IBPP1/443-1061/08/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2008 r. (data wpływu 23 lipca), uzupełnionym pismem z dnia 19 września 2008 r. (data wpływu 23 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lipca 2008 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 września 2008 r. (data wpływu 23 września 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 września 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni (wraz z mężem) kupiła w 1996 r. działki rolne i działkę budowlaną, sąsiadujące ze sobą. W kwietniu 2008 r. z posiadanych przez Wnioskodawczynię działek: A - budowlanej, B - rolnej i C - rolnej (składającej się z kilku mniejszych), została sprzedana działka C. Nowi właściciele (małżeństwo) chcą dokupić jeszcze pas ziemi (szerokość 3,5 m) z działek A i B z przeznaczeniem na dogodniejszy niż obecnie dojazd do działki C. W związku z powyższym zostanie przeprowadzony podział geodezyjny działki A na działki A1 i A2 oraz działki B na działki B1 i B2. Działki A1 i B1 przeznaczone zostaną (przez nowych właścicieli) na ww. trakt komunikacyjny prowadzący do działki C (sprzedanej im wcześniej). Mąż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą i na działce A zlokalizowane są magazyny związane z tą działalnością. Wnioskodawczyni jest na emeryturze.

Ponadto Wnioskodawczyni dodaje, że nie jest podatnikiem VAT. Od 1 lipca 2006 r. jest na emeryturze i nie osiąga żadnych innych dochodów. Działka A została nabyta dla prowadzenia na niej (stare budynki gospodarcze i plac składowy) działalności gospodarczej. Natomiast działka B została nabyta z przeznaczeniem w przyszłości dla synów. Działka A służyła i służy nadal do działalności gospodarczej prowadzonej przez męża Wnioskodawczyni. Działka B była i jest nieużytkiem.

Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła (ani jej mąż) działalności rolniczej i nie jest też rolnikiem ryczałtowym. Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta, dzielnica jest określona jako "obszar mieszkaniowo-usługowy ekstensywnej zabudowy - MU II". Działki A1 i B1 w chwili sprzedaży będą całkowicie niezabudowane. Grunt nie był nigdy przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Wcześniej (oprócz działki C) tj. 9 października 1992 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedała prawo do wieczystego użytkowania nieruchomości (działki). Oprócz działek wymienionych we wniosku, Wnioskodawczyni (wraz z mężem) posiada działkę budowlaną (na tej samej ulicy), zabudowaną domem mieszkalnym Wnioskodawczyni i w najbliższej przyszłości działka ta nie będzie przeznaczona do sprzedaży. Wnioskodawczyni wraz z mężem są współwłaścicielami we wspólności majątkowej małżeńskiej przedmiotowych działek, a w związku ze sprzedażą działki C nie zapłacili podatku VAT.

Środki ze sprzedaży działek A1 i B1 zostaną przeznaczone na pokrycie kosztów wykształcenia i utrzymania studiującego poza miejscem zamieszkania syna. Przedmiotem działalności gospodarczej męża Wnioskodawczyni jest sprzedaż materiałów budowlano-ceramicznych. Czynność ta w żadnym stopniu nie jest związana z handlem nieruchomościami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży (akt notarialny) działki (po podziale geodezyjnym), składającej się z działek A1 i B1, należy naliczyć podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna naliczać podatku VAT przy sprzedaży działek, choć jest to druga sprzedaż prywatnych działek. Prowadzenie działalności gospodarczej na jednej z nich nie powinno też mieć tu znaczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty.

Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem (będąc we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej) w 1996 r. nabyła trzy działki: A - budowlaną, B i C - rolne. Działka A została nabyta dla prowadzenia na niej (stare budynki gospodarcze i plac składowy) działalności gospodarczej. Natomiast działka B została nabyta z przeznaczeniem w przyszłości dla synów, zaś działka C została sprzedana. Działka A służyła i służy nadal do działalności gospodarczej prowadzonej przez męża Wnioskodawczyni. Działka B była i jest nieużytkiem. Wcześniej (oprócz działki C) tj. 9 października 1992 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedała prawo do wieczystego użytkowania innej nieruchomości (działki). Oprócz tego Wnioskodawczyni (wraz z mężem) posiada działkę budowlaną (na tej samej ulicy), zabudowaną ich domem mieszkalnym.

Ponadto z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni zamierza dokonać odpłatnego zbycia niezabudowanych działek A1 i B1, które powstaną w wyniku podziału geodezyjnego z działek A i B z przeznaczeniem na dogodniejszy niż obecnie dojazd do działki C sprzedanej wcześniej przez Wnioskodawczynię.

Okoliczności sprawy wskazują zatem, że przedmiotowe nieruchomości nie zostały nabyte celem zabezpieczenia własnych potrzeb mieszkaniowych, a zakup działek nie przeznaczonych na potrzeby osobiste wskazuje, iż czynności tych dokonano z zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowych poprzez inwestycję środków pieniężnych, czy też poprzez wykorzystanie ich na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez męża Wnioskodawczyni. W takim przypadku planowana czynność sprzedaży działek, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług. Intencją ustawodawcy jest więc opodatkowanie dostawy zarówno terenów budowlanych (działka zabudowana, działka budowlana, teren zabudowy) jak też przeznaczonych pod zabudowę.

Z treści wniosku wynika, że działki A1 i B1 w chwili sprzedaży będą całkowicie niezabudowane lecz zostaną przeznaczone na dogodniejszy niż obecnie dojazd do działki C sprzedanej wcześniej przez Wnioskodawczynię. Tereny, na których znajdują się przedmiotowe działki objęte są planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym jest to obszar mieszkaniowo-usługowy ekstensywnej zabudowy.

Bezsprzecznym pozostaje więc fakt, iż grunty te według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego położone są na terenie przeznaczonym pod zabudowę.

W związku z tym dokonanie dostawy działek niezabudowanych (A1 i B1) przeznaczonych pod zabudowę, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki w wysokości 22%, stosownie do przepisów art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem sprzedający, tj. Wnioskodawczyni w odniesieniu do powyższej transakcji, będzie występować w charakterze podatnika.

Należy zaznaczyć, że dostawa przedmiotowych działek nie może korzystać z jakiegokolwiek zwolnienia od podatku VAT, bowiem w myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ww. ustawy, zwolnienia podmiotowego określonego w ust. 1 i 9 tegoż artykułu (tj. ze względu na wartość sprzedaży niższą niż 50.000 zł), nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Z wniosku wynika, że mające być przedmiotem sprzedaży niezabudowane działki stanowią tereny przeznaczone pod zabudowę.

Zatem nawet w przypadku, gdy wartość sprzedaży wymienionych gruntów byłaby niższa niż 50.000 zł, istnieje obowiązek opodatkowania tej transakcji.

Jednocześnie, Wnioskodawczyni dokonując dostawy przedmiotowych działek nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.