysłowy) udostępnione były najemcom do korzystania tj. dojazdu do nieruchomości, parkowania, postoju.

Pierwsza umowa najmu została zawarta 1 grudnia 2004 r. Z tym dniem Wnioskodawca, na mocy tej umowy, wynajął (jednocześnie wydał do użytkowania) budynek w całości, tj. pomieszczenia biurowe i pomieszczenia magazynowe. Jednocześnie Wnioskodawca zapewnił w umowie najemcy dojazd do nieruchomości, który odbywał się przez tereny m.in. dawnego placu betonowego i placu produkcyjnego. Od tego dnia do dnia dzisiejszego budynek był nieprzerwanie przedmiotem najmu, a obiekty budowlane nie były wynajmowane tylko udostępniane w ramach umowy najmu poszczególnym najemcom do korzystania tj. dojazdu do nieruchomości, parkowania, postoju.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, iż darowizna przedmiotowej nieruchomości obejmującej dwie działki zabudowane budynkiem magazynowo-biurowym, szambem, odstojnikiem, placami utwardzonymi kostką oraz ogrodzeniem, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przedstawionych okolicznościach nie została bowiem spełniona przesłanka art. 7 ust. 2 ustawy dotycząca istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego przy jej nabyciu. Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wyklucza możliwość uznania czynności darowizny za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu.

Reasumując darowizna wskazanych nieruchomości na rzecz wspólników Wnioskodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Darowizna w takim kształcie nie spełnia przesłanek zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy i nie może być uznana za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a więc za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie z chwilą dokonania darowizny przedmiotowej nieruchomości wspólnikom Wnioskodawcy, nastąpi zmiana jej przeznaczenia związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych na związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 2a ustawy, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy o VAT, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W myśl art. 91 ust. 4, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Stosownie do zapisu art. 91 ust. 5, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

W myśl art. 91 ust. 7, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 7a, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Wobec braku regulacji, która wprost dotyczyłaby kwestii korekty podatku naliczonego w związku z ulepszeniem środków trwałych, należy zastosować zasadę wynikającą z art. 91 ust. 7, z uwzględnieniem art. 91 ust. 7a.

Zatem w momencie darowizny nieruchomości zmienia się jej przeznaczenie, a tym samym przeznaczenie poniesionych na tę nieruchomość nakładów, od których Wnioskodawcy przysługiwało odliczenie podatku naliczonego. W myśl przepisu art. 91 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca jest zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego z tytułu poniesionych nakładów na nieruchomość, którą Wnioskodawca zamierza darować na cele osobiste wspólników, w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym za który dokonuje się korekty, w którym miała miejsce czynność przekazania nieruchomości na cele osobiste wspólników.

Dokonując korekty Wnioskodawca winien wziąć pod uwagę, iż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2004 r. przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), nie przewidywały konieczności dokonywania tego typu korekt.

Jeżeli nabywane towary i usługi służyły sprzedaży opodatkowanej, to w myśl przepisów tej ustawy, podatnik nabywał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, związanego z ich nabyciem.

Powyższe wynika z regulacji zawartej w art. 163 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., który stanowi, że w stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, zgodnie z którym, podatnicy dokonujący czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1-3, w okresie krótszym niż sześć miesięcy obliczają procentowy udział zgodnie z ust. 3, przy czym po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia działalności wyliczają ten udział zgodnie z ust. 4 i dokonują korekty podatku naliczonego.

Korekta podatku naliczonego w oparciu o art. 91 ustawy dotyczy zatem jedynie składników majątku nabytych lub modernizowanych od dnia 1 maja 2004 r.

Jednakże w sytuacji, gdy nakłady inwestycyjne poczynione zostały w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 maja 2005 r., na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw, znajduje zastosowanie przepis art. 91 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym przed zmianą ustawy o VAT.

W okresie od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r. przepis art. 91 ust. 2 ustawy, obowiązywał w następującym brzmieniu: "W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, z wyłączeniem tych, w odniesieniu do których wydatki poniesione na ich nabycie jednorazowo mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w odniesieniu do których wydatki poniesione na ich nabycie jednorazowo mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio".

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że darowizna na cele osobiste wspólników zabudowanej nieruchomości gruntowej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT a Wnioskodawca będzie miał obowiązek dokonania korekty podatku VAT odliczonego od nakładów na rozbudowę i modernizację przedmiotowej nieruchomości, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że niniejszą interpretację indywidualną wydano w oparciu o przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., zgodnie z którym przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Natomiast od dnia 1 kwietnia 2013 r. przepis ten otrzyma brzmienie: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.