IBPP1/443-1043/10/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2010 r. (data wpływu 29 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży zabudowanej nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży zabudowanej nieruchomości gruntowej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 stycznia 2011 r. znak IBPP1/443-1043/10/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina, decyzją Wojewody z dnia 20 stycznia 2004 r., stała się właścicielem zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków numerem. Według prawnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu uchwalonego przez Radę Miejską w dniu 27 lutego 2008 r., przedmiotowa działka leży w terenie o symbolu 4.U.16 przeznaczonym pod zabudowę usługową, w obrębie układu urbanistycznego objętego ochroną konserwatorską poprzez wpis do rejestru.

Działka zabudowana jest budynkiem usługowo-mieszkalnym wybudowanym w 1925 r. Przedmiotowy budynek wykonany jest w konstrukcji murowanej jako obiekt III kondygnacyjny (piwnice, parter, piętro) z poddaszem nieużytkowym (strych), z dachem dwuspadowym, konstrukcji drewnianej, pokryty dachówką. Uzupełnieniem części mieszkalnej jest część gospodarcza parterowego budynku usytuowana w podwórzu nieruchomości. Gmina, od czasu kiedy stała się właścicielem przedmiotowej nieruchomości, nie ponosiła na jego ulepszenie nakładów finansowych. Zarówno przed wydaniem decyzji komunalizacyjnej, na podstawie której Gmina stała się właścicielem zabudowanej nieruchomości gruntowej, jak i po jej wydaniu budynek był cały czas zasiedlany. W dniu 17 stycznia 2008 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją nakazał właścicielowi budynku mieszkalnego usytuowanego na działce opróżnienie budynku w całości oraz umieszczenie na budynku zawiadomienia o stanie zagrożenia bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz o zakazie jego użytkowania. W dniu 14 maja 2009 r. decyzją Burmistrza Miasta nastąpił podział przedmiotowej nieruchomości w celu wydzielenia działki zabudowanej przedmiotowym budynkiem. W chwili obecnej zabudowana nieruchomość gruntowa oznaczona jest w ewidencji gruntów i budynków numerem o pow. 0.0231 ha. Rada Miasta uchwałą z dnia 28 maja 2009 r. przeznaczyła przedmiotową nieruchomość do zbycia w trybie przetargu ustnego nieograniczonego.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży opisanej zabudowanej nieruchomości można będzie zastosować zwolnienie od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Ponadto art. 48 Kodeksu cywilnego wskazuje, iż do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. W związku z powyższym dla sprzedaży opisanej nieruchomości znajdą zastosowanie przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ponieważ, jak wynika z pisma z dnia 20 stycznia 2011 r., Wnioskodawca dopiero zamierza sprzedać przedmiotową zabudowaną nieruchomość gruntową, dlatego też niniejszą interpretację oparto na stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.), z którego wynika, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W myśl art. 43 ust. 7a powyższej ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z art. 2 pkt 14 ustawy wynika natomiast, że ilekroć w jej przepisach mowa jest o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina, decyzją Wojewody z dnia 20 stycznia 2004 r., stała się właścicielem zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków numerem. Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu, przedmiotowa działka leży w terenie o symbolu 4.U.16 przeznaczonym pod zabudowę usługową. Działka zabudowana jest budynkiem usługowo-mieszkalnym wybudowanym w 1925 r. Uzupełnieniem części mieszkalnej jest część gospodarcza budynku usytuowana w podwórzu nieruchomości. Gmina, od czasu kiedy stała się właścicielem przedmiotowej nieruchomości, nie ponosiła na jego ulepszenie nakładów finansowych. W dniu 14 maja 2009 r. decyzją Burmistrza Miasta nastąpił podział przedmiotowej nieruchomości w celu wydzielenia działki zabudowanej przedmiotowym budynkiem. W chwili obecnej zabudowana nieruchomość gruntowa oznaczona jest w ewidencji gruntów i budynków numerem o pow. 0.0231 ha. Rada Miasta uchwałą z dnia 28 maja 2009 r. przeznaczyła przedmiotową nieruchomość do zbycia w trybie przetargu ustnego nieograniczonego.

Ponadto Wnioskodawca podał, że jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem sprzedaży, a tym samym wniosku jest sprzedaż nieruchomości gruntowej oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków nr o pow. 0.0231 ha, zabudowanej budynkiem usługowo-mieszkalnym oraz budynkiem gospodarczym będącym uzupełnieniem części mieszkalnej usytuowanym również na działce nr. Nieruchomość, na której usytuowane są budynki, stanowi jedną geodezyjnie wyodrębnioną działkę. Nieruchomość gruntowa będąca przedmiotem wniosku jest zabudowana budynkiem mieszkalno-usługowym oraz budynkiem gospodarczym. Symbol PKOB - 1122. Budynki będące przedmiotem sprzedaży są trwale z gruntem związane. Zarówno przed jak i po wydaniu decyzji komunalizacyjnej z dnia 20 stycznia 2004 r., nieruchomość w części była wynajmowana pod prowadzenie działalności gospodarczej, zaś w przeważającej części w celach mieszkaniowych. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Potwierdzeniem nabycia przedmiotowej nieruchomości była decyzja Wojewody i fakt ten nie był udokumentowany fakturą VAT. W momencie nabycia nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość zarówno przed jak i od 27 maja 1990 r., kiedy Gmina stała się właścicielem przedmiotowej nieruchomości z mocy prawa (fakt ten udokumentowany był decyzją komunalizacyjną z dnia 20 stycznia 2004 r.), w części wykorzystywana była do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Jak podaje Wnioskodawca, zarówno przed jak i po wydaniu decyzji komunalizacyjnej z dnia 20 stycznia 2004 r., nieruchomość (zabudowana budynkiem mieszkalno-usługowym oraz budynkiem gospodarczym) w części była wynajmowana pod prowadzenie działalności gospodarczej, zaś w przeważającej części w celach mieszkaniowych. Wynajem ten stanowił zatem oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi tych budynków po ich wybudowaniu. Nie nastąpiło natomiast oddanie nieruchomości do użytkowania po dokonaniu ulepszeń, ponieważ Wnioskodawca ich nie dokonywał.

Zatem do mającej nastąpić dostawy przedmiotowych budynków (budynku mieszkalno-usługowego oraz budynku gospodarczego) zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż:

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowana jest dostawa budynków, budowli lub ich części na nim posadowionych. Oznacza to, że w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części jest opodatkowana, to również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane, jest opodatkowana, jeśli natomiast dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z opodatkowania, to zwolnieniem objęta jest również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane.

Skoro zatem w przedmiotowej sprawie dostawa budynków będzie zwolniona od podatku VAT, to ze zwolnienia od tego podatku będzie również korzystać dostawa działki, z którą budynki te są trwale związane.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że dla sprzedaży opisanej nieruchomości znajdą zastosowanie przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT oraz że z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, należało uznać za prawidłowe przy założeniu, że przedmiotem wynajmu (albo na cele prowadzenia działalności gospodarczej, albo na cele mieszkaniowe) były oba budynki w całości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy zaznaczyć, że tut. organ nie jest uprawniony do dokonywania analizy załączonych do wniosku dokumentów, a interpretację wydaje w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) Wnioskodawcy, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.