IBPP1/443-1192/12/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu 15 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie uznania noty księgowej za dokument nie dający podstawy do obniżenia podatku należnego z tytułu przyznania kontrahentom bonusów (rabatów),

* nieprawidłowe w zakresie uznania obniżenia podstawy opodatkowania w związku z udzielonym bonusem (rabatem) za prawo podatnika, a nie zasadę wynikającą z przepisów podatkowych.

W dniu 15 listopada 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z dnia 12 listopada 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżenia podstawy opodatkowania w sytuacji gdy przyznane kontrahentom premie pieniężne (bonusy) udokumentowano notami księgowymi.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 lutego 2013 r. znak: IBPP1/443-1192/12/MS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca specjalizuje się w wytwarzaniu i dystrybucji surowców farmaceutycznych stosowanych do sporządzania leków recepturowych w aptekach. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje sprzedaży swoich produktów m.in. do aptek. Sprzedaż jest dokumentowana odpowiednimi fakturami. Pomiędzy Wnioskodawcą i aptekami zostały zawarte umowy handlowe na mocy których z tytułu uzyskania określonego poziomu sprzedaży lub za uregulowanie płatności w wymaganym terminie przyznawane są aptekom określone premie pieniężne (dalej: "Bonusy"). Przyznane Bonusy są dokumentowane odpowiednimi notami księgowymi.

Zamiarem Wnioskodawcy nie jest uzyskanie interpretacji w zakresie opodatkowania i udokumentowania wypłacanych kontrahentom Wnioskodawcy (aptekom) premii pieniężnych (bonusów). Zamiarem Wnioskodawcy jest uzyskanie interpretacji przepisów prawa podatkowego jedynie w zakresie wskazanym we wniosku, tj. w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego z tytułu przyznania aptekom premii pieniężnych, które zostały udokumentowane notami księgowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego z tytułu przyznania aptekom Bonusów, które to przyznanie zostało udokumentowane notami księgowymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę usługi lub towaru.

Oznacza to, iż w sytuacji gdy wypłacane kontrahentom (aptekom) Bonusy nie są dokumentowane za pomocą faktur korygujących (lecz not księgowych), Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania, a tym samym zmniejszenia podatku VAT należnego.

Pogląd ten potwierdzają również organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 13 października 2010 r. (sygn. IPPP1/443/S-475/09-9/AW) stwierdził, iż: "warunkiem obniżenia przez Wnioskodawcę podatku należnego z tytułu udzielonego kontrahentowi rabatu będzie wystawienie faktury korygującej oraz posiadanie przez niego potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę."

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego w poszerzonym składzie z dnia 25 czerwca 2012 r. (sygn. akt I FPS 2/12), który uznał, że: "Podstawa opodatkowania może zatem zostać przez podatnika obniżona jedynie gdy zostaną przez podatnika spełnione ściśle określone w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT przesłanki materialne (rabat, zwrot towarów, zwrot kwot nienależnych, zwrot dotacji, itd.), przy jednoczesnym spełnieniu przez podatnika warunków formalnych określonych w art. 29 ust. 4 i ust. 4a ustawy o VAT zapewniających prawidłowy pobór podatku VAT i zapobiegających oszustwom podatkowym (w przypadku korekty obrotu zafakturowanego - udokumentowanie korekty fakturą oraz posiadanie przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcą towarów lub usług)".

NSA podkreślił także, że ustawa o VAT nie zawiera przepisów, które określałyby negatywne konsekwencje dla podatnika wypłacającego premię, który nie wystawił faktury korygującej (a tym samym nie obniżył podatku należnego).

Dokumentowanie udzielonych przez Wnioskodawcę Bonusów za pomocą not księgowych nie pozostaje zatem w sprzeczności z przepisami dotyczącymi podatku VAT. Zwrócił uwagę na to również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi interpretacji indywidualnej z dnia 26 lipca 2012 r. (sygn. IPTPP1/443-345/12-4/MW) stwierdzając, iż: "odnośnie kwestii wystawiania not księgowych należy stwierdzić, iż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla takiego sposobu dokumentowania, niemniej jednak należy zauważyć, iż nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów."

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przyznanie Bonusów udokumentowane notą księgową nie uprawnia go do obniżenia podatku VAT należnego.

Z uwagi na powyższe okoliczności, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że zaprezentowane przez niego stanowisko jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie uznania noty księgowej za dokument nie dający podstawy do obniżenia podatku należnego z tytułu przyznania kontrahentom bonusów (rabatów),

* nieprawidłowe w zakresie uznania obniżenia podstawy opodatkowania w związku z udzielonym bonusem (rabatem) za prawo podatnika, a nie zasadę wynikającą z przepisów podatkowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 8 ust. 1ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W myśl art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna - art. 29 ust. 4c ustawy.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

I tak, zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.), zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Stosownie do § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.), w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.) w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

W myśl § 13 ust. 3 powyższego rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.), w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Ponadto, na podstawie § 13 ust. 4 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.), jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Zgodnie z § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.), faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.),...fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.), faktura ta powinna zawierać:

7....nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

Stosownie do § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.), w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.) w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać:

Zgodnie z § 13 ust. 3 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.) w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać:

Zgodnie z § 13 ust. 4 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.) jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Zgodnie z § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.) faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Jak wynika ze wskazanych przepisów, fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury VAT następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na skorygowanie takiej faktury VAT poprzez wystawienie faktury korygującej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca specjalizuje się w wytwarzaniu i dystrybucji surowców farmaceutycznych stosowanych do sporządzania leków recepturowych w aptekach. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje sprzedaży swoich produktów m.in. do aptek. Sprzedaż jest dokumentowana odpowiednimi fakturami. Pomiędzy Wnioskodawcą i aptekami zostały zawarte umowy handlowe na mocy których z tytułu uzyskania określonego poziomu sprzedaży lub za uregulowanie płatności w wymaganym terminie przyznawane są aptekom określone premie pieniężne ("Bonusy"). Przyznane Bonusy są dokumentowane odpowiednimi notami księgowymi.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy w przypadku dokumentowania notami księgowymi udzielonych kontrahentom premii pieniężnych (bonusów) ma prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku VAT należnego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że udzielenie kontrahentom premii pieniężnej (bonusu) z tytułu uzyskania przez nich określonego poziomu sprzedaży lub za uregulowanie płatności w wymaganym terminie w ujęciu ekonomicznym, sprowadza się w istocie do zwrotu kontrahentowi przez Wnioskodawcę części uiszczonego wcześniej wynagrodzenia z tytułu dokonanych z kontrahentem transakcji - w następstwie czego zmniejszeniu ulega wcześniej określona z tytułu tych transakcji ich globalna wartość, a tym samym wartość pojedynczych transakcji.

Udzielenie premii pieniężnej (bonusu) powinno skutkować u Wnioskodawcy zmniejszeniem jego podstawy opodatkowania oraz podatku należnego, co czyniłoby u niego zadość zasadzie neutralności oraz proporcjonalności VAT w stosunku do otrzymanej przez niego ceny z transakcji w odniesieniu do których premia pieniężna (bonus) została przyznana.

W konsekwencji taką premię pieniężną (bonus) uznać należy za rabat zmniejszający podstawę opodatkowania, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

A jeśli mamy do czynienia z premiami, które stanowią w istocie rabaty obniżające wartość dostaw, należy je udokumentować fakturami korygującymi wystawianymi zgodnie z uregulowaniami zawartymi w cytowanym powyżej rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Przystępując do oceny stanowiska Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy rzeczywiście, tak jak twierdzi Wnioskodawca, obniżenie podstawy opodatkowania w związku udzielonym rabatem jest prawem podatnika, czy też obniżenie podstawy opodatkowania w takim przypadku jest zasadą uregulowaną przepisami prawa czyli innymi słowy obowiązkiem podatnika.

Jednocześnie należy oddzielić samo prawo czy też obowiązek od realizacji danego prawa czy obowiązku.

Kluczowe znaczenie dla przedmiotu sprawy mają następujące przepisy w zakresie podatku od towarów i usług powołane już wcześniej w niniejszej interpretacji:

* art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, który stanowi, że podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b,

* § 13 ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur, który stanowi, że w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Trzeba pamiętać też, że faktura korygująca także jest fakturą, a w myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy są obowiązani wystawić fakturę.

Konstrukcja powyższych przepisów nie wskazuje na jakiekolwiek prawo podatnika do obniżenia podstawy opodatkowania czy prawo do wystawienia faktury korygującej, z których to praw może wedle własnej woli skorzystać bądź nie. Przepis nie stanowi bowiem, że podatnik może obniżyć podstawę opodatkowania lub że może wystawić fakturę korygującą. Powołane przepisy stanowią natomiast, że podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty rabatów, a podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Tym samym jednoznacznie formułują zasadę postępowania w przedmiotowych przypadkach.

Natomiast art. 29 ust. 4a ustawy o VAT odnosi się wyłącznie do sposobu wykonania (realizacji) określonego wcześniej obowiązku, a zatem określa kiedy i na jakich warunkach to obniżenie ma się dokonać.

Należy także mieć na uwadze, że faktury, w tym także faktury korygujące, są dokumentami mającymi obrazować rzeczywiście dokonane, faktyczne zdarzenia gospodarcze, a ewidencje dla celów podatkowych winny być prowadzone w sposób rzetelny. Dokumentacja winna odzwierciedlać na jakich warunkach dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana.

Nie można więc twierdzić, że podatnik udzielający rabatu może swobodnie decydować o tym, czy w związku z udzieleniem rabatu wystawi fakturę korygującą czy też nie.

Nieudokumentowanie zaistniałego zdarzenia fakturą czy fakturą korygującą, mimo istnienia ustawowego obowiązku, stanowi naruszenie przepisów prawa podatkowego.

Podsumowując: w związku z tym, że powołane przepisy stanowią, że podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty rabatów, a podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą - formułując jednoznacznie sposób postępowania przejawiający się obowiązkiem udokumentowania udzielonego rabatu (premii) fakturą korygującą - stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania obniżenia podstawy opodatkowania w związku z udzielonym bonusem (rabatem) za prawo podatnika, a nie zasadę wynikającą z przepisów podatkowych, należało uznać za nieprawidłowe.

Zatem Podatnik zobowiązany jest wystawić fakturę VAT dokumentującą sprzedaż towaru, a w sytuacji gdy po dokonaniu dostawy udzielił rabatu, winien również wystawić fakturę korygującą, do czego obligują go przepisy art. 106 ust. 1 i art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1-4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.

Prawidłowym natomiast jest stanowisko Wnioskodawcy, że nota księgowa nie jest dokumentem dającym podstawę do obniżenia podatku należnego z tytułu przyznania kontrahentom bonusów (rabatów). Podstawą do takiego obniżenia będzie bowiem faktura korygująca przy spełnieniu warunku związanego z potwierdzeniem odbioru tej faktury korygującej przez kontrahenta, określonego w art. 29 ust. 4a ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. organ nie jest nimi związany. Powyższe dotyczy również wskazanych przez Wnioskodawcę postanowień.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.