IBPP1/443-1093/14/AW - Możliwość skorzystania z podmiotowego zwolnienia od podatku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 października 2014 r. (data wpływu 24 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania z podmiotowego zwolnienia od podatku w rozumieniu art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług kompleksowej obsługi rachunkowo-księgowej i płacowej firm - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 października 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania z podmiotowego zwolnienia od podatku w rozumieniu art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług kompleksowej obsługi rachunkowo-księgowej i płacowej firm.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi biuro rachunkowe i jest podatnikiem VAT od 1 lipca 2012 r., obroty są znacznie niższe niż 150.000 zł. Wnioskodawca posiada certyfikat księgowy, natomiast nie ma uprawnień doradcy podatkowego, w związku z powyższym nie świadczy żadnych usług doradczych. Wnioskodawca chciałby od 1 stycznia 2015 r. wybrać zwolnienie podmiotowe z VAT.

W ramach prowadzonej działalności wg PKD 69.20.Z Wnioskodawca świadczy wyłącznie usługi polegające na kompleksowej obsłudze rachunkowo-księgowej i płacowej firm, w związku z powyższym wykonuje poniższe czynności:

* prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników i płatników ksiąg handlowych, podatkowej książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ewidencji środków trwałych, wyposażenia, itp., ewidencji/dowodów księgowo-podatkowo-płacowych, rejestrów zakupu i sprzedaży VAT,

* sporządzanie i podpisywanie i składanie w imieniu i na rzecz podatników, płatników zeznań i deklaracji podatkowych (w tym VAT-7), deklaracji do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w ramach podpisanego pełnomocnictwa;

* reprezentowanie podatników, płatników przed organami kontrolującymi też w ramach podpisanego pełnomocnictwa.

Wszystko to w ramach kompleksowej ciągłej obsługi księgowej w związku z zawartą umową na prowadzenie spraw księgowo-płacowych, a nie w ramach odrębnych i jednorazowych zleceń. Wnioskodawca nie udziela fachowych porad, opinii, zaleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1 lipca 2012 r. W okresie od 1 lipca 2012 r. do nadal Wnioskodawca nie korzystał ze zwolnienia podmiotowego, tzn. z dniem 1 lipca 2012 r. zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, natomiast od 1 stycznia 2015 r. chciałby skorzystać ze zwolnienia podmiotowego. W okresie od 1 lipca 2012 r. do nadal Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. W okresie od 1 lipca 2012 r. do nadal Wnioskodawca nie dokonuje odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych przedmiotowo od podatku od towarów i usług.

Obroty za 2014 r. nie przekroczą kwoty 55.000,00 zł. Wnioskodawca posiada certyfikat księgowy, natomiast nie ma uprawnień doradcy podatkowego, w związku z powyższym nie świadczy żadnych usług doradczych. W ramach prowadzonej działalności wg PKD 69.20.Z Wnioskodawca świadczy wyłącznie usługi polegające na kompleksowej obsłudze rachunkowo-księgowej i płacowej firm, w związku z powyższym wykonuje poniższe czynności:

* prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników, płatników ksiąg rachunkowych, podatkowej książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ewidencji środków trwałych, wyposażenia itp., ewidencji/dowodów księgowo/podatkowo/płacowych, rejestrów zakupu i sprzedaży VAT;

* sporządzanie i podpisywanie i składanie w imieniu i na rzecz podatników, płatników zeznań i deklaracji podatkowych, deklaracji do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;

* reprezentowanie podatników, płatników przed organami kontrolującymi.

Wszystko to w ramach kompleksowej ciągłej obsługi księgowej w związku z zawartą umową na prowadzenie spraw księgowo-płacowych, a nie w ramach odrębnych i jednorazowych zleceń. Wnioskodawca nie udziela fachowych porad, opinii, zaleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych. W momencie podpisania umowy Wnioskodawca pobiera od podatnika pełnomocnictwo do podpisywania i składania deklaracji w jego imieniu opatrzonych bezpiecznym podpisem kwalifikowanym Wnioskodawcy. Pełnomocnictwo stanowi integralną część umowy. Jest rejestrowane w urzędzie skarbowym. Zeznania podatkowe Wnioskodawca sporządza i wysyła elektronicznie, lecz nie są one podpisywane przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy biuro Wnioskodawcy może skorzystać z dniem 1 stycznia 2015 r. ze zwolnienia podmiotowego VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on warunek określony w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT uprawniający go do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług z dniem 1 stycznia 2015 r.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do wyboru zwolnienia podmiotowego z VAT z dniem 1 stycznia 2015 r., gdyż spełnia przesłanki do dokonania takiego wyboru:

* obroty za 2014 r. nie przekroczą 150.000 zł,

* Wnioskodawca był czynnym podatnikiem VAT od 1 lipca 2012 r. czyli dłużej niż rok licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego,

* w okresie od 1 lipca 2012 r. do nadal Wnioskodawca nie wykonuje żadnych czynności zawartych w art. 113 ust. 13.

Doprecyzowując: mimo zgłoszonego PKD 69.20.Z (ogólne brak możliwości zawężenia), Wnioskodawca nie wykonuje czynności zawartych w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT. Zakres doradztwa jest szeroko rozumiany, w tym mieści się doradztwo podatkowe, które reguluje ustawa o doradztwie podatkowym i zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy, aby zaliczyć określone czynności do doradztwa podatkowego muszą one mieścić się w zakresie czynności wymienionych w powyższym artykule i muszą wystąpić łącznie. Wnioskodawca w ramach prowadzenia biura rachunkowego nie wykonuje czynności zawartych w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym.

W odniesieniu do kolejnych punktów art. 2 ust. 1 czyli do pkt 2-3 ustawy o doradztwie podatkowym, to prowadząc biuro Wnioskodawca wykonuje te czynności, jednak bez udzielania pomocy i doradztwa w tym zakresie oraz wykonuje czynności zawarte w art. 2 ust. pkt 4 czyli czynności, które w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są doradztwem podatkowym. Ponadto Wnioskodawca nie ma uprawnień doradcy podatkowego, dlatego nie może z mocy ustawy wykonywać zawodowo czynności doradztwa podatkowego. Również Wnioskodawca nie świadczy innych szeroko rozumianych usług doradczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ww. ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ww. ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ww. ustawy o VAT obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć "tego, kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, są:

Stosownie do art. 3 ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4, są:

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości, w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., działalność, o której mowa w ust. 1, mogą wykonywać przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby, które:

Należy zauważyć, że w wyniku nowelizacji ww. ustawy o doradztwie podatkowym zmianie uległa treść art. 2 ust. 1 pkt 2, poprzez wymienienie w nim również ksiąg rachunkowych. Do dnia 9 sierpnia 2014 r. doradcy podatkowi mogli prowadzić księgi rachunkowe w oparciu o art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości. Przepis ten został jednak uchylony z dniem 10 sierpnia 2014 r., w związku z czym zasadnym było rozszerzenie katalogu czynności wymienionego w art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o doradztwie podatkowym.

Ponadto zmianie uległa treść art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym. W konsekwencji czynności, o których mowa w ww. art. 2 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 może wykonywać każda zainteresowana osoba. Nowe przepisy nie wprowadzają żadnych wymogów co do tych osób, odnośnie np. konieczności posiadania odpowiedniego wykształcenia.

Natomiast podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym pozostają:

* osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;

* adwokaci i radcowie prawni;

* biegli rewidenci.

Zaś do zawodowego wykonywania czynności wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym pozostaną nadal jedynie:

* osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;

* adwokaci i radcowie prawni.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi biuro rachunkowe i jest podatnikiem VAT od 1 lipca 2012 r., obroty są znacznie niższe niż 150.000 zł. Wnioskodawca posiada certyfikat księgowy, natomiast nie ma uprawnień doradcy podatkowego, w związku z powyższym nie świadczy żadnych usług doradczych. Wnioskodawca chciałby od 1 stycznia 2015 r. wybrać zwolnienie podmiotowe z VAT.

W ramach prowadzonej działalności wg PKD 69.20.Z Wnioskodawca świadczy wyłącznie usługi polegające na kompleksowej obsłudze rachunkowo-księgowej i płacowej firm, w związku z powyższym wykonuje poniższe czynności:

* prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników i płatników ksiąg handlowych, podatkowej książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ewidencji środków trwałych, wyposażenia, itp., ewidencji/dowodów księgowo-podatkowo-płacowych, rejestrów zakupu i sprzedaży VAT,

* sporządzanie i podpisywanie i składanie w imieniu i na rzecz podatników, płatników zeznań i deklaracji podatkowych (w tym VAT-7), deklaracji do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w ramach podpisanego pełnomocnictwa;

* reprezentowanie podatników, płatników przed organami kontrolującymi też w ramach podpisanego pełnomocnictwa.

Wszystko to w ramach kompleksowej ciągłej obsługi księgowej w związku z zawartą umową na prowadzenie spraw księgowo-płacowych, a nie w ramach odrębnych i jednorazowych zleceń. Wnioskodawca nie udziela fachowych porad, opinii, zaleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1 lipca 2012 r. W okresie od 1 lipca 2012 r. do nadal Wnioskodawca nie korzystał ze zwolnienia podmiotowego, tzn. z dniem 1 lipca 2012 r. zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, natomiast od 1 stycznia 2015 r. chciałby skorzystać ze zwolnienia podmiotowego. W okresie od 1 lipca 2012 r. do nadal Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. W okresie od 1 lipca 2012 r. do nadal Wnioskodawca nie dokonuje odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych przedmiotowo od podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opis sprawy jak i powołane przepisy stwierdzić należy, że działalność Wnioskodawcy stanowi świadczenie usług w zakresie doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT.

Zgodnie bowiem z powołanym art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie stanowi czynności doradztwa podatkowego.

Jednocześnie z ustawy tej nie wynika, że do wykonywania tych czynności uprawnieni są wyłącznie doradcy podatkowi.

Tym samym zarówno prowadzenie ksiąg podatkowych, rachunkowych i innych ewidencji jak i sporządzanie deklaracji podatkowych jest doradztwem podatkowym.

Zatem Wnioskodawca nie może od skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku wykonywania jakichkolwiek usług doradczych) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.