IBPP1/443-1085/09/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana "X" przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup paliwa do samochodu osobowego combi o ładowności 629 kg - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek z dnia 22 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup paliwa do samochodu osobowego combi o ładowności 629 kg.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą "Dz. U.". Jest to działalność usługowa wykonywana na obszarze całego kraju w zakresie instalowania, naprawy i konserwacji instrumentów i przyrządów pomiarowych, kontrolnych, badawczych, testujących i nawigacyjnych (PKD 2004 - 3320 B).

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Forma opodatkowania dochodów to ryczałt ewidencjonowany.

W 2008 r. Wnioskodawca kupił samochód osobowy combi ładowności 629 kg, który ujął jako środek trwały w swojej działalności gospodarczej. Wnioskodawca wykorzystuje samochód wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Samochód służy do transportu do miejsca wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz do przewozu sprzętu i niezbędnych materiałów.

W myśl art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) Wnioskodawca skorzystał z możliwości odliczenia 60% wartości naliczonego podatku VAT (nie więcej niż 6.000 PLN) od zakupionego samochodu.

Wnioskodawca dokonał również odliczeń podatku VAT od wartości wydatków udokumentowanych fakturami VAT, związanych z eksploatacją samochodu (zakup opon, przegląd techniczny, wymiana oleju), ponieważ wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, mimo braku możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy (z racji wyboru formy opodatkowania).

Wnioskodawca do tej pory nie odliczał podatku VAT od paliwa zakupionego do napędu ww. samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odliczyć podatek naliczony z faktur dokumentujących zakupy paliwa do samochodu używanego w jego działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy może on odliczyć podatek VAT od zakupionego paliwa do samochodu używanego w swojej działalności gospodarczej, ponieważ w związku z wyrokiem ETS z dnia 22 grudnia 2008 r. (sygn. akt C 414/07) ograniczenia odliczenia VAT wprowadzone przez Polskę z dnia 1 maja 2004 r. są niezgodne z prawem UE. Zgodnie z obowiązującą przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej ustawą z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50) zakaz odliczenia podatku naliczonego od paliwa dotyczy samochodów osobowych o dopuszczalnej ładowności do 500 kg (art. 25 ust. 1 pkt 3a).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z obecnie (tekst jedn. od dnia 22 sierpnia 2005 r. do nadal) obowiązującym przepisem art. 86 ust. 3 ww. ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Natomiast art. 86 ust. 5 cyt. ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r.) stanowi, iż spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Ponadto w myśl art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r.) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru: DŁ = 357 kg + n × 68 kg

gdzie:

DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

n - oznacza liczbę miejsc (siedzeń), łącznie z miejscem dla kierowcy

- kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5000 zł.

W myśl art. 86 ust. 5 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r., dopuszczalna ładowność pojazdów oraz liczba miejsc (siedzeń) - zgodnie z wolą ustawodawcy - określana była na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji wskazanej powyżej nie miały określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznawane były również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Stosownie natomiast do przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt 3a obowiązującej do dnia 30 kwietnia 2004 r. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosowało się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg.

Stosownie do § 10 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 z późn. zm.), obowiązującym do 30 kwietnia 2004 r., podatnikom nabywającym samochody inne niż osobowe, które nie posiadają homologacji producenta lub importera wymaganej dla tego rodzaju samochodów, nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz do zwrotu różnicy podatku, o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem tych samochodów.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy Rady z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku 77/388/EWG (Dz. Urz. UE L Nr 145, s. 1 z późn. zm.), państwa członkowskie mogą utrzymać w mocy swoje przepisy dotyczące wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego obowiązujące w chwili wejścia w życie VI Dyrektywy, aż do przyjęcia przez Radę przepisów przewidzianych w tym przepisie. Tym samym wskazany przepis formułuje zasadę "stand still", przewidującą utrzymanie w mocy krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku naliczonego, które obowiązywały przed wejściem w życie VI Dyrektywy.

Z uwagi na cel przepisu art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy pojęcie "prawo krajowe" odnosi się do krajowego systemu odliczenia podatku od wartości dodanej obowiązującego i rzeczywiście stosowanego w chwili wejścia w życie tejże Dyrektywy. Klauzula "stand still" ma bowiem na celu uniemożliwienie nowym państwom członkowskim dokonania zmian swych wewnętrznych przepisów w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej w sposób, który oddalałby te przepisy od celów Dyrektywy.

W sentencji wyroku z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07 Europejski Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, iż "Artykuł 17 ust. 6 akapit drugi szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku stoi na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie, przy dokonywaniu transpozycji tej dyrektywy do prawa wewnętrznego, uchyliło całość przepisów krajowych dotyczących ograniczeń prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej naliczonego przy zakupie paliwa do samochodów używanych dla celów działalności podlegającej opodatkowaniu, zastępując je, w dniu wejścia w życie tej dyrektywy na swym terytorium, przepisami ustanawiającymi nowe kryteria w tym przedmiocie, jeżeli - co winien ocenić sąd krajowy - te ostatnie przepisy powodują rozszerzenie zakresu zastosowania wskazanych ograniczeń. Powyższy przepis w każdym razie stoi na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie zmieniło później swoje ustawodawstwo, obowiązujące od wyżej wskazanego dnia, w sposób, który rozszerza zakres zastosowania tych ograniczeń w stosunku do sytuacji istniejącej przed tym dniem".

W tym kontekście uchylenie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w dniu akcesji Polski do struktur Unii Europejskiej i wprowadzenie przepisów nowych, zawierających ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, samo w sobie nie może stanowić podstawy do stwierdzenia naruszenia art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy. Istotne jest bowiem ustalenie, czy nowe przepisy krajowe nie doprowadziły do rozszerzenia zakresu wcześniejszych krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku.

Należy przy tym zaznaczyć, że ze względu na zbieżność w tym względzie regulacji Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.), uwagi powyższe odnoszą się również do treści art. 176 tego aktu prawnego.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą "Dz. U.".

W 2008 r. Wnioskodawca kupił samochód osobowy combi o ładowności 629 kg, który ujął jako środek trwały w swojej działalności gospodarczej i wykorzystuje go wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca skorzystał z możliwości odliczenia 60% wartości naliczonego podatku VAT (nie więcej niż 6.000 PLN) od zakupionego samochodu. Wnioskodawca dokonał również odliczeń podatku VAT od wartości wydatków udokumentowanych fakturami VAT, związanych z eksploatacją samochodu (zakup opon, przegląd techniczny, wymiana oleju).

Wnioskodawca do tej pory nie odliczał podatku VAT od paliwa zakupionego do napędu ww. samochodu.

Biorąc pod uwagę przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż na mocy obowiązującego od dnia 22 sierpnia 2005 r. przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT, nie przysługiwałoby mu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup paliwa do przedmiotowego samochodu osobowego.

Również na mocy przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r. Wnioskodawcy nie przysługiwałoby prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakupy paliwa do tego samochodu osobowego.

Stosownie do postanowień cyt. 25 ust. 1 pkt 3a obowiązującej do dnia 30 kwietnia 2004 r. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym Wnioskodawcy nie przysługiwałoby prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do tego samochodu osobowego.

W związku z powyższym przepisy dotyczące kwestii braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup paliwa do samochodów osobowych obowiązujące po dniu 30 kwietnia 2004 r. nie doprowadziły do rozszerzenia zakresu wcześniejszych krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku, bowiem w tym względzie, przez dniem 1 maja 2004 r. prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupionym paliwem do samochodu osobowego, również podatnikom nie przysługiwało.

Biorąc pod uwagę przytoczone regulacje prawne oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że w odniesieniu do zakupionego w 2008 r. samochodu osobowego, zarówno na gruncie przepisów obowiązujących przed jak i od dnia 1 maja 2004 r. Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodu osobowego.

W związku z powyższym za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż może on dokonać odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakupione paliwo do samochodu osobowego.

Za nieprawidłowe należy również uznać stwierdzenie Wnioskodawcy zawarte we własnym stanowisku, iż zgodnie z ustawą z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, zakaz odliczenia podatku naliczonego od paliwa dotyczy samochodów osobowych o dopuszczalnej ładowności do 500 kg. Wyjaśnić należy, iż w kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem paliwa do samochodów osobowych, bez znaczenia pozostaje ładowność samochodu osobowego.

Zawarte bowiem w cyt. przepisie art. 25 ust. 1 pkt 3a obowiązującej do dnia 30 kwietnia 2004 r. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym zastrzeżenie, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych benzynowych (...), wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, należy interpretować w ten sposób, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych benzynowych (...), wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych benzynowych (...), wykorzystywanych do innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg.

Końcowo należy nadmienić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii możliwości odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup samochodu osobowego, opon, oleju, przeglądu technicznego bowiem nie sformułowano w tym zakresie pytania oraz nie przedstawiono własnego stanowiska w sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W kwestii możliwości odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup paliwa z chwilą zamontowania tzw. "kratki" w samochodzie osobowym zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.