IBPP1/443-1110/13/BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 grudnia 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-1110/13/BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2013 r. (data wpływu 4 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2013 r. (data wpływu 3 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług najmu lokali w internacie na cele mieszkaniowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie zwolnienia z opodatkowania usług najmu lokali w internacie na cele mieszkaniowe.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 listopada 2013 r. (data wpływu 3 grudnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 listopada 2013 r. znak: IBPP1/443-825/13/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych - jest jednostką oświatową prowadzoną przez Województwo M.

Obok działalności statutowej, jednostka za zgodą organu prowadzącego, wykorzystywała posiadaną bazę lokalową i świadczyła usługi zakwaterowania w internacie, usługi stołówkowe na zewnątrz, a także wynajmowała pomieszczenia w szkole i internacie (sale dydaktyczne, salę gimnastyczną, aulę, salę konferencyjną itp.).

W budynku internatu znajdują się lokale przeznaczone i wykorzystywane na cele mieszkaniowe. Mieszkają w nich pracownicy (głównie nauczyciele) szkoły. Z tytułu tych wynajmów naliczane są czynsze.

Trzech lokatorów posiada decyzje administracyjne na przydział segmentów mieszkaniowych wydane w 1980 r. w oparciu o przepisy prawa lokalowego i na ich podstawie zawarto umowy na wynajem. Pozostałe umowy na wynajem lokali w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych nie miały takiej podstawy, czyli decyzji administracyjnych. Zawarto je w oparciu o przepisy kodeksu cywilnego.

W 2013 r. jednostka zwróciła się z wnioskiem do GUS o wydanie opinii na temat klasyfikacji świadczonych usług w zakresie wynajmu lokali do celów mieszkaniowych. We wniosku opisano oba rodzaje zawartych umów z lokatorami.

Otrzymano następującą opinię:

* usługi wynajmowania (na podstawie umowy najmu) pokoi i całych segmentów mieszkalnych, bez względu na czas trwania oraz charakter najemcy - niezależnie czy jest to osoba fizyczna czy podmiot gospodarczy - jeżeli celem wynajmu jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych mieszczą się w grupowaniu - PKWiU 68.20.11.0 "Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi".

Zgodnie z powyższym stanowiskiem GUS Wnioskodawca stosuje zwolnienie przedmiotowe w zakresie wszystkich usług najmu lokali, których celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych.

W związku z prowadzoną działalnością placówka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, składającym comiesięczne deklaracje VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi wynajmu lokali w internacie w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych bez względu na podstawę prawną zawartych umów cywilno-prawnych korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Według otrzymanego stanowiska GUS, usługi świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie wynajmowanych pomieszczeń w internacie na cele mieszkaniowe, bez względu na czas trwania oraz charakter najemcy mieszczą się w jednym grupowaniu PKWiU - 68.20.11.0 "Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi".

W ocenie Wnioskodawcy, usługi najmu lokali na cele mieszkaniowe świadczone przez Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych podlegają zatem zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeksu cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, przy czym - jak wynika z § 2 tego samego artykułu - czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

A zatem umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W związku z powyższym, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, iż ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkalniowe.

Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

* świadczenie usługi na własny rachunek,

* charakter mieszkalny nieruchomości,

* mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia.

Zatem tylko w przypadku, gdy podmiot świadczy usługę wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe przysługuje mu zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca (zarejestrowany podatnik podatku VAT) wykorzystywał posiadaną bazę lokalową i m.in. wynajmował pomieszczenia w i internacie. W budynku internatu znajdują się lokale przeznaczone i wykorzystywane na cele mieszkaniowe. Mieszkają w nich pracownicy (głównie nauczyciele) szkoły. Z tytułu tych wynajmów naliczane są czynsze. Trzech lokatorów posiada decyzje administracyjne na przydział segmentów mieszkaniowych wydane w 1980 r. w oparciu o przepisy prawa lokalowego i na ich podstawie zawarto umowy na wynajem. Pozostałe umowy na wynajem lokali w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych nie miały takiej podstawy, czyli decyzji administracyjnych. Zawarto je w oparciu o przepisy kodeksu cywilnego.

Wnioskodawca otrzymał następującą opinię GUS dot. klasyfikacji świadczonych usług wynajmu lokali do celów mieszkaniowych (we wniosku opisano oba rodzaje zawartych umów z lokatorami): "usługi wynajmowania (na podstawie umowy najmu) pokoi i całych segmentów mieszkalnych, bez względu na czas trwania oraz charakter najemcy - niezależnie czy jest to osoba fizyczna czy podmiot gospodarczy - jeżeli celem wynajmu jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych mieszczą się w grupowaniu - PKWiU 68.20.11.0 "Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi".

Odnosząc powołane regulacje prawne do przedstawionych okoliczności stwierdzić należy, że jednym z kluczowych kryteriów zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy jest sposób wykorzystania lokali przez wynajmujących.

Wobec powyższego, świadczona przez Wnioskodawcę usługa najmu lokali w internacie (bez względu na podstawę prawną zawartych umów najmu) świadczona na cele mieszkaniowe najemców korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy, że świadczone przez niego usługi najmu lokali na cele mieszkaniowe podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl