IBPP1/443-1058/10/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 4 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 listopada 2010 r. (data wpływu 16 listopada 2010 r.), pismem z dnia 13 stycznia 2011 r. (data wpływu 20 stycznia 2011 r.) oraz pismem z dnia 15 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług planowanej sprzedaży udziałów w działkach - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług planowanej sprzedaży udziałów w działkach.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 5 listopada 2010 r. (data wpływu 16 listopada 2010 r.) oraz z dnia 13 stycznia 2011 r. (data wpływu 20 stycznia 2011 r.).

Ponadto ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 stycznia 2011 r. znak: IBPP1/443-1058/10/EA.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W uzupełnieniu z dnia 15 lutego 2011 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż niezabudowanego udziału w prawie własności kolejnej z wydzielonych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż udziału w kolejnej z wydzielonych działek nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT. Wnioskodawca nabywał działki bez zamiaru obrotu handlowego, nie prowadził i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, nie handluje też działkami czy jakimikolwiek nieruchomościami zawodowo, a pieniądze ze sprzedaży udziału we współwłasności gruntu ma zamiar przeznaczyć wyłącznie na potrzeby własne, w tym leczenie współmałżonka (jest chory na nowotwór) oraz na dalsze potrzeby związane z remontem starego domu.

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie również z linią przyjmowaną przez orzecznictwo administracyjne w sprawach podatkowych należy zważyć, że Wnioskodawca nigdy na etapie nabycia działek, a precyzyjnie nabycia udziału we współwłasności działek nie miał, ani obecnie nie ma zamiaru wykonywania działalności handlowej w rozumieniu częstotliwej działalności polegającej na zawodowym nabywaniu i zbywaniu nieruchomości. Zbywanie udziałów we współwłasności działek objętych wnioskiem, jest w istocie zbywaniem majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych). Nabycie udziału w gruncie nastąpiło na zasadzie spadkobrania, a ten sposób nabycia własności nieruchomości, trudno przypisać podmiotowi zamiar nabycia z intencją handlowego obrotu nieruchomościami. Jak wynika między innymi z wyroku NSA w Warszawie z dnia 12 stycznia 2010 r., sygn. I FSK 1575/08 " (...) przyjęcie, że dana osoba, sprzedając działki budowlane, działa w charakterze podatnika wykonującego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Nabycie sprzedawanych gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności, czyli handlowych, a nie w innych celach. Zamiar częstotliwego wykonywania czynności powinien być w zasadzie ujawniony już w momencie nabycia towaru, a nie jego sprzedaży, gdyż pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży; por. wyroki NSA z dnia 26 czerwca 2008 r., I FSK 778/07 (LEX nr 468694) i z dnia 27 czerwca 2008 r., I FSK 253/08 (LEX nr 469692). Zatem sprzedaż kilku działek budowlanych, wydzielonych - po zmianie przeznaczenia gruntów rolnych na cele budowlane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego - z gospodarstwa rolnego, nie może być uznana za działalność handlową, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na brak profesjonalnego - stałego i zorganizowanego charakteru tej działalności." Analogiczny pogląd wyraził NSA w Warszawie w innym orzeczeniu z dnia 12 stycznia 2010 r., w sprawie I FSK 1626/08, z czego wynika, że "Przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Zawodowa (profesjonalna) działalność handlowca polega na nabywaniu towarów i ich późniejszej sprzedaży z zyskiem. Ponadto taka profesjonalna działalność handlowa - co do zasady - nie jest ograniczana w czasie i nie kończy się po sprzedaży z góry określonej ilości towarów. Zatem nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych). Jeżeli sprzedane działki zostały wydzielone z gruntu stanowiącego majątek osobisty sprzedawcy, który nie został nabyty w celu prowadzenia działalności gospodarczej, sprzedawca nie może być uznany za handlowca w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u." Podobnie wypowiadał się WSA we Wrocławiu w orzeczeniu z dnia 16 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1353/09 "Przyjmując, że dana osoba fizyczna działa w charakterze podatnika VAT, należy ustalić, czy jej działalność przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (przejawia się w powtarzalności czynności i zamiarze ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Już nabycie gruntów musi nastąpić w celach wykonywania takiej działalności, a nie w innych celach."

Ta linia orzecznicza, która jest kontynuacją pewnego sposobu rozumienia przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy brak jest podstaw do obciążania go obowiązkiem zapłaty podatku VAT w przypadku zbycia udziałów we współwłasności nieruchomości, będących przedmiotem wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących od dnia 1 stycznia 2011 r., gdyż we wniosku z dnia 29 października 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, a ponadto z uzupełnienia wniosku z dnia 15 lutego 2011 r. wynika, iż Wnioskodawca dopiero zamierza sprzedać dwie spośród pozostałych czterech działek.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.), są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku udziałów w działkach jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 nie można go uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy. Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany był bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż planowana sprzedaż przedmiotowych udziałów w dwóch działkach z majątku osobistego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż zostanie wykonana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie będzie czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca nigdy nie prowadził, nie prowadzi i nie będzie prowadzić, sam ani też w spółce jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Nie był i nie jest podatnikiem VAT. Nie jest rolnikiem ryczałtowym. Posiada gospodarstwo rolne we współwłasności z współmałżonkiem. Prowadząc go Wnioskodawca pracował również na pełnym etacie poza rolnictwem i z tego tytułu otrzymuje emeryturę. Z całego gospodarstwa o powierzchni 2,011 ha jest zaledwie 1 ha gruntów rolnych o klasie 5 i 6, zbiory używane są na potrzeby własne (kartofle i warzywa dla rodziny, a ziarna dla kur i pozostałego drobiu). Zbiory nigdy nie były sprzedawane, nie posiada maszyn rolniczych. Z całej powierzchni gospodarstwa rolnego będącego we współwłasności z współmałżonkiem, wynoszącej 2,0111 ha jedynie z jednej działki, o powierzchni 0,6125 ha można było wydzielić 7 działek, z tego jedną działkę na drogę dojazdową, którą gmina przejęła na własność.

Nieruchomości zostały nabyte na podstawie prawomocnych postanowień o stwierdzeniu nabycia spadku oraz o dziale spadku z częściowym zniesieniem współwłasności bez spłat i dopłat:

* postanowienie z dnia 2 marca 1973 r. - spadek po dziadku Wnioskodawcy, nabyła w 1/4 matka Wnioskodawcy;

* postanowienie z dnia 21 października 1976 r. - spadek po babce Wnioskodawcy, na podstawie testamentu nabył Wnioskodawca oraz współmałżonek;

* postanowienie z dnia 14 grudnia 2004 r. - spadek po bezdzietnej i niezamężnej siostrze matki Wnioskodawcy, na podstawie ustawy nabyli zstępni rodzeństwa a więc Wnioskodawca w 1/4 części oraz w 1/2 części w gospodarstwie rolnym,

* postanowienie z dnia 10 marca 2006 r. - przeprowadzony został dział spadku i częściowe zniesienie współwłasności nieruchomości bez spłat i dopłat na rzecz Wnioskodawcy.

Podział geodezyjny gruntu na siedem działek został dokonany po wejściu w życie planu zagospodarowania przestrzennego Gminy C., który na terenie objętym podziałem przewiduje zabudowę mieszkaniową jednorodzinną MN - plan został zatwierdzony uchwałą Rady Gminy z dnia 15 grudnia 2003 r.. Nieruchomość kwalifikowana uprzednio jako rolna, podzielona została na 7 działek, z czego jedną z nich stanowi droga dojazdowa przejęta na własność Gminy C., pozostałe działki nadają się pod zabudowę zgodnie z zapisami planu zagospodarowania przestrzennego. Podział został dokonany celem wyodrębnienia działek o charakterze budowlanym. Działka numer YYY została sprzedana w dniu 16 kwietnia 2009 r., zaś działka ZZZ została sprzedana w dniu 20 kwietnia 2009 r.. Przyczyną transakcji sprzedaży była konieczność pozyskania środków na leczenie współmałżonka Wnioskodawcy, który cierpi na chorobę nowotworową jak również pokrycie kosztów remontu posiadanego (starego) domu. Pieniądze zostały przeznaczone na te cele. W momencie sprzedaży działki nie były zabudowane, podobnie jak i pozostałe wydzielone działki.

Wnioskodawca nie występował w odniesieniu do żadnej z działek o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy.

Działki gruntu przed poprzednią sprzedażą jak i cały grunt z wydzielonymi obecnie 6-cioma były wykorzystywane rolniczo. Na żaden kawałek gruntu czy też na wydzielone działki Wnioskodawca nie zawierał sam jak i z współmałżonkiem jako współwłaścicielem jakichkolwiek umów najmu, dzierżawy czy innych podobnych nieodpłatnych umów z nikim i nie pobiera żadnych pieniędzy.

W aktualnej sytuacji Wnioskodawca zamierza sprzedać dwie spośród pozostałych czterech działek. Przyczyną zamiaru sprzedaży działek będących udziałem w prawie współwłasności z współmałżonkiem, które nie są i nie były zabudowane są wyłącznie powody osobiste Wnioskodawcy - zamiar przeznaczenia pieniędzy na dalsze leczenie współmałżonka (choruje na poważną chorobę nowotworową), jak również przeznaczenie dalszych środków na remonty starego domu, w którym zamieszkuje Wnioskodawca wraz z współmałżonkiem.

Wcześniej Wnioskodawca nie sprzedawał żadnych gruntów czy działek ani też udziałów. Nie był i nie jest płatnikiem VAT. VAT-u nigdy nie płacił, nie zgłaszał też zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, bo nigdy nie prowadził zorganizowanej działalności gospodarczej, w szczególności działalności handlowej.

Grunt przeznaczony do sprzedaży jest i będzie w całości niezabudowany.

W odniesieniu do tych działek nie ponoszono wydatków związanych z ulepszeniem, w rozumieniu wskazanym w piśmie.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnego uatrakcyjnienia nieruchomości gruntowych - nie wykonywał drogi, nie wyposażał działki w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne.

Poza wymienionymi działkami wynikającymi z podziału nieruchomości - przed podziałem rolnej - Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. Wnioskodawca wraz z współmałżonkiem nie wykluczają w przyszłości konieczności sprzedaży ostatnich dwóch spośród czterech pozostałych działek wyodrębnionych po podziale. Konieczność ta może wynikać z potrzeb związanych z zaawansowanym leczeniem współmałżonka Wnioskodawcy w związku z chorobą nowotworową (aktualnie jest po skomplikowanej operacji), jak również samego Wnioskodawcy.

Wcześniej dokonywana była wyłącznie sprzedaż nieruchomości gruntowych, o której mowa powyżej. Z tego tytułu nie było obowiązku odprowadzania podatku VAT, Wnioskodawca nie rejestrował się w związku z tym jako podatnik podatku VAT, jak również nie odprowadzał takiego podatku. Nie składał deklaracji VAT - 7, ani zgłoszenia rejestracyjnego VAT -R.

Z powyższego wynika, iż planowaną dostawę przedmiotowych udziałów w działkach uznać należy za transakcję okazjonalną, czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie będzie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT, gdyż nic nie wskazuje, aby dokonując incydentalnej sprzedaży udziałów w działkach będzie on działał w takim charakterze, zwłaszcza, że przedmiotowy grunt nie był w żaden sposób wykorzystywany w celach zarobkowych.

Nie można bowiem stwierdzić, że Wnioskodawca nabył przedmiotowe udziały w działkach w celu odsprzedaży, ponieważ udziały te nabył na podstawie prawomocnych postanowień o stwierdzeniu nabycia spadku oraz o dziale spadku z częściowym zniesieniem współwłasności bez spłat i dopłat. Przyczyną sprzedaży udziałów w dwóch wydzielonych działkach jest konieczność pozyskania środków na leczenie współmałżonka Wnioskodawcy, który cierpi na chorobę nowotworową, jak również pokrycie kosztów remontu posiadanego (starego) domu. Poza wymienionymi udziałami w działkach wynikającymi z podziału nieruchomości Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. Wnioskodawca wraz z współmałżonkiem nie wykluczają w przyszłości konieczności sprzedaży udziałów w ostatnich dwóch (spośród czterech pozostałych) działkach wyodrębnionych po podziale. Konieczność ta może wynikać z potrzeb związanych z zaawansowanym leczeniem współmałżonka Wnioskodawcy w związku z chorobą nowotworową (aktualnie jest po skomplikowanej operacji), jak również samego Wnioskodawcy.

Zatem z uwagi na fakt, że Wnioskodawca otrzymanych w drodze spadku udziałów w działkach nie wykorzystywał w sposób ciągły dla celów zarobkowych a środki finansowe uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone wyłącznie na zaspokojenie potrzeb leczenia oraz remontu domu Wnioskodawcy oraz współmałżonka, nie można uznać, aby sprzedaż udziałów w działkach, których Wnioskodawca z współmałżonkiem jest właścicielem, z majątku osobistego, nosiła znamiona działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie, sprzedając udziały w przedmiotowych niezabudowanych działkach Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że planowana dostawa przedmiotowych udziałów w działach nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.